Investeren in natura?

[mrwhite]

Ik loop al enige tijd rond met een idee voor een onderneming. Dat is ook precies wat het momenteel is: een idee. Het idee omvat een aantal software producten die uiteindelijk tesamen ook weer een geintegreerd geheel vormen.

 

Momenteel heb ik contact met iemand die reeds een eigen bedrijf heeft dat goed loopt. We hebben een 'klik' en onze visie is ook overeenkomstig. Zijn vermogen om te investeren is beperkt (beperkte hoeveelheid cash) maar hij biedt wel aan om te "investeren in natura": middels inzet van zijn mensen en middelen tbv de ontwikkeling van de eerste applicaties. Mijn inbreng is beperkt tot het idee. Dit is echter dusdanig omvangrijk en complex dat hij het zelf niet zal kunnen ontwikkelen.

 

Mijn vraag is: hoe ga ik in deze situatie nu een zinvolle verdeling van de aandelen maken? Het ene moment beschouw ik een dergelijke deal als een investering, het andere moment vind ik het eigenlijk meer een partnership. Hoe kom ik aan advies mbt dit soort deals?

[Nico Schouten]

Lijkt wel erg veel op dit actuele topic. ;)

 

Quest for the Holy Geek: hoe vind ik een code-vretende business partner?

 

En er zijn wel meer soortgelijke discussies geweest.

Even door de boards snuffelen dan kom ke ze vast wel tegen, ook de zoekfunctie helpt je vast verder.

[mrwhite]

Dat topic heb ik gezien en gelezen, maar het volgens mij een beduidend andere vraag. Het gaat er niet om om een code-vretende partner te vinden, het gaat erop om een investering in natura op waarde te schatten. Aangezien ik niet weet of er een veel-gebruikte term is voor dit soort constructies, vind ik het ook nogal lastig om erop te zoeken.

[Nils de Witte]

Dat is lastig Het is helemaal afhankelijk van de werkdruk van de partner. Als hij het niet druk heeft is het uurtarief x uur x 50% (zelf willen ze altijd uurtarief x uur x 200% maar dat werkt niet)

 

Als je meer investeerders aantrekt kijken ze naar ieders inbreng en waarderen die. Als de inbreng van jouw partner achteraf lager gewaardeerd wordt dan hij had verwacht heb je stront aan de knikker. Een investeerder zal altijd van mening zijn dat zijn cash meer waard is dan te ruim geschreven uren.

 

Er zijn ook andere constructies denkbaar. Je partner reken uren tegen een normaal tarief en houd dat keurig bij. Als het niks wordt heeft het niks gekost. Als het wel wat wordt maar niet geweldig betaal je 1x de kosten als het geweldig wordt betaal je 2 x de kosten.

Persoonlijk ben ik niet happig op toeleveranciers als aandeelhouders. Investeren is een vak en toeleveranciers verstaan dat vak nauwelijks. Er zijn ook afwijkende belangen, overspannen verwachtingen, wisselende agendas en onduidelijke afspraken.

 

Misschien is het slim om er een expert bij te halen, mar dan wel een echte die verstand heeft van participaties.

[Christine]

Ik geloof daar helemaal niet in. Wat jouw bedrijf nodig heeft is cash, niet extra uren, want die kun je zelf wel maken. Veel "investeerders" willen graag meedoen maar zijn te zuinig om cash te investeren. Bovendien, als ze wel cash investeren dan gaan ze vanzelf ook uren besteden om hun cash effectiever te maken. Je kan dus kiezen tussen een investeerder die cash plus uren investeert, of eentje die geen cash en wel dezelfde uren wil inbrengen.

 

Wat Nils al zegt, meestal zijn de zo geleverde uren veel te hoog gewaardeerd, tegen een veel te hoog tarief. Bedenk maar, zou jij een consultant inhuren voor hetzelfde tarief als je het uit eigen zak moest betalen? Nee? Dan ook niet met deze "investeerder" in zee gaan.

 

Wat ik hier wel om me heen zie is bedrijven waar de medewerkers in natura investeren. Ze werken voor aandelen en opties, zonder salaris. Voor een startup in de beginfase kan dat prima, maar je houdt het geen jaren vol. Je hebt mensen nodig die in een vorig bedrijf met opties aardig gecasht hebben, en zo hun cash ahw omzetten in aandelen. Ik heb hier nog nooit gehoord van "investeerders" die niet in geld en wel in tijd willen investeren.

 

Die "investeerder" wil vast een substantieel aandeel in je bedrijf? Is de rekensom iets als "ik waardeer je bedrijf nu op € 50.000, dus als ik 200 uur investeer dan krijg ik 50% van de aandelen?"

 

Mijn advies: nooit doen.

 

[ExTax!]

Ik ben het helemaal met Christine eens. Cash vooraf geeft veel meer commitment. Daarnaast heb je ook cash nodig om andere zaken van te betalen. Als je heel creatief denkt, zou je partner ook aan jou een aandelenoptie kunnen verstrekken op zijn aandelen in de vennootschap. Deze kan je uitoefenen op het moment dat hij zijn afspraken niet nakomt. Daarnaast bijv. nog een optie op een bepaald % van de aandelen in zijn eigen vennootschap. Je kan ook nog jouw idee/arbeid inbrengen op nieuw uit te geven aandelen in zijn vennootschap. Er zijn legio mogelijkheden.

[Jeroen Bakker]

Ik sluit me aan bij de vorige reacties, ik raad je dit af. Ik heb ervaring met het aan de andere kant zitten, dus als toeleverancier gevraagd worden om deel te nemen in een idee, met inbreng van kennis en kunde op technisch vlak.

 

De andere helft (één FTE) bracht het primaire idee in, en stortte zich op de verkoop. Een paar van de redenen dat dat uiteindelijk misliep:

 

• verschillende ideeën over groei: ik wilde dat het zeer voortvarend en ambitieus aangepakt werd, de andere partij was veel sneller tevreden;
   
  
• groei van één van de partners: ik had inmiddels verkopers in mijn eigen bedrijf, die perfect de markt die deze samenwerking bestreek, kenden en veel sneller tot verkoop konden komen. Echter, wanneer ze voor het samenwerkingsbedrijf zouden werken zou mijn eigen bedrijf 50% van de winst pakken, terwijl als ze direct voor mijn eigen bedrijf zouden werken zou dat 100% zijn;
   
  
• producten van derden: de markt vroeg ernaar en het was redelijk gemakkelijk meeverkopen, maar ik wilde ze er niet in omdat we op 'onze producten' meer marge konden halen, en ik niet wilde dat de aandacht van de verkoper uitging naar andere producten, die zou 100% gefocused moeten zijn op onze eigen producten. De verkoper was het daar uiteraard niet mee eens, die wilde gewoon verkopen, ongeacht de oorsprong van het product;
   
  
• mijn eigen bedrijf liep (en loopt) ondertussen ook redelijk goed, dus tijd die we aan deze producten besteedden ging een interne concurrentiestrijd aan met tijd die we aan andere projecten en producten moesten besteden;
   
  
• software is nooit af: terwijl de inbreng van 'de verkoopkant' niet wezenlijk groeide (die zat al aan een maximum) was er wel télkens nieuwe input (lees: ontwikkeltijd) nodig om de producten op gang te houden. De ontwikkelinvestering groeide dus buitensporig veel harder, wat een evenwichtige samenwerking onder druk zet.

Het is geen fijne constructie, omdat je elkaar in een wederzijdse wurggreep houdt waar je moeilijk uitkomt. Zoek zoals gezegd iemand die geld heeft te investeren en koop daarna de softwareontwikkeling in, dan houdt je veel meer controle en kun je veel gemakkelijker sturen.

[dviersel]

> Misschien is het slim om er een expert bij te halen, mar dan wel een

> echte die verstand heeft van participaties.

 

Maar waar vindt ik die? Hoe kom ik aan zo iemand en hoe weet ik dat diegene verstand van zaken heeft? En, niet onbelangrijk, wat is de vergoeding die een dergelijke expert vraagt?

[Christine]

> Misschien is het slim om er een expert bij te halen, mar dan wel een

> echte die verstand heeft van participaties.

 

Maar waar vindt ik die? Hoe kom ik aan zo iemand en hoe weet ik dat diegene verstand van zaken heeft? En, niet onbelangrijk, wat is de vergoeding die een dergelijke expert vraagt?

 

Adviseurs zijn bijna altijd (te) duur. Bovendien hebben ze iha weinig commitment, omdat je ze per uur betaald. Enkeling daargelaten.

 

Ik zou eerder naar een workshop of zoiets gaan, of naar investor meetings bij Nebib. En ik zou praten met andere entrepreneurs die met het bijltje hebben gehakt. Die geven een ongekleurd advies, en zijn iha best bereid om 's een half uurtje met je te praten.