(wet) Incassokosten en OB

[LittleBit]

 

Er is hier al eerder gesproken inzake de nieuwe Wet Incassokosten.

Toch heb ik nog vraagtekens daaromtrent.

 

Ik wil dan ook hier wat dieper ingaan op de Wet Incassokosten

en dan het OB aspect erbij pakken.

 

Daarbij ga ik uit van een B2B-situatie,

zodat consumentenrecht niet van toepassing is.

 

Graag doe ik eea aan de hand van een voorbeeld uitwerken:

 

Op 01-11-2012 verstuur je een factuur, groot E 1000,00 excl. BTW,

dus is de vordering E 1210,00. Betalingstermijn 30 dagen.

 

Op 01-12-2012 zou de betaling binnen moeten zijn maar dat is niet zo.

Op 08-12-2012 stuur je een notaherinnering (*1)

waarbij je aangeeft wat de consequenties zijn als er niet voor 14-12-2012 betaald word,

want dan komen er extra kosten bij, bestaande uit:

- incassokosten 15%

- rente 7,75% (rente handelstransacties want we doen B2B)

*2)

 

Op 15-12-2012 is nog steeds niet betaald

en de wettelijke 14-dagen periode is dan voorbij

en stuur je een aanmaning

met daarin de extra kosten, dus zoiets als:

Openstaande nota xyz, zijnde E 1210,00

Incassokosten zijnde E 181,50

Rentekosten zijnde E 3,63 *3)

 

Op 15-01-2013 wordt er uiteindelijk betaald,

maar slechts alleen de hoofdsom (E 1210,00)

Je hebt dan dus nog recht op de volgende kostenvergoedingen

Incassokosten zijnde E 181,50

Rentekosten zijnde E 11,72 (rente 1,5 maand te laat betaald)

Totaal zijnde E 193,22

*4) *5)

 

 

Een kanttekening:

*1) volgens mij ben je alleen voor consumenten

verplicht een notaherinnering te sturen

maar het lijkt me wel zo netjes om dat ook aan zakelijke relaties te doen.

 

En mijn vragen:

 

*2) In de wet staat dat je specifiek moet attenderen

op de consequenties van te laat betalen.

Het is mij niet duidelijk of je dan kunt volstaan

met de omschrijving zoals hierboven in de notaherinnering gedaan is

of dat er verwacht wordt dat je eea in euro's uitwerkt (zoals hierboven

in de aanmaning).

 

*3) Je specificeert de rente in de aanmaning

maar het bedrag staat feitelijk nog niet vast omdat er nog niet betaald is en eea dus nog oploopt.

Moet je die dan toch in je aanmaning zo opnemen ?

 

*4) Je hebt dus wettelijk recht op die E 193,22

maar

a) hoe zit dat bedrag nu eigenlijk in elkaar ?

Is dat

Incassokosten E 150,- excl. BTW; BTW 31,50, totaal E 181,50 ?

en die rentekosten zijn dan BTW vrij ?

b) Hoe ga je dat innen ?

- ga je een nieuwe factuur maken waarin je incassokosten en rentekosten specificeert

- of geef je de dossier info zo aan een incassoburo (maar eigenlijk

heb je dus geen document van je vordering van E 193,22)

 

*5) Inzake de omzetbelasting:

- Bij de OB-aangifte inzake nov.,

doe je de nota opgegeven en de BTW afdragen.

- Wat doe je met de incassokosten en rentekosten welke in

dec. zijn ontstaan ?

Ga je die in de dec.-aangifte opgeven of geheel niet opgeven ?

 

PS, ik snap dat je ook kent bellen/emailen en het anders kunt oplossen onderling

maar ik wil dat aspect even buiten beschouwing laten

en het onderwerp focussen op de formele/administratieve aspecten.

 

Wie schiet ?

 

[Lucien Ridderbroek]

Beste LittlBit,

 

Dat zijn nogal wat vragen. Gelukkig heb je ze genummerd ;)

 

1. Uitgaande van een b2b incasso situatie ben je niet verplicht een voorafgaande waarschuwing te zenden waarin het precieze bedrag aan incassokosten staat vermeld. Dit is sinds 1-7-2012 namelijk enkel verplicht bij incasso's op niet-zakelijke partijen, zoals particulieren. Let hierbij ook op het overgangsrecht. Voor vorderingen die al opeisbaar waren voor de bovenvermelde datum, geldt de nieuwe wettelijke regeling niet.

 

2. Het is hierboven al opgemerkt. Het precieze bedrag aan incassokosten dient te worden vermeld. Het berekenen van de hoogte van de incassokosten kan eenvoudig via deze incassokostencalculator. Let op: bij b2b vorderingen hoeft dit dus niet!

 

3. De rente is vanaf datum verzuim altijd verschuldigd. Gebruikelijk is om de rente uit te rekenen tot de dag waarop je de sommatiebrief verzendt. Echter, het is ook mogelijk deze uit te rekenen tot de laatste dag van de gegunde betalingstermijn uit de sommatiebrief. De eerste optie is doorgaans praktischer, want bij de meeste vorderingen is het verschil van die paar dagen rente niet echt de moeite. Bij hogere vorderingen is het natuurlijk wel de moeite waard.

 

4. a. BTW in rekening brengen over de incassokosten is slechts mogelijk als de schuldeiser de BTW niet kan verrekenen, zoals bij schuldeisers die BTW-vrijgestelde prestaties verrichten. In dat geval levert de BTW namelijk een niet verrekenbare schadepost op. Over rente is geen btw verschuldigd, want de rentevergoeding is een vorm van schadevergoeding.

 

4. b. Je stuurt geen factuur voor de incassokosten. Dat is behalve niet nodig, ook niet correct. Het betreft immers geen levering van een dienst of product, maar een vorm van schadevergoeding. Je stuurt de facturen naar een incassobureau of advocaat ;) en die zal de vordering in het kader van de sommaties vermeerderen met de verschuldigde rente en incassokosten.

 

5. Dit betreft meer een boekhoudkundige vraag. Wellicht dat een ander daarop een antwoord kan geven. Ieder zijn vak!

 

Ik hoop dat je hiermee uit de voeten kunt. Succes in ieder geval!

 

Laat het gerust weten als je nog meer vragen hebt.

 

[StevenK]

En nog een aanvulling: als er betaald wordt, wordt die betaling eerst afgeboekt op de rente en incassokosten, pas daarna op de hoofdsom. Wordt niet het hele bedrag betaald, dan resteert derhalve een deel van de hoofdsom, niet van de rente of kosten.

[Lucien Ridderbroek]

En nog een aanvulling: als er betaald wordt, wordt die betaling eerst afgeboekt op de rente en incassokosten, pas daarna op de hoofdsom. Wordt niet het hele bedrag betaald, dan resteert derhalve een deel van de hoofdsom, niet van de rente of kosten.

 

Dat wordt wel vaker gedacht, maar dat is niet zo. Zie bijvoorbeeld de uitspraak van de (oude) rechtbank Den Bosch, LJN BU2154, waarin het navolgende is bepaald:

 

b.1. Artikel 44 van boek 6 BW (in de afdeling 'nakoming van verbintenissen') schrijft voor, dat een

betaling eerst wordt toegerekend aan de kosten, dan aan de rente en dan aan de hoofdsom. Kennelijk

zijn in dit geval betalingen aan de buitengerechtelijke incassokosten toegerekend. Daarvoor biedt de

aangehaalde bepaling echter geen grondslag, want de buitengerechtelijke incassokosten zijn geen

kosten van nakoming maar van niet-nakoming.

b.2. Zou de verplichting tot vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten voortkomen uit de

voorwaarden van de overeenkomst, dus hoofdverplichting zijn, dan mag toerekening evenmin op die

manier, want voor dat geval geldt artikel 43. Het eerste lid van dat artikel verbiedt die toerekening

voor het geval bij de betaling de verbintenis wordt aangewezen; als de betaling precies de hoogte van

een termijn of van een factuur heeft, zit daarin al een impliciete aanwijzing van die factuur of die

termijn. Zou een deelbetaling zijn gedaan waardoor die factuur of die termijn niet herkenbaar is, dan

geldt lid 2 van dat artikel: de factuur of de termijn is meer bezwarend en ouder dan de verplichting

om de incassokosten te vergoeden.

c. Als een eindafrekening wordt betaald is aan het bedrag reeds te zien dat de schuldenaar die

eindafrekening wil betalen en dat geldt als impliciete aanwijzing in de zin van BW 6:43 lid 1. (Veelal

zal het nummer van de acceptgiro de expliciete aanwijzing zijn). In beide gevallen is het niet

toegestaan een deel van zo'n betaling aan een andere schuld toe te rekenen, aldus dat wetsartikel.

d. Behalve dat de hier beschreven toerekeningsmanieren door de wet niet zijn toegestaan, brengen ze

de debiteur in verwarring; dat hij dan niet betaalt kan dus niet meer als reden worden gezien de

proceskosten als door hem veroorzaakt te zijnen laste te brengen.

 

Of de uitspraak van de (oude) rechtbank Alkmaar. LJN BO7931:

 

Sternlease vordert betaling van drie facturen. Nadat betaling uitbleef, heeft Sternlease haar

vordering ter incasso uit handen gegeven. Na aanmaning zijn een aantal betalingen

verricht, hetgeen door Sternlease eerst is afgeboekt op de buitengerechtelijke kosten,

vervolgens op de rente en daarna op de hoofdsom. De kantonrechter overweegt dat uit

artikel 6:44 BW niet blijkt dat de betalingen eerst in mindering worden gebracht op de

buitengerechtelijke kosten. Uit de parlementaire geschiedenis kan worden afgeleid dat de

wetgever heeft bedoeld dat onder ‘kosten’ in de zin van artikel 6:44 BW niet zijn begrepen

de buitengerechtelijke kosten. Buitengerechtelijke kosten zijn immers te beschouwen als

een zelfstandige (schadevergoedings)verbintenis. Sternlease is dus ten onrechte ervan

uitgegaan dat de betalingen eerst moesten worden afgeboekt op de buitengerechtelijke

kosten.

[LittleBit]

@Lucien en @StevenK

Tnx voor jullie reactie.

 

*1) Ja, het is duidelijk dat de wet alleen voor B2C is,

echter.... om in een organisatie een 2-sporenbeleid inzake incasso te voorkomen

wil ik zelf de nieuwe wet ook als leidraad in B2B gaan gebruiken.

En dat laatste gaan wellicht meer bedrijven doen in de toekomst. lijkt me.

Je kunt natuurlijk anders afspreken in je Alg. Voorwaarden

maar elk incasso-traject begint dan met een reactie van gedaagde in de trant van "Volgens mij zijn uw Alg.Voorw. niet van toepassing" en dat voorkom ik hopelijk zo.

Of zou je B2B bedrijven anders adviseren inzake hun incasso-strategie ?

 

 

[Lucien Ridderbroek]

*1) Ja, het is duidelijk dat de wet alleen voor B2C is,

echter.... om in een organisatie een 2-sporenbeleid inzake incasso te voorkomen

wil ik zelf de nieuwe wet ook als leidraad in B2B gaan gebruiken.

En dat laatste gaan wellicht meer bedrijven doen in de toekomst. lijkt me.

Je kunt natuurlijk anders afspreken in je Alg. Voorwaarden

maar elk incasso-traject begint dan met een reactie van gedaagde in de trant van "Volgens mij zijn uw Alg.Voorw. niet van toepassing" en dat voorkom ik hopelijk zo.

Of zou je B2B bedrijven anders adviseren inzake hun incasso-strategie ?

 

Dat lijkt mij eerlijk gezegd zeer onverstandig en dat kost ondernemingen ook onnodig veel geld.

[Jamie van Soest]

@Lucien en @StevenK

Tnx voor jullie reactie.

 

*1) Ja, het is duidelijk dat de wet alleen voor B2C is,

echter.... om in een organisatie een 2-sporenbeleid inzake incasso te voorkomen

wil ik zelf de nieuwe wet ook als leidraad in B2B gaan gebruiken.

En dat laatste gaan wellicht meer bedrijven doen in de toekomst. lijkt me.

Je kunt natuurlijk anders afspreken in je Alg. Voorwaarden

maar elk incasso-traject begint dan met een reactie van gedaagde in de trant van "Volgens mij zijn uw Alg.Voorw. niet van toepassing" en dat voorkom ik hopelijk zo.

Of zou je B2B bedrijven anders adviseren inzake hun incasso-strategie ?

 

 

Wat bedoel je precies met je reactie? Ik heb de afgelopen tien jaar nog nooit het argument over de AV gehoord..

 

Eenduidigheid is makkelijk, minder foutgevoelig en het goedkoopst tenzij dit ondersteund wordt door je software. Ook zijn er weinig bedrijven die een factuur sturen en na het uitblijven van betalen de factuur direct ter incasso overdragen.

 

Daarnaast is het gebruikelijk en effectief om een debiteurenbeleid te voeren. Stuur een herinnering, een belletje, een aanmaning, een belletje en dan formeel in gebreke stellen.

 

[LittleBit]

@Lucien

> Dat lijkt mij eerlijk gezegd zeer onverstandig en dat kost ondernemingen ook onnodig veel geld.

En ter voorkoming van misverstanden:

"Dat" betekent hier "Voor B2B een andere incasso-strategie volgen dan voor B2C".

En dus is eigenlijk je advies: Pas je Alg.Voorw. inzake incasso aan

en ga de WIK-wet universeel (B2C _EN_ B2B) hanteren.

Duidelijk !

 

 

[LittleBit]

 

@Jamie

> Ik heb de afgelopen tien jaar nog nooit het argument over de AV gehoord..

Als een aanmaning kosten bevat die gebaseerd zijn op de A.V. van de eiser

en als de gedaagde een advocaat heeft,

dan zal die advocaat vast adviseren om te beginnen met de toepasselijkheid/geldigheid van de A.V. ter discussie te stellen.

Als het anders is, horen we dat vast wel van Lucien.

 

 

[Jamie van Soest]

 

@Jamie

> Ik heb de afgelopen tien jaar nog nooit het argument over de AV gehoord..

Als een aanmaning kosten bevat die gebaseerd zijn op de A.V. van de eiser

en als de gedaagde een advocaat heeft,

dan zal die advocaat vast adviseren om te beginnen met de toepasselijkheid/geldigheid van de A.V. ter discussie te stellen.

Als het anders is, horen we dat vast wel van Lucien.

 

 

 

De incassokosten dienen "redelijk" te zijn. Tijdens de gesprekken over de WIK heeft de minister gezegd dat 15% incassokosten in de praktijk niet ongebruikelijk is. Zolang je daar niet boven zit dan ben je "veilig".

 

 

[Lucien Ridderbroek]

De incassokosten dienen "redelijk" te zijn. Tijdens de gesprekken over de WIK heeft de minister gezegd dat 15% incassokosten in de praktijk niet ongebruikelijk is. Zolang je daar niet boven zit dan ben je "veilig".

 

Correct. Bij niet-zakelijke vorderingen dient de wettelijke staffel te worden gevolgd. Bij zakelijke vorderingen mag er contractueel worden afgeweken, bijvoorbeeld in het kader van algemene voorwaarden.

[LittleBit]

 

En dan resteert dus nog

 

Vraag *5) Inzake de omzetbelasting:

 

Wie schiet ?