caranza

Ik heb zeker iets tegoed.

Dan zal hij eerst via rechterlijke procedure moeten kunnen aantonen dat er sprake is van een opeisbare vordering. Hij moet er eerst eens achter komen of deze opeisbaar is in dit geval en dat bepaalt een rechter dan, maar niet hijzelf.

Auto moest ik overnemen, daar heb ik mij in ieder geval aan gehouden. In januari waren de eerste gesprekken betreft overname en mei pas definitief akkoord. Juni uitgewerkt. Het is dat ik verplicht ben de auto over te nemen maar anders had ik ook geen elektrisch hoeven rijden. Was de keuze van ex werkgever dus wel de lusten gaat niet helemaal op.

De tijdlijn is anders dan jij nu schetst. Rond augustus 2021 is vast komen te staan dat ik elektrisch ging rijden. November kreeg ik de auto en pas maart 2022 was de laadpaal werkzaam. Halverwege juni 2022 wist ik pas dat ik ging stoppen bij ex werkgever. Werkzaamheden zijn weliswaar in dezelfde branche maar overgenomen bedrijf bevind zich op een ander gebied dan ex werkgever. Ik neem (nog) helemaal niks over. Ik vraag mij alleen af (zoals initiële vraag in begin post) of klant mij mag benaderen en of ik dan (zonder juridisch gedoe) deze opdracht aan mag nemen.

A: ik heb op verzoek van werkgever iemand gezocht bij mij uit de omgeving, aangezien hij de omgeving totaal niet kent. Hij vond het ook niet nodig om meerdere offertes aan te vragen. Het is zo kostbaar omdat 1: de meterkast volledig aangepast moest worden, 2: verzwaring aangevraagd moest worden bij netbeheerder, 3: er 13 meter kabel getrokken moest worden door het huis en tuin heen, 4: de wandbox voor het daadwerkelijke laden. B: die overeenkomst heb ik zeker, daar staat letterlijk in dat deze kosten voor werkgever zijn. C: ja, heb ik inderdaad getekend maar is gebruikelijk bij dergelijke overeenkomsten. Zelfde als werknemer een dure studie volgt op kosten van werkgever, dan dien je als werknemer vaak ook na behalen van de studie nog een x tijd te werken voor de werkgever en zo niet, er een terugbetalingsregeling geldt voor deze kosten. Is bij mij echter geen clausule van opgenomen dus dure fout van ex werkgever. Mocht er echt stront aan de knikker zijn (als in ziekte bijv) dan moet werkgever goed werkgeverschap tonen door bijv te kijken of er een andere medewerker de lease auto kan overnemen.

Het gaat mij ook om de initiële vraag die ik stelde, maar op aanvraag het bredere verhaal heb verteld.

Chanteren klinkt misschien wat groot maar hoe noem je het anders? Hij mag het wettelijk niet eens verrekenen omdat ik gewoon recht heb op mijn volledige salaris over de gewerkte maand.

Kennelijk heb jij geld genoeg? Ben goed verzekerd en weet zeker dat ik in mijn recht sta. Misschien als de rechter ook kijkt naar billijkheid dat we allebei 50-50 moeten betalen maar dat is nog niet de volle mep. Tot een rechtszaak hoeft het niet te komen als hij zich reëel opstelt maar dat doet ie niet

Dat is inderdaad al in gang gezet, want onderling komen we er niet uit. Ik ga geen 5200 euro betalen terwijl vooraf schriftelijk overeen is gekomen dat deze kosten voor werkgever zijn.

Het zit zo: Na een dienstverband van 8,5 jaar, mijn baan in loondienst opgezegd om als zelfstandige met personeel verder te gaan in dezelfde branche, gerealiseerd door een overname van bedrijf, dichter bij huis (17 km i.p.v 103 km enkele reis) Via ex werkgever heb ik een lease auto (elektrisch) van de zaak gereden (startdatum november 2021), omdat ex werkgever graag een elektrische auto in wagenpark wilde. Thuis moesten voorbereidingen getroffen worden om thuis te kunnen opladen; meterkast aanpassen, kabels trekken en laadpaal installeren. Flinke factuur. We hebben toen een overeenkomst getekend dat de kosten voor de aanschaf en investering van de auto, eveneens installatie en stroomvoorziening laadpaal voor rekening zijn van leasemaatschappij c.q werkgever. Indien arbeidsovereenkomst beëindigd wordt en looptijd van het leasecontract nog niet afgelopen is, is werknemer gehouden het leasecontract over te nemen / afkoop boete te betalen. Het leasecontract heb ik netjes (zoals afgesproken) overgenomen en staat inmiddels op mijn naam. Bij het indienen van ontslag (mei 2022) waren de eerste twee reacties wat er met de auto gebeurde en dat hij de factuur van de laadpaal installatie niet zou betalen, ongeacht wat in ons overeengekomen contract staat. Ik heb toen te kennen gegeven dat ik er niet voor getekend heb om deze kosten te dragen, anders was ik er ook nooit akkoord mee gegaan. Verder staat er ook geen clausule in betreft terugbetalingsregeling indien vertrek binnen x tijd. Twee dagen voor einde dienstverband mocht ik even op kantoor komen, met de vraag of ik na beëindigen dienstverband nog freelance werkzaamheden wilde uitvoeren. Hierop heb ik toen: “ja, in principe” wel geantwoord. Toen kwam de tarief vraag waarbij ik aangaf dat ik dit nog door zou geven. Zelf deed hij een voorstel wat “gebruikelijk” is maar een voorstel dat ik te belachelijk voor woorden vond. In datzelfde gesprek schuift hij de factuur van de laadpaal installatie onder mijn neus. Waarop ik nogmaals aangeef dat ik er niet voor getekend heb deze kosten te dragen en mij eerst juridisch laat informeren. Aan het einde van het gesprek heb ik de factuur laten liggen en ben de ruimte uitgelopen. Op de laatste dag van mijn dienstverband (maar eigenlijk daarvoor al) had ik een naar gevoel in de buik omdat ik al wist wat stond te gebeuren. Ex werkgever had op enerlaatste dag van de maand mijn collega’s de salarissen uitbetaald. Op de laatste dag van de maand (en ook laatste dag van mijn dienstverband) kwam ik er achter dat ik nog niks ontvangen had. Eerst ging ik nog uit van het goede omdat er nog e.a.a berekend moest worden betreft verlofdagen, overuren etc. Toch voelde het niet goed en heb ik gevraagd (via app) of hij mij toevallig vergeten was. Zijn antwoord was dat het langer duurde vanwege de berekening die nog gemaakt moest worden maar ook dat hij pas salaris wilde betalen als we een overeenkomst getroffen hebben over de laadpaal kwestie. 5 minuten later had ik die laadpaal installatie factuur weer in de mail zitten met een voorstel hoe dit te betalen. Hierop heb ik wederom weer geantwoord dat deze kosten niet voor mij zijn en dat als hij mijn salaris niet zou betalen, ik genoodzaakt ben een jurist de zaak te laten overnemen. Hij is ervan overtuigd (in overleg met zijn advocaat) dat ik deze kosten moet dragen en ik ben ervan overtuigd dat ik deze niet hoef te betalen omdat we dat schriftelijk niet overeen zijn gekomen. Dus ex werkgever houdt bewust salaris achter om druk uit te oefenen.

Zou je denken ja, maar ex werkgever en ik liggen helaas niet meer bepaald op 1 lijn dus vraag mij af of hij me dit "gunt" als blijkt dat hij onze eerdere gemaakte overeenkomst moet naleven en ik dus mijn gelijk krijg.

Is niet binnen een straal van 50 km.

Zou kunnen neerleggen wel, maar klant kiest er in dit geval voor om dit door een lokale opdrachtnemer (ik dus) te laten uitvoeren. Locatie waar opdracht uitgevoerd dient te worden is 20 km vanuit mij, t.o.v 93 km van ex werkgever.

Lastige situatie dus, gezien het feit dat het hier al door meerdere mensen verschillend wordt geïnterpreteerd hoe het relatiebeding te lezen. Ik raadpleeg even een advocaat met kennis over relatiebedingen, zodat ik weet waar ik niet en wel aan moet beginnen. Klant neemt overigens bij meerdere opdrachtnemers dezelfde diensten af, niet enkel en alleen bij ex werkgever.

@Ron van der Kolk Langer voor de baas werken is niet mogelijk / wil ik niet. Heb inmiddels mijn eigen bedrijf met personeel dat ik moet leiden. Hij heeft wel aangegeven mij freelance in te willen huren maar wat mij betreft zijn we uitgepraat. Door een belachelijk tariefvoorstel en bewust achterhouden van salaris heeft hij dit zelf veroorzaakt. Wat in het contract staat is als volgt: Het is werknemer niet toegestaan, noch uit hoofde van een dienstverband, detachering en uitlening daaronder begrepen, binnen twee jaar na het einde van deze arbeidsovereenkomst op enigerlei wijze, direct of indirect, bestaande relaties van werkgever te (laten) benaderen, of daarmee op enigerlei wijze zakelijk contact te (laten) leggen. Staat dus niks over als relatie ex werknemer benaderd. Relatie heeft (voor zover ik weet) vrije keuze betreft opdrachtnemer, aangezien ze gebruik maken van meerdere opdrachtnemers die dezelfde werkzaamheden zouden kunnen uitvoeren en ook doen.