renaldo

Goedemorgen, Dank voor alle antwoorden. - Gelukkig beschik ik inderdaad over een arbeidsongeschiktheidsverzekering die gaat uitkeren. - Morgen komt een bedrijfsarts op bezoek. - Volgens mij was het iedereen nog niet helemaal duidelijk dat ik met mijn ouders een overeenkomst heb bereikt over het uittreden uit de V.o.f. Over bedragen en klanten zijn reeds afspraken gemaakt. Met vriendelijke groet, Renaldo

Dank voor uw reactie. Wellicht heb ik mijn vraag niet duidelijk geformuleerd. Nadat ik gevoelsmatig jarenlang ben gedwongen om binnen de ondernemerskaders van mijn vader te lopen, heb ik nu een burn-out. Mijn ouders hebben jarenlang proberen tegen te houden dat ik uit de V.o.f. mocht stappen. Nu mijn ouders eindelijk mijn toestand onder ogen zien, heb ik als het ware "vrij spel." Helaas heb ik nu alleen geen energie om de werkzaamheden te hervatten. Overeengekomen was dat mijn ouders het bedrijf in de huidige vorm voortzetten, zolang ik niet "genezen" ben. Hun zouden voor vervanging zorgen. Hierin lijken ze niet te slagen. (Wat in de praktijk zal zorgen dat ik volgende week weer volop lastig gevallen wordt). De huidige vorm zal dus aangepast worden, zodra ik uit de V.o.f. stap. Mijn ouders blijven dan met z'n tweeën in de V.o.f. zitten. Afspraak is dat ik dan alleen verder ga en een groot deel van de klanten overneem/meeneem. Omdat mijn ouders er niet in lijken te slagen om vervanging voor mij te regelen, heb ik de drang om zo goed en kwaad als het lukt, zelf maar alles op alles te zetten om toch de klanten tevreden te blijven houden. Anders heb ik na mijn herstel weinig klanten meer over. (Dit is waar ik bang voor ben). Nu ben ik op zoek naar creatieve mensen die mij kunnen adviseren in een juiste aanpak. Dat het niet verstandig is om met een Burn-Out door te zetten, dat weet ik. Maar als ik beter ben en geen inkomsten meer heb, heeft mijn gezin een probleem die ik niet wil.

Sinds 2006 ben ik werkzaam als mede-vennoot in ons familiebedrijf dat bestaat vanaf 1997. Het bedrijf telt 3 vennoten, te noemen: mijn vader, moeder en ik. Werkzaamheden bestaan voornamelijk uit het leveren, repareren en onderhouden van computers en laptops. Daarnaast houden wij ons bezig met het realiseren van websites en webwinkels. In verband met een lichamelijke beperking (invaliditeit) was mijn vader beperkt tot een dienstverlening (hoofdzakelijk) af onze bedrijfslocatie. Mijn vader was de drijvende kracht en mijn moeder deed hoofdzakelijk een stukje boekhouding. Vanaf 2011 heb ik deze dienstverlening enigszins kunnen uitbreiden. Bewust gebruik ik het woordje enigszins omdat al snel na mijn toetreding tot de V.o.f. duidelijk werd dat mijn vader en ik essentiële verschillen hadden in zienswijzen over de bedrijfsvoering. Vanaf het moment dat we allemaal een goede boterham konden verdienen vond mijn vader het allemaal wel prima, terwijl ik graag zou willen doorgroeien tot een bedrijf met 3 tot 5 werknemers, oftewel ik wilde ondernemen! Deze verschillen van inzicht hebben voor de nodige strubbelingen gezorgd in de afgelopen jaren. Daar ik werd gehouden aan een concurrentiebeding zat ik gevoelsmatig muurvast en ben ik maar door gaan roeien met de middelen die ik had. Regelmatig heb ik aangegeven dat ik behoefte had aan goed personeel (omdat ik ontzettend veel overuren draaide), meestal werd ik dan opgescheept met stagelopers of studenten die net van school kwamen. Mijns inziens waren we te klein voor dergelijke activiteiten, omdat ik niet de tijd had om deze mensen optimaal te begeleiden. Vanaf Oktober dit jaar zit ik met een burn-out (simpelweg omdat ik in de afgelopen 11 jaren allerlei belangrijke signalen heb vermeden). Ondanks dat ik van de huisarts en de praktijkbegeleider het dringen advies heb gekregen om absoluut niet te werken, heb ik geprobeerd om door te modderen tot 2 weken geleden. Daar ik in de afgelopen jaren ook veel bedrijfsmatige klanten heb mogen verwelkommen zit ik met betrekking tot onze ICT afdeling aan een storingsdienst vast. In oktober heb ik mijn ouders verzocht tot het regelen van een oplossing, maar er is niets geregeld. Enkele weken geleden heb ik aangegeven dat ik per januari thuis zit en dat de klanten bedient moeten worden, maar mijn ouders hebben nog steeds geen passende oplossing. (Mijn vader denkt mensen per project in te huren via uitzendbureau of zzp, wat volgens mij niet gaat werken). Mijn vader kan een groot deel van de werkzaamheden niet op zich nemen, daar hij de afgelopen jaren volledig op mij geleund heeft en niet meer heeft geïnvesteerd in kennis. Nu heb ik mijn ouders aangegeven dat ik zakelijk absoluut zonder hun verder wil. Voor mijzelf ben ik aan het nadenken wat ik wil: Voorlopig voor een werkgever gaan werken en part-time voor mijzelf verder gaan of volledig voor mijzelf verder gaan. Mijn ouders hebben mij daar nu groen licht voor gegeven, ik mag een groot deel van de klanten meenemen, maar wel met de voorwaarde dat ik voor mijzelf opnieuw moet beginnen. Zij willen dus in de V.o.f. blijven zitten. Het ontbreekt mij echter aan energie om volgende week weer aan de slag te gaan. Omdat ik niet wil dat onze klanten weglopen, moet ik een oplossing hebben. Wat is jullie advies? Modedit: om het leesbaar te krijgen, een aantal witregels tussengevoegd