De Ketchupmaker

Ik vind het aantal makkelijke vragenstellers ook wel aan de hoge kant.

Dit heb het ook wel eens eerder gememoreerd, er zijn ook, in mijn beleving, veel zogenaamde vraag stellen-antwoord binnenharken-niks laten horen-en weer weg-topicstarters. Veel over basale dingen, waarvan ik me dan afvraag "heb je niet op school opgelet?". En weinig over innovatie, waar ik eigenlijk verwacht van een forum dat dat woord in de subtitel heeft staan, dat het meer over dat soort vragen c.q. kennis zou gaan.

...als marketingstunt mochten ze kleine bedrijven die moeilijk te vinden op internet een aanbieding doen. Gratis. ...

Dat is volgens mij de truuk: ze doen telefonisch een gratis aanbieding om binnen te komen. De gebelde hoort gratis en aanbieding en denkt dat de aangeboden dienst gratis is. Het enige dat gratis is, is echter de aanbieding en daar miszegt MKBclickservice niets mee...

Op mijn basisschool stond 100k voor 100 knikkers. Dus ik ben wel blij met de antwoorden.

Het begint me een klein beetje te duizelen, maar wel leuk dat een vraagje uitmond in een hele trits voorbeelden en duiding van het metrische stelsel. Zal proberen om mijn wiskundeknobbel te activeren :-)

Dit is echt een serieuze vraag:

Waarop Google het antwoord niet wist? ::) :-K

Waar heb je Google voor nodig als je de behulpzame mensen van Higher Level hebt ;-)?

Bedankt voor de antwoorden, heb ik weer wat geleerd.

Dit is echt een serieuze vraag: als er duizendtallen worden bedoeld, wordt er bijvoorbeeld 100k geschreven. Waar staat die k voor?

Het hele 2go ding is ook wel uitgemolken. Het is het überhippe (bleh) voorbij. Je komt het overal tegen, zo vaak dat het eigenlijk nietszeggend is geworden. Dus probeer iets te bedenken waar je wel mee opvalt en direct duidelijk maakt dat het bijvoorbeeld meeneem koffie is, of wandelkoffie.

Heel simpel gedacht: een pakbon per medewerker met artikelen die ze moeten verzamelen?

Jij lift mee op de naambekenheid van een fictief karakter en je concurrent lift mee op de naamsbekendheid van wie, jouw bekendheid of ook op Bob de Bouwer? Wat als hij zich beroept op de naamsbekendheid van Bob de Bouwer? Kan nog wel eens een juridisch interessant vraagstuk zijn.

Ik vroeg het me af Wouter omdat ik in je signature zie dat je een online dierenspeciaalzaak runt. Nu weet ik dat er boeken over dieren worden geschreven en waarschijnlijk verkoop jij die. Maar het is mij niet duidelijk waarom je hier een topic over de vaste boekenprijs begint anders dan een theoretische gedachtewisseling, want ik begrijp ook dat je niet van zins bent om een zaak op te starten. Of is het aandeel boeken dat je verkoopt van zodanige aard dat het de moeite is om je vingers te branden aan een onderwerp waar al heel wat grote jongens op stuk gelopen zijn?

Ik vraag het me echt al vavnaf het begin af, en na je antwoord op TwaBla nog meer, waarom ben je dit topic gestart? Louter als theoretische denkoefening?

Ik zie dat je geen FB hebt, maar is het geen ide om via Twitter een prikkelende, kleine campagne op te zetten, gericht op de doelgroep die je wilt bereiken? Dat je bijvoorbeeld berichtjes post die aansluiten bij de belevingswereld van de mensen die je zou willen hebben?

Ik heb een keer het geluk gehad dat een toonaangevende foodblogster (bijna 40.000 volgers op FB) over mijn product heeft geschreven. Ze had het in een winkel zien staan, heeft het gekocht en vervolgens er een positief stukje over geblogd en doorgeplaatst naar haar FB. Heeft mij niks gekost, maar ook niet direct iets opgeleverd. Heeft wel bijgedragen aan de naamsbekendheid.

Zelf volg ik al jaren wat foodbloggers en ik zie dat hoe populairder een blog wordt het aandeel gesponsorde artikelen toeneemt. En een deel zal zeker via agencies van artikelen worden voorzien, maar er zijn ook veel grote spelers die zelf nieuwe producten sturen naar de bloggers of bijeenkomsten voor de bloggers organiseren.

Wat Richard zegt: zelf bepalen. Je weet je kostprijs, je bepaalt zelf de consumentenprijs begrijp ik. Dan kun je voor jezelf bepalen hoeveel marge je de groothandel en de webshop gunt. En als jij dat voor jezelf hebt bepaald, kun je vervolgens dit aan hen voorstellen.

En deze mag ook niet ontbreken, het Handboek Ondernemen van de Belastingdienst.

Zo'n boekje bedoel ik. En bij mijn weten ben je niet verplicht om een bonnetje mee te geven, maar als ze toch bij je op de stoep staan, waarom zou je het dan niet doen?

Een genummerd bonnenboekje kopen en daar de betaling opzetten.

Je schrijft dat je bijna had getekend. Maar omdat je zag dat het van Proximedia kwam zag je ervan af. Wat maakte je zo enthousiast dat je op het punt stond te tekenen?

Dus is een serieuze discussie over wel of niet werknemersvragen behandelen naar de hoek van de stamtafel verplaatst. Merkwaardig.

Ik schrijf in het algemeen in de we vorm (we zijn met zijn tweëen, de vrouw van de ketchupmaker en ik), behalve als ik iets post dat mij overkomt. Bijvoorbeeld de aanvraag voor een interview etc. En voor ons werkt dat prima. Het aantal Facebookvolgers stijgt nog steeds.

Nou ja zeg. Ik heb mijn vorige post net geplaatst, kleppert de brievenbus. En wat denk je dat er bij de post zit? Juist ja, een rekening (offerte volgens de kleine lettertjes) van International Trademark Publication Register uit Warschau. Als je zo'n brief krijgt, niet betalen.

Deze krijg ik gemiddeld twee keer per jaar. En voor mijn merken krijg ik regelmatig post uit Polen om een fiks bedrag te betalen om mijn bij BOIP geregistreerde merk in het Poolse register te registreren. Als je goed kijkt zie je op deze facturen altijd in heel kleine lettertjes staan dat het geen factuur is maar een offerte.

Wij hebben een keuze gemaakt om een afkoelperiode van drie dagen te hanteren. Wij gaan ervan uit dat dit lang genoeg is om een weloverwogen beslissing te nemen. Een langere afkoelperiode zal ook een latere start van de dienstverlening betekenen. Daarnaast zal de periode nooit lang genoeg zijn voor een ondernemer die koopspijt heeft.

Als ik zo vrij mag zijn om dit te vertalen: hier staat dus eigenlijk dat jullie een agressieve verkoopmethode hanteren. Anders gebruik je geen termen als afkoelperiode en koopspijt. Is het geen idee dat jullie overstappen op een minder agressief aquisitiemodel? Dan kun je de bedenktijd oprekken naar een langere periode. En zeg nou zelf, bedenktijd klinkt toch een stuk vriendelijker?

Er spelen dus een paar zaken:

1. MKBclickervice voert (zeer) agressieve aquisitie, vaak op telefonische afspraak en blijkbaar vaak door onaangekondigd binnenvallen bij de ondernemer

2. de ondernemer zet direct na het verkoopgesprek zijn handtekening onder een contract (ook als ondernemer niet goed bevat waarvoor deze tekent)

In de recente discussie is duidelijk geworden dat:

a) men direct een contract ondertekent

b) er een bedenktijd is van drie dagen

c) als men op vrijdag tekent, men op maandag nog een aangetekende brief, waarin ondernemer aangeeft af te zien van het contract, kan posten; zodat ondernemer niet de komende jaren duizenden euro's moet betalen.

Juist in dit soort topics is het noodzakelijk om bij tijd en wijle te wijzen op de eigen verantwoordelijkheid van de ondernemer. Wijzen op de eigen verantwoordelijk houdt in mijn optiek niet in dat je om - in de terminologie van TwaBla te blijven - mensen moet laten verdrinken. Waar ik kan zal ik helpen, maar ik hou er niet van dat ik word weggezet als iemand die iedereen aan zijn lot overlaat omdat ik wijs op iemand zijn verantwoordelijkheid.

Eh Wouter, een tijdje terug ben ik wel gebeld voor een afspraak door MKBclickservice… Heb ik hier ook nog gepost. En de Hoge Raad heeft dan wel die uitspraak gedaan maar men mag wel doorgaan met deze agressieve aquisitie.