Hallo,

 

Kan iemand mij helpen? Wat zijn de oorzaken en gevolgen van het ontstaan van de minima binnen Nederland.

 

Nog een vraag. Wat is het probleem als de minima groter wordt?

 

Ik dank u voor uw reactie(s)

kan niemand me helpen met deze vragen

Tja Andalusie,

 

Volgens mij is je vraag niet zo duidelijk. Het antwoord vergt een heel leerboek sociologie. Misschien kun je iets meer vertellen over de achtergrond van je vraag, want zo komen we niet verder.

Een voorbeeldje....

 

oorzaak: te weinig goed betaald werk voor te veel laaggeschoolden....

gevolg: De lonen zullen nog lager worden door het grote aanbod

 

Zo kun je nog wel 30 noemen....

 

dus suc6

oorzaak: te weinig goed betaald werk voor te veel laaggeschoolden....

gevolg: De lonen zullen nog lager worden door het grote aanbod

 

Normaalgesproken zou dat door marktwerking zo moeten gaan, met als gevolg meer banen maar met een lager loon per stuk.

 

In nederland werkt dat mechanisme al heel lang niet meer, met hoge minimumlonen en het alternatief van een uitkering die er weinig voor onderdoet.

 

Uiteindelijk gevolg is uiteraard dat productie zich naar landen met lagere loon- (en vaak ook andere) kosten verplaatst, en hier werkeloosheid overblijft. Dit is uiteraard niet best voor de belastingdruk op de rest van de bevolking en bedrijvigheid, die daardoor ook kan gaan verplaatsen. Het laatste lijkt nog niet (massaal) te gebeuren, maar als die trend inzet is het eind zoek aangezien steeds minder mensen hetzelfde belastingbedrag moeten gaan opbrengen... dat lijkt me wel een probleem.

Uiteindelijk gevolg is uiteraard dat productie zich naar landen met lagere loon- (en vaak ook andere) kosten verplaatst, en hier werkeloosheid overblijft. Dit is uiteraard niet best voor de belastingdruk op de rest van de bevolking en bedrijvigheid, die daardoor ook kan gaan verplaatsen. Het laatste lijkt nog niet (massaal) te gebeuren, maar als die trend inzet is het eind zoek aangezien steeds minder mensen hetzelfde belastingbedrag moeten gaan opbrengen... dat lijkt me wel een probleem

 

hoor ik hier een VVD-er kraaien? ;) Nee is flauw, wil alleen maar zeggen dat marktwerking niet DE oplossing is. Ook het laten dalen van de uitkeringen (naar welk niveau) zal niet zorgen voor meer marktwerking. Want waarschijnlijk denk jij dat die mensen dan een betere prikkel hebben om weer te werken (als dat niet de achterliggende beredenering is, dan hoor ik het graag).

 

Maar ik denk dat veel van die mensen die prikkel niet nodig hebben, maar wel passend werk. Omscholing is voor velen niet mogelijk, je kunt niet allemaal hoger opgeleid werk doen namelijk.

 

Daarnaast vind ik Amerika nou niet echt het voorbeeld van goeie resultaten, waar het minimumloon en uitkeringen toch wel erg laag zijn. Dus de oplossing is niet zo eenvoudig als we allemaal zouden hopen.

wil alleen maar zeggen dat marktwerking niet DE oplossing is. Ook het laten dalen van de uitkeringen (naar welk niveau) zal niet zorgen voor meer marktwerking. Want waarschijnlijk denk jij dat die mensen dan een betere prikkel hebben om weer te werken (als dat niet de achterliggende beredenering is, dan hoor ik het graag).

 

Maar ik denk dat veel van die mensen die prikkel niet nodig hebben, maar wel passend werk. Omscholing is voor velen niet mogelijk, je kunt niet allemaal hoger opgeleid werk doen namelijk.

 

Ik vrees ook dat hoe je het ook went of keert er altijd een klein percentage 'niet geschikt' is voor de maatschappij in de huidige vorm. En die dus niet goed mee kan draaien en dus buiten de boot valt. Het is erg verleidelijk om hiervan ook de schuld op henzelf af te schuiven: ze willen niet werken en de uitkeringen zijn te hoog. Eigen schuld dikke bult.

 

Maar ik merk zelf dat een aantal dingen voor anderen helemaal niet vanzelfsprekend zijn. Ik merk bijvoorbeeld af en toe dat sommige mensen gewoon blinde vlekken hebben, bijvoorbeeld met het spelen van een simpel stukje muziekstuk, dingen uitrekenen, dingen uberhaupt te snappen. Dingen waarvan ik voorheen gezworen zou hebben dat ze geen problemen voor anderen zouden opleveren.

 

Nu ik hier zelf kinderen heb rondlopen, merk ik pas dat niet alles voor iedereen even vanzelfsprekend is. Op dezelfde manier moet het zo zijn dat mensen niet goed mee kunnen komen in de maatschappij die wij nu kennen. Of, naar ik aanneem, in om het even welke maatschappijvorm dan ook. Er zal altijd een klein gedeelte zijn dat niet past.

 

Als je de uitkeringen stopzet, zal het er uiteindelijk op neerkomen dat een deel van de uitkeringsgerechtigden er actief iets aan kan en gaat veranderen, een groter deel zal steeds meer gaan steunen op en afhankelijk worden van familie en een ander deel gaat zwerven en zal tenslotte zelfs creperen. Ik heb een familielid dat leidt aan schizofrenie. Zo iemand heeft het heel moeilijk met sociale situaties. Zelfs in lichte vorm (waarbij werken nog wel mogelijk is) is die ziekte funest voor het 'ritselen' van zaken, opdrachten en baantjes die voor anderen met enige inzet zeker haalbaar zijn. Zo iemand komt er nooit.

 

Als ik het me goed herinner heeft zo'n 10% van de mensen last van 1 of andere vorm van sociale problematiek. Je ziet deze mensen daarom ook vaak niet. Het is dan makkelijk om naar jezelf of naar je collega te kijken (liefst naar jezelf, want uit onderzoek blijkt dat men vindt men zelf toch net weer een streepje harder werkt dan de collega) en te concluderen: 'Als wij het kunnen, waarom zij dan niet?'

 

Heeft iemand die uitzending van Zembla toevallig gezien waarbij een aantal mensen ouweltjes uit het ene zakje moesten halen en in het andere moesten stoppen? Zo konden ze werkervaring opdoen met behoud van uitkering. Volledig nutteloos werk. Echt volledig onzinnig. Eén mevrouw zat er al meer dan een jaar, maar ze had het er wel naar haar zin. Zo iemand kun je niet kwalijk nemen dat ze er zelf niet in slaagt een baan te vinden, laat staan een eigen zaak op te zetten.

 

 

Natuurlijk is er altijd een deel van de bevolking dat niet kan werken, bijvoorbeeld door ziekte of handicap. Eerlijkgezegd weet ik niet hoeveel mensen daadwerkelijk niet tot enig werk in staat zijn, maar het zou me verbazen als het meer dan een paar procent van de beroepsbevolking is. Het zou best mogelijk zijn om die kleine groep van een uitkering te voorzien, zonder dat dat een hele grote belastingdruk geeft.

 

Je ziet momenteel echter een situatie waarbij er in nederland laag-opgeleide werklozen zijn (die dus wel kunnen werken en als zodanig werk behoren te zoeken), terwijl er ondertussen werknemers uit bijvoorbeeld polen gehaald moeten worden om een aantal vacatures te vullen.

 

Blijkbaar is het dus toch zo dat het ontvangen van een uitkering aantrekkelijker is dan dat werk aan te nemen, ook wanneer er geen sprake is van arbeidsongeschiktheid. Als het verschil tussen uitkering en minimumloon groter was, zou dit wellicht voor een deel van die personen anders liggen.

Je ziet momenteel echter een situatie waarbij er in nederland laag-opgeleide werklozen zijn (die dus wel kunnen werken en als zodanig werk behoren te zoeken), terwijl er ondertussen werknemers uit bijvoorbeeld polen gehaald moeten worden om een aantal vacatures te vullen.

 

Daar ben ik het inderdaad mee eens. Het gaat hier echter vooral om seizoenswerk. Als je dat werk aanneemt en dan vervolgens weer werkloos raakt levert dat meestal alleen maar meer ergernis op. Dus ja het is zeker zo dat in sommige situaties de uitkering behouden slimmer is dan werk aanpakken wanneer het voorbijkomt.

 

Zo is het verschil tussen minimumloon en uitkering ook niet groot genoeg (wat je al aangaf). Zelfs zo erg dat je er wanneer je werk vindt er financieel op achteruit gaat. Eigenlijk zou je dat werk aan moeten nemen, al is het maar omdat je dan weer voor jezelf zorgt en er sociaal beter aan doet, maar een stimulans is het natuurlijk niet.

 

Maar betekent dat dat de uitkering omlaag moet, of het minimumloon omhoog?

Je ziet momenteel echter een situatie waarbij er in nederland laag-opgeleide werklozen zijn (die dus wel kunnen werken en als zodanig werk behoren te zoeken), terwijl er ondertussen werknemers uit bijvoorbeeld polen gehaald moeten worden om een aantal vacatures te vullen.

 

Moeilijk om dat precies in te schatten. Ik zie in mijn directe omgeving dat laagopgeleiden er niet zo veel problemen mee hebben om met plezier bepaald werk te doen waar ikzelf nu niet echt de uitdaging in kan herkennen.

 

Ik denk dan ook niet dat de manier waarop jij er tegenaan kijkt gelijkwaardig is met de manier waarop zij er tegenaan kijken. Over het algemeen merk ik toch een groot enthousiasme om te gaan werken.

 

Uitzonderingen zijn er ook en ik ken ook iemand die het voor elkaar krijgt 2 uitkeringen aan te vragen naast de uitoefening van een zelfstandig bedrijf. Niet illegaal, maar wel met sollicitatieplicht en aan mij het verzoek hoe dan wel een brief te schrijven waarbij ze NIET aangenomen wordt. Liefst naar functies als heftruckchauffeur, waarbij ze ook absoluut de minste kans maakt.

 

Typisch genoeg is zij ook juist degene die het meest afgeeft op uitkeringsgerechtigden en mensen die in de WAO zitten (de buren).

 

En de discrepantie tussen minimumloon en uitkering is ook moeilijk. Een hoger minimumloon is nauwelijks een optie (hoewel ikzelf van mening ben dat deze niet echt 'maatschappelijk conform' is, maar als ik kijk naar bijvoorbeeld de VS dan kan het nog erger). Uitkeringen omlaag lijkt me ook niet eerlijk. Vooral het boven beschreven type redt zich toch wel, maar een veel grotere groep niet.

 

Feit is dat de maatschappij en economie sterk gericht is op extrovert handelen, mensen die daar niet of minder aan voldoen hebben het soms erg moeilijk.