jokedevries

Ik twijfelde erg of ik het nog zou posten, omdat het al zo'n tijd terug was, maar ik zal mijn bericht ook hier nog even plaatsen dan :) Wij zijn dus in een heel mediationtraject geweest, waarbij de mediator uiteindelijk het dagelijks bestuur wel wilde doen voor een jaar a raison van 35000 euro. Daar werd ik zo pissig van (de mediator ging wat anders doen dan wat wij gevraagd hadden) dat ik concreet een bedrag (de berekende aandelenwaarde) heb genoemd voor zijn (maat) aandelen en dat ik ze wilde kopen. Dat vond hij veel te weing. Hij kwam met een tegenbod, wat werkelijk kant nog wal raakte. Hij wilde een heleboel geld en blijven werken in het bedrijf en in die tijd bij bestaande klanten werven voor zijn nieuwe toko. Na een dag of 2 heb ik tegen die zelfde belachelijke voorwaarden mijn aandelen aan hem te koop aangeboden. Een dag later heb ik er nog een bod naast gelegd, namelijk de waarde van zijn aandelen en een zeer royale oprotpremie. Na 5 dagen denken heeft hij besloten dat bod aan te nemen, ook op advies van die mediator (die ineens zijn raadsman geworden was). Ongeveer de complete winst van dit jaar gaat naar hem, maar ik ben vrij! Dat bod spiegelen, dat heeft wel geholpen, maar wat vooral ook geholpen heeft is termijnen stellen. Ik wilde mijn aandelen helemaal niet verkopen aan hem, maar ik wist dat hij het toch niet ging doen. En als hij het ging doen dan zou ik ook wel overleven. Ik heb uiteindelijk echt bij elk bod een termijn gesteld en ook gezegd wat ik zou doen als de termijn verlopen was. Bijvoorbeeld dat ik dan over zou gaan tot ontbinding o.i.d. Dit heb ik ook gecc't naar onze accountant en naar die mediator. Ik denk dat in zaken als deze, het stellen van termijnen wel goed is. Bij mij was het namelijk het geval dat mijn maat gewoon helemaal niet wilde. Niet voor- of niet achteruit.

Dan heeft hij toch nog steeds het probleem niet opgelost? Volgens mij gaat het om het eigenaarschap van het bedrijf en niet om de directie.

Hallo Kukovsky. Ik heb iets dergelijks ook meegemaakt, en daarover gepost op dit forum. https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=47;action=display;threadid=30978 De afloop heb ik daar niet gepost, omdat het uiteindelijk een situatie werd waarin voorzichtigheid geboden was qua uitspraken doen, maar ik kan er nu wel wat over zeggen. Wij zijn dus in een heel mediationtraject geweest, waarbij de mediator uiteindelijk het dagelijks bestuur wel wilde doen voor een jaar a raison van 35000 euro. Daar werd ik zo pissig van (de mediator ging wat anders doen dan wat wij gevraagd hadden) dat ik concreet een bedrag (de berekende aandelenwaarde) heb genoemd voor zijn (maat) aandelen en dat ik ze wilde kopen. Dat vond hij veel te weing. Hij kwam met een tegenbod, wat werkelijk kant nog wal raakte. Hij wilde een heleboel geld en blijven werken in het bedrijf en in die tijd bij bestaande klanten werven voor zijn nieuwe toko. Na een dag of 2 heb ik tegen die zelfde belachelijke voorwaarden mijn aandelen aan hem te koop aangeboden. Een dag later heb ik er nog een bod naast gelegd, namelijk de waarde van zijn aandelen en een zeer royale oprotpremie. Na 5 dagen denken heeft hij besloten dat bod aan te nemen, ook op advies van die mediator (die ineens zijn raadsman geworden was). Ongeveer de complete winst van dit jaar gaat naar hem, maar ik ben vrij! Dat bod spiegelen, dat heeft wel geholpen, maar wat vooral ook geholpen heeft is termijnen stellen. Ik wilde mijn aandelen helemaal niet verkopen aan hem, maar ik wist dat hij het toch niet ging doen. En als hij het ging doen dan zou ik ook wel overleven. Ik heb uiteindelijk echt bij elk bod een termijn gesteld en ook gezegd wat ik zou doen als de termijn verlopen was. Bijvoorbeeld dat ik dan over zou gaan tot ontbinding o.i.d. Dit heb ik ook gecc't naar onze accountant en naar die mediator. Ik lees dat jouw mede DGA de boel ophoudt door niet te reageren etc.. Die termijnen stellen zou kunnen helpen. Juridisch kun je niet zo veel heb ik gemerkt, hem bewegen tot verkoop is denk ik je beste optie. Al heb ik geen idee wat de rol van 10% aandeelhouder zou kunnen zijn. Heel veel sterkte, het is echt klote om in die situatie te zitten.

Die slogan vind ik leuk! Maar, de toelichtende zin er onder, in de tekst op de homepage zou ik weg laten. Je hebt het nou gezegd dat je niet standaard en stoffig bent, en dat mag je dan gaan bewijzen. ;) Je site is een nette site. Ik ga er van uit dat je die kreet pas bedacht hebt n.a.v. opmerkingen in dit topic? Als ik als ontwerper die slogan mee zou krijgen, zou ik namelijk ook een iets minder gangbare website ontwerpen. Ik bedoel het niet verkeerd, maar je site is gewoon een nette site. Er is niet veel mis mee, maar hij springt er ook niet uit. Tip: plaats foto's van jezelf. Klanten willen graag even kijken met wie ze van doen hebben. Natuurlijk laat je zo'n foto even maken door iemand die er verstand van heeft en bij voorkeur op een zonnige dag buiten voor je pand ofzo. Dus, niet een mugshot die je nog overhad van je paspoortaanvraag ;) Het is een mooie start vind ik! :)

Hij ziet jouw stappen waarschijnlijk als bedreigend. Je laat hier ook doorklinken dat je je superieur voelt vanwege bredere capaciteiten. Ik zet helemaal geen stappen, dus daarom is het vreemd. En superieur voelen, dat vind ik wat vreemd dat je dat zegt. Maar, ik ga er van uit dat dat er mee te maken heeft dat ik hier niet alles neer kan zetten, en de situatie daarom niet goed overkomt, als je het complete verhaal zou kennen zou je dat in ieder geval nooit zeggen. ;) Maar goed, ik heb wel een antwoord op mijn vraag. Op een nette manier uit elkaar als hij niet wil is niet mogelijk. Ofwel, als ik met hem wil stoppen maak ik m'n zaak kapot. Ik weet nu waar ik aan toe ben op dat vlak. Als ik een concrete afloop weet kom ik dat nog even laten weten. We hebben dat gesprek op korte termijn, dus ik denk wel dat er ook op korte termijn voor een richting gekozen wordt. Iedereen heel erg bedankt voor het meedenken, mocht er iemand nog een tip hebben, dan hou ik me altijd aanbevolen. Alleen al het hier kunnen posten heeft al opgelucht :)

Hallo allen, ik merk dat het heel moeilijk is om de situatie goed uit te leggen en toch algemeen te blijven. Ik zie dat er conclusies getrokken worden die eigenlijk niet kloppen, en daar schrik ik een beetje van. Het probleem zit hem niet zo in dat ik wil dat hij directietaken doet. Hij noemt zich directeur, maar gedraagt zich als een uitzendkracht met een prikklok. Dat is het probleem. Daarbij heeft hij geen idee wat er bij de bedrijfsvoering komt kijken en neemt dat dus niet serieus, en ziet al helemaal niet dat dat uren kost. Hij vindt dat hij het meeste bijdraagt aan het bedrijf omdat hij de meeste declarabele uren maakt (dus, geld) en dus vindt hij dat ik niet genoeg mijn best doe voor het bedrijf (omdat ik er relatief dus minder maak). Hij roept altijd dat heel de bedrijfsvoering naar de boekhouder moet, inclusief de specialistisch managementreportages (dat geeft wel ongeveer aan hoeveel hij er van begrijpt). Bovendien is de boekhouder duurder dan mijn eigen tarief, dus volgens mij levert het sowieso geen winst op ;) Dit is niet "ineens" zo, dit is al jaren zo, alleen het wordt steeds erger. Hij wordt steeds lomper tegen mij en agressiever, terwijl er behalve die managementfee niks veranderd is. Wat ik graag wil, is dat de bedrijfsvoering serieus genomen wordt, en hij zich óf gedraagt als directeur (dus, met de de discretie die daar bij hoort, en met het nemen van verantwoordelijkheid), óf dat hij afziet van die taken en dat we tot een andere verdeling komen. Tot nu toe roept hij echter al jaren lang dat hij die taken wil en gaat uitvoeren, hij doet het alleen niet. Oh, misschien overbodig, ik ben net zo'n specialist in ons vak als hij, het is niet zo dat hij dat beter kan ofzo ;) Eerlijk gezegd, ik ken er genoeg die dat ook net zo goed kunnen (die heb ik zelfs in dienst), en die zijn een stuk goedkoper, en ik heb er misschien nog wel meer aan... Dat zou ik ideaal vinden, en heel graag willen! Maar dat wil hij tot nu toe dus niet. Tot 1,5 jaar geleden deed ik de directietaken zelfs onbetaald omdat ze niet declarabel waren...

Bedankt voor alle antwoorden en het meedenken! Het wordt zeer gewaardeerd! Ik heb het al wel eerder geschreven maar ik wil het nog eens benadrukken dat dit al speelt van het begin van de samenwerking. Kortgezegd komt het hier op neer, dat ik eigenlijk het hele bedrijf heb opgezet en hij alleen uitvoerend werk (dus, werk voor onze klanten) gedaan heeft. Hij heeft zich nooit ergens mee bemoeid (ook niet als ik daarom vroeg), afspraken zelden nagekomen ("zoek jij dit of dat even uit" en dan wekenlang niks horen), en bovendien begrijpt hij er ook echt niks van. Als je bijvoorbeeld een uurtarief voor het bedrijf verhoogt, dan denkt hij "tientje erbij, dat is dan door twee, dus elk 5 euro meer". Hij denkt niet "een tientje meer voor de bv". Omdat hij wél directeur is, maar dus geen directeurstaken doet, is in overleg met een mediator besloten over te gaan tot het invoeren van een fee ipv direct 1 op 1 doorfactureren. Sindsdien is het helemaal mis, want hij ziet nu niet meer direct die declarabele uren die hij maakt omgezet in een bedrag. Hij vindt dat wij allebei een x aantal uren declarabel moeten maken (daar zit wat in), en de directeurstaken er in de vrije tijd bij moeten doen. Maar in de praktijk doe ik dat dus alleen en hij zit de hele dag te klagen dat hij het zo druk heeft. Hij kan niet omgaan met het idee dat je uren maakt voor een bedrijf ipv voor jezelf. De situatie dat hij geen directeurstaken vervult, is al zo sinds we dit bedrijf hebben (al jaren dus). Ik heb al van alles geprobeerd, van uitleggen, talloze gesprekken, tot mediation tot deze situatie. Hoe meer hij uitgedaagd wordt iets te gaan doen hierin, hoe meer hij gaat steigeren. Er speelt natuurlijk nog van alles mee (gedrag, houding naar klanten, houding naar medewerkers), maar ik probeer het nog een beetje algemeen te houden hier op het forum ;) Het is wel zo dat zijn houding naar mij toe op dit moment zo agressief is dat het bijna eng wordt. Ik heb deze week nog een gesprek met hem en de mediator, en wil gaan voorstellen dat we afspreken dat ik de directietaken gewoon officieel op me neem en hij uitvoerend werk doet, en dat de managementfee dan gewoon zo blijft. Meedenken en adviezen nog steeds zeer welkom hoor :) Ik moet zeggen dat alleen het praten hierover met mensen die deskundig zijn me al heel goed doet.

Daar heb ik echt wel over gedacht, maar het is niet zo dat we echt de enige speler zijn op de markt. Ik ben toch bang voor imagoschade als ik het zo aanpak en dat mijn klanten terugkeren naar het oude nest (lees, de vorige leverancier).

Maar dit is dus nergens vastgelegd? Nee, dat is niet vastgelegd. Nu ik de managementovereenkomst er nog eens goed op na sla, hebben we die 1 op 1 uren wel vast laten leggen. Die fee is een afspraak waar wel een stuk over is n.a.v. die mediation, maar dat is dus geen schriftelijke overeenkomst. In de managementovereenkomst een algemene zin dat de directeur geacht wordt alle taken die een directeur geacht wordt te doen behoort uit te voeren etc. Niks specifieks. Het personeel wil ik er vooralsnog buiten houden. Hij is degene die niet functioneert ;) Over het aanbieden van die aandelen, daar heb ik ook wel over gedacht, zo van "als jij ze niet wil kopen, dan ga ik naar een ander". Maar eigenlijk wil ik echt dat hij weggaat, en ik ben wat bang dat het helemaal mis gaat dan. Ik ben echt op zoek naar wat m'n opties zijn. Het aannemen van personeel is eigenlijk eerder geinitieerd door hem. Maar zeker een keuze van ons allebei. Hij liep totaal over van het werk omdat hij niet kan doseren. Zijn directeurstaken heeft hij nooit uitgevoerd. Dus ook voordat we personeel hadden speelde dit, alleen heb ik het altijd opgevangen. Hij heeft compleet onderschat wat daar aan werk aan vast zit, en daar loopt hij nu tegen aan plus dat hij dmv die mediation er op gewezen wordt dat hij daarin verzaakt. Hoe groter het bedrijf wordt, hoe groter de administratie natuurlijk :)

Terugkeren in loondienst is geen optie voor hem. Dat is ook al besproken, maar hij wil gewoon niet voor- of niet achteruit. Ik vermoed dat dat ook gezichtsverlies is, en teruggang in salaris. We hebben een aandeelhoudersovereenkomst, maar dat is volgens mij een redelijk standaard ding. De werkelijke taken zijn door ons verdeeld met die mediator, en we hebben afgesproken dat zo te doen. Dat is echter geen juridisch document. Een managementfee is een lastig concept voor hem denk ik. Eerder factureerde we de uren 1 op 1 door. De fee is ingevoerd om de motivatiefocus anders te leggen (van declarabel werken naar directeurstaken), het lijkt echter averechts te werken.

Hier sla je de spijker op z'n kop. Het is geen zakelijke keuze, het is ego vermengd met emotie. Ik denk ook angst om alleen te moeten voort zetten terwijl hij dat niet kan, en ook gezichtsverlies. Hij is niet financieel afhankelijk, want we hebben jaren op uurbasis naar de werkmaatschappij gefactureerd, en hij heeft veel meer declarabele uren gemaakt dan ik. Ik heb veel voor de werkmaatschappij gewerkt en dat ging eerst op "loyaliteitsbasis". Het is echt een niet-rationele keuze, samengaand met onkunde op het zakelijk vlak. Het idee van elegant uit elkaar gaan zodat we allebei verder kunnen gaan met bedrijfsactiviteiten onafhankelijk van elkaar komt niet over, of niet bij hem op.

Het probleem daarbij is dat mediation met als doel voortzetting van het bedrijf allemaal hopeloos strandt. Er worden dan afspraken gemaakt over de taakverdeling, en die taken worden dan allemaal niet uitgevoerd (dat hebben we dus al gehad). Mediation met als doel beëindiging, strandt vooralsnog op de houding "allebei kapot, of allebei in het bedrijf blijven". Dat eerste wil ik dus niet, en dat laatste is onmogelijk op deze manier. Ik ben ook op zoek naar een stukje zekerheid. Kan hij mij dwingen met hem te blijven samenwerken als ik mijn bedrijf niet op wil geven? Eigenlijk ben ik dus wel op zoek naar wat de mogelijkheden zijn als ik hem wil dwingen. Als laatste redmiddel, maar ik heb het wel graag achter de hand. Aanvullend: hij weigert ook om het andersom te doen. Dus hij wil niet mijn aandelen overnemen om zelf het bedrijf voort te zetten. Het is stoppen of samen door gaan. Hij geeft zelf wel toe dat de samenwerking erg moeizaam is momenteel.

Ik heb al behoorlijk wat gezocht over deze materie, maar ik vind vooral informatie over hoe de waarde van een bv bepaald kan worden als je mede vennoot uit het bedrijf stapt. Mijn probleem is echter het traject dat er voor ligt, namelijk, hoe krijg ik mijn mede vennoot zover dat hij zijn aandelen aan mij te koop aanbiedt. Ik heb samen met iemand een bv (werkmaatschappij) en ieder hebben wij een eigen bv. We werken nu een paar jaar samen en dat hebben we eerder altijd in een samenwerkingsverband gedaan, waarbij we beiden een eenmanszaak hadden. We werkten samen onder één naam, maar factureerden apart en juridisch was ook alles gescheiden. Echter, een jaar of anderhalf geleden kwam onze eerste medewerker in dienst, en van 1 kwam het tot 5, en intussen zijn we dus een BV. Het probleem is, dat mijn "maat" geen ondernemer is. Hij kan wel hard werken in zijn vak, dus de dienst die we aanbieden, maar hij is gewoon echt geen ondernemer. Hij is niet discreet op de werkvloer, hij denkt niet vooruit, hij weet amper wat omzetbelasting is, wil nergens investeren, denkt onze managementrapportages op de boekhouder af te kunnen schuiven, m.a.w. hij snapt er gewoon echt helemaal niks van. Dus, dat soort zaken heb ik allemaal gedaan altijd, eigenlijk heb ik het hele bedrijf altijd gerund en opgezet, de bedrijfsmatige kant dus. Dat heb ik altijd naast het eigenlijke werk gedaan. Nu zijn we een aantal trajecten verder, mbv een coach heb ik gepoogd hem meer in de directeursrol te krijgen ipv in de arbeidersrol, maar het wordt van kwaad tot erger. Zo erg zelfs dat hij nu ronduit de zaak loopt te verstieren. Er zijn afspraken gemaakt waar hij zich helemaal niet aan houdt enz. Ik wil graag zijn aandelen kopen en het bedrijf alleen met de medewerkers voortzetten. Ik ben een ondernemer in hart en nieren, ik vind het heerlijk, alleen mijn "maat" is mij een blok aan het been. Nu heeft hij echter te kennen gegeven dat het voor hem "allebei eruit, of allebei erin" is. Ofwel, hij wil zijn aandelen niet verkopen en blijven zitten waar hij zit, of hij wil dat we er allebei uitstappen en het bedrijf opheffen. Wij hebben een hele goede markt, en regionaal bedienen wij ongeveer alle klanten die je je kan wensen met ons product. M.a.w. mocht ik er uit stappen, dan vis ik in mijn voormalige eigen vijver, en ik denk dat dat heel lastig wordt. Ik wil het bedrijf niet opheffen, omdat ik natuurlijk de klantenportefeuille waar ik zo hard voor gewerkt heb wil houden. Mijn vraag is dus eigenlijk, wát zijn de mogelijkheden om mijn partner zo ver te krijgen dat hij kiest voor het geld en de aandelen aan mij verkoopt. Wat kun je daar allemaal mee doen? Ik weiger mij te laten chanteren door zo iemand, maar het lijkt nu een beetje alles of niets te zijn. We hebben wel een aandeelhoudersovereenkomst, maar we hebben allebei 50% natuurlijk. Ik denk dat het aantonen van "onbehoorlijk bestuur" o.i.d. wel heel lastig wordt, omdat hij gewoon helemaal niet bestuurt. Advies zeer welkom.