Yannick_

Familiewie: ik zou jou super graag bij onze toko willen hebben. Maar je moet wel 25k per procent betalen.

Lijkt wel een piramidespel :) Die tent is dus 2,5 MIO waard en heeft nog 0 omzet? Is er een patent aanwezig? Technologie ontwikkeld die veel waarde heeft?

Draai het om zou ik zeggen: jullie willen dat ik graag kom? Prima: wat bieden jullie?

Zij willen die investeerder niet tegen de borst trappen / zitten misschien met een overeenkomst die de investeerder beschermt tegen uitgifte van aandelen onder de waarde waarin hij is ingestapt.

Ik krijg sterk het gevoel dat als je nu 60k salaris zou vragen en niet instapt met aandelen dat ze zeggen: nee doe dan maar niet. Hoe graag willen ze je dan hebben? Willen ze jou of je geld?

Over het fictief dienstverband maak ik me persoonlijk minder zorgen dan alle anderen hier. Ik zie het zo:

Ik hoop dat ik voldoende input krijg om tot een fiscaal juridisch goede oplossing te komen. Die wellicht neigt naar een deel werknemer/werkgever relatie. Maar dat is ons probleem. Wij gaan de discussie wel aan met de belastingdienst.

Ik wil gewoon een simpel systeem dat hout snijdt. Wordt het iets met uitgestelde betaling? Sturen vakmannen gewoon nog een extra factuur? Verhogen we de commissie met 7,9% en doneren we 7,9% aan de vakman? Dat zijn de ideeën die ik graag wil krijgen :)

 

Nederland heeft er de afgelopen jaren een boel deskundigen bijgekregen die elkaar in de haren vliegen over de vraag wat des ondernemers en des werknemers is. Of dat vraagstuk hier ook maar enigszins speelt, mag je beoordelen aan de hand van deze werkwijze.

 

In dit topic werkt het gebruik van de uitdrukking vakantiegeld als rode lap. Misschien kunnen juristen en andere deskundigen een woord suggereren dat minder werkgeverig klinkt. Het is immers niet meer en minder dan een uitgestelde betaling van een overeengekomen vergoeding.

Inderdaad. Vakantiegeld kent iedereen. Dat is het idee. Het concept. Maar het is uiteindelijk gewoon een potje geld dat wordt opgebouwd. Noem het een spaarkas op café waar ze één keer per jaar mee gaan zuipen. Daar is ook geen sprake van een dienstverband omdat er een soort potje wordt opgebouwd.

Zouden we niet met de vakmannen kunnen overeenkomen dat we bij die lui de commissie met 8% verhogen. Dus dat ze überhaupt maar 92% krijgen? En dat wij op een later moment een credit nota sturen?

Of sterker, dat ze op het moment dat wij een afrekening maken, ze automatisch (dat zou ons systeem kunnen doen) in hun naam een factuur van de extra 8% sturen? Met een betalinsgtermijn van xx dagen tot mei?

Ik ben best wel benieuwd naar hoeveel vakman-zzp'ers er niet met geld kunnen omgaan volgens jouw ervaring?

Ik heb wel de indruk dat je de zaken nog complexer aan het maken bent voor die arme vakman die niets kent van geldzaken.

 

Wat volgens mij een goed idee zou zijn (na het lezen van de vorige reacties):

 

Een factoringservice voor vakmannen/zzp'ers; binnen de week het geld voor de uitgevoerde prestatie op de rekening zonder gezeur achteraf wat betreft financiële kwesties.

 

als je dat goed geregeld krijgt dan mag je voor mijn part een goede commissie aanrekenen.

 

Ik zal je zeggen dat we daar ook over nadenken. Vakmannen willen helemaal niet achter facturen aanzitten. Willen geen herinneringen sturen. Ze gaan wel ff langs om 19u als de mensen aan het eten zijn (sommige). Dat werkt goed. Maar niet iedereen doet het en zeker niet iedereen heeft er zin in.

Wij hebben de automatiseringskracht om herinneringen, aanmaningen en straks dagvaardingen uit te poepen met een paar kliks en weinig moeite. We hebben alle geschiedenis en kunnen bijna automatisch de dagvaarding met juiste inhoud naar een deurwaarder sturen om te laten betekenen.

Je speelt dus spaarkbank voor je klanten.

Met negatieve rente:

onze commissie

Nee, die commissie die ze berekenen, is voor hun dienstverlening voor het bemiddelen van werk tussen vakman en klant van de vakman. De 'vakantiegeldregeling' zou er dan gratis bij worden gedaan (althans, zo heb ik het begrepen).

Correct!

Je speelt dus spaarkbank voor je klanten.

Met negatieve rente:

onze commissie

 

8% van de factuur houd natuurlijk ook in dat zowel de arbeid als het materiaal opzij word gezet. Met de commissie erbij zit je snel aan 10%, terwijl het materiaal wel betaald moet worden. De ene vakman heeft misschien maar 10% materiaalkosten in zijn factuur terwijl de ander misschien wel met 70% materiaalkosten te maken heeft.

Hiernaast zit je ook weer met het inboeken van facturen. Een boekhoudprogramma met een bank koppeling zoekt op de bankrekening tevergeefs naar de ingeboekte bedragen.

 

Dan zou het beter zijn om gewoon privé geld over te maken om voor de vakantie te sparen.

Op deze manier betaal je elke maand bedrag X om bedrag X-commissie(= negatief sparen) terug te krijgen.

 

In Jip & Janneke taal:

"Als jij mij op jaarbasis €10.000,00 betaald krijg jij van mij €9.000,00 terug, mits ik niet failliet ga."

 

Eens Perry!

Wat mij betreft doen we ook 8% over uurloon en niet over materiaal.

Het lijkt me al met al een hoop rompslomp...

Met alle respect, maar ik mis een beetje het ondernemerschap in dit soort reacties. Juristen en boekhouders zijn nogal van de gebaande paden, en alles wat daarvan afwijkt komt met extra risico's of overbodige rompslomp.

 

Wanneer je onderneemt tussen aanbod en vraag is dat wat bijdraagt aan klanten- of leveranciersbinding een versterking van je positie. Als ondernemer kijk je voortdurend: wat kan ik beter doen, anders doen voor mijn klanten en leveranciers. Uiteraard moet dat binnen de regels en bij voorkeur kosteneffectief, maar het verkennen van grenzen is juist goed. Zeker in het kader van ondernemerschap en innovatie.

 

Dank! Dat is het inderdaad.

Ja natuurlijk is het rompslomp. Dat is de hele reden waarom dit nog niet bestaat. Ja natuurlijk balanceren we juridisch / fiscaal op een koord. But I don't care. Ik wil kijken wat kan en hoe. En dan straks desnoods een ruling aanvragen bij de Blauwe vrinden.

Het is helaas niet generaliserend. Voor veel van de vakmannen waar wij mee samenwerken is goed op de portemonnee passen lastig. Het ligt ook aan de groep. Loodgieters en klusjesmannen hebben er veel meer moeite mee dan bijvoorbeeld elektriciëns.

OK, als dit al waar is (ik neem dat for argument's sake even aan), vraag ik me af of dit jouw probleem is. En áls je het al jouw probleem maakt, of je dan wel met een reservering voor vakantiegeld moet beginnen. Wat de denken van de aanslag inkomstenbelasting? Ga je daar ook alvast geld voor inhouden en pas uitbetalen in mei, zodat ze tegen die tijd geen problemen krijgen met de fiscus? En als vakantiegeld al een probleem is om te sparen, kunnen ze dan wel geld opzij zetten voor de wasmachine die binnenkort kapot gaat? En lukt dat dan wel om te reserveren voor het schoolgeld van de kinderen of te sparen voor de V-snaar die volgende maand vervangen moet worden? Daar ga je toch ook geen fonds voor aanleggen? Geldproblemen los je meestal niet op met geld.

 

Ik zeg niet dat je deze 'dienstverlening' niet zou moeten verlenen, maar persoonlijk vind ik dat je je daarmee wel op een glijdende schaal van paternalisme naar het werkgeverschap aan het begeven bent. Als je zo graag vakantiegeld voor mensen reserveert, neem ze dan gewoon in dienst. De regeling die je nu voorstelt is namelijk vleesch noch visch. Voor jou is het extra rompslomp (en voor hun boekhouders ook), terwijl het onderliggende punt er eigenlijk niet eens mee wordt opgelost, namelijk hoe je moet omgaan met geld.

 

Het is duidelijk dat het allerlei fiscale consequenties heeft. Maar qua inkomstenbelasting denk ik dan: het is niet anders dan bij vakantiegeld voor werknemers. Als het daar mag, mag het vast ook voor eenmanszaken?

Nee, want een eenmanszaak is een onderneming en is dus ook niet onderworpen aan de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag.

Duidelijk.

De vakman stuurt de factuur direct nadat het werk is afgerond.

Ehm, aan wie stuurt de vakman die? Aan jullie of aan zijn klant?

Vakman stuurt, in zijn naam, een factuur aan de klant. Die kan direct aan de vakman betalen (contant of pin) of kan de factuur via ons voldoen.

Het is nu ook zo dat sommige mensen heel laat (aan ons) betalen. En sommige zelfs niet.

Wie betalen laat of niet? De klanten van de vakman? Of de vakman? En wat hebben jullie te maken met de betaling van de klant aan de vakman? Of loopt die betaling ook via jullie? Ik weet niet of mijn gevoel correct is, maar het klinkt haast alsof je naast pseudo-werkgever (al dan niet fictief fiscaal werkgeverschap) en bemiddelaar ook als factoringbedrijf optreedt. Gaat dat fiscaal en juridisch wel allemaal goed?

De klant aan de vakman, via ons. Als er direct betaald wordt, is dat contant of per pin aan de vakman. Wordt er iets later betaald dan is dat feitelijk aan ons. Wij storten door aan vakman.

Dus daar verandert met de vakantiegeld-regeling niks aan. Wat verandert is volgens mij dat als wij onze commissiefactuur opmaken, we eigenlijk een 2e factuur zouden moeten maken. 1 deel is voor 92% van hun toekomende bedragen + onze commissie. (Dit zijn voor de bedragen die aan ons zijn overgemaakt.

Als je het al zou doen, dan zou ik het op de volgende manier doen. Stel dat een vakman voor 1.000 euro omzet heeft gemaakt met 21% btw. Ik neem even aan dat hij (een kopie van) de (aan de klánt gerichte factuur) naar jullie stuurt. De klant van de vakman betaalt vervolgens 1.210 euro aan jullie?

 

Vervolgens moet jullie uiteraard alleen een factuur sturen voor jullie eigen dienstverlening (de commissie). De omzet zit immers al in de boeken van de vakman, omdat hij zelf facturen op moet stellen. Laten we zeggen dat de commissie 10% (voor het gemak). Jullie sturen dus een commissiefactuur van 100 euro met 21% btw naar de vakman.

 

De vakman moet eigenlijk 1.210 euro ontvangen om zijn openstaande factuur te kunnen afvinken. Tegelijkertijd moet hij ook zijn commissiefactuur nog betalen van 121 euro. Wat je dan kunt doen, is 1.009 euro overmaken aan de vakman. Dat is 1.210 euro minus 121 euro min 80 euro (8% van de omzet). Jullie commissiefactuur is daarmee volledig betaald, maar de rekening van de klant van de vakman is voor slechts 1.130 euro voldaan. Er staat dus nog 80 euro open bij de vakman. Deze houden jullie in de boeken als "nog af te dragen". En bij de vakman blijven er bij meerdere klanten dus steeds 8% van de omzet open staan, totdat jullie die bedragen in mei of juni alsnog gaan betalen.

 

Het lijkt me al met al een hoop rompslomp, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik eigenlijk meer benieuwd naar en een beetje bezorgd ben om de exacte stroom van gelden, gezagsverhoudingen en wijze van factureren.

Duidelijk! :)

En dus voor de duidelijkheid: de vakman stelt altijd zelf de factuur op. Hij verstuurt die in zijn naam. Een deel van de geldstroom gaat direct naar de vakman. Een ander deel gaat eerst naar ons en dan naar de vakman. Dat is afhankelijk hoe de klant wil/kan betalen. Heeft niks met ons te maken.

Ik begrijp uit je verhaal dat dat juridisch wel uitmaakt? Of de centen eerst onze rekening raken voordat het naar de vakman gaat?

Dan kan je het op de balans activeren en afschrijven.

Het zijn daarmee uitgaven maar nog niet allemaal kosten.

Een logisch vervolg op het hebben (krijgen) van een bedrijfs- of productnaam is dat je daar een logo voor wil hebben. Laat daar tegenwoordig nou een algoritme voor zijn die aan de hand van een paar simpele vragen heel veel logo's voor je uitpoept...

Hier te vinden. Kost wel een paar tientjes als je een hoge resolutie versie wil. Maar je kan de voorbeelden natuurlijk ook gebruiken ter inspiratie... :)

Op het eerste gezicht lijkt het simpel. Van alle omzet die via ons loopt betalen we 8% nog niet uit.

en daar zit m al de kneep. Hoeveel houdt zo'n bureau daar dan weer aan over?

Hoe bedoel je?

Het is omslachtig. Maar veel vakmannen zijn qua geldzaken alleen maar met vandaag en morgen bezig. Als we daar met weinig moeite iets voor op kunnen tuigen vind ik dat prima.

 

Reservering uit de winst zegt ze niks ;)

Vreemde gedachtegang voor een ondernemer, misschien doe je sommige zzp-ers overigens ook onrecht met deze, ietwat generaliserende opmerking.

 

Is zoiets overigens niet voorbehouden aan een werkgever, die is immers rekenplichtig? Kan er zo niets over vinden, maar inderdaad een leuk puzzeltje...

 

De hele reden dat we hierover nadenken is omdat we weten dat het zo is. First hand experience. Bij hoeveel vakmannen heb jij al geld proberen te incasseren? En daarbij herhaal ik nogmaals dat het er veel zijn. Zeker niet allemaal. Veel is relatief.

Het is omslachtig. Maar veel vakmannen zijn qua geldzaken alleen maar met vandaag en morgen bezig. Als we daar met weinig moeite iets voor op kunnen tuigen vind ik dat prima. Reservering uit de winst zegt ze niks ;)

Hmm...ik vind dit nogal generaliserend. Ze willen blijkbaar 'zelfstandig' zijn, maar 8 van de 100 euro apart leggen is allemaal 'te moeilijk'. Yeah right. Als dat al zo is voor bepaalde mensen, dan zijn het in mijn ogen werknemers en geen ondernemers.

Het is helaas niet generaliserend. Voor veel van de vakmannen waar wij mee samenwerken is goed op de portemonnee passen lastig. Het ligt ook aan de groep. Loodgieters en klusjesmannen hebben er veel meer moeite mee dan bijvoorbeeld elektriciëns.

Bijna de helft van de vakmannen staat open voor een soort vakantiegeld-regeling.

Maar begrijp goed waar je aan begint met dit soort zijwegen (dit heeft weer weinig met ondernemen te maken). Wat gebeurt er als ze in de tussentijd failliet gaan? Steek je dan het restbedrag in je zak? Of ga je het dan aan de curator overmaken? En als die ondernemers niet weten hoe ze 8 van de 100 euro apart moeten zetten, weten ze dan wel hoe ze overlopende activa moeten administreren? Een deels niet betaalde factuur leidt namelijk zonder uitzondering tot overloopposten op de balans! En wat als júllie failliet gaan? Kunnen ze dan fluiten naar hun vakantiegeld? Of moeten ze dan hopen dat het ooit nog uit de failliete boedel komt, nadat ze de vordering bij de curator hebben ingediend?

Ik ben het met je eens dat ze het eigenlijk zelf zouden moeten regelen. Maar ze doen het niet en ik zie dus een opening om daar een rol te spelen als het met weinig gedoe kan. Ik vind dat dit een idee is om meerwaarde voor de vakmannen te creëren. Misschien een slecht idee. Maar daarom ook deze post :)

Overlopende activa is voor veel gasten Chinees. Een aantal besteedt de boekhouding uit. Een aantal heeft een partner die het doet. Een ander deel is giswerk.

Het is duidelijk dat het allerlei fiscale consequenties heeft. Maar qua inkomstenbelasting denk ik dan: het is niet anders dan bij vakantiegeld voor werknemers. Als het daar mag, mag het vast ook voor eenmanszaken?

De vakman stuurt de factuur direct nadat het werk is afgerond. Het is nu ook zo dat sommige mensen heel laat (aan ons) betalen. En sommige zelfs niet. Maar de factuur is gestuurd en er dient dan BTW betaald te worden door de vakman. Dus daar verandert met de vakantiegeld-regeling niks aan. Wat verandert is volgens mij dat als wij onze commissiefactuur opmaken, we eigenlijk een 2e factuur zouden moeten maken. 1 deel is voor 92% van hun toekomende bedragen + onze commissie. (Dit zijn voor de bedragen die aan ons zijn overgemaakt. Die keren wij weer uit, minus de commissie) En een 2e factuur is voor die 8%. Ze hebben de omzetbelasting al afgedragen van die 8%. Ze ontvangen het in 95% van de gevallen binnen 60 dagen. De 8% die wij overmaken kan maximaal 320 dagen later worden overgemaakt. Dat is dus nog de crux van het systeem?!

Het is omslachtig. Maar veel vakmannen zijn qua geldzaken alleen maar met vandaag en morgen bezig. Als we daar met weinig moeite iets voor op kunnen tuigen vind ik dat prima.

Reservering uit de winst zegt ze niks ;)

Bij Zoofy doen we hoofdzakelijk zaken met ZZP'ers. Eén van de loodgieters waar we mee samenwerken kwam met het lumineuze idee van vakantiegeld. Ik vond dat een heel goed en leuk idee :)

Veel vakmannen kunnen hun geldzaken een stuk beter regelen en daar zouden wij misschien wel een bijdrage aan kunnen leveren.

Op het eerste gezicht lijkt het simpel. Van alle omzet die via ons loopt betalen we 8% nog niet uit. De vakman stuurt een factuur naar de klant en een deel van de klanten betaalt de factuur aan ons en een ander deel betaalt direct aan de vakman. Wij houden 8% van de omzet van de vakman vast tot en met mei / juni. Dan heeft ie in één keer een leuk potje met geld om iets mee te doen.

De moeilijkheid zit hem in de details denk ik dan? In principe gaan we een overeenkomst aan met de vakman dat we (een deel van) zijn omzet later uitbetalen. Het blijft zijn geld, maar hij krijgt het wat later. Lijkt me nog allemaal kunnen, toch?

Maar zijn er nog andere haken en ogen? Zie ik iets over het hoofd? Of is het echt zo simpel? Als ze ergens schulden hebben of ze raken failliet dan kunnen de schuldeisers hun vordering bij ons aanspreken, maar ook daar zie ik geen grote haken en ogen?

Dat klopt niet.

De (Duitse) BTW kan worden verlegd, maar daarmee moet je wel de BTW afdragen en weer terugvragen.

Als je nog geen BTW-nummer hebt kan dat niet. En zorg er voor dat jij het BTW-nummer van je leverancier weet en hier hebt gecontroleerd. Jouw BTW-nummer moet op de factuur staan van je Duitse leverancier.

En met de input van bovenstaande heren gaat dit topic dan ook op slot.

De inkoop is de kern van je activiteiten. Daarmee kunnen we je niet op weg helpen. Je zult zelf contact moeten zoeken met de merken die je graag wilt verkopen.

Ik hoor dan weer van ons administratiekantoor dan 3,25 een vast bedrag is waar je niet aan kunt tornen? Zijn er mensen met andere/dezelfde inzichten?

Ja, die van het accountantskantoor, welke ik je al had gegeven in mijn eerste bericht.

 

De vrije ruimte wordt dan maximaal met dit bedrag per maaltijd per werknemer verminderd. De meerkosten blijven verder voor de loonheffingen buiten aanmerking. Verdedigbaar is dat als het factuurbedrag lager is, slechts dit lagere bedrag op de vrije ruimte in mindering behoeft te worden gebracht.

Hahaha :) Zal ik dan maar op het verhaal van die accountant van je gaan varen?

Ik hoor dan weer van ons administratiekantoor dan 3,25 een vast bedrag is waar je niet aan kunt tornen? Zijn er mensen met andere/dezelfde inzichten?

Minder dan 227 Euro voordeel per werknemer geven dus :)

Dank voor de tips!

Even rekenen hoe we het precies in gaan steken. Zodat we zoveel mogelijk belasting kunnen ontwijken.

Mijn dank is groot!

Maar wat een enorm gedoe man. Hier zouden ze ook eens naar mogen kijken in Den Haag. Toch normaal dat je je werknemers goedkoop laat eten op het werk? Als werkgever mag je daar flink voor boeten door de enorme papierwinkel die aangelegd moet worden.

Maar handiger: ga uit van de grootste gemeenschappelijke deler.

Je wil jezelf indekken tegen geneuzel denk ik. Waarom stel je niet gewoon je algemene voorwaarden zo op dat ze voldoen aan consumentenrecht. Dan heb je geen geneuzel met ander recht.

Dat is in principe in jouw nadeel. Maar het scheelt je bijzonder veel gedoe.

Wat is de vraag onder je vraag? Waar ben je bang voor? Wat denk je dat er zal gebeuren?

Jij hebt de moeilijkheid dat iemand die geen bedrijfsgegevens invult, wel kan handelen vanuit zijn beroep en andere bescherming geniet dan een consument. (Overigens kan dat zelf bij elke webwinkel, maar controleer dat maar eens).

Overigens vanuit U(ser) (e)X(perience) perspectief bekeken: hoeveel mensen kennen hun BTW / KvK / etc nummer uit hun hoofd? Waarom zou je daar om vragen? Het haalt mensen uit het bestelproces. Het kost je orders. Vraag enkel om een bedrijfsnaam.

3 Eurootjes en 25 centen geef je je werknemers per genoten ontbijt, lunch of diner. Blijft het totaal van die vergoedingen onder de 1,2% van het jaarloon dan kost ons dat niks extra als bedrijf. Dat is leuk... Maar wij zijn zuinige mensen. Wij kopen onze lunch in voor minder dan 3 Euro 25 centen per maaltijd. En dat kunnen wij aantonen. Ik heb geen zin om over het meerdere 80% eindloonheffing te betalen.

De vraag is: Die 3 Euro en 25 centen, is dat in beton gegoten? Of mag je de Blauwe Vrinden daar een brief over sturen met het verzoek om dat te verlagen naar de werkelijke kosten per genoten lunch? Lijkt me toch raar dat we over lucht moeten gaan afrekenen?

Duidelijk Joost, thanks!

Op de site van de BD staat duidelijk:

U hebt een aanmerkelijk belang als u, eventueel samen met uw fiscale partner, direct of indirect minimaal 5% had van:

 

de aandelen (ook per soort) in een binnen- of buitenlandse vennootschap

Het gaat me om de "per soort" opmerking.

We hebben A en B aandelen. Een natuurlijk persoon heeft een tijd 100% van de B aandelen in handen gehad. Maar is dat wel de soort die de BD bedoelt? In het aangifteprogramma vragen ze namelijk naar: gewoon, preferente of prioriteit.

A heeft stemrecht. B niet. Is A daarmee een prioriteitsaandeel? En B gewoon? Of hebben we alleen maar gewone aandelen?

Phoe, duidelijk :)

Het is dus meer in case of emergency dan ben je gedekt bij onze blauwe vrinden?