In mijn branch zie ik in zo'n constructie juist 2 varianten:
- recruiters/tussenpersonen zitten er letterlijk tussen, ook met facturatie. Jij plaatst de ZZP-er, en jij spreekt tarief af met de klant en met de ZZP-er. Het verschil is je marge.
- recruiters/tussenpersonen werken met een eenmalige vaste fee voor plaatsing (dit komt maar sporadisch voor). Andere varianten is een fee in fasen(bijv bij plaatsing en na 6 maanden, 12 maanden etc).
De eerste is uiteraard het beste, je kan zelf je marge onderhandelen, zzp geeft een tarief op en jij probeert zo goed mogelijk te verkopen.
Ik zou het altijd zo doen, omdat je na plaatsing geen toegevoegde waarde meer hebt. Zodra al het contractueel en qua facturatie tussen ZZP en eindklant direct loopt, waar hebben ze jou dan nog voor nodig? Hoe lang ga je dan nog facturen blijven sturen?
Daarnaast lijkt het me juist van toegevoegde waarde dat een school maar 1 facturatiepunt heeft voor al zn zzp inhuur en niet van elke zzp-er facturen krijgt en van jou voor elke zzp-er die je geplaatst hebt.
let wel, in mijn branch gaat het vooral om fulltime plaatsingen voor meerdere maanden tot meerdere jaren.
Dan denk ik, als het in meerdere branches zo gaat als hierboven, waarom zou in het onderwijs er dan ineens sprake kunnen zijn van een schijnconstructie?