innovatievriendelijke structuren nieuwe stijl

[sarek]

Het valt mij op dat vrij veel goedbedoelde initiatieven om meer innovatie in de economie te brengen niet 100% succesvol zijn of meer geld kosten dan ze opleveren.

 

Toch is innovatie essentieel. Het is voor ons land zowel een van de weinige strohalmen in een veranderende wereld als een van de punten waarop we sterk kunnen zijn, met de nadruk op 'kunnen'

 

Waarom werkt innovatie niet altijd goed?

 

Daarvoor moeten we denk ik meer naar de persoonlijkheidsstructuren van onze innovators, onze uitvinders kijken. Als administrateur en belastingadviseur in de allerbreedste zin van het woord, en als ietwat atypische vrije geest in mijn vakgebied signaleer ik toch wel het een en ander.

 

Waarom laten we niet eens wat psychologie los op het probleem?

 

Een uitvinder is een creatief denkend iemand. De geest van de creatieveling balanceert op of over de rand van chaos. Dat is essentieel voor het creatieve proces. Lineair denken leidt niet tot nieuwe uitkomsten. Je gaat sneller van A naar B, maar je komt er nooit op dat er ook een C bestaat.

Wat we moeten begrijpen is dat een dergelijke persoonlijkheidsstructuur zich(uitzonderingen daargelaten) vaak niet verdraagt met de eisen die worden gesteld aan ondernemen.

 

Als ondernemer moet je:

 

- Ondernemingsplannen maken

- Marketingbeleid uitstippelen en uitvoeren

- Financieringen regelen

- Belastingen regelen

- Omgaan met je geld(VEEL moeilijker dan het lijkt)

- Huisvesting regelen

- Omgaan met personeel

- Vaak moet je extrovert zijn om mensen mee te krijgen

 

Dat is niet één functie, dat zijn er wel tien of meer. En het zijn functies waarvoor de meeste innovatoren uit hoofde van hun persoonlijkheidsstructuur en de werking van hun geest bij uitstek ongeschikt zijn

Voor wie mij niet gelooft, ik maak het dagelijks zelf mee. Een creatieveling zonder goede ondersteuning moddert maar wat aan. Het is geen onwil, het is onkunde. Opleiden, voorlichten en trainen helpt niet. Naheffingsaanslagen zijn ook geen effectief leermiddel. Alleen een close en realtime samenwerkingsverband met iemand die kan ondernemen heeft enige kans van slagen.

 

Af en toe gaat het per ongeluk goed. Dan vindt een innovator een organisator/regelaar om mee samen te werken. Misschien is dat een zakenpartner, misschien een echgeno(o)t(e)

Maar dit is heel vaak een kwestie van dom geluk, heel vaak gaat het fout.

 

Het lijkt mij daarom tijd worden om met gebruikmaking van de hier aangestipte wetmatigheden te gaan zoeken naar effectieve structuren om innovatoren en uitvoerders/beleidsbepalers bij elkaar te brengen.

Laat ons hier eens creatief meer omgaan. Een innovator moet ondernemingskundige kennis niet extern 'inkopen', dat is niet voldoende. De kennis moet voortdurend iedere dag ter plaatse ter beschikking staan.

Ik denk dat hier zowel ruimte is voor particulier initiatief als wel faciliterend optreden zijdens de overheid.

[Jeroen Bakker]

Volgens mij hebben we niet meer innovatie nodig, maar meer ondernemers. Mensen die ondernemen, die dóen dus. Dan volgen nieuwe ideeën en innovatie vanzelf, wanneer blijkt dat dat nodig is om succesvolle ondernemingen te bouwen. Innovatie is geen doel of streven, maar simpelweg één van de gereedschappen om succesvolle bedrijven op te bouwen.

[sarek]

Dat gaat soms maar helaas niet altijd op. De persoonlijkheidsstructuur van een succesvolle ondernemer is bijna per definitie anders dan die van een ideeënman.

Niemand is natuurlijk helemaal 'puur' in persoonlijke eigenschappen en daarom kunnen ze soms gedeeltelijk elkaars functies emuleren maar heel vaak gaat dat ook niet.

Ik heb voorbeelden gezien van mensen die dat wel konden en zelf een idee op konden pakken en ontwikkelen maar ik heb ook talloze creatieve mensen verschrikkelijk in het slop zien komen omdat ze op het commerciële/fiscale/juridische slagveld niet vooruit konden komen. Heel veel nieuwe ontwikkelingen komen hierdoor nooit tot uiting.

[Jeroen Bakker]

De persoonlijkheidsstructuur van een succesvolle ondernemer is bijna per definitie anders dan die van een ideeënman.

 

Dat begrijp ik, en ik denk dat ik het daar ook helemaal mee eens ben. Echter, ik zag je bericht als een algemene oproep over wat NL nodig heeft om sterker te worden, en daar reageerde ik op. In mijn ogen is dat namelijk niet innovatie per se, maar meer en beter ondernemerschap. Maar nu ik je reactie zo lees, denk ik dat wat je in je eerste post oppert twee verschillende uitdagingen zijn (die elkaar kunnen versterken, maar het één hoeft niet van invloed te zijn op het ander in mijn ogen):

 

Uitdaging 1.: innovatieve ideeënmensen die niet verder komen, verder helpen (daarvoor doe je een aanzet in de openingspost)

 

Uitdaging 2: hoe maken we Nederland economisch sterker (daarvoor is m.i. innovatie slechts één van de gereedschappen en niet het doel, en zou de oplossing meer gezocht moeten worden in de richting van het beter en ambitieuzer maken van ondernemers).

 

(Ik ben steeds meer geïnteresseerd in het tweede en minder in het eerste omdat ik daar steeds wat minder in geloof, vandaar mijn onderscheid. Maar ik probeer niet je discussie te kapen hoor! :))

[sarek]

Zoals ik het zie hebben we in Nederland, en in feit in heel West Europa maar een beperkt aantal structurele troeven in handen.

 

Troef 1 is de combinatie van economiche kracht, infrastructuur en geographische ligging.

 

Troef 2 is ons innovatiepotentieel.

 

We kunnen niet op de langere duur niet concurreren als het gaat om loonkosten of grondstoffen. Ook zullen we zien dat wat we ook uitvinden, het zal altijd binnen korte tijd beter kunnen worden gedaan in een ander land.

 

We zijn nu nog 'rijk', dus zo gek is het niet dat we onze structurele zwakte naar de toekomst niet goed onderkennen. Maar voor economische overleving van het westen is het gericht en gestructureerd werken aan innovatievriendelijke structuren essentieel.

Wij moeten naar een vergroting van de welvaartsefficiëntie van ons economische systeem, meer nog dan dat we naar groei sec moeten streven.

 

Het gaat niet om de innovaties an sich(omdat die vroeg of laat, zie boven, zullen worden gekopieerd) maar op een meta niveau om de inrichting van diverse zaken die het innoveerproces zelf tot een structureel onderdeel van het economische leven maakt. De vernieuwingscycli moeten van nature structureel korter worden.

 

Zoals het nu is wordt de gemiddelde creatieveling losgelaten in een wereld die hem uit hoofde van zijn geestesstructuur vreemd, onwennig en vijandig overkomst.

 

Een ontwerper of een computerprogrammeur is geen verkoper of boekhouder. Sterker nog, een vakspecialist, zelfs een fiscalist zoals ikzelf is ook van nature geen verkoper. Wat je nodig hebt om goed in je vak te zijn is iets heel anders dan wat je nodig hebt om te functioneren in de markt.

 

Ik ben het eens met je stelling dat er heel vaak dingen wel goed gaan, maar niet vaak genoeg, en niet structureel genoeg.

 

Om het extreem gechargeerd te zeggen, Veel ondernemers vinden niet uit en veel uitvinders ondernemen niet. Er blijft veel potentieel liggen. En in de internationale innovatie competitie gaat het om de marges. Elk procentje surplus dat we kunnen creeeren is een potentiële economische multiplier.

 

 

 

[Casdv]

Om er een punt uit te lichten, ik denk dat we een vrijer en meer ondernemers gezinde structuur van de universiteiten en hogescholen moeten hebben. Als er nu iets wordt ontwikkeld of geïnnoveerd mag de ontwikkelaar het niet op de markt brengen (met een ondernemer samen) omdat de universiteit het patent heeft en het niet de doelstelling heeft om winst te maken. In Amerika is dat een stuk beter geregeld. Er gaat nu een groot deel aan innovatiekracht verloren.

[herman van der helm]

Ik denk dat een ondernemer veel impulsen moet toelaten om het gat in de markt te vinden en te vullen. Gestructureerd werken kan dan een belemmering vormen. Ik zie de meest chaotische personen een fantastische onderneming hebben.

Wordt de onderneming groter, ja dan heb je een man met goede geordende geest nodig. een soort boekhouder, beheerder dus. Ondernemen is varen op je gevoel, en als je dit niet kunt, pas dan voor het ondenemerschap.

[postmerger]

Wat mij opvalt is dat innovatie (behalve ingewikkelde technische innovaties wellicht) best in de vorm van kleine stappen vooruit kan zijn (meer incrementeel dus).

 

Voordeel wat ik in ieder geval zie is dat er dan minder kans is dat nodeloos veel geld wordt besteed aan allerlei dure projecten en dat er een duidelijke relatie is met de praktijk binnen organisaties.

 

groet, Robrecht