Sheepdog

kun je dit proces zo aanpassen dan het AFM hier geen vergunning voor eist?

Het grote probleem zit hem wellicht in het feit dat jouw bedrijf er financieel tussen zit. Waarom niet een kleine fee vragen (procenten) aan de kredietzoeker?

Op zich vind ik het een geweldig idee. Er zijn zat kleine starters die een kleine financiering nodig hebben. Ze via je "marktplaats" achtige website bij elkaar brengen kan best aanslaan.

Als investeerder wil je echter zo min mogelijk risico. Als ze dan vertrouwen hebben in het businessplan van de kredietbehoeftige, moeten ze in jouw plan ook nog vertrouwen hebben in jouw bedrijf, wat gebeurt er als jij er mee ophoud of failliet gaat? Daarom is het beter de financiele transactie tussen de investeerder en en kredietbehoeftige te laten verlopen. Zo heeft de investeerder de tante agaath voordelen en kan jij wellicht om de AFM heen.

Tante Agaath?

Ik vind de Clumpy's ook wel een behoorlijke niche en toch goed passen in de shop van TS. Niet alleen voor buiten NL maar ook in NL. clumpys punt nl rammelt aan alle kanten als webshop. Daar zullen niet veel verkopen plaatsvinden denk ik / verwacht ik / hoop ik. De website en algemene voorwaarden voldoen niet of zijn in strijd met NL wetgeving. Daar liggen dus kansen voor TS.

Een telefoon kopen met popmail functionaliteit. Een windows telefoon, iPhone, sommige Nokia toestellen. Daar instellen dat hij je popbox uitleest maar niet de e-mail verwijderd.

Zo kan je overal je e-mail checken, lezen en eventueel beandwoorden en later de e-mails alsnog op je PC binnenhalen.

Of zoals ik heb, een eigen Exchange server neerzetten en een Windows telefoon. ;D

Mijn complete outlook zit dan in mijn telefoon (e-mail, agenda, notities en contactpersonen). Altijd up-to-date, een e-mail gelezen op mijn telefoon staat ook op gelezen in mijn outlook en andersom. Synchroniseren gaat automatisch.

Voor degene die geen eigen e-mailserver kunnen of willen draaien bestaan er ook hosted Exchange diensten.

Veel domeinregistranten/hosters bieden overigens ook webmail functionaliteiten aan, heb je dat al gechecked voor jouw domein?

Ik heb onlangs een incassobureau ingeschakeld voor een klant die ruim een half jaar achterstand had. Ik kwam al jaren bij deze klant over de vloer, eens per maand. Hij kent mijn situatie en ik de zijne.

Mij is het prima bevallen, de klant ben ik kwijt maar mijn geld komt in drie termijnen (de eerste is al voldaan) binnen. De onbeschofte manier waarop de klant reageerde op het incassotraject zei mij dat ik de juiste weg ingeslagen was.

Voordat je deze stap zet moet je weten dat je relatie hoogstwaarschijnlijk ten einde is. Bij een klant die structureel niet betaald zal dat niet zo schokkend zijn. Ik heb enkele gesprekken met de klant gehad hierover en later een herinnering en een aanmaning gestuurd met de aankondiging van het incasso. Hij heeft op die brieven niet gereageerd, dus incasso ingeschakeld. Hij heeft "eerlijk" verteld dat zijn grootste opdrachtgever nog veel moet betalen (overheid dus incasso kon hij niet inschakelen), ik kreeg echter het gevoel onderaan de lijst van betalingen te staan. Ik vond de klant niet het recht hebben zijn problemen op mijn onderneming af te schuiven. Hij zorgt als ondernemer er maar voor zijn rekeningen te kunnen betalen, dat zijn grote klant niet betaald is zijn probleem. Hij had ook bij een bank om financiele ruimte kunnen vragen, die zijn daar voor.

Je hebt je dienst geleverd en mag dus ook je beloning verwachten binnen een redelijke termijn. Je klant heeft kunnen zien aankomen dat hij ej niet kon betalen wellicht, jij niet. Mijn advies is aanpakken die handel!

Succes met het innen van je geld.

De grote vraag is dus: Hoeveel verkopen ga je missen als je stopt met gratis verzenden?

Het gaat hier om brievenbusstukken, niet om gratis verzending.

OEPS, my bad!

De vraag is dus: Hoeveel verkopen ga je missen als je stopt met brievenbuspost aan te bieden?

Volgens de Nederlandse postwet is de verzender verantwoordelijk voor zendingen. TNT maakt daar handig misbruik van door geen aansprakelijkheid te accepteren.

Deze postwet gaat echter over de verantwoordelijkheid tussen verzender en afzender. Jij als afzender neemt een dienst af bij TNT en zij hebben die na te komen. Gebeurt dat niet dan is dat een zaak tussen TNT en jou als afzender. Probleem is natuurlijk dat jij moet bewijzen dat je iets verstuurd hebt en dat de handeling niet is nagekomen. Als er voor getekend moet worden is het bewijs er al vlug. Gewone postzendingen is dus lastiger.

Er zijn malafide webshops die postverzending aanbieden op risico van de klant. Als je geen risico wil moet je maar de duurdere pakketdienst afnemen zodat er een tack&trace nummer is. Dit is natuurlijk onzin aangezien de verzender verantwoordelijk is en niet de ontvanger (klant). Mij zegt dat genoeg over de mensen achter zo'n webshop.

De enige juiste manier is dus opnieuw verzenden als de klant claimt de zending niet gehad te hebben als je het via brievenbuspost hebt verstuurd.

Dat er klanten zijn die daar misbruik van maken kan je je natuurlijk van tevoren bedenken. Je kan je ook bedenken dat niet elke bezorger even betrouwbaar is. Gewone brievenbuspost wordt door TNT meestal niet eens meer door een "echte" postbode bezorgd maar een postbezorger. De meesten zij goed berouwbaar maar regelmatig blijken er rotte appels tussen te zitten. Ook bij TNT raakt dus nogal eens wat kwijt met name door diefstal. Ook hier heb je dan maar rekening mee te houden als je brievenbuspost wilt aanbieden. Raakt er teveel kwijt, dan wordt gratis verzenden vanzelf te duur.

De grote vraag is dus: Hoeveel verkopen ga je missen als je stopt met gratis verzenden?

Weeg de winst die dat oplevert af tegen de kosten die je hebt voor de extra verzendingen (inclusief goederen). Bekijk ook wat de kosten zijn om de gratis verzendingen alsnog per pakketpost te versturen en zelf deze kosten te dragen. Weeg dat af tegen de verliezen die je maakt door "kwijtgeraakte" zendingen.

Het is een ieder verboden drukwerken of andere voorwerpen in een vorm die ze op reisdocumenten doet gelijken, te vervaardigen, te verspreiden of ter verspreiding in voorraad te hebben.

 

Ron,

Ik vraag me af of de wetgever met de wetstekst zoals deze hierboven staat vermeld daarmee bedoeld heeft dat een papieren kopie niet zou mogen. (...)

 

De wetgever heeft dit inderdaad niet zo bedoeld. Uit de parlementaire geschiedenis (Kamerstukken II 1987/88, 20 393) blijkt dat de wetgever gevallen voor ogen had waarin ongewild een mogelijkheid om te frauderen in de hand wordt gewerkt, door bijvoorbeeld voor reclamedoeleinden documenten te vervaardigen die op paspoorten of andere reisdocumenten lijken.

Ik weet even van geen jurisprudentie waaruit blijkt hoe het toegepast moet worden. Volgens de wettekst mag het niet. Grote kopieerapparaten hebben een speciale "paspoortstand" waarmee je paspoorten of ID kaarten kan kopiëren. Op de kopie komt dan een tekst te staan waaruit duidelijk blijkt dat het een kopie is.

Is dit allemaal publiekelijk bekend?

Op het moment dat zij een zoekwoord niet toestaan kan je dat zien in adwords, de reden waarom ze woorden niet toestaan staat er niet bij.

Ik kan me ook alleen maar voorstellen dat ze merknamen weigeren omdat de merknaamhouder dat niet wenst en ze wellicht bang zijn voor rechtszaken. Al zie ik nog steeds het probleem niet voor Google.

Nou raak ik de weg kwijt.

Het merk heeft niets met dit topic te maken maar mijn post is een aanvulling op de opmerking dat merknamen door Google geblokkeerd (kunnen) worden.

Wij verkopen een merk product welke we via de importeur inkopen maar kunnen met die merknaam niet adverteren. De importeur (die zelf via een kleine omweg B2C aan particulieren verkoopt, maar dat terzijde) zegt van deze Google blokkade niets te weten.

Is het zo wat duidelijker?

TS doet er dus verstandig aan zijn merknaam te laten blokkeren in adwords.

Wij hebben dit overigens onlangs ook gehad (ten dele). Als je onze domeinnaam.nl in google opzocht kwam er één advertentie naar boven. Deze was van een concurrent. Zij hadden onze domeinnaam dus als zoekwoord opgegeven. (Onze domeinnaam is overigens geen merknaam van een product o.i.d.)

We hebben deze concurrent vriendelijk gevraagd daar mee te stoppen. Ze vertelden zich van geen kwaad bewust te zijn maar zijn er wel mee opgehouden.

Bedrijven die merken blokken hebben daar vaak een reden voor, of ze hebben zelf een online winkel of ze beschermen de Officiële dealers. Soms begrijp ik die strategie niet. Het lijkt me hoe meer ze kunnen vergelijken hoe beter.

We zijn een officiële dealer van het merk, we hebben niet alleen een webshop maar ook een traditionele winkel en verkopen redelijk wat van dat spul. We kopen in bij de imoprteur in Nederland, zij zeggen van niets te weten.

We hebben wel een truckendoos opengetrokken en adverteren er wel mee in Google (één van de twee in NL) de andere is een gelieerde onderneming aan de groothandel die de spullen van de groothandel (zonder eigen magazijn) B2C alleen online aanbied.

Ja, maar lezen is heel moeilijk. Je wil het aantal mensen dat zomaar hun handtekening zet onder een machteging, zonder deze te lezen niet "in de kost hebben". Daar ga je aan falliet :P

Het is bij de klant altijd bekend wanneer de incasso plaats vind; op de 15e van elke maand, tenzij dit in het weekend valt, dan is het de eerstvolgende mogelijkheid. Het is dus aan de klant dat er voldoende saldo op de bankrekening staat.

Je kan van je klanten niet verwachten dat ze net zo fanatiek met jouw bedrijf bezig zijn als jij. Dat jij altijd op de 15e incasseert zullen weinig van je klanten weten. Natuurlijk behoren ze voldoende saldo te hebben maar ze kunnen er ook gewoon niet aan denken. Er zijn zat mensen die niet weten wanneer er wat gebeurt op hun bankrekening.

Eerst herinneren is dus wel zo netjes, niet anders aanpakken dan wanneer je op factuur hebt gewerkt is mijn advies.

...en wij zijn toch echt gebonden aan de wet "koop op afstand" waarbij klanten binnen 7 dagen (of 14 dagen als dat niet in de voorwaarden vermeldt staat) recht hebben op retourzending, zonder opgaaf van reden...

Los van de discussie waar het eigenlijk om gaat, maak je hier een fout. Het is die maanden en niet 14 dagen als je dat niet vermeld.

Verder zou ik het gelijk aanpakken zoals StevenK omschrijft. Niet te onvriendelijk wel zakelijk en direct maar zeker duidelijk. De leverancier probeert je nu al af te wimpelen en lijkt me niet één om mee verder te gaan. Leveranciers van babysokjes zijn er genoeg in Nederland en daarbuiten.

Het nadeel van helder fomuleren kan echter het nadeel hebben dat het bij de ontvanger in het verkeerde keelgat schiet (met name als men zich schuldig of betrapt voelt). Het is alleen wel zaak dat je geen ruimte laat voor onduidelijkheden.

Inderdaad. Het lijkt erop dat je binnen de EU nog steeds een klacht kan indienen over misbruik van je handelsmerk.

Wij verkopen van een merk spullen in onze webshop. We kunnen echter geen adwords advertentie aanmaken waar de merknaam als zoekwoord in zit. Dit heeft de merknaamhouder standaard laten blokkeren. Heeft niets te maken met ons, niemand kan die naam gebruiken. Niet erg handig voor de verkoop dus.

Gefeliciteerd!

Als ik het wel heb heb je naast de bank nog een ander die je financiert (achtergestelde lening?), klopt dat? Wil je ook laten weten wat de verhoudingen daar van zijn?

Dat thuiswinkel keurmerk is meer een marketing tool dan dat het echt waarde heeft. Als merketing tool kan hij handig zijn, voor het consumentenvertrouwen voegt hij niet zoveel toe.

Wet op zich is wel van kracht maar wordt zo misbruikt door thuiswinkel.org.

Kopen op internet is niet persé een bestelling plaatsen. Als je je shop en organisatie daar juist op inricht is die wet niet van toepassing op je webshop.

Ik heb dat van de juristen van thuiswinkel.org.

Die verzinnen wel meer gekke dingen. Zo willen zij iedereen laten geloven dat webshops de consument de mogelijkheid moet geven minimaal 50% na levering te kunnen betalen. Ze refereren naar een wettekst die niets met de "wet kopen op afstand" te maken heeft en snappen blijkbaar niet hoe het zit met het aanbieden van producten en koopovereenkomsten.

Ook op info bijeenkomsten van KvK wordt deze onzin inmiddels overgenomen, ze lijken hun doel daarmee langzaam te bereiken.

Zoeken in Google levert op de eerste pagina op:

Exact online, Twinfield, osFinancials, CASH en AccountView

Keuze genoeg zou ik zeggen...

Oh ja, zoekterm: magento boekhouding

Bij mij gaan de complete facturen van leveranciers als inkoop de administratie in. De verzendkosten die ze in rekening brengen horen bij je "inkoopprijs". Op deze manier heb je veel minder werk aan het inboeken van de inkoop facturen.

Hoe los ik dit het beste op met de klant? klant uiteindelijk koning en daardoor verlies leiden?

Of deel teruggeven wellicht. Wat is wijsheid?

Zonder enige twijfel de klant opnieuw zijn/haar bestelling sturen, ik zou dan de "Shopuntiludrop" methode gebruiken. Het kost dan maar een keertje in plaats van dat het wat opbrengt. Zolang je niet kan aantonen dat het bezorgt is, gewoon doen.

Dat is dan de rekening die je betaald voor deze constructie. Als het slechts om 1% gaat, hoef je de constructie niet aan te passen en lijkt het mij het meest voordelig zo te blijven werken. Die 1% beschouw je dan maar gewoon als "extra" verzendkosten. Een andere verzendmethode zal dan denk ik toch duurder zijn.

En ja, het product is absoluut gifvrij en milieuvriendelijk maar daar gaat het dan dus eigenlijk niet om wanneer ik klanten aanspreek.

 

Verandert dit jullie mening?

Ja behoorlijk, het gaat maar om één product! Afhankelijk van de te verwachten verkopen en mogelijke toekomstige uitbreidingen, neig ik naar een nieuwe shop.

Je huidige shop (kopie) een ander jasje geven en je bent klaar. Qua inspanning niet zo heel veel denk ik. Je kan dan dit nieuwe product op de juiste wijze in de markt zetten. Je maakt voor de nieuwe shop reclame in de oude en eventueel voor de oude ook in de nieuwe al heb ik daar mijn twijvels over.

Als je niet verwacht uit te breiden en de omzetten ook niet hoog inschat, zou ik hem in de huidige shop plaatsen. Kan je voor dat product nog steeds andere bladen benaderen en krijgt dat publiek ook je shop onder ogen en je weet nooit wij zij weer kennen...

Begrijp ik de constructie zo goed?

Jij hebt een webshop in NL. Bestellingen bestel je bij je drop-shipper in China, zij versturen naar jouw klant met een vervoerder.

Jij draagt in de overeenkomst met je klant automatisch het risico voor de verzending en zal moeten bewijzen dat (als) deze is aangemkomen, maar dat was je al wel duidelijk denk ik.

[*]Wie draagt het risico in de ovoreenkomst tussen jou en je dropshipper?

[*]Weet je welke vervoerder ze gebruiken?

[*]Heb je je dropshipper al contact op laten nemen met de vervoerder?

[*]Waarom geen trace nummer? Gaat het om een postzending?

Als dit vaker gebeurt kan je er over nadenken UPS of DHL o.i.d. de zendingen te laten verzorgen. Als je goed met ze in overleg gaat kan je mooie prijzen afspreken. Jij laat het ophalen in China en bezorgen in NL. Op deze manier heb je veel betere controle over en inzicht in de zendingen.

Interessant maar ik denk dat je er naast zit. Waar haal je dit vandaan?

Je mag uiteraard kiezen de retour verzendkosten te betalen (antwoordnummer of af laten halen) maar je moet, zover ik weet, altijd het complete order bedrag terugbetalen.