opdrachtgever betaalt (nog) niet na ontbonden opdracht

[Ruysch]

Mijn eerste bericht op het forum om wat extra ogen mee te laten kijken naar het volgende. (ik ben een vrouw en merk dat ik emotie meeneem in dit verhaal - niet handig :-) )

 

De afgelopen 3 maanden heb ik voor een opdrachtgever gewerkt in een nogal moeizaam traject. Na een maand heb ik een gesprek aangevraagd en hebben we gesproken over de processen en wederzijds van elkaar aangegeven wat we van elkaar nodig hebben om het project te laten slagen. Men was toen nog vol goede moed en enthousiast en wilde graag met mij verder.

 

De 2e maand verbeterde er eigenlijk niets, en in de derde maand hebben we gezamenlijk besloten om niet met elkaar verder te gaan. Ik kan niet de kwaliteit leveren naar mijn eigen standaard, en de opdrachtgever gaf aan de kwaliteit ook onvoldoende te vinden. We hebben daar best een prettig gesprek over gehad, bleef heel zakelijk en we zijn een beetje op een "even goede collega's verder" manier uit elkaar gegaan.

 

Men heeft echter mijn eerste factuur nog niet betaald, en van de 2e aangegeven deze veel te hoog te vinden. Het komt er op neer dat men de uren die ik erin gestoken heb niet in verhouding vind staan tot het resultaat.

 

Het belangrijkste probleem met deze opdrachtgever is dat het van begin af aan al heel lastig was om zaken concreet te krijgen. Ik ben dan ook binnengehaald om "brandjes te blussen" (en dat was hard nodig) De opdrachtomschrijving geeft dus geen duidelijke aanknopingen voor op te leveren producten. Er is afgesproken te factureren op basis van gewerkte uren, per maand achteraf.

 

Vanuit de gedachte dat ik zelf ook een aandeel in het hele verhaal heb ben ik in mijn factuur al uitgegaan van de tijd die ik er bij andere opdrachtgevers (waar alles wel gewoon goed loopt) in zou steken. Ik vind dus dat het wel meevalt met "te hoog" al begrijp ik heel goed dat ze ontevreden zijn over het resultaat, dat ben ik zelf immers ook.

 

Ik werk in een heel specialistisch werkveld waar iedereen elkaar kent, en heb tot nu toe een hele goede reputatie. Die wil ik graag houden dus ik wil het niet keihard spelen. Maar wel op een zakelijke, nette manier afsluiten. Hoe pak ik dat het beste aan?

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

(ik ben een vrouw en merk dat ik emotie meeneem in dit verhaal - niet handig :-) )

 

Daar hoef je echt niet per se vrouw voor te zijn, hoor... ;)

 

Wat wel belangrijk is, is of er vastgelegd is wat je precies hebt gedaan, en dat dat in opdracht van de klant is.

 

Als je klant een heel algemene opdracht heeft gegeven, en jij hebt daar naar eigen inzicht invulling aan gegegeven, dan wordt het namelijk lastig. Als de communicatie daarover daarentegen duidelijk is kun je ze daar (vriendelijk) mee confronteren, en wellicht uit coulance een korting op de tweede factuur geven.

 

De eerste factuur wordt begrijp ik niet betwist, dus die moeten ze gewoon zo snel mogelijk betalen.

[Jeannine vdLinden]

Welkom dan op Higherlevel! :)

 

ben ik in mijn factuur al uitgegaan van de tijd die ik er bij andere opdrachtgevers (waar alles wel gewoon goed loopt) in zou steken.

 

Begrijp ik het goed, dat je al je feitelijk gewerkte uren, niet in rekening gebracht heb?

 

Heb je dat al ergens in de factuur of elders schriftelijk vermeld?

[Ruysch]

Ik heb dat niet op de factuur gemeld, wel aangegeven per mail en in het gesprek dat we erover gevoerd hebben. De opdrachtgever heeft daarbij vermeld dat ze de opgegeven uren nog steeds niet in verhouding vinden tot het resultaat.

 

Ze rekenen me nu dus af op het resultaat, terwijl de opdrachtovereenkomst van gewerkte uren uitgaat. Puur naar de letter kom je er niet uit. Gezien het kleine werkveld heb ik op de lange termijn veel meer baat bij een geruisloos en op goede voet uit elkaar gaan dan dat ik nu keihard mijn gelijk ga halen. Wat overigens niet betekent dat ik het probleem volledig op mezelf betrek en ze alles kado ga geven. Ik heb er de schouders onder gezet en het heeft gewoon niet gewerkt, en daar zijn meerdere factoren voor aan te wijzen waar we het in dat gesprek ook wel met elkaar over eens waren.

 

We moeten ergens in het midden uitkomen. Hoe doe ik dat zo goed mogelijk zonder mezelf in de vingers te snijden?

[4711]

Hoe doe ik dat zo goed mogelijk zonder mezelf in de vingers te snijden?

 

Door een schikkingsvoorstel te doen.

[Jeannine vdLinden]

Nu heb je al iets aan de opdracht gehad, en als dan niet, neem het dan van mijn pijnlijke ervaringen over: vermeld altijd alle gewerkte uren als je in een uurtje-factuurtje situatie zit. Als je zelf vindt dat het in verhouding met de waarde voor de opdrachtgever niet goed zit, kan je dan hoffelijk een korting geven. Je zit dan in een situatie waar je het goede recht heb op al je gewerkte uren -- ook al geef je een deel terug. En dat wordt de uitgaanspunt van de onderhandeling.

 

Wat je nu hebt, ook al komt het op dezelfde neer, is een situatie waarin je al toegegeven hebt dat het werk niet goed was. En dat wordt dan de uitgaanspunt van de onderhandeling. Het is dan veel moeilijker en negatiever.

 

Ik haast me om bij te zetten: ik zeg niet dat het zo is, dat kan ik natuurlijk niet weten. Ik zeg dat het zo over komt. Het gaat om hoe je communiceert, hoe je je grenzen aangeeft.

 

Ik zou inderdaad een schikkingsvoorstel doen, er vanuit gaande dat er een verhouding hoort te zijn tussen wat iets voor het bedrijf waard is, en wat het zou kosten. Maar eerst naar de eerste factuur kijken: ze willen wel de eerste maand erbij in de onderhandeling halen, kennelijk, en ik zou duidelijk aangeven dat het niet aan de orde is om dat ook in acht te nemen, er was kennelijk geen twijfel over de eerste factuur als ik het goed begrijp. Klopt dat?

 

Dan als deze nu eenmaal betaald is, kan je over de tweede een voorstel doen. Of zo zou ik het doen.

[Perry76]

We hebben daar best een prettig gesprek over gehad, bleef heel zakelijk en we zijn een beetje op een "even goede collega's verder" manier uit elkaar gegaan.

Wanneer heb je dat gesprek gehad, en is daarna nog contact geweest?