Jantax

Sterker nog: het schijnt dat vrouwen in slechte tijden meer uitgeven aan make-up om hun succeskansen te vergroten. Een oprichter van een groot cosmeticamerk (ik meen Revlon) zei daarom ook ooit: "We don't sell lipstick, we sell hope"

Gefeliciteerd overigens met die fantastische omzetstijging.

Het lijkt me overigens dat elke business op één of andere manier kan inspelen op economisch slechte tijden.

Bijvoorbeeld horeca: "Kom naar onze aantrekkelijk geprijsde wekelijkse netwerkontbijt/-lunch/-borrel/-diners en ontmoet zo interessante nieuwe mensen die u verder kunnen helpen met uw carriëre/bedrijf"

Of dure electronica: "Kom langs tijdens één van onze fuck-the-crisis-vrijdagmiddagen, vertel in 5 minuten hoe jij je door de crisis slaat en maak kans op een gratis ipad en profiteer sowieso van onze speciale fuck-the-crisis-vrijdagmiddagkortingen"

Wij hebben en bedrijf in de detailhandel van duurdere electronicaprodukten.

 

Na 3 jaren van groei, die vooral goed te merken was in november in december (zo rond de feestdagen) is het nu ineens gebeurd. Het is stil! Erg stil, het lijkt wel of men niks koopt.

 

Mijn vraag: Is het bij jullie ook rustig (andere branches)? anders lijkt het erop dat wij iets verkeerd doen.

Ik ben zelf geen retailer, maar zakelijk dienstverlener. Ook ik merk dat het dit jaar rustiger is dan voorheen. Daardoor ben ik nu terughoudender in mijn zakelijke en privé aankopen. Helemaal wat electronica betreft. Want vooral in deze branche volgen de nieuwe producten elkaar razendsnel op. Dus hiermee loop je het risico dat wat vandaag dé hipste en handigste musthave is, over een halfjaar bij wijze van spreke alweer een dinasaurproduct is. Ik weet niet of dit geldt voor elk duurder electronicaproduct, maar ik kan even geen uitzondering bedenken (of toch wel: hoorapparaat?). Er is bovendien zoveel keus dat, dat ik me kan voorstellen dat menigeen er niet meer uitkomt en alleen daarom al de aankoop voor zich uitschuift.

Als aanbieder van duurdere electronica zou ik me dus heel duidelijk profileren als de meest deskundige en objectieve aankoopadviseur voor een aantal productcategorieën bij wie je bijvoorbeeld tot 3 jaar na aankoop een goede prijs krijgt voor het te vervangen product en/of X% korting op elk volgend product dat je nadien koopt.

Marielou, niet flauw bedoeld - integendeel! - maar wat dacht je van een bijbaan erbij nemen of de auto/boot o.i.d. verkopen? Want zo te lezen heb je niet alleen een chronisch marketingprobleem, maar ook en vooral een acuut cashflowprobleem. En dat los je nu echt niet snel op door nu tijd en geld (dat je nu niet hebt) te investeren in een webshop of je aan te sluiten (= inkopen) bij een franchiseformule.

Mocht je winkel op zich op een goede locatie zitten, dan is periodieke (onder)verhuur van je winkelruimte misschien ook een snel te realiseren optie (zie bijvoorbeeld www.berenstraat24.nl). Voor de langere termijn kun je de winkelruimte misschien voor langere tijd deels verhuren aan iemand met een complementaire business, bijvoorbeeld een fotograaf die gespecialiseerd is in kinderfotografie (van het legale soort uiteraard!), of een aanbieder van bijzonder kinderspeelgoed die exclusieve schapruimte zoekt.

Ik heb er toch gemengde gevoelens bij: ondernemers die voor een dubbeltje op de eerste rang denken te kunnen zitten, maar vervolgens ontdekken dat alleen de zon voor niets opgaat. Ik vond het ook een erg interessant aanbod, maar bijna te mooi om waar te kunnen zijn. Dus heb ik destijds eerst maar even telefonisch nagevraagd of het abonnement automatisch stopte. De betreffende medewerker gaf toen al direct aan dat je op tijd moest opzeggen, omdat je er in de ogen van de aanbieder anders nog tenminste 1 jaar aan vast zat. Dat was een kort telefoontje dat mij veel ergernis e.d. heeft bespaard.

Dus niet direct goed uit je doppen kijken, maar achteraf op fora mekkeren dat de boze buitenwereld je op een simpele wijze weer eens een oor heeft weten aan te naaien? Prima dat je zo dubieuze praktijken aan de kaak stelt, maar tevens bepaald geen goede reclame voor jezelf als ondernemer.

Ik ben het eens met Hans, als winkeliers bijna dagelijks worden doodgegooid met voorstellen voor diensten die beloven goed te zijn voor hun business, dan is gratis aanbieden (of achteraf pas afrekenen o.b .v. behaalde resultaten) de enige manier die in eerste instantie écht overtuigt. Als je op deze wijze voldoende bewijs voor het beloofde effect van jouw dienst hebt verzameld, kun je hiermee vervolgens veel makkelijker nieuwe prospects overhalen om direct een betaalde deal met je te sluiten.

Als ik jou was, zou ik daarom een paar aansprekende pilot-prospects selecteren bij wie de kans op succes het grootst is en daar een soort ambassadeursdeal mee sluiten. Bijvoorbeeld X maanden (bijna) gratis ondersteuning in ruil voor - alleen indien het beloofde resultaat wordt behaald! - prominente vermelding van jouw project op hun nieuwspagina, hun medewerking (testimonial) aan een sponsored publicatie in een regionaal ondernemersblad en een landelijk vakblad en vermelding van hun testimonial met foto en naam op je eigen site.

Een vriendje van me heeft begin dit jaar iets soortgelijks gedaan, nota bene als complete nieuwkomer in de recruitingbusiness, en zo heeft hij bij een paar grote partijen inmiddels al een preferred supplier status weten te verkrijgen en kan hij nu al een meer dan normale marktconforme fee vragen.

Mijn 50 cent:

Met al die webwinkels die als paddestoelen uit de grond schieten en door rijp en groen worden opgericht, laat ik mij vooral overtuigen door degelijke keurmerken, het totaal aantal bestellingen sinds start c.q. begin van dit jaar o.i.d., de resultaten van onafhankelijke klanttevredenheidsonderzoeken en door de inhoud en toon van de correspondentie met klanten in een openbaar gastenboek.

Een gelikte site bouwen en schone beloftes doen kan immers iedereen, maar het super of gewoon goed doen in de ogen van je klanten is maar voor weinigen weggelegd. Onder het kopje "Over ons" zie ik dus liever dit soort info staan dan het standaardgelul dat we ons ooit hebben ingeschreven bij de KvK en dat we streven naar 100% tevreden klanten e.d.

Olaf, waarom zoek je het bij je enige doelgroep en in een fikse korting terwijl de mensen die je detacheert allemaal uit het bedrijfsleven komen? Waarom maak je het bedrijfsleven niet ook tot jouw doelgroep?

En als de detachering van AO/IC-mensen op z'n gat ligt, is het dan misschien niet een beter idee om ook te zoeken naar een 2e tak van sport? Ik noem maar eens wat: het verzorgen van groepstrainingen AO/IC aan bedrijven die te klein zijn om iemand (tijdelijk) in diens te nemen, maar die wel gebaat zijn bij de kennis van jouw mensen.

M.a.w.: vraag jezelf af of je er wel slim aan doet om te focussen op de geplande kortingsactie. Slechte tijden vergen immers meestal nogal wat creatievere oplossingen dan domweg je prijzen verlagen.

Een site met horloges. Voor de liefhebber altijd leuk om even doorheen te grasduinen. Nu ben ik geen speciale liefhebber van horloges, maar de volgende punten weerhouden mij van het zelfs maar overwegen van een aankoop via deze site:

1. Algemene indruk: eerder die van een nieuwkomende horlogeboer dan die van een ware vakman/liefhebber met vele jaren ervaring die vol passie vertelt over specifieke merken en modellen.

2. De naam: klinkt wat pretensieus maar het lijkt me een prima naam voor een high-end horlogesite. Alleen wordt deze belofte vervolgens totaal niet waar gemaakt.

3. Assortiment: bij sommige merken krijg ik maar 1 exemplaar te zien, bij andere zelfs geen enkel exemplaar. Wederom een belofte die niet of slechts zeer magertjes wordt waargemaakt.

4. Homepage

a. Hoofdmenu: paginanamen zijn op mijn scherm zo goed als niet zichtbaar.

b. "Waarom TW" (6 punten): 1) "Zuiver in kwaliteit": Wat betekent dit? 4) "Officiële fabrieksgarantie": Dat lijkt me niet meer dan normaal en die krig ik overal! 5) "Eigen keurmerk": de waarde van een keurmerk is dat het door een onafhankelijke gezaghebbende instantie wordt toegekend aan individuele aanbieders, in casu stelt dit dus geen ene reet voor. Loze kretologie dus. 6) "Uitstekende service!": Da's mooi, maar waarin uit zich dat en hoe weet ik dat dit wederom geen loze kretologie is?

5. Over TW: "Op TW vindt u de collectie van bekende merkhorloges": Nee dus, nietszeggende kretologie (zie kritiekpunt 3). "alsmaar op zoek naar opkomende trends en nieuwe horloges": Joh! Je doelgroep zoekt een gaaf horloge en verwacht dat jij die al voor hen hebt. "TW staat voor kwaliteit en loep zuiverheid richting haar klanten": Leuke belofte, maar maak je dit waar en wat bedoel je hier precies mee? "TW blijft er aan werken om haar service richting haar klant te waarborgen en te verbeteren": Dat mag ik hopen ja! Dit komt over alsof je dit punt nog helemaal niet onder de knie hebt. Een goede reden om met jou geen zaken te doen!

Mijn welgemeende advies is daarom: huur iemand in die blijkens zijn/haar portfolio zeer bedreven is in de online marketing van luxe artikelen. Want dat is net net als het vak van juwelier een vak apart. Heel veel succes!

Twabla, bedankt voor het zoekwoord! Op Berenstraat24.nl staat een overzicht van periodes gedurende welke deze pop-up winkellocatie in 2012 nog te huren is. Daaruit valt misschien ook iets op te maken over de vraag welke perioden tot het (winkel/mode)hoogseizoen behoren en welke niet.

Off topic: inspirerend onderwerp! Ik krijg spontaan allerlei ideeën voor hippe nevenaktiviteiten naast mijn toch al überhippe belastingadvieswerk! ;D

Ironny, ik ben het niet met je eens. Ik vind het juist een prima idee van webwinkeliers en de eigenaar van een pand om er een plek van te maken waar webwinkels zich op bepaalde dagen in het jaar als fysieke winkels kunnen presenteren. Want zo kunnen de potentiële klanten en webwinkeliers nader kennis maken met elkaar en hun assortiment. Een dergelijke webshopverzamelwinkel zou voor mij een goede reden zijn om eens wat vaker door die winkelstraat te lopen.

Een opzet waarbij elkaar aanvullende webshops zich gezamenlijk presenteren zou ik daarbij het aantrekkelijkst vinden. Een opzet dus rondom bepaalde thema's (zoals mode, reizen, huis en tuin, electronica, delicatessen) zoals ook beurscomplexen zoals de RAI hanteren. Misschien werkt zo'n opzet zelfs wel op bedrijventerreinen in leegstaand kantoorpanden. Mocht dat zo zijn, dan zou je met een leuke verzameling webwinkeliers zelfs een hele tournee door NL kunnen maken en er een mooie gezamenlijke marketingcampagne omheen kunnen verzinnen. Daar kan geen individuele SEO- of Google Adwordscampagne tegenop.

De consument koopt nog wel, maar veel bewuster dan voor de crisis. Een prima ontwikkeling wat mij betreft. Want door de crisis wordt menigeen zich ervan bewust dat diens consumptie soms extreme vormen had aangenomen. Consumeren uit verveling of omdat men even niets leukers kon verzinnen. Wat kleine uitgaven betreft gaat de consument dus back to normal.

Ook maakt de crisis heel duidelijk dat de marktwerking inzake bepaalde grote uitgaven nog steeds ongezond is. Meest treffende voorbeeld hiervan is natuurlijk de huizenmarkt. Werkend NL is jarenlang zodanig geconditioneerd, dat het bezit van een volledig gefinancierde eigen koopwoning bepaalde of je erbij hoorde of niet. Nu lijkt het weinig meer te zijn geweest dan een piramidespel waar alleen de eerste instappers, banken en gemeenten beter van zijn geworden. Maar wie weet verandert er hierdoor nu eens echt wat aanhet bestaande systeem.

Verder legt de crisis het destructieve egoisme van bepaalde groepen in onze samenleving bloot: VVD, PVV en CDA willen nog steeds niets doen aan beperking van de hypotheekrenteaftrek en grijze beslissers (zogenaamde vertegenwoordigers van het volk) schuiven de rekening van stijgende zorg- en pensioenlasten het liefst zo ver mogelijk door naar jonge generaties.

Wat dat betreft mogen we blij zijn met die Griekse toestanden. Want die tonen ons waar populistische politiek en het kortzichtig najagen van enkel de belangen van je eigen achterban toe leidt: een grote rokende puinhoop met alleen nog maar ontevreden mensen waar de rest van de wereld liever niets meer mee te maken heeft.

Entrepreneurista, misschien ligt het aan mij, maar ik vind dat je nogal meewarig schrijft over die Tunesiër en tegelijkertijd hoog opgeeft over jezelf. En dat terwijl hij nota bene al 11 filialen heeft in 3 landen en jij alleen nog maar op internet zit te lullen dat je een topondernemer in de dop bent. Wat meer respect en bewondering richting die Tunesiër en enige bescheidenheid t.a.v. jezelf lijkt me niet alleen gezond, maar ook heel verstandig. En ondernemen is doen, dus put your money where your mouth is. Maak een plan e.d. en stel concrete vragen over concrete zaken als je vastloopt. Op higherlevel zijn er dan mensen genoeg die je verder willen helpen.

iii, vraag jezelf eerst eens af waarmee jij je na het aantrekken van de manager in de praktijk nog bezig zal houden. Als je je straks nog steeds met elke punt en comma bemoeit, dan wordt het volgens mij erg moeilijk om de door jou gewenste manager te vinden. Dus het lijkt me belangrijk dat je zelf eerst meer managementtaken leert te delegeren voordat je 70% van je dagtaak aan een ander overdraagt.

Ervan uitgaande dat er onder de huidige bedrijfsleiders niet één zit die het in zich heeft om door te groeien tot operationeel(?) manager, zou ik er zelf voor kiezen om voor de eerstvolgende 2 vestigingen 1 bedrijfsleider "nieuwe stijl" aan te nemen. Eén die wel de ambitie en de capaciteiten heeft om binnen 2 jaar meerdere vestigingen geheel te managen.

Misschien dat de beste persoon voor die positie te vinden is onder je huidige concurrenten. Door de krachten te bundelen kunnen jij en hij dan 2 vliegen in klap slaan.

Steinn, het belangrijkste fiscale verschil tussen een ondernemer van 64 en 65 is dat de 65-jarige geen AOW-premie meer betaalt (uit mijn blote hoofd zo'n 18% over maximaal 33.000 belast box-1-inkomen) maar juist AOW ontvangt. Als uw reguliere box-1-inkomen op uw 64e fors lager is dan op uw 65e, zal het fiscaal interessanter zijn om het pand te verkopen op uw 64e dan op uw 65e. Want als u uw aandeel in de stille reserve van het pand niet gebruikt voor een aftrekbare(!) koopsom voor een lijfrente (die ook dient ter omzetting van de FOR), dan wordt dat aandeel op uw 64e deels tegen een lager tarief belast.

Maar als u vrijwel zeker weet dat u op uw 65e een veel hogere prijs krijgt voor het pand dan op uw 64e, dan zou u de verkoop ervan en de verhuizing van uw bedrijf beter kunnen uitstellen tot uw 65e.

Maar laat eerst eens berekenen hoe hoog de belastingaanslag wordt als u geen lijfrente koopt. Want u moet nog behoorlijk wat winst maken voordat u als ondernemer 52% belasting betaalt.

MMW, ik snap het niet. Je schrijft dat het financialleasecontract na 5 jaar is afgelopen. Normaliter betekent dit dat je eigenaar bent geworden van de auto. De auto gaat dan niet terug naar de leasemaatschappij. Sell and lease back kan in theorie natuurlijk wel, maar lijkt mij alleen interessant als je nu zeer grote behoefte aan een paar mille liquide middelen.

Beste topicstarter, mocht er sprake zijn van een situatie waarin de winsten al een paar jaar erg laag zijn maar het pand een forse overwaarde bevat, dan zou ik u adviseren om eerst eens de fiscale gevolgen te laten berekenen van enkel de verkoop van het pand. Wie weet blijft via middeling de belastingdruk beperkt.

Maar gedeeltelijke staking van de onderneming (in de zin van duurzame inkrimping) + verkoop van het pand heeft als voordeel dat u de overwaarde dan (deels) kunt gebruiken voor de aankoop van een direct ingaande lijfrente.

Adlasko, Hans startte zijn topic met het - weliswaar in de vorm van een vraag - beschuldigen van zijn voormalige zakenpartner van naiviteit en kwader trouw. Dat is niet niks. Dat vraagt om een uitleg die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat. Die heeft Hans in mijn ogen niet gegeven.

Sterker nog, zijn uitleg wekt bij mij de indruk dat de handelwijze van diens voormalige zakenpartner eerder een weinig fraaie maar logische tegenreactie is op de manier waarop hij zich door Hans behandeld voelde (een behandeling in de trant van: "Ook al zijn we zakenpartners en heb je in mijn afwezigheid op bepaalde punten goed werk verricht, uiteindelijk maak ik hier nog steeds de dienst uit, want alle merkrechten e.d. staan op mijn naam. Bovendien ben jij veel te naief om de boel te leiden.").

Misschien ben ik de enige die deze indruk krijgt van Hans zijn verhaal, is mijn indruk volkomen onterecht en gebaseerd op mijn mogelijk slecht ontwikkelde inlevingsvermogen. Maar misschien ook niet.

Hoe het ook zij, voor een nette oplossing van een dergelijke zaak lijkt het mij van groot belang ook oog te hebben voor de toon waarop partijen elkaar tot dan toe hebben aangesproken. Want met een toon die onvoldoende getuigt van respect voor de ander bereik je in het zakelijk leven nu eenmaal bijzonder weinig. Anders dan jij kennelijk van mening bent Adlasko, vind ik dat dit dus wel degelijk hoort bij een zakelijke benadering van de zaak. En volgens mij heeft dat in dit geval ook tot een snelle oplossing geleid.

Hans, ik was er niet bij, dus ik moet het doen met de wijze waarop jij de situatie hebt beschreven. En die maakt op mij nu eenmaal de indruk die ik heb beschreven. En ook al strookt dat volgens jou helemaal niet met de feiten, mijn indruk verandert er niet door. Het is nu eenmaal de toon die de muziek maakt. Dus wil je mensen voor je winnen (en echt wat bereiken), laat je ego dan niet de toon bepalen.

Brood, ik heb het idee dat het kabinet het in jouw ogen nooit goed kan doen. Ik zou bijna gaan geloven dat een NL met een enorm legioen van in de marge rommelende zzp'ers jouw ideaal is. Dat mag uiteraard, maar als regeringspartij kun je natuurlijk niet voor zo'n "ideaal" zijn. Want ondernemers die voor hun voortbestaan in hoge mate afhankelijk zijn van een hoge zelfstandigenaftrek e.d., teren net als langdurig werkloze uitkeringstrekkers in feite op de zak van anderen.

Hans, hoe lullig het ook allemaal voor je is, ik begrijp de handelwijze van de andere partijen wel. Want jouw gezamenlijke brainstormsessie leverde o.a. ooit de perfecte handelsnaam op en het eerste wat jij doet is deze op jouw naam laten registreren. Vervolgens laat je de ander lekker zijn gang gaan en die weet er ook zonder jou zowaar al een leuke business van te maken. En nu je weer in de gelegenheid bent om actief te participeren, wrijf je de ander onder de neus dat het officieel jouw merk is en schrijf je dat "jij" het zaakje nu wel even verder gaat uitrollen. Dat komt op mij nogal egoistisch, egocentrisch en blaaskakerig over.

Als jij werkelijk van grote waarde bent voor de anderen, dan zou ik hen daar vooral van proberen te overtuigen. En tegelijkertijd zou ik dan volmondig erkennen dat de anderen ook van zeer grote waarde zijn en dat jullie allemaal gebaat zijn bij een goede samenwerking. Zo'n insteek lijkt me heel wat vruchtbaarder dan op je strepen gaan staan en een potje gaan zwartepieten.

Brood, de reden is vereenvoudiging en ondernemers niet straffen als ze meer winst maken. En wees nu eens eerlijk, is het een verlaging van de aftrek die jou in de richting van een dienstbetrekking duwt, of is het je lage winst? NB: Ondernemers betalen pas belasting bij een winst van meer dan 18k, werknemers betalen al belasting vanaf zo'n 7k.

PJ Odems, er is geen "maar". Wel moet je voldoen aan het urencriterium en kan de fiscale winst van niet-starters er niet negatief door worden.

Enkele fiscale nieuwtjes:

1. Fordotatiemaximum verlaagd van bijna 12k naar bijna 10k;

2. Zelfstandigenaftrek wordt vast bedrag ad 7.280;

3. levensloopregeling, spaarloon en doorwerkbonus worden vervangen door vitaliteitsparen (ook ondernemers kunnen hiervan gebruik maken; maximaal 5k per jaar; maximaal 20k sparen; geen aftrekruimteberekening nodig; opnamedoel volkomen vrij).

Deze casus toont maar weer eens aan dat de vraag: "Wanneer van eenmanszaak overgaan naar een BV-structuur?" geen kwestie is van een simpel rekensommetje, maar van een goede inventarisatie van iemands situatie en wensen, het op een rij zetten van de fiscale, juridische, financiële en andere voor- en nadelen van de verschillende opties en van het uitwerken van een paar scenario's. Het uiteindelijke antwoord hangt helemaal af van iemands eigen waardering van de voor- en nadelen, dus een eenduidig/exact antwoord is door een adviseur per definitie nooit te geven.

Domweg stellen dat een BV pas interessant wordt vanaf een winst van 150k is dus typisch een opmerking van een "adviseur" die er helemaal niets van begrepen heeft, ook al zou je misschien denken van wel. En vergis je niet: ik heb zelfs eens mee mogen maken dat een fiscalist van Deloitte tijdens een KvK-seminar over dit onderwerp doceerde dat het pas interessant is om de BV in te gaan vanaf een winst van meer dan 200k . Te idioot voor woorden!

LukasV, lees de voorgaande bijdragen in dit topic en je weet precies wat wel en niet mogelijk is. Laat één ding duidelijk zijn: als je het gehuurde tot je ondernemingsvermogen rekent (en ook kunt rekenen), dan heb je niets meer van doen met de regels voor werkruimte in de woning die tot het privé-vermogen behoort.

Kees10, die vriend van jou kan heretiketteren als er zich een bijzondere omstandigheid voordoet die heretikettering rechtvaardigt. Die bijzondere omstandigheden kan hij misschien zelf wel creëren. Hij kan e.e.a. het beste aanpakken in overleg met een terzake kundige fiscalist, want in dit soort zaken is het ook zeer belangrijk hoe je e.e.a. aan de fiscus "verkoopt".

Kees10, ik ben wel benieuwd van welke soort adviseurs je tot dusverre gebruik hebt gemaakt: boekhouder, accountant, CB-belastingconsulent, CB-belastingadviseur, FB-belastingadviseur, fiscaal jurist (mr.), fiscaal econoom (drs.), of nog iets anders? Want de laatste 3 genoemde categorieën adviseurs plegen zich veelal fulltime bezig te houden met fiscale zaken, dus die hadden het moeten weten. Voor de andere "adviseurs" zijn belastingzaken meestal niet meer dan een bescheiden nevenactiviteit naast het samenstellen van jaarrekeningen, dus daar moet je gewoon niet al te hoge fiscale verwachtingen van hebben.

Of de belastingplichtige uit de Hof Arnhem-zaak ook gebruik heeft gemaakt van een adviseur, valt niet op te maken uit de uitspraak. De belastingplichtige had in ieder geval wel de ballen om het gechil zelfstandig voort te zetten. En de rechter liet vervolgens zien hoe je professioneel omgaat met zo'n fiscaal vraagstuk: netjes alle stappen doorlopen en de wetsartikelen (en uitspraken van betrokken partijen) daarbij op een goudschaaltje wegen als dat nodig is. Dat kost soms nogal wat werk en kan dus lang niet altijd uit, maar in dit geval loonde het voor belastingplichtige zeer de moeite.

Veel types die zich bezighouden met belastingzaken, volgen echter liever de grote-stappen-snel-thuis-methode (op basis van oude kennis en onderbuikgevoel iets roepen wat aannemelijk klinkt), of varen blind op media waar alles in Jip & Janneke-taal wordt opgedist, maar waarin een goede juridische onderbouwing nogal eens ontbreekt. Vaak gaat dat goed, of komt men daar mee weg, maar soms valt zo'n "adviseur" door de mand en weten zijn klanten opeens waarom zijn uurtarieven en nota's zo aangenaam laag zijn. Goede raad vergt immers expertise + tijd en is dus duur. Helaas, het is niet anders.

Gelukkig loont het voor impactvolle fiscale vragen vrijwel altijd de moeite om een expert in te huren. Ook kleine ondernemers doen er dus goed aan om voor die fiscale vragen rechtstreeks een echte fiscalist te raadplegen. Vragen inzake werkruimte in de woning behoren ook tot die categorie.