De Chinese Uitdaging

[jjfolmer]

Ontwikkelingen in China gaan razendsnel. Toen ik op Nijenrode met een aantal academici en ondernemers in november 2008 over China en de financiële crisis sprak, konden we het nog niet eens worden of de financiële crisis ook een impact op China zou hebben. Een maand later bewezen de ontwikkelingen in China dat met name de export sector in China wel degelijk hard werd getroffen door de crisis. Maar… een jaar later, nu dus, blikt er niemand nog terug in China. De economische groei bereikt bijna weer de 10% aan het einde van dit jaar en China heeft zich razendsnel weer opgericht, na de kleine struikeling een jaar geleden.

 

Tot nu toe heeft de overheidsinterventie in China gewerkt. Ook ik weet natuurlijk niet of het herstel duurzaam is, maar geef China wel het voordeel van de twijfel. Interessant is dat er een snelle shift heeft plaatsgevonden van exportgerichtheid naar een ontwikkeling van de binnenlandse vraag. Waarbij het ook in China niet alleen maar meer goedkoop en kwalitatief slecht is. Het tegendeel lijkt zelfs bewaarheid te worden, China begint te excelleren in een aantal high-tech sectoren, waar wij – in het Westen – toch wel dachten het patent op te hebben. En gesteund door de overheid zwermt het Chinese bedrijfsleven ook over de wereld uit en begint te concurreren in allerhande sectoren waar tot voor kort wij niet eens wisten dat de Chinezen ook maar iets konden. China exporteert zelfs kolenvergassingstechnieken naar de Verenigde Staten, huist één van de grootste windmolen fabrikanten ter wereld (heeft ook iets van Econcern gekocht) en ook zijn Rover en bijna Volvo nu Chinees.

 

Moeten we dus bang zijn voor China? Ik zou zeggen, “alsjeblieft niet”. Maar we moeten de ontwikkelingen in China wel opmerken, en er “iets” mee doen. In China wordt op een andere wijze zaken gedaan. De business cultuur is voor ons niet altijd gemakkelijk te begrijpen en zakendoen in China is dus niet gemakkelijk. China is één van de meest competitieve markten. Chinese bedrijven kunnen overleven op flinterdunne marges. List en bedrog kunnen “good business practice” in China zijn, waar wij zouden zeggen dat het “not done” is. Belangrijk is het dat we ons realiseren dat we in China geen zaken kunnen doen zoals we dat hier of elder in de wereld wel kunnen doen. En we moeten ons ook realiseren dat als we niet in China ervaring gaan opdoen met de Chinese wijze van zakendoen, de Chinezen ons dat binnekort hier wel “uit komen leggen”. En dan is het te laat.

 

Inderdaad, ik zou graag zien dat meer Nederlandse MKB-ers naar China gaan. Enerzijds om de potentie in die snel groeiende en vooral ook enorme markt te benutten, maar ook om te kijken en te leren van de Chinezen op het gebied van zakendoen, innovatie en concurrentie. Op de Chinese markt heb je Chinese contacten (guanxi=netwerk) nodig en ben je min of meer gedwongen om met Chinezen samen te werken. Dat hoeft weer niet noodzakelijkerwijs in een JV, maar je zult je in de verschillende Chinese netwerken moeten inwerken. Daarbij kan het voor bedrijven ook interessant zijn om mogelijke Chinese samenwerkingspartners te interesseren om via hun netwerken hier ook de Europese markt op te gaan. Een lastig verhaal om op te tuigen, maar zeker niet onmogelijk. Je creëert in ieder geval wel een balans in de macht en kunt zo een echte win-win situatie creëren.

 

Zeker is het dat we meer naar China moeten kijken en vooral ook meer in China moeten doen. Daar gebeurt het op dit moment. De markt is al groot (middenklasse 200 miljoen mensen…) en hard groeiende. En “if we can’t beat them, let’s join them”.

 

[P.J.]

Mooie column. Sluit goed aan bij m'n eigen ervaringen. We moeten ook niet vergeten dat China massa's studenten over de hele wereld laat studeren, om zoveel mogelijk kennis binnen te halen. Daarnaast heb ik de indruk dat de IT-bewakingsdiensten ook nog wel iets meer doen dan alleen de IT-bewegingen bewaken. Ook via die weg wordt informatie verzameld. Om te voorkomen dat alle technische informatie van mijn specifieke producten in handen van Chinezen komt, laat ik hen halffabrikaten maken.

[geanonimiseerd__]

Ja, goede column.

 

Ik heb een periode in 2008 voor een Chinees bedrijf gewerkt, niet in loondienst, maar verantwoordelijk voor de buitenlandse verkopen. Hierdoor 3x per week in de fabriek, management meeting etc etc tot aan het kleinste detail aan toe. Dus ik denk redelijk inzicht te hebben wat er zich, in algemeenheid natuurlijk, achter de schermen afspeelt.

 

Innovatie en nieuwe ideeen zijn woorden die een Chinees niet begrijpt of verstaat. Het is altijd "het idee van de klant" of "dit is een oplossing van de concurrentie"

 

Door dit gebrek. dat is ook een beetje het gevolg van de militairistische cultuur, is het in mijn ogen nog onmogelijk te verwachten dat China de volgende stap kan maken; unieke nieuwe produkten maken in plaats van kopieeren en door ontwikkelen.

 

De redenatie is zo simpel: als er geen economische reden op korte termijn is om iets te doen, dan doen we het natuurlijk niet! En zo gaat het al jaren.

 

Half fabrikaten is een kleine drempel en de dreiging komt ook niet vanuit China om iets te kopieren, het is een "buitenlander" die het produkt van Mr. Odems op tafel legt in China en zegt : Als je dit kan kopieeren voor een goede prijs ga ik van je afnemen!! En hiermee wordt dan ook de kopie cultuur en beeldvorming in stand gehouden. Wat mensen vergeten is dat een Chinees nooit uit zich zelf iets gaat kopieeren zonder dat hier een afnemer voor klaar staat.

 

Het is dus niet de Chinees waar je bang voor moet zijn, maar je eigen klantenkring en relaties. Het is bijna altijd zo dat in opdracht van de concurrent (westers bedrijf of misschien zelfs iemand uit je eigen kring) met jouw idee gaat cashen en de markt onder druk zet.

 

Tenminste, dit zijn mijn ervaringen.

[P.J.]

Ik heb in China ook de indruk gehad dat Chinezen heel erg goed zijn in netwerken. Ze onderhouden een enorm netwerk, waar je als buitenstaander nooit helemaal zicht op krijgt. Dat gaat samen met sociale verplichtingen en informatieve onderhoudingen. En alles gaat gewoon mondeling en telefonisch.

 

Nog even oven een oproep in de column, "dat er veel meer MKB-bedrijven van de mogelijkheden in China gebruik zouden moeten maken". We mogen niet vergeten dat er een hele massa gespecialiseerde producten zijn die, vanwege de afstand en de lagere techniek-stand, niet in China gemaakt kunnen worden. Ik krijg bijv. aanbiedingen uit China om matrijzen voor mij te maken. Daarmee kun je ook zien dat de Chinezen heel anders denken en handelen dan wij westerlingen. Net als Paul ben ik ervan overtuigd dat 99% van de Chinezen nauwelijks weet hoe de westerse markt in elkaar zit en welke aspecten in die markt belangrijk zijn. De zakenchinees, die produceert voor een westers bedrijf, zal altijd open staan voor expansie van de afzet. Wat ermee in China zelf gebeurd, daar hebben wij helemaal geen zicht op. In het westerse is dat een ander verhaal, omdat je de in's en out's van je branche wel kent.

 

Ik heb nog een tweede reden waarom ik halffabrikaten laat produceren. En dat is niet de minst belangrijke. Als je Chinezen de vrije hand laat, gaan ze improviseren met onderdelen en dat kan een gevaar opleveren voor de kwaliteit van je producten. Tot in het begin van dit jaar verscheepte ik mijn producten vanuit Shanghai, rechtstreeks naar de VS. Daar ben ik mee gestopt, omdat er allerlei onbenulligheden opduiken, die ik helemaal niet wil beleven. Daarom gaat nu voortaan alles weer via mijn werkplaats, waar eerst uitgebreide kwaliteitscontrole wordt gedaan.

 

Overigens ben ik van mening dat er voor westerlingen met een handelsgeest, een gouden markt ligt in China. Handelslui die de marktbehoeften van de westerse markt kennen en in China als intermedium willen fungeren, kunnen het helemaal maken. Maar dan moeten ze net als Mr. Stuyver, een goed netwerk opbouwen.

[jjfolmer]

Het is inderdaad zo dat het grootste deel van het Chinese bedrijfsleven nog steeds goed is in kopieerwerk en (goedkope) massaproductie. En ook de high tech sectoren van de Chinese economie zijn voor een groot deel gestoeld op het kopen of kopiëren van westerse technologie. Maar langzaamaan zien we ook bedrijven die deze ontwikkeling (het kopiëren en kopen van westerse technologie) doorzetten en wél zelf beginnen met innoveren en productontwikkeling en ook daadwerkelijk concurrerend beginnen te zijn voor het westerse bedrijfsleven, in potentie ook op westerse markten. Ik zeg inderdaad in potentie, want van marketing en distributie in bijvoorbeeld Europa hebben de Chinese bedrijven (nog!) weinig kaas gegeten. Maar ook daar zal men weinig subtiel te werk gaan (veel trial & error) en ik ben er in ieder geval van overtuigd dat na de eerste schapen er heel veel meer gaan volgen (men is goed in het kopiëren, ook van succesverhalen).

 

In mijn praktijk houd ik me met name bezig met westerse bedrijven die in China verkoop en distributie willen opzetten. En daar doelde ik ook op bij mijn oproep aan meer bedrijven die in China actief zouden moeten worden. Niet alleen om die markt te ontwikkelen, maar ook om te leren en te kijken hoe de Chinezen dat doen. Om "op China voorbereid te zijn".

 

Ik ben het zowel met Paul als met de heer Odems eens. We moeten niet zozeer bang zijn voor de Chinezen, maar goed kijken en leren van waar zij mee bezig zijn. Er liggen grote kansen in China (ook voor de intermediairs) als ze niet alleen een goed netwerk opbouwen, maar oog hebben voor zowel de kwaliteiten van het Chinese alsook het westerse bedrijfsleven. Snel scoren is in China moeilijk (ik zou het afraden), maar met een goed oog voor business, een goede lange termijn visie en bijbehorende strategie en een serieuze, professionele aanpak (goede mensen, tijd en ook geld om te investeren in bijv. netwerk, goede mensen) is er heel veel te ondernemen in deze snel groeiende, enorme en dynamische markt.

[P.J.]

Wie uitdagingen ziet en aandurft, kan er goud verdienen als tussenhandelaar c.q. kwaliteitsbewaker.

 

Maar ik wil nog een ander balletje opgooien.

- De economische groei van China is ontstaan doordat grote producenten van auto's en elektronica, daar zijn gaan produceren. Door de lage lonen hebben die bedrijven veel geld verdiend. Als je nu hier om je heen kijkt, zie je dat zowat elke producent weer op hetzelfde lage prijsniveau kan aanbieden, dus 99% van die massa-producenten, hebben hun productie naar China of naar een ander laag-loon-land verplaatst.

- De eerste volgers van deze ontwikkeling, waren de koopjesjagers. De bedrijven c.q. handelsmaatschappijen, die moeten vechten voor hun bestaan en marges en die wereldwijde afzet hebben.

- In het zog van voorgaande ontwikkeling, zijn ook kleinere producenten hun productie gaan overplaatsen naar China. Daarmee is er een situatie ontstaan, waar de Chinese markt ook intern kan profiteren.

 

Massaproducenten en koopjesjagers zijn niet sentimenteel gebonden aan China. Zodra zich nieuwe, goedkopere mogelijkheden voordoen, zullen zij hun pijlen daarnaar verzetten. In de wandelgangen hoor je de mogelijkheden van India en Zuid Amerika al zoemen. Het is dus een kwestie van tijd, dat er weer een verschuiving gaat plaatsvinden en dat er elders weer complete fabrieken uit de grond worden gestampt. Dit zal veel gevolgen hebben voor de Chinese economie. De kleinere (Chinese-MKB) producenten, raken gewoon hun klanten kwijt en zullen teloor gaan. Alleen de producenten, die zich uitzonderlijk hebben gespecialiseerd, zullen minder last hebben van zo'n uitloop. Ik heb in China over dit onderwerp gesproken en de Chinezen zijn zelf bang van de opkomst van India. Ze weten dat vergelijkbare producten, daar tot 40% lager worden aangeboden, dan in hun land. India kampt echter nu nog met een betrouwbaarheidsprobleem. Maar dat kan binnen korte tijd veranderen, als de juiste handelsgeesten ook daar hun kansen gaan grijpen. Ik weet uit mijn markt, dat India al sterk opkomt en al koopjesjagers over de drempel heeft getrokken.

[geanonimiseerd__]

"Wie uitdagingen ziet en aandurft, kan er goud verdienen als tussenhandelaar c.q. kwaliteitsbewaker."

 

Mr Odems, ik moet de eerste nog tegenkomen die hier rijk van is geworden ;)

 

Die tijden zijn voorbij door de opkomst van internet en betere invoering van engelse taal, maar ook zeker de verbeteringen in produktie processen en productie controle intern. Het is zeker nog niet vergelijkbaar met west europa, maar ze zijn onderweg.

 

Er is al een "ondergrondse" discussie in de expat community hier waarin de vraag "wat is de toegevoegde waarde van een witneus in China" centraal staat.

Steeds duidelijker wordt dat een grote groep hier eigelijk niets te zoeken heeft. De behoefte en noodzaak voor multinationals om een dikbetaald team in te vliegen neemt met het jaar af en ook de Chinezen zien dat duidelijk. Langzaam maar zeker worden de posities overgenomen door gekwalificeerde Chinezen. China moedigd het studeren in het buitenland enorm, en de reden is dan ook duidelijk.

 

In feite is er enkel een plaats weggelegd in de toekomst voor ondernemers en stagaires. Oh ja en natuurlijk ambassade personeel. De rest kan ingevult worden met Chinezen ;)

 

[P.J.]

Heer Stuyver. Ik ben van mening dat het Chinese MKB totaal geen idee heeft hoe ze Westerse bedrijven moeten benaderen. Ze komen niet verder dan een vermelding op AliBaba of MadeinChina....... Een beetje Westers bedrijf doet daar geen zaken. De grotere Westerse bedrijven sturen mensen naar Chinese beurzen en het kleinere MKB loopt in het kielzog van een of andere hotemetoot mee, nadat die zich hebben laten voorlichten op speciale KvK-gelegenheden. Onze handelsgeest "ziet" toch wel dat daar het een en ander aan mankeert en dat een slim intermedium daar goed geld aan kan verdienen?

Chinezen zelf zullen dat niet snel toegeven. Ik heb ook ondervonden hoe eigenwijs (wij zeggen eerder (eigengereid) ze kunnen zijn. Door mijn contacten hier links en rechts, ben ik ook in aanraking gekomen met Chinezen die hier op de HEAO zijn afgestudeerd. Ik heb eens een discussie met die jongelui gevoerd en ik was eigenlijk verbaasd over het feit, dat ze nauwelijks of geen inzicht hadden, hoe ze in het niemandsland tussen beide culturen, een economische rol zouden kunnen spelen. En dat waren dan Chinezen die hier zelfs in NL-bedrijven stage hadden gelopen. En ja, Als Nederlander moet je dan ook samenwerken met Chinezen........ ;)

[jjfolmer]

Interessante balletjes die er opgegooid worden.

 

Als lage lonenland zal China zeker terrein verliezen aan bijvoorbeeld India of Vietnam. Grote kans zelfs dat India het volgende wirtschaftswunder gaat zijn, na China. Ik ben het met Paul eens dat de eigen Chinese bedrijven daarop al aardig aan het inspelen zijn. Ze zijn er nog niet , maar een toenemend aantal gaat "ons" zeker voorbijstreven. En ook de Chinese interne markt zal veranderen. Ook in China zelf zal er in toenemende mate meer koopkracht en daardoor meer interesse in kwalitatief betere en duurdere producten zijn. Of de 80% van de bevolking die nog niet tot een koopkrachtige "middenklasse" behoren zich snel genoeg zullen kunnen opwerken om deze ontwikkelingen bij te benen zou ik niet durven zeggen, maar het zal zeker de bedoeling van de overheid zijn. Ik denk overigens dat de Chinese overheid zich hier erg bewust van is en dat zij daar ook zeker plannen voor heeft of aan het ontwikkelen is.

 

De rol van de expat is zo mogelijk - voor ons als westerlingen - nog interessanter. Daar zouden we nog eens een aparte discussie over moeten starten. Het hangt natuurlijk sterk van de aard van de organisatie af in hoeverre een westerse expat toegevoegde waarde heeft. Een produktievestiging efficient en effectief leiden en er zorgdragen dat de (westerse/eigen) processen en procedures gevolgd worden kan een expat goed doen. Maar een Chinese verkooporganisatie zal op z'n Chinees moeten verkopen en daar is de expat al snel een veredelde oppasser een (onnodig?en dure!) vooruitgeschoven interface tussen het westerse hoofdkantoor en de Chinese organisatie. En juist die interface tussen het westerse en Chinese management is vaak cruciaal voor het succes van een westerse onderneming in China. Veel bedrijven die kiezen voor een dure expat (of dure expats), bezuinigen vervolgens op de laag Chinezen die daar onder zit en die het eigenlijke werk in China moeten leiden of doen. En dus zou het in sommige gevallen beter kunnen werken als je inderdaad voor een Chinese GM of CEO in China kiest en die vanuit het hoofdkantoor aanstuurt. Maar ook daar kleven vaak grote problemen aan... Wij hebben net weer een Europees bedrijf in China helemaal moeten herstructureren en het topmanagement in China moeten vervangen, omdat het Europese hoofdkantoor de (remote) controle over de operatie in China was kwijtgeraakt. Hierbij had de goede westerse expat wellicht wel een toegevoegde waarde gehad (alhoewel ik toch vaak liever voor de juiste Chinese GM/CEO zou kiezen als ik die kon vinden.. :) ).

 

Maar om op paul's laatste reactie terug te komen: voor goede ondernemers is er altijd plaats, ook in China, en juist deze zouden meer in en met China moeten doen!

[P.J.]

We vergaten nog een klein aspect te behandelen hier. En dat is de politiek/maatschappelijke stabiliteit in China. Tijdens mijn verblijf heeft men geprobeerd om in mijn Macbook te hacken. Dat is ze niet gelukt. Maar nu ontstaat er een conflict tussen Google en de autoriteiten. En dit komt nu ook nadat er geprobeerd is om mailaccounts te hacken. Het is natuurlijk geen goede zaak als een land, om allerlei interne redenen, een batterij hackers heeft klaarzitten, die allerlei informatie moet verzamelen. Temeer omdat nu ook bekend is geworden dat er getracht is om mailaccounts van grote westerse bedrijven te hacken.

Hiermee wordt aangetoond dat er ook andere invloeden zijn, die bepalend kunnen zijn voor aantrekkelijkheid en aanwezigheid van westerse bedrijven. Nog even doorgaan met dit soort berichten in de kranten en de uitloop komt op gang.

[Rob Groeneweg]

Mee eens. De boel bij elkaar houden zal een grote uitdagen zijn voor de Chinese overheid. Ook de bevolking tevreden houden. Zolang er een royale economische groei is waarmee banen gecreëerd worden en de mensen in ieder geval het idee blijven hebben dat hun situatie zich blijft verbeteren zal dit wel lukken. Grote politieke interesse hebben de meeste Chinezen niet. Als echter de groei niet vastgehouden kan worden en de vervuiling door de industrie niet adequaat kan worden aangepakt, landonteigeningen zonder goede procedures en compensatie doorgaan en de corruptie niet kkn worden teruggedrongen kan de politieke stabiliteit op termijn in gevaaar komen. Dat kun je overal lezen. En als je met Chinezen praat waar je hele persoonlijke contacten mee hebt zullen zij dit ook beamen. Werkelijk geen enkeleChinees vertrouwt zijn overheid of gezag. Ik sta vrij dicht op de Chinese cultuur omddt ik getrouwd ben met een Chinese en dan krijg je een heel andere, diepgaandere kijk op China en het leven vvn alledag daar.

Politieke stabilitieit, betrouwbaarheid van bestuur en duidelijke wetgeving - die ook wordt nageleefd - zijn ok zeer bepalende factoren die de aantrekkelijkheid van een land om err te investeren en bedrijven op te zetten bepalen.

[jjfolmer]

De boel bij elkaar houden is niet alleen een grote uitdaging voor de Chinese overheid, het is ook hun belangrijkste doelstelling. Economische groei en welvaartsgroei is noodzakelijk om het volk rustig te houden en daar slaagt men tot op heden redelijk goed in. Soms krijg je wel eens het idee dat men toch stiekum probeert de elite ten koste van alles rijk te laten worden, maar dit mag voor de Chinese overheid nooit ten koste gaan van hun ultieme doelstelling: de boel bij elkaar houden.

 

Als corruptie of mensenrechten issues het volk gaat irriteren, dan zie je dat de (centrale) overheid ingrijpt. Niet uit principes, maar inderdaad, om ervoor te zorgen dat de uitwassen geen grote groepen (Han-) Chinezen ontevreden en morrend maakt. De boel bij elkaar houden.

 

En ook de economische groei die voor veel Chinezen ook welvaartsgroei betekend is geen doel op zich. Het gaat er om, je raad het al,... de boel bij elkaar te houden. Zeven of 8% groei is niet alleen noodzakelijk om de trek van platteland naar stad te kunnen faciliteren, het is met name nodig om het grootste gedeelte van China te kunnen laten delen in enige mate van welvaartsgroei.

 

In het westen wordt vaak veronderstelt dat met een groeiende middenklasse met koopkracht en welvaart ook de roep om democratie in China wel zal toenemen. Maar zoals Rob opmerkt, Chinezen worden niet zo geboeid door politiek. En er mag niet vergeten worden (en dat doet de welvarende middenklasse (150-200 miljoen Chinezen!) zeker niet..) wie er verantwoordelijk is voor die enorme welvaartsgroei van al die Chinezen. Wie of wat heeft dit mogelijk gemaakt? Juist ja, de Chinese overheid. Dankzij het beleid van de Communistische Partij van China hebben zo vele Chinezen zich opgewerkt en zijn rijk, welvarend geworden. Voordat die zich tegen deze communistische partij keren, is er heel wat water door de Jangtze gestroomd.

 

Ik denk niet dat er snel een uitloop van westerse bedrijven op gang zal komen. Daarvoor is China economisch te interessant en (bijna?) economisch te belangrijk. Niet alleen maar meer als goedkope productielokatie, maar in toenemende mate ook als (groeiende) afzetmarkt voor westerse bedrijven. Dat die het moeilijk hebben is duidelijk. Ook Google laat dat zien en hun business buiten China kan eronder leiden als zij gezien worden als collaborateur van de Chinese overheid bij het controleren van dissidenten, mensenrechtenactivisten en dergelijke. Ik heb zelf een aantal jaren in Vietnam gewoond en gewerkt en ook daar werd ik afgeluisterd, werd mijn email direct gekopieerd naar de binnenlandse veiligheidsdienst, had ik tijdens mijn eerste 2 jaar daar altijd een "mannetje" op een brommer buiten de poort staan die in de gaten hield wat ik deel. Vervelend? Niet eens, als je het maar weet en niet probeert illegaal (in strijd met de lokale wet- en regelgeving) bezig te gaan. En ditzelfde regime gold voor alle buitenlandse managers en bedrijven. Maar weglopen om die reden? Dat kwam maar heel zelden voor. En ook in China zal dat maar voor weinig bedrijven een reden zijn om het land te verlaten. Want kunnen of willen wij zonder al die goedkope producten uit China? En kan China zonder ons...?

 

[P.J.]

Je voorlaatste zin is natuurlijk bepalend...... Als een automobielfabriek over twee jaar andere modellen auto's, of onderdelen, in een ander land 25% goedkopen kan produceren, dan is de China-hype voorbij. En in de praktijk hoeft dat niet eens 25% te zijn. In de praktijk wil een westers bedrijf "soepel" zaken doen in welk land dan ook..... In de Chinese wandelgangen hoor je ook nog wel eens wat. Zo hoor je nu dat de Chinese overheid een stop heeft ingesteld om 100% buitenlandse bedrijven te laten vestigen. De norm is dat nu bedrijven moeten worden opgezet met 50% Chinese aandelen erin.....

 

Ik heb bij mijn laatste bezoek ook gewoon alleen door de straten gelopen. Gewoon wandelen met de camera, om leuke/vreemde dingen vast te leggen. Maar ook om gewoon naar de mensen te kijken. Soms zie je een Chinees midden op het trottoir zitten om een uitermate vergeelde krant te lezen. Alle tijd van de wereld en geheel opgaand in de krant. Als je opmerkingen maakt over "arme mensen", dan wordt er steevast tegen je gezegd dat er niemand arm is. Ik denk dat de meeste Chinezen dat zelf ook zo niet ervaren. Die zijn trost op hun land en hetgeen dat voortbrengt. Meer dan ik hier in Nederland aan onze inwoners ervaar. Maar ja, de scholen kennen een streng regime en elke morgen schallen de partijliederen uit de luidsprekers.

 

Maar.... 1 miljard mensen in China, waarvan een relatief klein gedeelte overvloed heeft, kan ook een risico in zich bergen. Welvarende Chinezen tonen hun rijkdom erg graag en rijden dus in dure auto's en bezoeken de duurste restaurants. Alles onder het toeziend oog van een massa armlastigen, die hun was nog in de rivier moet wassen. Als het economisch tij voor China gaat keren, zal het regime de rijken ter verantwoording roepen en zal hun rijkdom weer aan het land teruggegeven moeten worden. Het sluiten van een fabriek, kan in China even snel als het knippen met twee vingers.....

[P.J.]

Waarom er nu ineens een beschuldigende vinger wordt uitgestoken?

Dit speelt al sinds jaar en dag.... Als de "Chinese uitdaging" op z'n einde gaat lopen, zullen de Chinezen alles doen om terug te vechten en markt te behouden.....

[P.J.]

Als de Chinese waarschuwingen in de wind worden geslagen, dan lopen we natuurlijk de kans dat China een speciale exportheffing of zoiets gaat invoeren.

[Rob Groeneweg]

Voorlopig zijn China en "Het westen" totelkaar veroordeeld. Het westeen heeft de goedkope produkten uit China nodig om de inflatie laag te houden en China heeft de buitenlandse afzetmarkt nodig om te groeien. Ondanks het geblaas van de Chinese overheid m.b.t. bijvoorbeeld ontmoetingen met de Dalai Lama , die "ernstige gevolgen" voor de betrekkingen met China zouden hebben, blijveen Chinezen toch vooral pragmatisch en denken aan hun eigen bellngen.

[P.J.]

Ik weet niet in welke richting de communistische leiders dan pragmatisch blijven. Als er verschillende keren openlijk geprotesteerd wordt, kunnen die leiders zich geen knieval meer permitteren. Dat zou een afgang betekenen t.a.v. hun eigen volk en dat gaan ze dus nooit doen. Ik denk dat er dus altijd een reactie zal komen en die kan helaas maar één kant op.......

[Rob Groeneweg]

Met pragmatisch bedoel ik in dit geval dat er uiteindelijk nooit harde economische

sancties komen als men problemen heeft met een land omdat bijvoorbeeld de president de Dalai Lama ontvangt.

Zoals er nu sprake van is dat president Obama de Dalai Lama zal ontvangen, waarop Chine gereageerd heeft dat dit

ernstige gevolgen voor de Chinees/Amerikaans betrekkingen kan hebben.

China heeft Amerika als afzetmarkt gewoon nodig en uiteindelijk zal de soep niet zo heet gegeten worden als hij wordt opgedient.

Misschien dat Airbus er van profiteert omdat China wat meer orders bij Airbus gaat plaatsen in plaats van bij Boeing, en worden er wat handelsmissies uitgesteld etc., maar uiteindelijk zal er niets veranderen.

[geanonimiseerd__]

Er zijn mensen die ergens hopen dat China van de plek gestoot wordt, net als er mensen zijn die onderhuids hopen dat Amerika eens een koekje van eigen deeg krijgt.

 

Realiteit is echter dat dit niet zal gebeuren, zeker niet de komende 20 jaar. India is leuk, gebeurt ook veel maar ook veel niet. Persoonlijk heb ik veel meer moeite met Indiers om zaken mee te doen dan Chinesen. In China weet je min of meer wat te verwachten, in India heb ik dat gevoel veel minder. Ook het feit dat India een democratie is is niet echt een voordeel als het gaat om concurreren met China.

 

Net als in india wonen er gigantisch veel mensen in China, voor zeker nog een generatie is de arbeidsmarkt niet uitgeput op goedkope arbeidskracht en waar nodig zal de Chinese overheid bijsturen om de concurrentie positie te verbeteren. Echte concurrentie is er op dit moment niet dus wordt de teugel wat geviert. lonen en prijzen stijgen ook iets laatste 2 jaar, maar niet dramatisch.

 

Als Vietnam helemaal tot aan de nok toe volgebouwd zou worden, dan nog is het maar een beperkte bedreiging voor China. Maar zeker is dat voor dat dit gebeurd er keihard tegengas uit China komt. Nu lijkt het leuk, maar dat kan met een paar jaar zo weer veranderen in Vietnam.

 

Ik denk dan ook dat de "ondergang" van China als produktie land voornaamlijk wishful thinking is. Als het gebeurd zijn wij allemaal zeker 20 jaar ouder.

[P.J.]

"Wishful thinking"... in elk geval niet door ondernemers die er belang bij hebben dat hun zaakjes netjes door blijven lopen.

[terko01]

Hoi allemaal zo,n forum is voor mij helemaal nieuw.

Ik ben zelfstandige in de bouw maar ben altijd wel aangetrokken door de handel.

Nu heb ik plannen om te gaan impo uit China of uit Taiwan.

Ik heb al diversen dingen gelezen waar ik goed op moet letten.

Waar ik op stuit is op veel tussen personen en kan de moelijk de bron vinden.

Wie kan mij daar mee helpen.

[P.J.]

Wil je truffels gaan importeren? ;)

[House_of_Words]

Dag PJ Odems,

 

Ik was even aan het snuffelen of je site.

Op je contactpagina mis ik een 'h' tussen de 't' en 'r' van 'trough'. Waarschijnlijk over het hoofd gezien aangezien het woord op een andere pagina wel goed geschreven staat.

 

Groet,

 

Hans

[Raggy]

Beste Odems en overig,

 

Ik vind dat jullie soms wel erg veel op hooi op jullie vork nemen, zoals het onderstaande zin van dr. Odems:

 

"Ik heb eens een discussie met die jongelui gevoerd en ik was eigenlijk verbaasd over het feit, dat ze nauwelijks of geen inzicht hadden, hoe ze in het niemandsland tussen beide culturen, een economische rol zouden kunnen spelen."

 

Ikzelf, een student aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, kan mij hier niet in vinden. Wellicht niet een "straight A" student, maar wel ambitieus. Ik hou niet van werken voor een baas, maar doe/deed zelf aan dropshipping en producten importeren/exporteren om mijn eigen brood te verdienen. Daarnaast ben ik momenteel bezig met nog twee vrienden - uiteraard Aziatische vrienden - een bedrijf op te zetten. Als je praat over wil praten over mij ervaringen betreffende het Nederlandse cultuur - niet getreurd, ik heb vorig jaar een bestuursjaar achter de rug gehad (En ken dus de Nederlandse cultuur meer dan genoeg ;-)). Ik kan u verzekeren dat ik later een economische rol ga vervullen.

 

Jullie wijzen alle vingers naar de Chinese overheid. Stel je eens voor dat er een "normale" overheid was, zo dan alle problemen opgelost zijn?

 

 

Het antwoord is nee. Simpelweg omdat er teveel mensen zijn om in controle te houden. Ik geloof dat China nu in een fase zit waar het volk langzaam begrip moeten krijgen voor de overheid. Het regeren van 1,330,141,295 (bron: CIA) valt niet mee.

 

Natuurlijk vind ik ook dat de Chinese regering anders moet gaan optreden bij sommige casussen, maar geloof me de meest (ernstige) zijn door de westerse media zo gevormd om China neer te halen. Hier zit (het meest voorliggende gedachte) zit the Bilderberg groep erachter.

 

Zie hier voor de Tibet case:

 

(Een opmerking wat in mijn gedachte ronddwaalt: Tijdens de periode toen het "gebeurde" zag ik het vrijwel dagelijkse in de krant. Nu Amerika mensenrechtenschendingen pleegt zie ik er maar een eenmalig berichtje erover).

 

En dan maar te bedenken dat China het meeste van Amerikaanse schuld ownt..... Als China het wil, kunnen de Chinezen Amerika economisch helemaal kapot maken. Maar dat doet men niet, omdat Amerika nog steeds de belangrijkste handelspartner is. Hoewel ze momenteel bezig zijn met het zoeken van een broedplaats van hun gouden eieren(bv. Griekenland).

 

Zie je nu waarom China zijn eigen regels volgt, en niet het westerse aka "the right method". Maar ze hebben geen keuze, ze moeten het geld ergens kwijt, en dat is dan in het, ontwikkelde, westerse wereld.