Ik heb een holding en een BV (werkmaatschappij). Ik ben werkzaam als DGA in de holding, de werkzaamheden en de normale bedrijfsrisico's worden gelopen via de werkmaatschappij. Facturatie van werkzaamheden bij klanten wordt door de werkmaatschappij verzorgd. De holding ontvangt een managementfee. De DGA ontvangt een salaris dat ongeveer 10% hoger ligt dan een vergelijkbare functie elders en bijna 2 keer zo hoog is als het minimum bruto salaris van een DGA.
De bruto inkomsten na aftrek van bedrijfskosten behalve salaris zullen naar verwachting het komende jaar fors terug gaan lopen van 250K naar ongeveer 50K per jaar. Dit is onvoldoende om de managementfee op te brengen. Fiscaal gezien (van bruto naar netto) levert de omzetdaling in vergelijking met een eenmanszaak een groot nadelig verschil op. Ik onderzoek op dit moment wat de geoorloofde mogelijkheden zijn om de structuur aan te passen naar een fiscaal vriendelijker structuur.
Een van de beweegredenen voor het werken via de BV's is dat normale bedrijfsrisico's zich financieel beperken tot de werkmaatschappij. De meeste klanten (90%) nemen geen bijzondere risico's met zich mee. Er zijn echter een paar klanten waarvan de financiële gevolgen aanzienlijk kunnen zijn als mijn bedrijf aansprakelijk zou worden gesteld voor de financiële gevolgen van een foutief uitgevoerde opdracht.
Ik ben op zoek naar een combinatie van eenmanszaak en BV waarbij de BV enkel wordt gebruikt om de financiële gevolgen van de aansprakelijkheid voor deze 2 klanten te beperken te beperken tot het vermogen van de werkmaatschappij. In dat geval zouden deze 2 risicovolle klanten via de BV worden bediend en alle overige via de eenmanszaak. Voor de arbeid die hiervoor verricht moet worden zou ik eenmaal per jaar een factuur aan de werkmaatschappij kunnen sturen. De BV zou hier een normale marge op kunnen maken. De arbeid die daadwerkelijk binnen de BV zou geschieden zou zich dan beperken tot slechts enkele uren per jaar. Deze arbeid zou dan enkel het sturen van 2 facturen en 2 inkoopfacturen inhouden.
Deze oplossing neemt mogelijk mee dat de verplichte minimale beloning aan de DGA nog steeds verplicht blijft. De daadwerkelijke arbeid binnen de BV's bedraagt in de hierboven bedachte constructie slechts enkele uren per jaar. De arbeid die door de de eenmanszaak zal worden verricht zullen zo'n 1500 uur per jaar zijn. Het declarabel uurtarief is hiermee niet zo hoog maar na aftrek van starters- en zelfstandigheidsaftrek blijft er toch nog een redelijke netto vergoeding over.
In hoeverre heeft deze oplossing een redelijke kans van slagen als het gaat om acceptatie door de fiscus van deze constructie? Iemand een idee?
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
koosg
koosg
Goede dag,
Ik heb een holding en een BV (werkmaatschappij). Ik ben werkzaam als DGA in de holding, de werkzaamheden en de normale bedrijfsrisico's worden gelopen via de werkmaatschappij. Facturatie van werkzaamheden bij klanten wordt door de werkmaatschappij verzorgd. De holding ontvangt een managementfee. De DGA ontvangt een salaris dat ongeveer 10% hoger ligt dan een vergelijkbare functie elders en bijna 2 keer zo hoog is als het minimum bruto salaris van een DGA.
De bruto inkomsten na aftrek van bedrijfskosten behalve salaris zullen naar verwachting het komende jaar fors terug gaan lopen van 250K naar ongeveer 50K per jaar. Dit is onvoldoende om de managementfee op te brengen. Fiscaal gezien (van bruto naar netto) levert de omzetdaling in vergelijking met een eenmanszaak een groot nadelig verschil op. Ik onderzoek op dit moment wat de geoorloofde mogelijkheden zijn om de structuur aan te passen naar een fiscaal vriendelijker structuur.
Een van de beweegredenen voor het werken via de BV's is dat normale bedrijfsrisico's zich financieel beperken tot de werkmaatschappij. De meeste klanten (90%) nemen geen bijzondere risico's met zich mee. Er zijn echter een paar klanten waarvan de financiële gevolgen aanzienlijk kunnen zijn als mijn bedrijf aansprakelijk zou worden gesteld voor de financiële gevolgen van een foutief uitgevoerde opdracht.
Ik ben op zoek naar een combinatie van eenmanszaak en BV waarbij de BV enkel wordt gebruikt om de financiële gevolgen van de aansprakelijkheid voor deze 2 klanten te beperken te beperken tot het vermogen van de werkmaatschappij. In dat geval zouden deze 2 risicovolle klanten via de BV worden bediend en alle overige via de eenmanszaak. Voor de arbeid die hiervoor verricht moet worden zou ik eenmaal per jaar een factuur aan de werkmaatschappij kunnen sturen. De BV zou hier een normale marge op kunnen maken. De arbeid die daadwerkelijk binnen de BV zou geschieden zou zich dan beperken tot slechts enkele uren per jaar. Deze arbeid zou dan enkel het sturen van 2 facturen en 2 inkoopfacturen inhouden.
Deze oplossing neemt mogelijk mee dat de verplichte minimale beloning aan de DGA nog steeds verplicht blijft. De daadwerkelijke arbeid binnen de BV's bedraagt in de hierboven bedachte constructie slechts enkele uren per jaar. De arbeid die door de de eenmanszaak zal worden verricht zullen zo'n 1500 uur per jaar zijn. Het declarabel uurtarief is hiermee niet zo hoog maar na aftrek van starters- en zelfstandigheidsaftrek blijft er toch nog een redelijke netto vergoeding over.
In hoeverre heeft deze oplossing een redelijke kans van slagen als het gaat om acceptatie door de fiscus van deze constructie? Iemand een idee?
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
4 antwoorden op deze vraag