TwaBla

Even wat aardiger geformuleerd. Een overkill aan effecten geldt als wansmaak. Toch is er een markt voor gloss en glamour. Misschien kun je wel een trend in gang zetten, met een paar goedgemikte acties. Ik geef je een suggestie:

Dat is glamo guerilla-marketing. Selecteer wat bedrijven en personen die je voorop ziet lopen in het supergloss-segment, en maak een paar spectaculars voor ze. Pure boudoir business. Victor & Rolf. Roccoco-communications Leuk fout. Met een aparte website: zupergloss.com 8)

Ik hoor de tune al: Copacabana van Barry Manilow, maar dan wel de DJ Hell-versie. Hello from the Bordello.

De vinding waar jij jaren aan gewerkt heb, zou immers klakkeloos door mij gekopieerd mogen worden.

Nee dat mag niet want we hebben daar een wet voor. En tegen die wet heb ik absoluut geen bezwaar. Het is de handhaving van die wet waar ik bezwaar tegen maak. Het stuk hierboven beschreef mijn grootste bezwaren.

 

Misschien moeten we het auteursrecht maar helemaal afschaffen...

Sja dat denk ik wel...

 

Dus handhaven en afschaffen tegelijkertijd ;D

De intenties kunnen dan goed zijn, de oplossing is het allerminst. Maar hier komt denk ik het verschil in politieke kleur om de hoek kijken ;)

Typeer eens de verschillende oplossingen aan de hand van politieke kleuren. Wat is de liberale, de christelijke, de rooie en de groene manier om het auteursrecht te verzilveren?

Misschien had ik het wat beter uit mekaar moeten trekken. Eerst het algemeen belang van het auteursrecht bepleiten en pas daarna eens kijken naar de manier waarop dat recht afgedwongen wordt.

Het auteursrecht is (zoals het woord al zegt) een recht dat gegund wordt aan de maker van een origineel werk. De maatschappij heeft in het verleden gemeend dat die maker beschermd moet worden tegen kopieerders, juist omdat de vrije markt dat niet doet. Als er geen auteursrecht zou bestaan, zou ook R&D bijvoorbeeld een stuk minder aantrekkelijk zijn. De vinding waar jij jaren aan gewerkt heb, zou immers klakkeloos door mij gekopieerd mogen worden. Dat vrij ondernemerschap is zo vrij dus niet, gelukkig!

Het vrij ondernemerschap kan misschien wel een betere incasso-methode bedenken. Volgens mij wordt daar ook driftig aan gesleuteld, aan systemen die continu registreren in hoeverre jouw gedrag inbreuk maakt op mijn rechten. Daar hebben we geen duizend kopieer-inspecteurs voor nodig. Gun Microsoft nog ietsje meer vrij ondernemerschap, en ik kan als auteur mijn incasso aan Bill Gates uitbesteden. Is gewoon een onzichtbare functie van Explorer, om eventjes na te gaan wat jij zoal gescand en gedownload hebt. Vraag is alleen of we daar zo blij mee moeten zijn.

Misschien moeten we het auteursrecht maar helemaal afschaffen...

Kan iemand mij uitleggen waarom auteursrecht van MAATSCHAPPELIJK belang is...

Volgens mij slaan de stoppen hier een beetje door op dit panel. Ik leef ondermeer van het auteursrecht, dus spring nu op de barricade.

De kwestie die hier aan de orde is, betreft vooral het auteursrecht bij dagbladen en tijdschriften. De betrokken auteurs worden betaald door uitgevers die hun inkomsten krijgen uit abonnementen en advertentie-opbrengsten. Naarmate er meer gekopieerd wordt, nemen die inkomsten af en is er minder geld voor auteurs. Het maatschappelijk belang is een balans te vinden tussen origineel werk (auteursbelang) en vrije reproduktie (kopieerdersbelang).

Een andere invalshoek om het maatschappelijk belang aan te geven: voor de toepassing van de drukpers was kennis een exclusief bezit. Bibliotheken waren eigendom van vorst en kerk, die zich het arbeidsintensieve kopiëren (monnikkenwerk) konden permitteren. Toen was er helemaal geen auteursrecht, en werd er dan ook niet zoveel geschreven.

Dankzij de drukpers werd onderwijs mogelijk, en daardoor nam de macht van de kerk en adel af. Door invoering van het auteursrecht werd de ontwikkeling van kennis bovendien financieel interessant. Die combinatie (waardering originaliteit en snelle distributie) heeft niet alleen de huidige kenniseconomie opgeleverd, maar ook onze democratie.

In het mechanisch tijdperk was kopiëren een kapitaalintensief werkje (zo zijn uitgevers ontstaan) maar nu heeft vrijwel iedereen reproductie-techniek ter beschikking. Nadeel van zo'n free-for-all samenleving is dat de beloning voor origineel werk echter verdwijnt. Het systeem raakt uit balans.

Nu we aan het overschakelen zijn naar een elektronische samenleving moeten we dan ook nieuwe manieren bedenken om de makers van origineel werk te belonen. Als originaliteit niet langer gewaardeerd wordt, droogt de bron vanzelf op. Kom maar op met de tegenredenering: waarom zou iemand een origineel werk maken als dat niks oplevert?

Een echte oplossing voor dat ongebreideld kopiëren bestaat echter nog niet. De grap is dat auteurs en gebruikers er op den duur beide belang bij hebben om de kostbare tussenhandel uit te schakelen. Ruwweg vijf tot tien procent van de prijs voor een boek, cd of tijdschrift komt aan de echte makers ten goede. Er moet een manier te bedenken zijn om die tussenliggende kosten te reduceren.

Terwijl een echte oplossing op zich laat wachten, verzet de gevestigde orde (vooral uitgevers en muziekmaatschappijen) zich met hand en tand. Daar is de Stichting Reprorecht een voorbeeld van. Zo'n algemene heffing op cassettes en kopiëren is geen intelligente aanpak - ik kan me het verzet best voorstellen, zeker als je nooit een artikel uit een tijdschrift kopieert - maar weet iemand een manier om een direct verband te leggen tussen die ene kopie en die ene auteur (keer miljoenen)?

Ergens in al dat badwater zit nog steeds een kind ;)

Een achtkleurendruk visitekaartje op 350 grams papier met laminaat en spotvernis: gatverjakkie!!! Dat klinkt als de natte droom van een drukker.

Sterker nog: dat is de natte droom van een drukker. Ik heb vijftien jaar met drukkers gewerkt en in diezelfde tijd een collectie van vijfduizend visitekaartjes aangelegd. Negen van de tien drukkers denken dat hoogglans het equivalent van luxe en stijl is. Bah: moet je dergelijk drukwerk eens ruiken net van de pers, die lucht van foute chemie alleen is al voldoende om elke klant misselijk te maken. Het zijn de menu's van afhaalchinezen in de hoerenbuurt die zo gedrukt worden; niet de menukaarten van betere restaurants.

Toch is er waarschijnlijk wel een markt voor. Autodealers, grossiers en andere handelaren voor wie het visitekaartje een uithangbord is. Mannen met vette handen en rouwranden, dan is dat vuilafstotende laagje ook nuttig. Misschien ook wat voor kappers, lakkers, manicuurders, etc.

Even serieus. Wellicht kun je eens een echt goeie ontwerper uitnodigen om al die techniek met mate maar wel spannend toe te passen. In je huidige aanbod benadruk je vooral de overdaad. Dat is ook de uitstraling van BrandMerk - meer promotie dan branding, meer actiegericht dan doordacht, meer handel dan kennis. Als die indruk onjuist is, moet je wat aan je eigen presentatie doen.

Succes!

Wrm wordt het dan niet aangepakt?!

Tja, als Pim er nog was...

Enfin, dat hangt af van wat je met het bedoelt. Het kopiëren van auteursrechterlijk beschermd materiaal is zo namelijk wel aangepakt. Alleen veroorzaakt de oplossing van dat probleem een nieuw probleem, namelijk dat iedereen met een kopieerapparaat (bestaan die dingen nog?) opdraait voor de vergoeding van auteurs. Blijkbaar kan het profijtbeginsel hier niet toegepast worden.

Universiteiten en Hogescholen betalen die repro-vergoeding al wat langer. Voor actieve auteurs betekent dat een paar duizend euro per jaar extra inkomen. Terecht, want het onderwijs maakt readers waarin artikels 1:1 overgenomen worden. Ook in (grote) bedrijven is het gemeengoed dat artikels 1:1 in knipselmappen belanden. Dat zijn geen kopietjes voor persoonlijk gebruik meer, dus ook hier lijkt een vergoeding op zijn plaats.

Het is geen doen om voor elke onderwijsinstelling/onderneming apart vast te leggen wat gekopieerd wordt, laat staan om de vergoeding naar de betrokken auteur te gireren. Dus nu wordt er een generieke heffing opgelegd die via een algemene verdeelsleutel doorgegeven wordt aan de uitgeverijen die zich bij Reprorecht hebben aangesloten. Dat systeem kraakt natuurlijk aan alle kanten; erg rechtvaardig is het niet. Maar wat is wel een goed systeem?

Ik weet niet of iemand het al eens aan de rechter heeft voorgelegd. Me dunkt dat zo'n generieke heffing niet verdedigbaar is.

Ten eerste vraag ik af welk auteurs op de reclame folders rust. Ik heb dat niet uitgezocht. Ik zie alleen niet op de folder staan iets in de trant van "niets uit deze uitgave ... etc." , wat wel te vinden is bij artikelen en boeken etc. Dat betekent natuurlijk niet dat het niet mag.

Een folder mag reclame zijn maar daar rust ook auteursrecht op. Zonder toestemming geheel plaatsen maakt een confrontatie met een adverteerder vroeger of later onvermijdelijk.

Folders zijn platte push-marketing. Blokker, Zeeman en Gamma kopen een enorme partij goederen om die binnen een week zo snel mogelijk door te schuiven. Intelligente software om het aanbod op maat aan te bieden staat haaks op dit massamodel.

Het aanbod van e-folders sluit mooi aan bij de logistieke dienst van verspreiding. Er zijn een stuk of drie grote bezorgdiensten in Nederland: PTT Post, Interlanden en Netwerk VSP. dat zijn echet bezorgboeren die pas wakker worden bij hoge oplages. Logisch, want hah-bezorgen is centenwerk.

Levinson is waarschijnlijk niet de oorspronkelijke bedenker van de uitdrukking en het model, maar hij heeft wel een jaar of twintig het guerillagedachtengoed geventileerd, een achttal boeken geschreven en een lucratief opleidingsprogramma voor guerilla-consultants opgezet. Stel dat jij een impulsant-theorie ontwikkelt, daar een internationale business op stoelt, en over twintig jaar krijg je een mailtje uit Amerika van iemand die zegt 'wij gaan hier een eigen impulsant-schooltje beginnen' - zou je dan niet ook fijntjes op je auteursrecht wijzen?

Volgens mij is het voor jou een fluitje van een cent om met een eigen term te komen; je hebt die bandwagon van Levinson helemaal niet nodig.

 

Maar ... het is alweer een tijdje geleden dat ik op school heb gezeten en ook daar was ik eigenwijs, dus kan best zijn dat ik dit mijzelf heb wijsgemaakt ;)

 

Je hebt waarschijnlijk meer gekletst dan geluisterd op school ;D

In de traditionele opvatting is marketing-communicatie een stukje van marketing; de p van promotie. Marketing houdt zich ook met vraagstukken als distributie en productontwikkeling bezig. In theorie althans.

In praktijk zie je dat 'marketing' bij veel bedrijven een soort ondersteunende functie is die zich vooral met advertising bezig houdt, soms wat events etc. Marketing fungeert dan naast sales, en soms zelfs onder sales. Zulke marketing heeft vaak weinig met productontwikkeling te maken.

Ook wanneer 'marketing' zich vooral met reclame bezighoudt is dat vaak binnen een commercieel kader waarin de andere marketinginstrumenten al vast staan: product, distributie en prijs. Die volgorde is wel belangrijk. Eerst een leuk communicatieplan maken en pas daarna eens nadenken over zaken als product, prijs en distributie is... uh, een beetje stupide. Zo van: ik weet nog niet wat ik waar voor welke prijs ga verkopen, maar ik heb al wel een heel mooie website.

Er zijn ook bedrijven waar imago zo belangrijk is dat communicatie voor alles komt. Noem dat voor mijn part een moderne opvatting. Is ook niet echt een startersaanpak. Hoe leuk je imago ook is; als daar geen handjes en voetjes aan gegeven wordt, blijft het toch gebakken lucht. Vandaar dat er eerst een tastbaar imago moet zijn opgebouwd voordat transfer mogelijk is. EasyJet wordt EasyEverything. Het duurt echter nog wel een jaar of tien voordat zo'n imago-centric bedrijfsmodel in het onderwijs doordringt. Dus tenzij je uit de toekomst komt, Kermie...

Ik heb me laten vertellen dat direct marketing een lage responsrate heeft ;)

In massa-mailings (Readers Digest) wordt een respons-reet van 2% als stelregel gehanteerd. Wanneer echter alle op z'n plek past, zijn veel hogere percentages haalbaar. Ik heb mailings/surveys gedaan met een respons boven de negentig procent. Ook in B2B, bij topbedrijven. Voorwaarden: een zeer goed geselecteerde list, zelf adressen en namen + functies updaten, een goede bekendheid en reputatie van de aanbieder, een aantrekkelijk aanbod, een duidelijke boodschap, geen bullshit. Herhaal: geen boel shit.

Hoeveel irritatie zou er ontstaan bij webdesign bureaus als ik hen uitnodig partner te worden van ICStats? Een product dat aan kan sluiten bij hun assortiment. Ik denk dat er meer irritatie bij hen ontstaat als ik ze wekelijks zou mailen met de melding dat ik weer nieuwe antiquairs heb toegevoegd op mijn website.

Je kan met de beste intenties gaan mailen, het medium is geheel verziekt door mensen die miljoenen onzinaanbiedingen doen. Als je heel gericht mailt met een relevant verhaal, zal de irritatie wel meevallen. Maar als je lukraak adressen koopt van een harvester, dan vererger je het probleem. En dan loop je als internetmarketingadviseur het reële risico dat je afgebrand wordt in de vakpers.

Niet doen dus.

Zoek free publicity, je hebt toch een goed product? Ondersteun dat met wat gerichte reclame, een banner kost helemaal niks meer. Stuur je doelgroep desnoods een mailing. Email is armeluis-marketing.

Mijn kwaliteiten zijn divers maar liggen voornamelijk in het bedenken, afwegen, onderzoeken van nieuwe diensten/producten in mijn markt. De laatste tijd besteed ik (te)veel tijd en aandacht aan dingen die niet mijn core business betreffen, zoals commercie en marketing. Dit is leuk maar kost veel tijd en energie (om het goed te doen).

Als je echt marktonderzoek doet voor jouw nieuwe diensten/producten zit je al heel dicht tegen marketing/sales aan. Me dunkt dat dan vast te stellen is of de eerste deals die je zelf afsluit ook te vertalen zijn naar een routine waar je iemand anders voor in kan schakelen. Dan is jouw vraag dus simpel te beantwoorden.

Een heel ander probleem heb je echter wanneer jouw 'onderzoeken' niet werkelijk in het veld plaatsvinden. Dan moet je niet aan een verkoper denken, maar jezelf een schop onder de kont geven en met potentiële klanten gaan kletsen. Of zelfs met concullega's die iets vergelijkbaars doen. Je praat immers over potentie in de markt, maar die is pas reëel als je 'm zelf in omzet kan vertalen.

Starters die een pand van een kwart miljoen Euro als eigen vermogen inbrengen bij het verwerven van risicokapitaal, kunnen ook normaal betalen voor een leuke naam. Voor 500 euro krijg je 5 ideeën. 8)

alpha-egg hier

Chief Eggsecutive Officer

naamsuggestie voor het incubator domain: Eggs Hell 8)

Misschien kan alpha-egg Zrski zich eens uitspreken over de markt die hij voor ogen heeft, de positionering daarin en de gewenste presentatie. Zo krijgt de gedachtenwisseling over Annediens vette tag en dubbeldooier, en het metal label van Christian wat ondergrond.

Mijn mening:

Annedien's eerste tag is lekker straats, de dubbeldooier leent zich voor een animatie - zit ook een link met Pong in (de oergame).

Christians metal label is een stuk koeler, wat bij games past. Ook hier zie ik een animatie in de frisbee, een mooie spin.

Bij alle drie kan ik mij wel een categorie games voorstellen.

Algemeen: als verschillende game-concepts op zichzelf ook gelabeled worden, dient de company-tag ondergeschikt te zijn. Zeker wanneer Cutting Eggs slechts een byline krijgt. Misschien moet zo'n tag dan juist heel kaal zijn. Denk aan de red-tag van Levi's. Zomaar voor de gedachtenvorming noem ik bovendien het CE-label dat op voeding staat.

Zonder hier nou welwillende vormgevers tegen mekaar op te zetten: kom'es met een eigen ruw ideetje Christian...

Wat die .com betreft: twee jaar geleden zijn allerlei internet-brands afstand gaan nemen van hun punt-identiteit omdat die averechts werkt bij financiering. Los daarvan: het is een brokje adres, net zoals je postcode.

Ik denk trouwens dat je de nadruk niet al teveel op eieren annex eieren snijden moet leggen, wel met een knipoog naar 'cutting edge'.

Helemaal mee eens. Dat haalt de spanning weg. Vind Ahhediens voorstel lekker vet. Eén vraagje toch: is het label niet sterker als de .com eraf gaat?

Nog een krankzinnige gedachte: hoe is het om de suggestie te wekken dat CuttingEggs een enorm conglomeraat betreft in Nergensistan. Gewoon met ouwe zw/w stockfotografie een onzinhistorie samenstellen die de indruk geeft dat dit initatief een spinout is van een voormalige bulldozerfabriek in de Sovjetunie - Bulldosr.ru! Compleet met afbeeldingen van fabrieken, kantoren en voorbeeldige arbeiders. Games-development door het sovjet militair-industrieel complex...

Ferrari is ook begonnen als tractor-fabrikant 8).

Hoi,

Volgens mij geldt er de rangorde

1) Registratie van een merknaam bij het Benelux merkenbureau

2) Inschrijving kamer van koophandel

3) Inschrijving bij register internet domeinen.

 

Als je de naam per se wilt hebben dan moet je de naam laten registreren bij het merkenbureau en vervolgens de domeinnaam gaan claimen.

 

Zit wat ingewikkelder in mekaar, helaas.

Neem bijvoorbeeld KingCorn. Was vroeger een bekend broodmerk. Dat is echter tijden niet meer gebruikt, en na vijf jaar stilte vervalt het merkprivilige. Dat merk is dus gesnatched door een andere bakker. De eigenaar van KingCorn is naar de rechter gestapt, maar verloor de zaak.

Word je onder een handelsnaam actief die reeds door een ander benut wordt, dan heeft de oudste gebruiker voorrang. Maar je moet die voorrang wel opeisen. De eigenaar van een geregistreerd merk kan een domein terug eisen van kapers. Maar als je nu een handelsnaam inschrijft en een slimmerik registreert diezelfde naam later als merk, dan kun je als eerste gebruiker aanvoeren dat zulks een registratie ter kwader trouw is. Ik ben niet bekend met jurisprudentie, maar je bent als eerste domeinbezitter niet geheel rechtenloos.

Misschien dat er hier een expert is in auteursrecht, copyrights en andere intellectuele eigendommen. Die weet waarschijnlijk ook meer van de Explorer-case. Microsoft heeft een kapitaal moeten betalen, omdat de naam Explorer reeds in gebruik was voor een andere toepassing binnen hetzelfde domein. Dat was echter geen geregistreerd merk. Of je als Nederlandse eigenaar van een dotcom of -net dezelfde rechten hebt als een Amerikaanse bezitter, weet ik niet.

Van die copyright-expert zou ik ook weleens willen weten of openbaar gebruik van een nieuw begrip vanzelf auteursrecht creëert, en of dit forum openbaar genoeg is...

Andere visualiseringssuggestie: ei lijkt op muisvorm. Voorbeeld is te vinden bij een Duitse muisdrukker annex game-verkoper: http://www.drs-media.de/. Ook in NL zitten muiszeefdrukkers.

Een reclamebureau houdt zich primair bezig met het bedenken van reclame. Art directors die daar werken besteden het meeste handwerk uit; zij vergaderen vooral. Huisstijlen en logo's komen meestal op tafel bij grafisch ontwerpers. Dat lijkt veel meer jouw stiel.

Het is ook jouw keuze om te bepalen of je op niveau IJsselmeervogels wil werken, of toch een divisie hoger wil reiken. Leuke lokale opdrachtgevers zijn schaars, geloof me. Voor je het weet zit je een middenstander te overtuigen dat de prijs niet perse vet in de HAH-folder hoeft.

Streef je een treetje verder, dan is het zinnig je talent aan te scherpen door verdere training en scholing, desnoods parttime. Of met stages bij gerenommeerde ontwerpers. Ik geef je een paar links ter inspiratie, misschien kende je die al.

http://www.thonik.nl/ Thomas en Nikki: op hun best met boeken

http://www.dietwee.nl/ Tirso en Ron: de flyer experts

http://www.egbg.nl/ Martijn: dol op formulieren

http://www.broeikas.nl/ kan reclame kunst zijn?

Er zitten hier op HL overigens ontwerpers die de weg in dat wereldje veel beter kennen.

Ik ben vooral benieuwd naar het logo van cutting-eggs ;D ;D ;D

Toevallig heb ik ervaring met dit soort dingen. Ik registreer vrij vaak domeinnamen en dan met name domeinnamen die interessant zijn. Ik hou bijvoorbeeld ook toezicht op namen die vrijkomen.

Dit is een forum waar mensen elkaar gratis advies geven. Daar maak je zelfs gebruik van. Er gaan hier ideeën over en weer. Soms zelfs goeie ideeën. Zomaar, voor het grijpen.

Nou doe ik een beroep op jouw ervaring. Wat vind je: moet er een portier bij de ingang, alleen toegang na identificatiebewijs en ondertekening van een geheimhoudingsverklaring? Moet er beveiliging komen tegen party crashers? Hoe zou jij voorkomen dat bezoekers interessante suggesties in hun zak steken? En kan zo'n forum dan nog functioneren?