peterverhoeve

Heel scherp;-)... Het probleem is dat verhuurder iedere dag een nieuw conflict opzoekt/maakt. Dat is vervelend, omdat het veel tijd kost.

Laat ik voorop stellen dat het niet representatief is om voor het pand te roken. Echter, op het moment dat wij hier klanten of leveranciers op bezoek hebben, en het regent hard. Dan laat ik deze mensen niet naar achteren lopen. De voorkant van het pand is zo breed dat niemand last hoeft te hebben van de rook. Daarnaast kunnen de ramen aan de voorzijde niet open, dus ook kan er verder geen rook in het pand komen. Wij hebben de huurder gevraagd een simpele afdek te maken, maar hij verlegt dit naar de huurders. Met andere woorden: behalve een asbak hoeven we van de verhuurder niets te verwachten. Ik stoor me eigenlijk alleen maar aan de toon van de brief (eenzijdig beëindigen huur) en het feit dat de verhuurder hiermee komt nadat de overeenkomst is gesloten. Hij had minimaal zorg kunnen dragen voor een fatsoenlijke rookplaats achter het pand. Als het miezert of droog is staat iedereen gewoon achter het pand.

Wij hebben onlangs een officiële brief ontvangen van de verhuurder dat er niet gerookt mag worden binnen het perceel (zowel binnen als buiten). Als één van de huurders of werknemers van de huurders betrapt wordt op roken binnen het perceel, dan heeft de verhuurder het recht om de huurovereenkomst eenzijdig te beëindigen. Alleen achter het pand staat een asbak en bij deze asbak mag gerookt worden. Op een zonnige dag zonder regen is dat niet zo'n probleem. Echter, als het regent dan gaat men voor het pand staan, onder een afdak (uiteraard buiten). Nu mijn vraag: Wij huren dit pand al anderhalf jaar en nooit was het een probleem voor onze medewerkers om buiten te roken. Ook in het contract staat niets vermeld over rookplaatsen of een beleid hierin. Nu lijkt het mij voor iedereen beter om te stoppen met roken, maar tot die tijd ben ik wel benieuwd of dit allemaal zomaar door de verhuurder 'verboden' kan worden. Dat je een rookplaats in het leven roept, daar kan ik mij nog wel in vinden. Echter, ben ik van mening dat je als verhuurder dan wel minimaal voor een klein afdak mag zorgen. Tevens vindt ik het vreemd dat de verhuurder benoemd het contract eenzijdig te kunnen beëindigen wanneer men toch voor het pand rookt. Bovendien voelt het ook niet goed om eventuele klanten of leveranciers, naar een afgelegen plek achter het pand te sturen waar een simpel emmertje zonder afdak staat. Het is eigenlijk geen gezicht.

Achteraf gezien hadden wij harder tegen de verhuurder moeten aangeven niet bereid te zijn op te draaien voor deze kosten. Echter, de dreigende toon van de verhuurder en zijn argumenten dat het 'ons probleem' zou zijn, heeft er toe bijgedragen dat wij professionals hebben ingeschakeld om alles op te lossen. De overige huurders willen geen problemen met de verhuurder. Ik sta in die zin dan ook alleen. De verhuurder schroomt er namelijk niet voor om af en toe een bedreiging of kleinerende opmerking te plaatsen. Met andere woorden: de overige huurders willen liever geen problemen. De kosten voor het ontstoppen (EUR 299,-) en de kosten voor het opruimen (EUR 100,-) komen nu voor onze rekening. Ik sta op het punt om als eenling alsnog een aangetekend schrijven te sturen naar verhuurder dat wij deze kosten op hem gaan verhalen. Zeker nu achteraf is gebleken dat niet zomaar gesteld kan worden dat de problemen door ons zijn veroorzaakt. Zouden jullie dit ook doen? Het gaat om EUR 399,- totaal, plus alle uren die wij er in hebben gestopt. Het is voor mij dan ook een principe kwestie. Onze eigen uren ga ik niet in rekening brengen, alleen de feitelijke kosten voor het ontstoppen en het schoonmaken. Over enkele maanden verlaten wij het pand om een grotere ruimte te betrekken. In die zin maakt het mij nu niet zoveel uit of de verstandhouding met verhuurder verder verslechterd. We hebben namelijk de afgelopen jaren een opeenstapeling van problemen met verhuurder gehad. Gevoelsmatig is de maat nu echt vol.

Hartelijk dank voor je reactie. Wij hebben een professioneel bedrijf ingeschakeld die het vet op gaat scheppen en gaat afvoeren. Er zal dus geen vet in het riool terecht komen. Alle kosten komen tot op heden helaas voor onze rekening. Is het een idee dat we deze kosten alsnog proberen te verhalen op de verhuurder? Hij heeft ons onder druk gezet (nog net geen bedreiging) om de problemen op te lossen (wat we nu ook hebben gedaan), echter is het aan hem om te bewijzen dat wij verantwoordelijk zijn voor de verstopping. Een verstopping die nota bene niet eens binnen ons gehuurd gedeelte heeft plaatsgevonden. Daarnaast heb ik de algemene huurbepalingen vandaag nog eens doorgenomen, hierin staat ook dat riolering en dergelijke voor de volledige verantwoordelijkheid van der verhuurder valt. Hoe kunnen we dit het beste aanpakken? Wij voelen ons bedreigd en onder druk gezet voor de verhuurder. Tot slot: het bedrijf die de verstopping heeft opgelost, heeft ons schriftelijk bevestigd dat het hen sterk lijkt dat deze enorme hoeveelheid vet door ons veroorzaakt is. Ze hebben aangegeven dat dit meer het resultaat van enkele tientallen jaren gebruik moet zijn. Ik heb foto's en video's gemaakt van al het vet. Daarnaast hebben zij schriftelijk bevestigd dat er geen ontstopping is geweest binnen onze kantoorruimte. T

Ik hoop dat dit bericht hier thuishoort. Wij huren sinds anderhalf jaar een kantoorruimte in een bedrijvenverzamelgebouw. Vorige week is er in onze eigen keuken een verstopping aan licht gekomen, waardoor het water niet meer wegstroomde. Vervolgens heb ik contact gehad met onze huurbaas. Deze gaf aan dat we it zelf maar moesten oplossen. Vervolgens heb ik een rioolontstopper in de hand genomen die onze keuken heeft 'leeggepompt'. We dachten dat dit het probleem had opgelost, echter bleek het toch onvoldoende te zijn. Wederom heb ik contact opgenomen met de huurbaas, die aangaf dat onze leiding ca. 15 meter lang is en dat er wellicht ergens anders in het pand een verstopping zou zijn (als gevolg van ons handelen). Vervolgens heb ik wederom een professional in de hand genomen die de hele handel heeft leeggepompt. Er kwam een enorme hoeveelheid aangekoekt vet uit deze leiding en dit heeft het probleem definitief opgelost. Echter, nu ligt buiten het pand een opstapeling rioolresten omdat er geen afvoer aanwezig was. Daarnaast was er geen stromend water voorhanden om dit weg te werken. Heeft iemand enig idee wat onze rechten zijn? Wie is nu verantwoordelijk? De huurbaas legt de verantwoordelijkheid bij ons, omdat wij volgens hem vet door de gootsteen hebben gegooid. Behalve af en toe vloeibare olijfolie resten en het uitleggen van een blik tonijn hebben wij echter geen vast vet door de gootsteen gegooid. Vooralsnog zal ik de kosten voor deze operatie op mij nemen, maar ik ben wel heel benieuwd welke rechten wij hebben. Op dringend verzoek van de huurbaas hebben wij tenslotte een professional in de hand genomen, die buiten onze locatie de leidingen heeft leeggepompt. Echter door het ontbreken van een afvoer en stromend water ligt de hele handel nu buiten aan te koeken. Dat laatste wil ik morgen oplossen met een hogedruk spuit (die wij huren). Ik ben heel benieuwd! Want iets zegt mij dat wij niet (volledig) verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de nu ontstane problemen.

Bedankt voor alle inhoudelijke reacties tot nu toe. Het punt ligt u vooral bij de andere aandeelhouders die niet bereid zijn voor 100% borg te staan op de lening. Gezien hun betrekkelijk kleine belang in de onderneming snap ik deze keuze. Aangezien ik zelf een groter belang in de onderneming heb, ben ik bereid voor 100% borg te staan voor de lening. Het probleem is nu alleen dat de bank 100% borgstelling vraagt van alle betrokken aandeelhouders. In die zin kan de de financiering nu geblokkeerd worden door de twee andere aandeelhouders. Dat is vervelend, echter heb ik er wel begrip voor gezien een relatief kleine belang in de onderneming. Helaas zijn de andere aandeelhouders nog niet met suggesties gekomen, behalve het verder pitchten van onze financieringsvraag. Dit scenario heeft niet mijn voorkeur omdat ik niet verwacht dat er nog andere banken zijn die met ons in zee willen gaan onder andere voorwaarden. Weet iemand toevallig hoe de MKB borgstelling van de overheid zich verhoud ten opzichte van 100% borgstelling in privé? Klopt de overheid in dat geval nog voor het volledige bedrag bij ons aan? Al met al een lastige situatie; er ligt een offerte op de mat en ik wil graag verder met de plannen waar we al zo lang rond mee lopen.

Beste Allemaal, Als het even zou kunnen dan zou ik graag wat advies inwinnen ten aanzien van de bedrijfsfinanciering waar wij nu mee bezig zijn. Het geval is als volgt: Via een bank ligt er momenteel een voorstel op tafel om een lening ad. EUR 200.000 te verstrekken aan onze onderneming. Ik ben hier erg blij mee, zeker gezien de tijd die we hebben gestopt in het aantrekken van financiering. Het enige bezwaar dat wij hebben heeft betrekking op de borgstelling. In ons bedrijf zijn momenteel namelijk drie aandeelhouders actief. - Mijn belang bedraagt 50% - Aandeelhouder 2 heeft een belang van 25% - Aandeelhouder 3 heeft een belang van 25% De bank vraagt nu echter dat alle drie de aandeelhouders voor 100% borg staan. Dit is een lastige situatie omdat de twee andere aandeelhouders bewust participeren voor een lager percentage en dus ook een lager risicoprofiel. Ikzelf heb bewust gekozen voor 50% en de daarbij behorende risico's. Met andere woorden: de bottle neck ontstaat nu vooral doordat de twee andere aandeelhouders niet met dit voorstel akkoord kunnen gaan. Denken jullie dat er kansen zijn om met de bank hierover in onderhandeling te gaan? Ik ben benieuwd hoe jullie tegen bovenstaande case aankijken. Alvast bedankt. Groet, Peter [aanpassing: titel verduidelijkt]

@Kuifje: Bedankt voor je duidelijk uiteenzetting, je vraag om het andersom te draaien vind ik interessant! Ik had gezien de toenmalige situatie er nooit mee ingestemd slechts 20% van de aandelen te nemen, simpelweg omdat ik in het bedrijf geloof, ook toen. Met andere woorden: Ik had uitonderhandeld dat de verdeling op een meer gelijk niveau zou zitten en dus ook meer geld geïnvesteerd op voorhand. Wanneer er voor mij dan geen gelijkwaardige verdeling mogelijk zou zijn dan was ik geen Besloten Vennootschap aangegaan. Tijdens de start was het de bedoeling onze baan uiteindelijk op te zeggen als we vertrouwen zouden hebben dat dit meer zou opleveren. Het is dus niet zo dat dit idee spontaan ineens ontstaan is. Ik denk ook dat je een BV alleen maar opstart als je er vertrouwen in hebt dat je je daar volledig op kunt concentreren, aangezien een BV pas echt voordelen oplevert als er voldoende omzet wordt gedraaid. @Peter_CVinfo: Bedankt voor je duidelijke verhaal. Ik zie het precies zo.

Beste Peter_CVinfo & ChinaTradeConsult Bedankt voor het nemen van de tijd om mijn verhaal door te nemen. Met betrekking tot de argumenten die ik zocht kan ik hier zeker iets mee. Ik zou hem inderdaad voor kunnen stellen een bod op mijn aandelen te doen zodat de verhouding wordt teruggebracht naar een 50, 50 verhouding en dan alsnog zelf bepalen of ik de prijs hoog genoeg vindt (tenminste als hij overgaat tot het doen van een bod). De BV van waaruit wij nu werken is ten tijde van de oprichting 4 jaar geleden voor 80% door mij volgestort en voor 20% voor hem (18K totaal). Vervolgens hebben wij privé geld geleend om additioneel geld in het bedrijf te steken. Al deze leningen zijn conform onze verhouding in aandelen uitgeleend aan de BV (ik 80% hij 20%). Al met al ben ik van mening dat ik toch serieuze risico's heb gelopen en dat het achteraf - nu blijkt dat het de goede kant op gaat - te kort door de bocht is de verdeling gelijk te trekken. Nog even een kleine vraag: De reden om een nieuwe BV op te starten is dat één van onze toekomstige klanten een deel van de ontwikkelingskosten wil financieren. Vanuit onze gezamenlijke werkmaatschappij brengen wij dan het idee in, en zij een stuk van de financiering plus een percentage aandelen. Laten we zeggen dat onze afnemer fictief 50% van de aandelen houdt in deze nieuwe BV en dat wij vanuit onze werkmaatschappij 50% van de aandelen houden. Resumerend: Vanuit de personal holdings houden mijn compagnon en ik 20% en 80% in de werkmaatschappij. Vanuit de werkmaatschappij richten wij een nieuwe Product BV op, waar onze klant voor 50% in participeert en waar ik het idee in breng (intellectuele eigendomsrechten). Of is dit een onlogische beredenering?

Beste Allemaal, Ik zit even met een vraag, waar ik graag wat klankbord op zou willen van mede ondernemers en wellicht ook ondernemers die mogelijk een soortgelijke situatie hebben meegemaakt. In elk geval ben ik benieuwd hoe jullie deze situatie zien en wat jullie tips zijn. Het probleem is als volgt: Vier jaar geleden ben ik samen met iemand anders een onderneming gestart. Ik heb zelf 80% van de aandelen in bezit en de andere aandeelhouder heeft 20% van de aandelen in bezit. Voor deze situatie hebben wij destijds gekozen omdat ik meer (privé geleend) geld in de onderneming heb gestoken, en dus ook meer risico liep. Over deze constructie waren we het helemaal eens, tot enkele weken geleden. Ten tijde van de start hadden we beiden nog een volledige baan in loondienst en deze hebben wij twee jaar geleden opgezegd om ons volledig te kunnen focussen op de onderneming. Zonder deze stap te zetten had onze onderneming waarschijnlijk niet meer bestaan, simpelweg omdat we te drukken banen in loondienst hadden (40 u +). Tevens hebben wij privé additioneel privé geld geleend en deze vervolgens uitgeleend aan de BV (ik 80% en hij 20%, conform de verhouding in aandelen). De laatste tijd lijkt het er op dat de onderneming echt een succes wordt en dat we kans maken om fors door te groeien. Onze onderneming wil nu een nieuw product op de markt brengen - sterk complementair aan onze huidige producten - en we denken er over om hier een nieuwe BV voor op te richten. Dit nieuwe product, alsmede de ontwikkeling daarvan ligt grotendeels binnen mijn expertise en uitvoering. Ik zou het logisch vinden dat de werkmaatschappij waarin wij werken deze nieuwe BV als dochter opricht. De 20% aandeelhouder is echter inmiddels van mening dat we beiden evenveel risico lopen en wil de nieuwe BV direct onder onze holdings plaatsen op basis van een 50, 50 verhouding. Ik kan mij hierin niet vinden omdat dit nieuwe product een product is van onze bestaande onderneming. Daarom lijkt het mij ook compleet onlogisch dit te plaatsen onder onze holdings (er is dan geen sprake van een concern - versnippering). In mijn beleving zou het onderdeel moeten uitmaken van de bestaande onderneming. Zijn argumenten zijn als volgt: - We hebben beiden onze baan opgezegd - Inmiddels lopen we zogenaamd gelijk risico - Hij wil de leningen evenredig op zich nemen (weliswaar nu het er op lijkt dat de onderneming een succes lijkt te worden) Hoe zouden jullie dit aanpakken? De onderneming lijkt nu goed te slagen en ineens wil mijn compagnon meer aandelen, terwijl we duidelijke afspraken hebben gemaakt over de verdeling van de aandelen. Daarnaast kan ik het ook andersom vertalen; wat als we 2 of 3 jaar geleden failliet waren gegaan, dan had ik mijn aandeelhouder toch ook niet kunnen vragen om mij in financiële zin te helpen? Hoogstwaarschijnlijk zou hij hebben aangegeven dat ik zou meer zou moeten 'boeten', simpelweg omdat ik meer aandelen heb. Ik zou dat overigens volkomen logisch hebben gevonden. In mijn beleving kun je met meer aandelen mogelijke grotere winsten of hogere verliezen. Hoe groter het aandeel hoe groter het succes of flop. Nog even kort hoe ik het zie: Ik vind dat je vooraf een onderverdeling maakt inzake de aandelen, als daar overeenstemming over bestaat dan richt je een bedrijf op. Al het een succes wordt dan profiteer je naar gelang je aandelen, wordt het geen succes dan heb je verhoudingsgewijs ook een groter verlies. Het is in mijn beleving dan ook onlogisch nu ineens meer aandelen te vragen, immers dat had een aandeelhouder dan van te voren moeten beslissen. De verhouding in aandelen is ook niet voor niets tot stand gekomen. Wanneer je een nieuw product ontwikkeld vanuit de onderneming waarin je samen aan werkt, dan implementeer je dat binnen je huidige bedrijf en niet zomaar via een holding of iets dergelijks. Ik verneem graag hoe jullie dit zien, ik ben er in elk geval benieuwd naar! Hoe zou ik het gesprek aan moeten gaan?