Ray.79

Bij het starten van het bedrijf heb ik uiteraard informatie ingewonnen en is alles volgens de regels gegaan. Achteraf gezien zijn wij als bedrijf zo snel gegroeid dat ik bij het aannemen van personeel wat steken heb laten vallen. Ik heb werkelijk geen idee waarom het pensioenfonds nooit van zich heeft laten horen. En niemand heeft mij hierop gewezen. Nou heeft het voor mij geen zin om achteraf met de vinger te wijzen naar iemand anders, ik ben werkgever en de verantwoordelijkheid ligt bij mij en zal toch de hand in eigen boezem moeten steken zogezegd. Ik heb 2 collega ondernemers die dit werk wat langer doen en een stuk groter zijn dan mijn bedrijf, gevraagd hoe zij dit geregeld hebben en zij geven aan dit op een soortgelijke manier te doen.Geen cao geen pensioenfonds maar zelf bij een verzekeraar onderbrengen en hun insteek is: geen slapende honden wakker maken. Of dit de juiste manier is laat ik even in het midden. ik ben me uiteraard bewust dat ik me aan wet en regelgeving te houden hebben en voor zover ik wist voldeed ik hier ook aan. Of dit uiteraard echt zo is is dat ik wat aanpassingen moet doorvoeren wordt voor mij uitgezocht.

Excuses voor de onprofessionele houding, ik had dit idd wat netter kunnen verwoorden. dat er onderling gepraat wordt kan ik begrijpen en heb ik absoluut geen problemen mee. Het is waarschijnlijk ook niet naar mij als persoon bedoelt maar als werkgever zijnde, en ik trek mij dit veel te snel persoonlijk aan. Ik denk dat ik hier wat assertiever in moet worden. ik neem uiteraard de verantwoordelijk in mijn bedrijf en mocht ik iets nagelaten hebben dan zal ik dit zsm rechttrekken, niet alleen met desbetreffende werknemer maar met al mijn personeel. het wel of niet toepassen van een cao (met terugwerkende kracht) wordt uitgezocht en mocht dit nodig zijn zal ik dit uiteraard ook doen. Ik heb de cao zelf ook even doorgelezen maar dit is niet iets waar ik in thuis ben. Als leek op dit gebied zie ik bijv. een artikel waar staat “aan het publiek verkopen” Mijn bedrijf richt zich uitsluitend op B2B en ik verkoop niet aan particulieren. Als ik salarissen die ik betaal vergelijk met wat de cao tabellen voorschrijven dan betaal ik veel beter dan wat de cao voorschrijft. Dit mag voor mij gewoon zo blijven, er is voor mij geen reden om salarissen omlaag te brengen naar de cao-loon. Heb mij laten informeren dat als de cao al van toepassing zou zijn dit voor mijn bedrijf alleen tijdens de AVV zou zijn en dat bij afloop van de cao er wordt terug gevallen op de arbeidsovereenkomsten die er zijn afgesproken. Mij lijkt dan de meest simpele oplossing om de cao idd gewoon als leidraad te nemen en ook toe te passen buiten de AVV om. Geen zin om personeel die er een paar procent bij hadden moeten krijgen dit weer “af te pakken” bij afloop van een cao om het vervolgens een paar maanden later weer bij te doen? Over arbeidsvoorwaarden of salaris heb ik eigenlijk geen enkele klacht gehad, nou heb ik redelijk jong personeel dus of die zich hier echt mee bezighouden weet ik niet (90% is -30 jaar). Maar ik voelde me wel even neergezet als “uitbuiter” want in zijn woorden: verdien ik elk jaar bakken met geld, maar hij heeft al 4 jaar hetzelfde salaris en groeit dus niet mee. Dat ik als werkgever risico’s en verplichtingen heb die hij als werknemer uiteraard niet heeft laat hij uiteraard buiten beschouwing. Ik ben mij door deze wel bewust geworden dat ik sommige zaken niet slim heb aangepakt en hier ga ik zsm verandering in brengen om de groei van mijn bedrijf te waarborgen.

Hallo, Ik heb vorige week een gesprek gehad met een medewerker van mij wat mij aardig heeft overdonderd en ik weet niet meer zo goed wat ik hier van moet vinden. Mijn vader en ik zijn ruim 7 jaar geleden een handel begonnen in personenauto’s en lichte bedrijfswagens. Mijn vader heeft zich na een jaar wegens gezondheidsredenen teruggetrokken waardoor ik het bedrijf in mijn eentje heb gerund. Ik heb mij destijds laten informeren dat er voor mij geen pensioenverplichting/cao gold. Wij zijn ook niet aangesloten bij een werkgeversvereniging. De handel liep goed en al gauw stond ik op het punt dat ik het niet in meer in me eentje aan kon en het besluit genomen om er iemand bij te nemen. Deze 1ste werknemer heb ik verteld dat wij geen pensioenregeling aanbieden en de afspraak gemaakt dat ik zijn afgesproken salaris iets verhoog en dat daar dan een vergoeding bij inzit voor oa pensioen en reiskosten. Dit beviel goed en deze manier van onderhandelen heb ik met elke nieuwe werknemer gedaan. In 7 jaar zijn wij flink gegroeid en op dit moment heb ik bijna 20 man personeel aan het werk. Nou is het wel of niet aanbieden van een pensioenregeling binnen mijn bedrijf regelmaat het onderwerp van gesprek geweest, en heb ik na overleg met mijn boekhouder begin dit jaar mijn personeel een pensioenregeling aangeboden via de verzekeraar. Nou de kwestie waarmee ik zit. 1 van mijn monteurs kwam bij mij en wou graag over zijn salaris onderhandelen. Ik heb na zijn argumenten aan te horen, aangegeven dat ik vind dat ik hem een goed salaris betaal en dat ik niet de intentie heb om hem een salarisverhoging te geven en dacht dat daarmee het gesprek wel was afgedaan. Maar dat was het helaas niet... Hij meent het één en ander uitgezocht te hebben en dat hij recht heeft op loonsverhogingen uit de cao motorvoertuigen over de afgelopen 4 jaar die hij bij mij werkt, recht te hebben op eenmalige uitkeringen, dat hij recht heeft op reiskosten (de afspraak was dat dit al gecompenseerd werd in zijn salaris) en dat ik mijn werknemers niet bij een verzekeraar moet onderbrengen maar bij een verplicht gesteld pensioenfonds en aangezien dat niet gebeurd is beweerd hij nu dat hij schade heeft geleden. Ik heb aangegeven dat ik dit laat uitzoeken en als hij ergens recht op heeft, ik dit met hem zal rechttrekken. Vervolgens het gedeelte waar ik echt boos om kan worden. Hij vond dat het zijn verplichting is om zijn collega’s op de hoogte te stellen van hun “rechten” omdat de meeste werknemers zich hier niet bewust van zijn. Ik ben van mening dat hier toch echt een grens wordt overschreden. Dat je het voor jezelf uitzoekt kan ik respecteren maar nu gaat meneer op een stoel zitten waar hij naar mijn mening absoluut niet thuis hoort. Ik heb de situatie uitgelegd aan mijn jurist en die gaat het onderzoeken. Dit hele voorval zit mij goed dwars en ik snap achteraf niet dat ik zo naïef ben geweest en al die jaren kennelijk heb zitten slapen. Ik voel me eerlijk gezegd gewoon genaaid door de manier waarop mijn werknemer dit gesprek heeft gevoerd. Er is altijd een ontzettend goede sfeer binnen mijn bedrijf en nou krijg ik het gevoel dat 1 werknemer om voor mij onduidelijke reden de boel wil gaan verzieken. Weet niet eens meer of ik nog wel met hem door wil en of ik überhaupt zomaar van hem af kan komen aangezien ik een dergelijke situatie nog niet eerder heb gehad en nog nooit een werknemer heb hoeven ontslaan. Is er hier een mede-ondernemer die advies voor mij heeft? Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan? bij voorbaat dank voor het meedenken. Vriendelijke groet, Ray