MaharadjaTenten

Ik heb, een zeg maar, meningsverschil met de belastingdienst waarbij het onder andere draait dat bij de aangifte van 2011 en 2012 de belastingdienst gaat kijken naar die van 2013 en bij die van 2011 ook naar 2012. Waarbij het draait om het verlies van de onderneming die in 2009 gestart is. De belastingdienst kijkt neemt dus bij de beoordeling van de aangiftes de opvolgende aangiftes mee. De vraag is dit correct? Hiernaast de vraag wat is een reeele aanlooptijd om verliezen te mogen verrekenen?Afgaande op de 'voorgenomen afwijking' is dit in deze dus 2009 en 2010. 2011 wordt dus niet meegenomen idem 2012.

Ik heb over een soort gelijke sutuatie contact met de belastingdienst gehad: deze lieten mijn weten dat er geen keuze is. Aan mijn huis zit een kantoor met eigen opvang (dat was al bij de koop). Volgens de belastingdienst moet ik het kantoor overboeken naar zakelijk. ???

Mocht je de mail nog niet gestuurd hebben, dan zou ik de laatste twee zinnen vervangen door: 'Tot betaling van de door u gestuurde factuur zullen wij zonder verdere onderbouwing dan ook niet overgaan. Mocht een onderbouwing ten aanzien van (de hoogte van) de factuur achterwege blijven, dan zien wij een gerechtelijke procedure (of: een dagvaarding) met vertrouwen tegemoet.' is al verstuurd

Ik heb inmiddels voor de 2e x contact opgenomen met de partij die aangeeft dat zij (mijn tegenpartij) in deze gemachtigd hebben. De 1e x is er niet gereageerd. Het bedrag is goed voor een leuk 2e hands autootje ;-). Naar aanleiding van deze email zijn de foto’s waarvan u zegt direct eigenaar te zijn verwijderd, de foto’s waarvan u zegt dat u het eigendomsrecht heeft zijn zoals eerder aangegeven verwijderd als resultaat van de ‘machtiging tot gebruik van uw leverancier’. Op basis van de informatie ontvangen van onze leverancier hebben wij ter goeder trouw gehandeld en valt ons, mede gezien het feit dat de geclaimde foto’s zijn verwijderd, niets te verwijten. Tot betaling van de door u gestuurde factuur zullen wij dan ook niet overgaan. En zien derhalve een gerechtelijke procedure met vertrouwen tegemoet.

Zie bijlage.

Bedankt voor de snelle reactie's. 1. Van de +/- 20 ontvangen foto's worden er +/- 8 bestreden. Dus het goeder trouw principe kan worden aangetoond; 2. Mijn leverancier heeft expliciet toestemming gegeven om de foto's voor commerciele doeleinden te gebruiken; 3. Het feit dat de tegenpartij een 'buitenlandse partij' is daar hou ik idd rekening mee.

In oktober 2013 heb ik van mijn leverancier/producent een hele serie foto's gekregen van een product van hem, dit met prijslijst en productomschrijving. Afgelopen januari werd ik via whatsapp benaderd door een Duitser die claimt dat het 'zijn' foto's zijn die ik gebruik. Na herhaaldelijk de vraag gesteld te hebben om nadere specificatie geeft hij aan dat er van de foto's op mijn website een aantal daadwerkelijk van hem zijn en dat van een aantal andere foto's hij het gebruiksrecht heeft gekregen van zijn producent. De zeg maar eigen foto's zijn hierop van onze website verwijderd. Met betrekking tot de andere foto's is hem om 'bewijs' gevraagd. Dit bewijs kwam afgelopen weken middels een ondertekende verklaring van de 'rechtmatige eigenaar'. Dit ging vergezeld met een rekening voor het gebruik van de foto's. Op basis van de verklaring zijn de foto's verwijderd. Er vanuit gaande dat er door mij in goeder trouw gehandeld is en dat er bij herhaling gevraagd is om aan te geven om welke foto's het gaat en idem een bewijs cq verklaring bestrijd ik de claim dan ook. Hoe zit dit juridisch en wat is jurisprudentie in deze?

Ik heb na inschakeling van een Belgische advocaat besloten om van verdere stappen af te zien. De kosten van een procedure +/- € 800,- wegen niet op tegen de schade (€ 1000 die door toedoen van cliënt ontstaan. Les is: vooruitbetalen anders geen dienstverlening. Martin

Thanks dit is een goede tip!

Het algemene probleem bij dit soort zaken is de kosten-baten theorie. Wat kost het aan tijd en energie en weegt dat op tegen de schade cq het te vorderen bedrag. Anderzijds ook het principiële: laat klanten zien dat je niet over je heen laat lopen. Een paar jaar geleden heeft een slepende vordering tot een rechtszaak geleid waarbij ik uiteindelijk na de beslissing van de rechtbank om het vonnis tot uitvoering te brengen beslag heb laten leggen op het onroerend goed van debiteur. Het bedrag van de primaire vordering was € 350,- de uiteindelijke vordering werd meer dan €1000,-. Maar het kost wel tijd en energie.

Beste Nico, Bedankt voor je reactie. Gelukkig gaat het hier om een rechtspersoon, waarvan de jurist mij av heeft nagekeken en vragen heeft gesteld. Maar niet over oa dit artikel. Ik ga eea aanmelden voor een incasso bij een Belgische advocaat en het vervolgtraject zal dan eventueel in Nederland plaatsvinden.

Een klant van mij in Belgie heeft zijn factuur niet volledig betaald en hiernaast is er schade ontstaan aan het gehuurde. Ik ben aan het uitzoeken hoe eea te verhalen en welke 'advocaten' en/of incassobureau's in België geschikt zijn, Dit met de vermelding dat in onze AV staat: Artikel 18 – Toepasselijk recht en forumkeuze 18.1 Op alle overeenkomsten van Maharadja® Tenten is uitsluitend Nederlands recht van toepassing. 18.2 Alleen de burgerlijke rechter die bevoegd is in de vestigingsplaats van Maharadja Tenten is bevoegd kennis te nemen van geschillen. Wie heeft ervaringen, tips ed in deze? Martin

Helaas lijkt het idd een certificaat zonder waarde te zijn India.

Ja, ik neem tenminste aan dat dat "Ruck Sack" moet zijn ... Ruck and Suck, is idd wat anders dan een Backpack.

Ik heb deze idd van het bedrijf gekregen en expiratiedatum is bekend en daar is ook navraag naar gedaan. Typefoutje 'ruck suck'??

Ik zal mijn verwachtingen dan maar eens bijstellen >;(. Ondertussen wat stappen verder en navraag gedaan naar de echtheid van de certificaten in kwestie :'(.

Joost. bedankt voor de reactie. Maar bestaat er ook zoiets als een register en/of een instantie waar je kunt aangeven dat een bedrijf en/of niet gecertificeerd is (en het aangeeft wel te zijn) en niet conform ISO werkt? M

Ik zit me af te vragen als een bedrijf met ISO 9001-2008 schermt waar ik kan controleren in hoeverre dit terecht is. ik heb een leverancier die zegt dat dit heeft, maar waar bij ik sterk twijfel of dit terecht is. Dit gezien de communicatie en orderverwerking. Het is een bedrijf in India. Martin

Wie gaat die informatie - bijvoorbeeld over MVO - dan boven tafel krijgen? Deels door aangeleverde certificaten, deels door ervaringen van mensen die deze bedrijven bezocht hebben. Ik heb er bv 3 bezocht. Is jouw ervaring dat de koper hierin geïnteresseerd is? Koper is op zoek naar kwaliteit cq een goed (duurzaam)productt Is er al een certificering of moet die nog ontwikkeld worden? In het laatste geval, wie gaat dat doen (en betalen)? Er zijn bestaande certificaten denk ISO maar ook van bedrijven in Europa die textiel testen. Dan wil je dus aan de ene kant objectieve informatie verstrekken, maar je wordt betaald door de producenten. Dat zou elkaar dus wel eens kunnen gaan bijten. Idd bedrijven die hun 'kwaliteit' willen laten zien betalen hiervoor, Een lastige vermenging van doelgroepen. Want de doelgroep van die leveranciers zijn de tentenfabrikanten en de doelgroep Langs die weg biedt je bedrijven die nog geen kennis hebben genomen inzicht in mogelijk kwaliteitsverbeterende processen.

Jasper, Het zijn geen ProTenten maar katoenen tenten zie bv onze website: www.maharadjatenten.nl

Verdienmodel is dat als producenten certificaten ed willen plaatsen/uploaden deze zeg maar een lidmaatschapsfee betalen. Hiernaast kunnen bedrijven die bv producten leveren voor deze industrie adverteren. Denk bv aan textielveredeling, nano-technologie ed. Een derde optie is dat eindgebruikers voor raadpleging betalen. Maar hiervoor moet de website eerst een toegevoegde waarde hebben bewezen.

Omschrijving van je concept: Het maken van een website waarin gedetailleerde product en kwaliteits- informatie te vinden over leveranciers van tenten uit Azië. Omschrijf wat je tot nu toe zelf gedaan hebt hiervoor: Ik heb de afgelopen jaren met diverse 'fabrikanten' van tenten uit India en Pakistan samengewerkt. Een van de problemen waarbij ik tegen aanloop is de kwaliteit van het geleverde product versus de garantie die verleend wordt. Hiernaast spelen zaken zoals MVO een rol. Het is trial by error. De afgelopen jaren heb ik en aantal fabrikanten in India bezocht, de 'fabrieken' zien er tijdens het bezoek allemaal keurig verzorgd uit. Dit dan binnen de maatstaven van de omgeving waarin eea plaatsvindt. Tijdens de bezoeken is oa gesproken over kwaliteitseisen en MVO. Frappant is dat het ware productieproces is vaak afgeschermd wordt ' the production is partly elsewhere'. Zicht op zaken zoals MVO is er dan ook niet. Wat is de uitdaging die je met je concept op wil lossen: Een overzicht creëren middels een Engelstalige website van aanbieders van tenten met hierin opgenomen zaken zoals MVO, ISO, garantiebeleid en dergelijke van deze aanbieders. Op deze manier wordt het voor de klant/koper duidelijk wat het bedrijf te bieden heeft en wat hun beleid in de genoemde zaken is. De keuze kan dan beter gemaakt worden op basis van kwaliteit en certificering. Anderzijds is het een uitdaging voor de producenten om kwaliteit en MVO beter te waarborgen. "Kopers kunnen bv een waardering geven aan bedrijven. Hoe is dit anders dan bestaande concepten: Een en ander is te vergelijken met vergelijkingssites. Wat voor feedback hoop je te krijgen: Gewoon er lekker op schieten, ben benieuwd naar reacties.

Heeft er iemand voorbeelden van samenwerkingsovereenkomsten in deze? Martin

Ik werk met een collega samen waarbij we elkaars tenten inhuren. Nu zit ik met de vraag mbt aansprakelijkheden en met name daar waar 'mijn klant' schade heeft toegebracht aan de tent van mijn collega. In een normaal proces kun je terugvallen op een verzekering van mijn klant en/of op mijn WA verzekering. In theorie kan het gebeuren dat mijn klant zijn verzekering niet uitbetaald en dat mijn verzekering naar mijn klant wijst. En er dus langs deze weg geen vergoeding komt. Mijn collega kan me dus in deze aansprakelijk stellen en mij voor de kosten laten opdraaien. Hoe kun je dit goed oplossen? Een disclaimer is een, mijn collega rechtstreeks laten factureren is twee. Maar dan loop je het risico de klant ook kwijt te raken. Tips zijn welkom. Bvd, Martin

In de aandachtseconomie vraag je de klant naar de waarde van je product cq wat hij/zij ervoor over heeft /wil betalen. 2. Creëer andere waarde Weinerei Frarosa is een Berlijns restaurant annex wijnbar. De wijnbar kent geen kassa. Elk tafeltje is voorzien van een bakje en het verzoek van de kastelein is: Pay what you want. “Het effect is verbazingwekkend”, vindt Stolze. “Klanten betalen gemiddeld meer voor een glas wijn. Puur uit sympathie”. (lees ook artikel in The Guardian).