colombo

Dat heeft de betreffende notaris al gedaan... ;) En die vond het blijkbaar niet nodig om vader en zussen alsnog op te roepen. Althans daar ga ik van uit gezien de vraagstelling van TS. Verder googlen levert dit op...wat we al wisten... @TS. Gewoon een notaris bellen, dan weet je het zeker.

Blijkbaar kun jij meer uit OP halen dan anderen ;) Ik haal er niet meer uit dan er in staat: Er zijn drie (resterende) erfgenamen (vader en zussen) en TS vraagt zich af of die, door de verwerping van de kinderen en partner, automatisch zijn gevrijwaard van schulden uit de erfenis. Het antwoord daarop is simpelweg NEE. Meer heb ik er niet uitgehaald, slechts toegelicht waarom het antwoord op de vraag "nee" kan zijn (aangezien dat in de praktijk nu eenmaal voorkomt en alles behalve theoretisch is). Simpeler kan ik het je echt niet uitleggen. Het antwoord is dus: JA, tenzij.... Nogmaals, het antwoord is nee: verwerping van de een leidt niet automatisch tot vrijwaring van de ander. Nu niet, nooit niet en ook niet 'ja tenzij'. En de wet, tja, das altijd zo'n vervelend dingetje in de praktijk... http://www.erfwijzer.nl/groepen-van-erfgenamen.html Ik ga er van uit dat de notaris zich gehouden heeft aan deze spelregels. Dit heeft toch helemaal niets meer met ondernemen te maken...

Blijkbaar kun jij meer uit OP halen dan anderen ;) Ik haal er niet meer uit dan er in staat: Er zijn drie (resterende) erfgenamen (vader en zussen) en TS vraagt zich af of die, door de verwerping van de kinderen en partner, automatisch zijn gevrijwaard van schulden uit de erfenis. Het antwoord daarop is simpelweg NEE. Meer heb ik er niet uitgehaald, slechts toegelicht waarom het antwoord op de vraag "nee" kan zijn (aangezien dat in de praktijk nu eenmaal voorkomt en alles behalve theoretisch is). Simpeler kan ik het je echt niet uitleggen. Het antwoord is dus: JA, tenzij.... En voor het tenzij-deel kun je een heel wetboek gaan citeren wat de mogelijke uitzonderingen in de praktijk zijn en daar is HL niet voor. Daarnaast ga ik er van uit dat de notaris zijn werk goed gedaan heeft en indien nodig had hij al lang de vader en zussen over de situatie ingelicht en hun gewezen op hun rechten en plichten. Dus dat praktijk verhaal is puur hypothetisch. Leuk voor aan de stamtafel in een café maar uiterst verwarrend voor betrokkenen. Nogmaals, ik kan uit eigen ervaring zeggen dat na het overlijden van mijn wettelijke vader en het verwerpen van de erfenis door de andere erfgenamen die de zaak afgehandeld hebben bij de notaris ik anderhalf jaar na dato nog steeds geen schuldeiser op mijn dak gehad heb en ik van een andere notaris die ik specialist genoeg acht de bevestiging heb gekregen dat ik me geen zorgen hoef te maken. Het beste is gewoon een notaris te bellen en de situatie voorleggen en om raad vragen en indien nodig alsnog een verklaring af te geven.

Erflater heeft een vader en twee zussen (althans, dat begrijp ik uit de openingspost) en dus erfgenamen. Waarom zouden die niet een deel van de boedel verkocht kunnen hebben en daarmee de erfenis zuiver aanvaarden? Maar wellicht weet je meer dan ik uit de OP kan halen. Blijkbaar kun jij meer uit OP halen dan anderen ;) Ongetwijfeld zullen er vast en zeker allerlei situatie denkbaar (!!!!) zijn maar de vraag is dan in welke rol de erfgenaam betrokken wordt bij de zaak, als erfgenaam of als medeschuldenaar van een specifieke schuld. De manier zoals dit topic zich ontvouwt is voor mij enkel een bevestiging dat deze vraagstelling niet op HL thuishoort. Ik kan me echter wel vinden in de suggestie van Norbert dat het topic gebruikt zou kunnen worden om een discussie te voeren hoe je als ondernemer bij overlijden je zaak goed achter kunt laten voor de achterblijvers. En uiteraard ben ik het met Marco eens dat je het beste dit kunt voorleggen aan een notaris.

Hierdoor: Nogmaals, zij hoeven niets te doen zolang zij zich maar geheel afzijdig houden van de situatie (ja..en dus ook niets meenemen vanuit het huis....maar dat mag denk ik duidelijk zijn...) Je maakt het allemaal zo onnodig ingewikkeld.

Dat wat niet zo werkt? Wie bedoel je met "buitenstaander van de familie"? Je bent erfgenaam of je bent het niet. Als je het niet bent kun je ook niet aanvaarden. Als je het wél bent, hoef je dat helemaal niet bij de notaris aan te geven* *sinds 2016 geniet de erfgenaam iets meer bescherming, maar een voor een schuldeiser benadelende handeling (bv. verkoop van goederen) levert alsnog een zuivere aanvaarding op. Daar komt geen notaris aan te pas. Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat dit niet zo werkt. Mijn wettelijke vader is overleden en dat hoorde ik pas naderhand. Ik ben niet benaderd door de notaris die de zaak behandeld heeft. Toen ik eea achteraf hoorde heb ik alsnog eea nagevraagd en van een specialist begrepen dat ik me verder geen zorgen hoef te maken omdat ik door de behandelend notaris niet als erfgenaam benaderd was terwijl ik dat wettelijk wel was. Als je iets niet weet dan kun je daar niet naar handelen. Overigens was hier sprake van meer schuld dan bezit. NEE! Je hoeft niet naar de notaris om de erfenis zuiver te aanvaarden. Je hoeft 'die oude koekoeksklok' maar op marktplaats te verkopen. Daar heb je op zich wel een punt. Maar ook hier weet ik uit eigen ervaring dat die soep niet zo heet gegeten wordt als opgediend. Bij het overlijden van mijn natuurlijke vader heb ik samen met andere broers en zussen de boedel weggedaan aan een kringloopwinkel. Het huis moest namelijk leeg opgeleverd worden. Deze situatie destijds ook besproken met de notaris en formeel gezien hebben we met het weggeven van de boedel aan de kringloopwinkel de erfenis aanvaard, maar hier was gewoon sprake van onwetenheid. Overigens laat je je eigen deel waarop ik reageerde "handig" weg zodat het net lijkt dat mijn reactie verder geen context heeft. Je hebt nu wel een heel rekbaar begrip van gedrag gemaakt als het om de vraag van TS. In de context van de vraag van TS ging ik bij gedrag van de overige familieleden uit van radiostilte behouden. Maar formeel, voor zover het er in dit geval toe doet, heb je inderdaad gelijk dat zodra je ook maar iets aanneemt je hiermee ook de gehele erfenis aanvaart. Maar nogmaals, daar lijkt in dit geval geen sprake van te zijn. ps. Ik denk dat deze discussie al moeilijk genoeg is. Ga er aub geen zaken bij verzinnen die TS niet gezegd en/of bedoeld heeft. Daar lijkt het in de topic wel op om maar het gelijk te kunnen halen.

Dat is zeker waar en daarom moet ook eerst duidelijk worden wat de relatie tussen beide materialen zijn. Er zijn zoveel redenen te bedenken waardoor het dus wel als apart gezien zou kunnen worden. Maar er zijn net zoveel redenen te bedenken dat het als een geheel gezien kan worden. Voorbeeld losse materialen: In het internet gedeelte staat bij elke vraag een stukje theorie en de context vermeldt zodanig dat je als gebruiker in staat bent met kennis op een andere manier opgedaan de vragen te beantwoorden. Voorbeeld strikte relatie tussen materialen: In het leerboek wordt bij de theorie een situatie geschetst en op het internet gedeelte wordt dit als uitgangspunt genomen en verdere vragen ed over gesteld.

Dat zouden ze sowieso kunnen doen, maar de vraag van TS was of de overige erfgenamen (die kennelijk nog niet hebben aanvaard of verworpen) aangesproken kunnen worden voor de schulden uit de nalatenschap. Nedzhibe zegt dat dat niet kan omdat artikel 4:190 daaraan in de weg zou staan, maar die argumentatie kan ik niet volgen. Ze kunnen in beginsel altijd aangesproken worden, zij zijn immers de erfgenamen van de schulden. Uiteraard kunnen ze dan besluiten niet te aanvaarden, of slechts beneficiair. Het is daarnaast ook niet ondenkbaar dat de betreffende erfgenamen reeds zuiver hebben aanvaard, doordat ze zich hebben gedragen alsof ze de erfenis zonder beperkingen hebben willen aanvaarden. edit: TS heeft het over "overige familieleden": ik ga ervan uit dat dit bloedverwanten zijn van de erflater, en niet van diens (ongehuwde) partner. Als ik de zinsconstructie volg dan denk ik dat TS iets anders bedoelt met "aangesproken". Uiteraard vragen of ze de erfenis willen aanvaarden kan natuurlijk altijd, maar ik ben het volledig met Cosara en andere voorgangers eens dat er geen verplichting rust op het aanvaarden van een erfenis. Daarnaast weet ik mbt je laatste punt uit eigen ervaring dat dit niet zo werkt. Als buitenstaander van de directe familie (partner/kinderen in het gezin) moet je expliciet aangeven bij de notaris dat je (eventueel) de erfenis wil aanvaarden. Als je niets aangeeft en/of zelf geen actie onderneemt je bij de notaris te melden betekent dit dat je geen interesse hebt in de erfenis. ps. Kinderen waar je als ouder geen contact meer mee hebt worden ook gezien als buitenstaander. De notaris beperkt zich in eerste instantie enkel tot de leden van het gezin, of beter gezegd de personen die het overlijden gemeld hebben bij de gemeente en zich daarna melden bij de notaris.

Maar juist dat is een denkfout. Want wanneer je een 'totaalpakket' levert, bestaande uit meerdere prestaties (voor de BTW) dan moet je dit splitsen naar de verschillende tarieven. Dat is gewoon de wet. En dat is wat de BD nu vindt. Maar misschien zou je daar tegen in verzet kunnen komen, b.v. dus door te beweren dat de 'extra prestatie' opgaat in de hoofdprestatie. Je kan dus niet (volgens de wet) een fiets repareren (6%) en vervolgens ook gratis een TV leveren (21%) en vinden dat je eigenlijk gewoon een fiets gerepareerd hebt en dus 6% BTW over de ontvangen 500,- euro verschuldigd bent. Om maar een gek voorbeeld te noemen. Dus het ligt heel erg gevoelig (en ik vind het verhaal behoorlijk zwak - maar natuurlijk niet hopeloos). Overigens helemaal fantastisch dat je probeert TS te helpen. Ik ook trouwen, maar dan meer vanuit de fiscaliteit. Wat een nare manier van een discussie voeren. Woorden in de mond leggen die niet bedoeld dan wel gezegd zijn om zo proberen jezelf boven een ander te verheffen. Bah! En als je mijn redenatie volgt dan is er bij het gestelde ridicule voorbeeld uiteraard sprake van twee verschillende diensten. Ik weet dus niet wat je nu precies met je post probeert te bereiken. Ik houd het nu verder voor gezien in dit topic.

Dat bestrijd ik toch ook helemaal niet. Juist omdat ik de strekking van de post van TS begrijp kan ik begrip opbrengen voor zijn verbazing over de brief. Maar om vast te stellen of deze verbazing terecht is moeten we naar mijn mening eerst weten of het internet-verhaal als losstaand product gezien en verkocht kan wordt en inmiddels verkocht wordt. Als dat laatste zo is kan ik de redenatie van de BD weer goed volgen. Voor de rest sluit ik me volledig aan bij de redenatie van realist. En of we nu wel of niet de juiste termen gebruiken is totaal niet relevant. TS is op zoek naar wederhoor en zal slim genoeg zijn om bij mogelijk verweer de juiste kanalen in te schakelen. Maar ik kan me voorstellen dat pad gaat bewandelen gewoon eens wil vragen hoe andere ondernemers tegen dit issue aan kijken.

Dan moet je nog even de openingspost doorlezen van TS want dat is absoluut niet de strekking van zijn verhaal. Hij heeft het namelijk over een inlogcode voor het maken van oefeningen via internet behorende bij een leerboek. Nogmaals mijn vraag: Is dat oefeningen maken via internet nu een los product welke je los kunt afnemen of is het altijd een integraal onderdeel van het leerboek.

Zie ik ook terug bij de (e-)boeken die ik via BOL.com bestel.

Dat moet je uiteraard altijd doen en het advies om tijdig een notaris te consulteren kan ik enkel ondersteunen. Maar het ondernemersverhaal is in deze al lang gepasseerd station voor de betrokkenen waarvoor de vraag gesteld wordt, zij hebben immers de erfenis al verworpen. Daarbij moet je als ondernemer altijd voor zorg dragen dat je administratie helder is en overgenomen kan worden door iemand anders. Of dat andere familieleden verplicht of gevrijwaard worden om de erfenis te accepteren staat gehele los van het feit dat het hier om een ondernemer gaat.

Ik zou de vraag eerder andersom stellen: Is het pasje met de toegangscode apart te gebruiken en ook apart te bestellen?

Dit is volgens mij en geen ondernemersvraag en de vraag wordt voor iemand anders gesteld. Daarnaast is het voor de vrouw en kinderen helemaal niet relevant of andere familieleden nu wel of niet gevrijwaard zijn. Het enige wat ik me wel kan voorstellen is dat voor een paar spullen mogelijk wat emotionele waarde ligt en dat het gevoelig ligt om een ander familielid met die spullen te zien of dat je juist wil dat het binnen de familie blijft. Maar daar is dit forum niet voor bedoeld.

Kun je toelichten waarom? Ik heb de auto voor de IB in privé en voor de OB is de etikettering zakelijk. Hoe ik het schema lees 1. zowel IB als OB zakelijk 2. IB prive en OB zakelijk 3. IB prive en OB prive Zoals ik het schema lees. 1. Auto aangeschaft op naam van de zaak 2. Auto privé aangeschaft maar ingebracht in de onderneming (keuzemogelijkheid alleen op het moment van aanschaf van de auto) 3. Auto privé aangeschaft

Hier: https://www.higherlevel.nl/forum/attachments/notitie_auto_en_BTW_vanaf_1_juli_2011.pdf En dan nummer 2 onder eenmanszaak Voor jouw situatie geldt nummer 3.

Dan ben ik benieuwd waar dat staat. aanschaf ≠ gebruik/onderhoud De aanschaf is een privé aangelegenheid, dus dan lijkt mij de BTW niet aftrekbaar voor de OB.

Prive onttrekking ;)

Ik zal je het sensationele verhaal achter de restyling van het Higherlevellogo dan maar besparen ;D (deze is het niet geworden) Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Het kan nooit meer dan 100 euro hebben gekost. 8) ... maar vertel verder... Vol verwachting klopt mijn hart. Met de vriendelijke groeten van Nedzhibe Dit lijkt me eerder iets voor een persoonlijk bericht. Ik kan het standpunt van TS wel begrijpen maar ik kan ook begrijpen dat de ontwerper wel degelijk vindt dat hij een "pizza" geleverd heeft alleen is er een misverstand geweest over bepaalde "toppings". Waarbij ik denk gelet op de prijs dat ontwerper bewust kiest voor een laag starttarief om de drempel voor een opdracht te verlagen, en dat aanpassingen gezien worden als meerwerk.

Dan denk ik eerder aan een te hoog geschatte KOR die je voor Q4 moet terugbetalen maar die je dan nog niet van je EV afgetrokken hebt. Als je de KOR nog onder bijzonder baten moet zetten dan stijgt je winst en dus je EV en daarmee wordt het verschil tussen passiva en activa weer groter ipv kleiner.

Exact! Of de laptop staat op de beginbalans omdat je deze op 1 januari 2016 0:00 in bezit had (boekwaarde_begin_2016) of de laptop is een investering gedurende het jaar 2016 (bedrag_investeringen_in_2016). Het kan per definitie niet onder beide vallen en het moet altijd onder 1 van beide vallen, of je had het al in bezit of je hebt het gekocht. Overigens zijn de formules in simpele vorm omdat je namelijk ook nog te maken kan hebben met het verkopen van bedrijfsmiddelen gedurende het jaar. Het is hoe dan ook verstandig om na te gaan of het bedrag aan afschrijvingen in lijn is met de boekwaarde aan het begin en einde van het jaar en de aanschafwaarde van eventuele investeringen gedurende het jaar.

Dan moet je kijken naar de boekwaarde van je bedrijfsmiddelen. Afschrijvingen = Boekwaarde_begin_2016 - Boekwaarde_einde_2016 + Bedrag_investeringen_in_2016. Of anders: Boekwaarde_einde_2016 = Boekwaarde_begin_2016 + Bedrag_investeringen_in_2016 - Afschrijvingen

Formule voor EV klopt. Winst = omzet - kosten - afschrijvingen + .. (bv rente en afrondingsverschil BTW) - ... (bv betaalde rente) ps. Normaal gesproken neem je afschrijvingen in je kosten op. Maar gezien het feit dat je investeringen noemt neem ik aan dat je dit niet gedaan hebt. Het juist bedrag aan afschrijving vergt even aandacht.

EV einde boekjaar 2015 staat als het goed is in je aangifte over 2015. Je moet nu bij de aangifte over 2016 hetzelfde invullen als destijds over 2015, maar dan dus bij begin EV. Ik verwacht eigenlijk dat de BD hier standaard op controleert. Sterker nog, er is een vraag in het begin van de aangifte of je EV op 1 januari 2016 hetzelfde is als op 31 december 2015. Als de EV einde boekjaar 2015 fout staat dan is er meer aan de hand want destijds zijn de controle berekeningen wel goed gegaan en waren de activa en passiva dus in balans.