dicko

De uitslag is? Heb je daar onderzoek van beschikbaar, of zie je dat in een glazen bol? (voor de zekerheid: ;) ) De stelling lijkt me onwaar. Onafhankelijkheid van het VK wordt al 17 jaar lang door Farage gepropageerd, lang lang lang voordat Johnson op het politieke toneel verscheen. De propaganda en het inspelen op de onderbuik komt wat mij betreft juist bij degenen vandaan die de moord op Cox hebben aangewend voor eigen gewin. Maar waarschijnlijk is het niet politiek correct om dat te zeggen. Verder ben ik benieuwd wat er binnen een democratie nou zo dramatisch is aan het luisteren naar de vox populi, maar dat lijkt me niet een onderwerp voor hier.

Dat verwacht ik niet. Britten hebben doorgaans, naast hun stiff upperlip, ook een stiff spine. Daar kunnen de opportunistische lachebekjes aan de andere kant van de Noordzee nog wat van leren...

John Cleese heeft ook een heldere mening op dat punt... ;)

Mwah ... zelf weer aan het stuur zitten heeft m.i. ook wel z'n voordelen...

Na het melden van de uittreding door de vertrekkende lidstaat is er twee jaar om de zaken te formaliseren, zie art. 50 VEU, lid 2 en 3. Kan eerder, maar dat lijkt me wat ambitieus...

Als het te doen is om een gezonde discussie, is het wellicht het overwegen waard om die gedachtewisseling te voeren op basis van merites en feiten, en minder op basis van vooroordelen en persoonlijke appreciatie. Er zullen vast ondernemers zijn die niet vanuit de behoefte om smerig, onvriendelijk en ontransparant te handelen een Ltd gebruiken. Wellicht hebben ze goeie, objectief redelijke argumenten. Daar zonder waarde-oordeel kennis van nemen zou zelfs leerzaam kunnen zijn... Maar da's mijn persoonlijke mening. ;) Overigens zou je ook kunnen beargumenteren dat de wens om weg te duiken voor aansprakelijkheid voor het eigen handelen of nalaten, in diezelfde categorie (smerig, onvriendelijk ontransparant) valt. Zelf de lusten en als het mis loopt een ander de lasten...

Als de betrokkene nog voldoende mentaal helder is en in staat om te schrijven, kan (in plaats van een testament (uiterste wilsbeschikking) via de notaris) wellicht nog gedacht worden aan een codicil. Dit is een volledig door de betrokkene met de hand geschreven, door de betrokkene gedateerd en door de betrokkene ondertekend document dat bepaalde persoonlijke spullen kan bestemmen, zoals kleding, persoonlijke sieraden, specifiek in het document omschreven tot de inboedel behorende zaken en specifiek in het document omschreven boeken. Zie hier voor de wetstekst. Alleen de in de wetstekst genoemde zaken kunnen worden aangewezen, en alleen via een handgeschreven document. De omschrijving moet voldoende duidelijk zijn (voldoende 'bepaald'). Verder valt ook dit onder het aanvaarden of verwerpen van de erfenis, alleen hier kan de erflater zonder tussenkomst van een notaris nog zelf 'sturen'. In ieder geval sterkte met de situatie en met het vervolg.

Ik zou zéker, en liefst al van tevoren (hoe moeilijk dat emotioneel ook is), meteen een notaris inschakelen of (liever, want waarschijnlijk goedkoper en sneller) een jurist met expertise op het gebied van familierecht erfrecht. Als overwogen zou worden om de erfenis te verwerpen of beneficiair te aanvaarden, is het van belang in het geheel GEEN handelingen te verrichten (echt helemaal niet), die de indruk zouden kunnen wekken van het zuiver aanvaarden van de erfenis. Dit luistert vrij nauw, dus tijdig en gedegen advies is zeer aan te bevelen. Een eenmaal gedane keuze (die ook kan blijken uit een handeling, zoals het open houden van een winkel bijvoorbeeld) is onherroepelijk en kan niet op grond van dwaling worden vernietigd; ofwel: je zit er dan definitief aan vast.

De uitkomst lijkt nu inderdaad te kloppen. Desondanks zou ik op een rustig moment toch eens proberen te analyseren waar hoe eerdere gedachtegang tot stand kwam. Vroeger heb ik weleens iemand horen zeggen "het enige dat je krijgt als je chaos automatiseert, is geautomatiseerde chaos". Hetzelfde gaat op voor spreadsheets: als je er onjuiste gedachtegangen of berekeningen in stopt, krijg je onjuiste uitkomsten. En vaak ontdek je dat pas op een moment dat corrigeren veel werk wordt en slecht uit komt... (bijvoorbeeld twee dagen voor het verlopen van je aangiftetermijn)

Het verwarrende is dat door de miraculeuze keuze van voorbeeldbedragen er twee keer 13,02 uit de berekening lijkt te komen. Eén keer foutief als BTW-deel van het totaal van 75 euro bruto (waarvan 50 euro niet met BTW belast is), en één keer als het resultaat van de BTW (17,36) over de inkomsten (82,64) minus de BTW (4,34) over het kantoorartikel.

De service gaat niet zó ver dat ik andermans spreadsheets (met daarin andermans gedachten) ga debuggen ;) (bovendien behoort boekhouden niet tot mijn kernkwaliteiten) Wat denk ik relevanter is, is om te achterhalen waarom je denkt (waarbij die 4,54 een typfout is? zal wel 4,34 zijn, en 13,02 euro BTW over 70,66 euro komt uit op het mij onbekende BTW percentage van 18,4%) . Er zijn twee dingen aangeschaft: een kantoorartikel en een bankdienst. De eerste is belast met 21% BTW, de tweede is niet met BTW belast. De totaal door jou aan je leveranciers betaalde BTW voor beide posten is dus 4,34 en die kan je aftrekken van de door jou namens de BD gefactureerde BTW van 17,36 zodat je BTW aangifte uitkomt (na invullen van de oorspronkelijke bedragen) op 13,02. Die 13,02 is dus het resultaat van alle door jou namens de BD gefactureerde BTW minus alle door jou betaalde BTW, en is niet slechts gerelateerd aan de 70,66 netto kosten voor geleverde kantoorartikel en bankdienst. Als je die 13,02 in je sheet terug wilt laten komen moet je ergens een cel maken met gefactureerde BTW minus betaalde BTW. (en wellicht moet je daarbij ook rekening houden met het 6% tarief voor bijvoorbeeld treinkaartjes en eerste levensbehoeften) Maar wellicht begrijp ik nog steeds je vraag niet...

Dan begrijp ik niet wat jij niet begrijpt ;) Mijn uitgangspunt was je eerdere opmerking en dat lijkt me niet te kloppen. Meer bepaald "75 euro excl. BTW" is onjuist in deze opmerking en als dat uit je sheet komt, klopt je sheet niet (aannemende dat de bedragen van 50 en 25 euro incl BTW wel kloppen). Als de uitkomst uit je eigen sheet hetzelfde is als uit die van Elma, én je kan de logica van die uitkomst reproduceren met een 'kladberekening', lijkt de conclusie te zijn dat je eigen sheet op dit punt correct is. Maar was is dan je vraag?

Wat klopt daar niet aan dan? (behalve de opmerking over inboeken, die klopt niet; jij voert het maar 1 keer in) 25 euro incl BTW is 20,66 euro excl BTW + 4,34 euro BTW 50 euro excl BTW is 50 euro excl BTW + 0 euro BTW bedragen excl BTW optellen levert op 20,66 + 50 = 70,66 (= uitgaven) BTW optellen levert op 4,34 + 0 = 4,34 (= afdracht) Bij je BTW aangifte hoef je alleen de door jou verrichte leveringen/diensten te specificeren in hoog/laag BTW tarief (dit betreft dus de BTW die jij namens Wiebes in rekening brengt bij je klanten), de BTW die je zelf hebt betaald hoef je niet te specificeren maar kan je optellen tot één totaalbedrag aan 'voorbelasting'. (deze 'uitleg' betreft alleen vraag 1 op het BTW aangifte formulier)

Bij de sheet van Elma moet je ALLE bedragen incl BTW invoeren (wat even wennen was), met als voordeel dat daardoor alle totaalbedragen van in- en uitkomende facturen in je administratie overeenkomen met de bedragen op je bankafschriften. Bij iedere boeking moet je zelf het BTW tarief aangeven: 21, 6 of 0. Inkomsten excl BTW en uitgaven excl BTW worden door de sheet zelf uitgerekend. Tevens is er een banksaldo controle (als je het beginsaldo correct ingeeft tenminste ;) ) en het laatste werkblad geeft een overzicht van te betalen en te ontvangen BTW per maand, netto BTW afdracht per maand, en inkomsten excl. en uitgaven excl. per maand

Het lijkt mij als buitenstaander dan op het eerste gezicht verstandig om een spreadsheet te gebruiken waarbij je redelijk zeker weet dat er géén fouten in zitten. Nu komt het op mij over dat je - met alle respect - op basis van 'horen zeggen' en 'onderbuik' een spreadsheet in elkaar 'knutselt' die ongeveer zou moeten doen wat jij denkt dat de belastingdienst misschien van je verwacht. Dat zijn naar mijn idee teveel onzekerheden. Tot voor kort heb ik gebruik gemaakt van een (gratis) spreadsheet van Elma de Bruijn van zelfboekhouden.org . Die voldoet prima als platte sheet (maar zonder grootboekrekeningen etc, waar ik later toch behoefte aan kreeg). Mijn advies is om te beginnen met een sheet die werkt (bijvoorbeeld die van Elma, maar er zijn er meer 'in het wild' te vinden) en daarnaast (als je per sé wil) je eigen sheet te bouwen, zodat je de uitkomsten kan vergelijken. Door'rommelen' met zelfgemaakte brouwsels is er leerzaam weet ik uit ervaring, maar aan het eind van het jaar kan het ook voor vervelende verrassingen zorgen als Wiebes andere ideeën blijkt te hebben gehad dan jij dacht dat 'ie had...

Dat lijkt me niet. Heb er nog nooit van gehoord iig dat je BTW-loze bedragen dubbel moet inboeken; maar misschien kan je dat beter navragen bij de maker van de spreadsheet. Vooralsnog is mijn indruk dat je de kosten dan ook twee keer meeneemt in je berekeningen en dat lijkt me niet de bedoeling. Hen je de logische vervolgstap al geprobeerd, nl. niet dubbel inboeken (dus alleen onder excl BTW)? Wat wordt dan het BTW bedrag?

Naar mijn idee is een vordering waarvan de recht- en regelmatig tot stand gekomen betalingstermijn nog niet is verstreken, niet opeisbaar, kan de schuld daarmee niet opgeëist worden en is er ook (nog) geen schuldeiser. Het onderscheid dat Cosara lijkt te maken tussen een openstaand bedrag met toestemming (krediet gedurende de betalingstermijn, leidend tot een crediteur) en een openstaand bedrag zonder toestemming (leidend tot een schuldeiser) vind ik eigenlijk wel charmant en lijkt me ook niet principieel onjuist.

Welke rechtbank? Welke zaak is aan de rechtbank voorgelegd? Hoe luidde de vraag of het oordeel van de rechtbank precies? /edit: om je geen valse hoop te geven: borgstellingen die kunnen worden gezien als gerelateerd aan de normale bedrijfsuitoefening behoeven geen toestemming van de partner, dus het is geen vanzelfsprekendheid dat je dit kan gebruiken. Mijn eerdere reactie ging met name in tegen de kennelijke stelling van de bank 'er is ooit voor getekend, dus nu mogen wij als bank altijd alles'.

Dat begrijp ik dus al niet; in de OP wordt gesteld dat de toenmalige advocaat al (buitengerechtelijk, vermoed ik) had nietig verklaard. Waarom was dat niet voldoende? Zoals wel vaker, er ontbreekt info; begrijpelijk in gevoelige zaken als deze, maar dat maakt het vormen van een juist beeld nagenoeg onmogelijk.

Ik heb het ook niet zo op de zorgplichtroepers, maar hier zou je weleens een punt kunnen hebben. Zie ook dit stuk: huwelijkspartner moet toestemming geven, aannemende dat jullie ten tijde dat jij de verplichting op je nam al (huwelijks)partner waren; partnerschappen die gesloten worden na een eerder gegeven toestemming vallen daar m.i. niet onder. Het verhaal van de bank dat iemand in een hypotheekakte eens en voor altijd toestemming geeft voor iedere idioterie die zijn/haar partner zonder medeweten ooit ergens zal gaan uitvoeren, is kolder. Toestemming van de partner is voor iedere risicovolle bezwarende handeling opnieuw nodig.

Voor jullie onderlinge 'gezagsverhouding' denk je inderdaad te moeilijk, mijns inziens. Wat jullie onderling doen is gewoon overleg tussen professionals, wat je zou kunnen vergelijken met werkoverleg. Een gezagsverhouding is wanneer de een aan de ander dwingend kan voorschrijven wat die ander moet doen. Bijvoorbeeld als A aan B het gebruik een bepaald merk guts zou voorschrijven, of dat B zijn offertes alleen in lettertype arial mag opmaken, of dat hij niet in korte broek met T shirt bij de klant mag verschijnen.

- Het werken volgens de verplichte bepalingen uit een goedgekeurde modelovereenkomst is relevant (of die ovk er nou is of niet maakt geen lor uit). - Het werken volgens die bepalingen levert je hooguit de status van niet-werknemer voor de Loonbeloasting op, ook als er geen overeenkomst is, en zegt weinig over je ondernemerschap. - De kwalificatie of de BD wel of geen knap staaltje werk heeft afgeleverd lijkt me nauwelijks relevant voor de omgang met de materie, we hebben het er maar mee te doen. Vanuit de gedachte dat overheidsregelgeving éénduidig en begrijpelijk zou moeten zijn, kan je over dat knap staaltje werk verschillend denken.

Ter info: afgelopen week heb ik een offerte opgesteld voor een overheidsorganisatie. Deze organisatie verleent opdracht via een briefje dat neerkomt op "Doe maar zoals je hebt aangeboden, vermeldt op je facturen het nummer 123456789; en je algemene voorwaarden wijzen we van de hand". De inhoudelijke werkzaamheden heb ik omschreven zoals (iig bij mij) gebruikelijk is. Daarna volgt het stuk dat ik hieronder heb gequoot (met aangepaste opmaak vwb de artikelen). Variant geen werkgeversgezag. Meer is het niet. Overweging c kan weggelaten worden als je niet voor een overheidsinstelling werkt, of na (vermoedelijk) 1 januari 2017.

Als je je daadwerkelijk de inspanning wilt getroosten om je idee te beschermen zou ik de tip van Ron om met een 'softwarejurist' om tafel te gaan zitten ter harte nemen. Mijn eerste onderbuikgevoel is dat het enige waar je wat aan hebt het auteursrecht is (als jullie zelf de code hebben geschreven of de rechten overgedragen hebben gekregen) of een octrooi. In geval van een octrooi betreft het dan niet het idee, maar de (nieuwe en inventieve) technische uitwerking van het idee (maar of dat in dit geval octrooieerbaar is ben ik ten eerste niet zeker van en kost ten tweede tijd en geld om te verkrijgen). Waar ik wel vrij zeker van ben is dat je niets hebt aan de contractsbepaling dat jullie "het intellectueel eigendom hebben van het concept/idee". Intellectueel eigendomsrecht is een verzamelbegrip van o.a. auteursrecht, merkenrecht, octrooirecht, kwekersrecht, etc. en is niet een 'identificerend' begrip. Volgens de NL wetgeving kan eigendom slechts rusten op een concreet object (een 'zaak'), zoals een fiets of een huis. Niet op onstoffelijke dingen als een idee. Intellectuele eigendom is daarom geen eigendom in de gebruikelijke (juridische) zin van het woord. Als verzamelbegrip is het bruikbaar maar niet om een recht te concretiseren. Als (gemankeerde) vergelijking: stel ik heb 3 fietsen in de schuur: een racefiets, een mountainbike en een elektrische fiets. Wanneer ik zeg 'ik ben vandaag op de fiets' heeft iedereen een beeld bij mijn verplaatsingsgedrag (niet met de auto, niet met de trein, wel op een tweewieler). Maar als wij een overeenkomst opstellen waarin staat 'dicko verkoopt zijn fiets aan Elimination' weet niemand welke fiets we precies bedoelen. Juridisch is niet duidelijk welk van de drie objecten wordt overgedragen. Analoog is de term 'intellectuele eigendom' niet voldoende identificerend en daarom heb je m.i. niets aan een dergelijke bepaling in je contract.

--- (nav het 'please' van TwaBla ;) )