Pas op voor olifanten!

[Norbert Bakker]

Nog niet zo heel lang geleden waren er eens 2 geitenhoeders. Ze waren hun werk een beetje beu, vooral moe van hun baas die de geiten verkeerd behandelde, ze te veel uitmolk en altijd maar zeurde om meer, meer en meer. De geiten raakten daardoor van slag af, waardoor ze des te meer begonnen te poepen. En 2 maal raden wie dat mocht opruimen... de 2 boertjes inderdaad.

 

Maar wat de baas bovenal wilde, waren OLIFANTEN, hele grote olifanten. Een olifant vangen kost tijd, heel veel tijd. Maar als je er eentje hebt, ben je voor een lange tijd binnen! De baas was daar heilig van overtuigd: alleen met olifanten kon je echt succesvol zijn, en rijk worden, status krijgen, belangrijk zijn. Zonder olifanten blijf je gewoon een geitenboer, plachtte hij altijd te zeggen.

 

Op een dag waren ze het zat, en liepen weg bij hun baas. Een dorp verderop begonnen ze hun eigen geitenfarm. Het was zwaar werk: in het begin was er maar 1 geit, dus verdien je geen droog brood. Maar zachtjes aan - beetje bij beetje - begonnen de hoeders te groeien. De kudde nam toe, eerst met 2, toen met 4 en aan het einde van het jaar hadden ze 12 geiten. 12 Gelukkige geiten, die niet tot op het bot uitgemolken werden. En die poep? Die viel mee, die namen ze graag voor lief. Het was ten slotte hun eigen poep, en daar ben je niet snel vies van, dat hoort er nu eenmaal ook bij.

 

Er volgden voor de 2 boertjes 3 gelukkige jaren. Hard werken met z'n tweetjes, ook de geitenpoep opruimen, maar langzaam maar gestaag doorgroeien, geitje voor geitje. Aan het einde van dat jaar vonden ze zelfs versterking: een nieuw boertje dat zich graag bij hun aansloot, maar niet te beroerd was hard te werken en de poep op te ruimen. Hiermee konden ze nog beter doorgroeien.

 

En zo werd het 2010 op de snelgroeiende geitenfarm waar iedereen tevreden was...

 

Op een dag stond een van de 2 oorspronkelijke boertjes uit te rusten van het melken toen er een grote schaduw over hem heen viel. Hij draaide zich om en zag achter het hek van de schuur... een reusachtige olifant! De olifant drong zich letterlijk aan hem op en voordat hij het wist stond de olifant binnen de hekken. Maar dat was nog niet alles: verderop - achter de bosjes op de heuvel - zag hij de contouren van niet 1 maar 2 andere olifanten. Kun je nagaan: DRIE olifanten tegelijkertijd, en de ene nog reusachtiger dan de andere. Het boertje wist niet waar hij kijken moest....

 

De andere 2 boertjes waren ook met stomheid geslagen, maar net als boertje 1 direct enthousiast. Als je ze zo makkelijk kunt vangen, laat je ze niet lopen. Met de vangst en verkoop van 3 olifanten konden ze de geitenfarm direct vernieuwen, de kudde verdubbelen en personeel aannemen om de stront op te ruimen! Onmiddellijk werd besloten dat boertje 1 al zijn tijd aan deze olifanten zou gaan besteden, zij zouden de rest doen en aan het einde van het jaar zou alles anders zijn!

 

Dat viel helaas vies tegen. Ze waren nog steeds een snelgroeiende geitenfarm en ze moesten eerder opschalen naar 4 paar handen, dan terugschakelen naar 2. Dat zagen ze te laat in, veel te laat: het was gewoon te veel werk geworden voor met z'n tweetjes. De geiten begonnen te morren. Werden te laat gemolken gaven zure melk, de kaas stremde daardoor niet goed en de stront bleef liggen en stapelde zich op. Maar... de olifanten zouden veel goed maken toch? Binnenkort zou alles beter zijn en daar zouden de geiten vast even begrip voor hebben, het zou immers maar een maand of 2 duren.

 

Maar de termijn waarbinnen de 2 andere olifanten gevangen konden worden - en de eerste voor goed geld verkocht - viel vies tegen, heel vies. Olifanten zijn dan misschien log, maar zo glad als een aal en volkomen onvoorspelbaar. 2 Maanden werden 4 maanden, 4 werden er 6 en toen stonden de drie boertjes tot hun grote schrik opeens tot hun middel in de stront. Geitenstront van ontevreden geiten, olifantenstront van een olifant die maar niet verkocht werd en olifantenstront van de 2 overige olifanten die zich niet lieten vangen, maar wel graag alles onderpoepten. En met al die stront en stank kun je verder doorgroeien wel vergeten...

 

Gelukkig kwamen de boertjes - nuchter als ze waren - weer snel tot inkeer. Ze gingen back to the roots: geiten hoeden. En overwerken tot ze er bij neervielen om alle stront zo snel mogelijk weg te schuiven. De ene olifant werd vrijgelaten en samen met de andere 2 onder luid geschreeuw weggejaagd tot ver over de heuvels. De geitenstal werd flink uitgemest en ieder geitje kreeg een mooie strik, extra voer en vooral veel aandacht. En langzaam maar zeker lukte het de boertjes om de geiten weer tevreden te krijgen, de stank te verdrijven, het bedrijf weer te laten groeien en vooral zelf weer tevreden te zijn.

 

En boertje 1 kreeg daardoor zelfs weer tijd om - naast zijn drukke werk - ook nog administrator te worden op een actief ondernemersforum ;-)

 

Een paar wijze lessen uit dit misschien :-[ wel waargebeurde verhaal:

 

[*]Kleine geiten, kleine poep. Grote olifanten, serious shit. Weet waar je aan begint.

[*]Ook een olifant die uit zich zelf naar je toe komt lopen kan je nog veel shit bezorgen.

[*]Als je geiten tevreden zijn en de kudde groeit, vraag je dan af of je wel behoefte hebt aan olifanten. Blijf congruent in denken en doen en houdt vast aan je oorspronkelijke plan.

[*]Olifanten kosten buitensporig veel tijd. Jaag en hoedt ze dus alleen als je zeker weet dat het niet ken koste gaat van je geiten. Je geiten zijn je brood in goede en slechte tijden immers

[*]Staar je niet blind op die paar zeer succesvolle olifantenjagers. Je leest alleen de spaarzame succesverhalen, niet de honderden die faalden.

 

[Anoniem9876]

Nooit keihard je best gedaan voor die ene grote super opdracht? (veel omzet)

 

En dan vervolgens:

- Of de klus krijgen en er best veel gezeur mee hebben.

- Of er heel veel tijd ingestopt hebben, maar niet gekregen hebben?

 

Dat soort grote opdrachten zijn olifanten. Ze zijn of niet te vangen of je ruimt teveel mest.

 

De projecten die je dagelijks uitvoert zijn de geiten. Die leveren goede melk, klagen niet te veel, behandel je goed enz.

 

Die olifanten zijn moeilijk en je kunt niet verwachten dat alle opdrachten even makkelijk zijn. Olifanten zijn zeker interessant en ook al zijn ze moeilijk dan kun je er veel van leren. Die dagelijkse geiten waren ook olifanten. En waar in mijn geval ook veel energie in gestoken is. Na die energie kregen de geiten veel geitjes die ik nu ook melk geef. Nieuwe olianten krijgen is moeilijk maar sta er wel voor open. Die "hard" aan komen lopen moet je meteen afschieten.

 

Dus sta open voor olifanten en bruine geiten. Kijk waar ze vandaan komen en analyseer. En laat je niet beïnvloeden door "oud zeer"

 

Wellicht vanaf nu weer in "mensentaal" gaan praten?

[Norbert Bakker]

Ik snap er werkelijk niets van. Wat concreter zou welkom zijn.

Met je samenvatting van deze "wazige column" ;) tot "schoenmaker hou je bij je leest"" zat je al een (heel) klein beetje in de goede richting

 

Het is precies zoals Johannes zegt: grote klussen, veel omzet, maar te veel ten koste van je "normale" klanten en werkzaamheden.

 

Ik wil daar nog aan toevoegen: "op het verkeerde moment".Zoals we nu de huidige en toekomstige groei aan het borgen zijn (met mensen, procedures, relatiebeheer et cetera) komt er op termijn ruimte om toch weer op olifantenjacht te gaan. Maar dan niet opportuun maar als bewuste keuze: wij kiezen het moment en de kleur en omvang van de olifant.

 

 

 

 

 

[Norbert Bakker]

Wellicht vanaf nu weer in "mensentaal" gaan praten?

I'm Sorry Willie, maar de stijlfiguur van de dierenparabel bevalt me juist wel, en smaakt naar meer. Het maakt onderwerpen op een luchtige wijze bespreekbaar die anders niet of veel minder diep besproken zouden zijn, en het maakt het ook een stuk makkelijker om kritiek te leveren, want die is niet direct persoonlijk gericht. Ook komt de moraal van het verhaal veel minder belerend over als het om diertjes gaat, terwijl de boodschap bij de meeste mensen wel overkomt. Zie bijvoorbeeld ook het enorme succes van "Wie heeft mijn kaas gepikt"

 

 

[John B]

Jij mag niet meer raden John! ;)

 

Elle voit tout dans sa tête

Visionnaire et prophète

Elle est si près de la vérité

Qu'elle s'y est brûlée

Je m'excuse ...