Metaforen voor ondernemerschap / overheid

[Annedien Hoen]

Ik wil graag eens wat metaforen en stellingen voorleggen om jullie reactie te vernemen (niet alles hangt samen met mijn persoonlijke mening):

 

-Ondernemers zijn de motoren van de economie; de overheid is de garage waar de ondernemer af en toe olie kan verversen, onderhoud kan laten plegen en aanwijzingen kan krijgen over goed onderhoud.

 

-Ondernemers zijn de motoren van de economie; de overheid gaat zitten op de achterbank, int om de zoveel kilometer een heffing en roept dat je je snelheid moet matigen terwijl je weet dat je dan te laat komt, of juist harder moet gaan rijden terwijl je het onverantwoord acht.

 

-Ondernemers zijn als verwende kinderen; ze realiseren zich niet wat er allemaal voor ze geregeld en betaald wordt door de overheid.

Ondernemers vinden het dus te vanzelfsprekend dat ze recht hebben op overheidssteun.

 

-Ondernemerschap wordt nog beheerst door oude wetten van 'het recht van de sterkste'- wie er als bedrijf het succesvolst is zegt dus niet over de kwaliteit van de producten en diensten van de 'zwakkeren'.

Eigenlijk zou er een belangenvereniging van minder dominante en overheersende ondernemers moeten komen. De belangen van de 'underdog' worden niet behartigd en de focus ligt op successtories.

 

-Wie denkt dat ondernemen 'vrijheid' betekent, vergist zich.

 

-Ondernemen is vrijheid.

 

-Er zou een landkaart moeten komen van een soort "ANOB", Algemene Nederlandse Ondernemers Bond. Voor als je verdwaalt of pech krijgt. Lidmaatschap wordt betaald door de overheid.

Daardoor voelt de ondernemer zich minder in een uitzonderingspositie waarbij alle verantwoording alleen gedragen moet worden tegen een zeer groot gemeenschappelijk belang.

 

-De overheid heeft naar ondernemers toe te veel gezichten.

 

-De overheid is eenduidig in haar beleid, goed bereikbaar en de manier waarop ondernemers kunnen functioneren in Nederland is optimaal.

 

-Ondernemen is leuk!

(EENS) ;)

 

Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties!

 

groet,

Annedien

 

 

 

 

 

 

[Nils de Witte]

Tjonge Annedien, wat een moeilijke vragen zo aan het einde van de dag.

 

Kan je ook vertellen waarom je deze metaforen ter discussie wil stellen? Wat zit je dwars? (mag je ook later vertellen).

 

Wat mij betreft zijn ondernemers gewoon ondernemers. Niemand kiest ervoor om de motor van de economie te zijn, en dat is ook niet zo. Ondernemers zijn geen onderdeel van een samenhangend mechanisme. Ze zijn een stuk zelfstandiger. Misschien zijn ze te vergelijken met lange afstandlopers. Ze moeten zich goed voorbereiden, het parcour verkennen, de concurrentie inschatten, voldoende water meenemen en niet te hard van stapel lopen. Als je teveel water meeneemt zak je door je hoeven en als je te weinig water meeneemt haal je het niet. Wat betreft de overheid, zie zou waterstations kunnen inrichte langs het parcour, maar dan moet wel op ze kunnen rekenen. Als je bij het station aankomt en er is geen water dan ben je de klos.

 

Snap je wat ik bedoel? Als ondernemer kan je wel gesteund worden door de overheid, maar je moet er niet van afhankelijk zijn, omdat de overheid geen betrouwbare partner zal zijn. Beleid veranderd, de politieke leiding wordt iedere 4 jaar vervangen en het geld kan gewoon op zijn (zie nu). Liever veel verschillende "kleine waterholes" dan 1 grote die er misschien niet is als je hem nodig hebt.

 

Tot zover mijn mening, nu een reactie op je metaforen:

 

-Ondernemers zijn de motoren van de economie; de overheid is de garage waar de ondernemer af en toe olie kan verversen, onderhoud kan laten plegen en aanwijzingen kan krijgen over goed onderhoud.

 

Vergelijking gaat mank, dus niet mee eens. Overheid kan wel een kaart van het parcour verstrekken, trainingsschema's samenstellen en fourage punten onderhouden (liefst naast andere fourage punten)

 

-Ondernemers zijn de motoren van de economie; de overheid gaat zitten op de achterbank, int om de zoveel kilometer een heffing en roept dat je je snelheid moet matigen terwijl je weet dat je dan te laat komt, of juist harder moet gaan rijden terwijl je het onverantwoord acht.

 

Ook niet waar, geen enkele ondernemer kiest er voor om motor van de economie te zijn. Regels gelden voor iedereen. Ook voor ondernemers EN de overheid. Wat betreft instructies met betrekking tot de "adviessnelheid": De langeafstandsloper moet zelf zijn tempo bepalen. Dat kan niemand voor hem doen. Gaat hij te snel dan haald hij (of zij natuurlijk) de eindstraap niet en gaat ie te langzaam, dan komt ie te laat aan en verliest de wedstrijd.

 

Ondernemers zijn als verwende kinderen; ze realiseren zich niet wat er allemaal voor ze geregeld en betaald wordt door de overheid.

Ondernemers vinden het dus te vanzelfsprekend dat ze recht hebben op overheidssteun.

 

In een aantal gevallen waar. Maar als je als zwakke ouders je oogappeltjes in al hun wensen tegemoet komt, zullen ze nooit wat preseteren en om het hardste roepen dat je ze niks gunt. Als de kindertjes te verwend zijn om voor zichzelf te kunnen zorgen hebben de opvoeders gefaald.

 

-Ondernemerschap wordt nog beheerst door oude wetten van 'het recht van de sterkste'- wie er als bedrijf het succesvolst is zegt dus niet over de kwaliteit van de producten en diensten van de 'zwakkeren'.

Eigenlijk zou er een belangenvereniging van minder dominante en overheersende ondernemers moeten komen. De belangen van de 'underdog' worden niet behartigd en de focus ligt op successtories.

 

Het recht van de sterkste in geen economische wet maar een sociale wet. In de economie geld de wet van de beste. Degene die zijn klanten het beste bedient maakt het meeste winst en kan zo het snelste groeien. Klanten kopen geen producten van nieuwe bedrijven omdat ze daartoe gedwongen worden. Als je klanten je product niet kopen of er niet genoeg voor willen betalen heb je geen "economisch perspectief" en dus geen bestaansrecht.

 

Wie denkt dat ondernemen 'vrijheid' betekent, vergist zich.

 

Inderdaad, de enige keuze die hebt al ondernemer, is het kiezen van je eigen klanten. Vervolgens bepalen zij je leven. Die keuzevrijheid is echter wel vreselijk belangrijk voor een ondernemer.

 

-Ondernemen is vrijheid.

 

Amehoula (nou ja, wel een klein beetje, je mag zelf het tempo bepalen. Ga je echter te langzaam, dan wordt je links en rechts ingehaald')

 

-Er zou een landkaart moeten komen van een soort "ANOB", Algemene Nederlandse Ondernemers Bond. Voor als je verdwaalt of pech krijgt. Lidmaatschap wordt betaald door de overheid.

Daardoor voelt de ondernemer zich minder in een uitzonderingspositie waarbij alle verantwoording alleen gedragen moet worden tegen een zeer groot gemeenschappelijk belang.

 

Ik heb een jaar of 3 geleden een plannetje gemaakt voor de BVio )Bond voor Innovatie ondernemers). Als ondernemers behoefte hebben aan een bond, dan geven ze dat maar aan (lijkt niet zo te zijn). Lidmaatschap mogen ze zelf betalen, dat is bij de ANWB ook zo, anders is er geen werkelijke behoefte aan een bond. Een ondernemer heeft niets met gemeenschappelijk belang. Dat de maatschappij profiteerd van zijn inspanning is een bijkomstigheid. Als de maatschappij meer wil profiteren zou zij ondernemerschap meer moeten stimuleren. Echter, een ondernemer begint geen onderneming omdat de maatschappij daar zoveel profijt van heeft. Dat is bullshit. Alle ondernemingen die zich richten op maatschappelijk nut zijn gedoemd te mislukken. Meestal ontbreekt het bij die bedrijven aan economisch nut. Ondersteuning van dat soort bedrijven is subsidiering van onvermogen.

 

-De overheid heeft naar ondernemers toe te veel gezichten.

 

Wat bedoel je daarmee? Dat de agenda van de overheid niet duidelijk is? Of dat de agenda van de overheid beheest wordt door politieke en persoonlijke ambities? Wie is dat "de overheid"? Kunnen wij "de overheid" een brief sturen of opbellen? De overheid is een nogal abstract begrip.

 

-De overheid is eenduidig in haar beleid, goed bereikbaar en de manier waarop ondernemers kunnen functioneren in Nederland is optimaal.

 

Ik vraag me af of het in andere landen beter gesteld is met het ondernemersklimaat.Ik geloof niet dat het ondernemersklimaat het exclusieve domein is van de overheid, maar als je naar de situatie als geheel kijkt zou ik als ondernemer liever in Nederland iets beginnen als ergen anders.

 

-Ondernemen is leuk!

(EENS)

 

Dat ligt eraan. Is een Triathlon lopen "leuk"? Daar geloof ik niks van. Het is afzien, het kost ontzettend veel tijd en energie en het doet pijn. Een Triathlon lopen is niet leuk. Een Triathlon UITlopen is wel leuk. Het gevoel van de overwinning en-of de prestatie is niet te evenaren. Hoe groter de pijn, hoe mooier het gevoel als je de eindstreep hebt gehaald. De pijn ben je zo vergeten, het gevoel van de voldoenoening blijft de rest van je leven bij je. Dat is leuk!

 

Ik hoop niet dat ik weer tveel mensen voor het hoofd gestoten heb, want dat is niet mijn bedoeling. Ook mijn metaforen zijn bedoeld op over te discussieren.

 

Groeten Nils

 

 

 

[Annedien Hoen]

Kan je ook vertellen waarom je deze metaforen ter discussie wil stellen? Wat zit je dwars?

 

Er zit me niet zozeer iets dwars, ik vind het interessant om de reactie op deze stellingen te horen. Mede omdat je zo een gesprek op gang kunt brengen.

 

[Annedien Hoen]

Het recht van de sterkste in geen economische wet maar een sociale wet. In de economie geld de wet van de beste. Degene die zijn klanten het beste bedient maakt het meeste winst en kan zo het snelste groeien.

 

Is het recht van de sterkste geen natuurwet?

Is de 'beste' in de economie niet ook de slimste?

Kan een agressief beleid een servicegericht bedrijf 'wegdrukken' en zo, zonder de betere partij te zijn toch de meest winstgevende zijn?

 

 

[Nils de Witte]

Het recht van de sterkste is geen natuurwet. Eén op één mischien wel, maar van die situatie is bijna nooit sprake. "de sterkste" staat tegenover een grote massa. Als de sterkste potentatische neigingen krijgt (Tsaar Nicolaas II, Hitler, Bell, Microsoft) gaat "het volk" morren en komt in verzet. De sterkste heeft de macht bij de gratie van de massa. Eigenlijk is de massa het sterkste (op de lange termijn tenminste). En het gedrag van de massa wordt bepaald door sociale wetten en niet door natuurwetten.

 

In de economie is "beste" ook vaak "slimste", tenminste als je je niet beperkt tot techniek. De beste ondernemer is niet altijd de slimste op technische gebied, maar de slimste op commercieel gebied. En commercie heeft helemaal niets met techniek te maken. Bij commercie gaat het alweer om sociale processen en psychologie.

 

Wat betreft je derde vraag: Ik weet niet wat je verstaad onder "agressief beleid". Als dat betekend dat je je agresssief opsteld naar je klanten, dan lijkt me dat weinig zinvol. Dat verlangd een machtbasis naar die klanten toe. Microsoft kan dat bijvoorbeeld, maar op de lange termijn werkt dat tegen je. Als je agressie zich richt op je concurrenten, dan heeft dat zeker zin ja. Microsoft is in zijn machtpositie geraakt, mede door medogenloos op te treden naar zijn concurrenten. Het is alleen beter dat je klanten er niet te veel van merken en dat is vaak wel het geval. Een agressief bedrijf zal zijn agressie ongewild aan zijn klanten tonen, en dat vindt niet iedereen altijd even prettig.

 

Dus ja: tegen je concurrenten zou je medogenloos moten zijn en tegen je klanten juist erg sympathiek. Vergist je echter niet in de loyaliteit van je klanten. Die kan zo omslaag in afkeer als je niet oppast.

 

Groeten,

Nils

 

[TwaBla]

Ondernemers zijn volgens mij mensen die hun lot in eigen handen nemen. Die wachten niet af tot de overheid, de kerk, de school of de ouders een initiatief nemen; ze pakken zelf aan.

 

Dat is zelfs statistisch aangetoond, alleen weet ik de bron niet meer te vinden. Uit dat onderzoek bleek dat ondernemers vaak schoolverlaters zijn. Ze hebben schijnbaar niet het geduld om de hele rit naar het diploma uit te zitten. En degenen die dat wel hebben (de gediplomeerden) zijn goed voorbereid op het werknemerschap. Inherent aan ons onderwijs is namelijk dat je netjes alle procedures moet volgen. Shortcuts zijn niet toegestaan. En daar zijn ondernemers nou net naar op zoek. Vandaar ook dat ondernemers over het algemeen niet zo dol zijn op de overheid. Die creeert meer roadblocks.

 

Onder het mom van ondernemer zijn overigens ook veel zelfstandige werknemers actief. Dat zijn bijvoorbeeld detaillisten die mopperen op branchevervaging of prijsconcurrentie. Of top-managers die de dollar, Japan of de markt de schuld geven van tegenvallende resultaten. Dat vind ik geen ondernemers.

 

Interessant is dat je ook veel ondernemers tegenkomt die helemaal niet winstbelust zijn. In de kunst bijvoorbeeld, maar ook op scholen en in het actiewezen. Zulke maatschappelijke ondernemers hebben gemeen met hun bedrijfsmatige collega's dat ze niet wachten tot de overheid ingrijpt, maar zelf het voortouw nemen.

 

Mijn prikkelende tegenstelling is daarom: In een bottom-up society heb je meer aan ONDERnemers dan aan de OVERheid.

 

 

[Annedien Hoen]

Hallo Nils,

'beste' en 'slimste' en 'sterkste'- ik denk vooral dat het een definitie-kwestie is waar ik zelf ook nog niet helemaal uit ben ;)

In een hiërarachisch denkkader is de markt dominerende de beste of de meest winstgevende, in een sociaal denkkader die, die de sociale belangen het best behartigt, in persoonlijk denkkader de ondernemer die zichzelf en zijn bedrijf in balans weet te houden....ga zo maar door.

Bijvoorbeeld: niet medogenloos tegen je concurrent zijn kan heel goed zijn voor je imago (kan marketing zijn?).

Hoewel er rare geluiden begonnen te klinken toen er sprake van zou zijn dat Microsoft zich met Linux zou gaan bemoeien! (Ze zouden geloof ik op een grote Linux happening gaan rondhuppelen ofzoiets; het fijne weet ik er niet van)

 

TwaLevel:

Ik weet niet of je stelling prikkelend is;

Het woord 'bottom-up' society maakt hem 'in evenwicht'.

(In een appeltaart heb je meer aan appels dan aan abrikozen)

;)

Ik denk dat ook een bottom-up society gebaat is bij een OVERheid omdat er in ieder soort maatschappij sprake moet zijn van een evenwicht. Raakt dit evenwicht verloren dan wordt het een rommeltje.

 

Ondernemers zijn vaak een beetje rebels; deze eigenschap helpt ze door te zetten als het tegen zit, vindingrijk te zijn als er cashflow problemen zijn, zich niet te laten afschepen als iemand ze niet wil betalen, de concurrentiestrijd aan te gaan.

Mensen met een 'werknemermentaliteit' kunnen zich maar moeilijk voorstellen dat mensen voor hun plezier en uit vrije beweging een 'onzeker' bestaan kiezen als ondernemer, terwijl de ondernemer zich niet voor kan stellen dag in dag uit in hetzelfde stramien te 'assimileren'.

Maar ze kunnen niet zonder elkaar; wat moet een ondernemer zonder werknemers (afgezien van de éénpitters natuurlijk).

Bovendien vormen al die werknemers met hun vaste maandelijkse inkomen een betrouwbare afzetmarkt.

 

Verder vraag ik me af of je als ondernemer niet net zo goed niet echt zoveel vrijheden hebt als je graag denkt.

Al je keuzes en handelingen moeten aan bepaalde voorwaarden voldoen; is dit een fact of life of een restrictie?

In hoeverre ben je bijvoorbeeld als dienstverlener niet steeds een klein beetje de werknemer van iemand als je een opdracht uitvoert?

 

Ik vind onze overheid trouwens behoorlijk ondernemend.

Ik denk dat Nederland een pro-actieve mentaliteit heeft, met grote ambities. We zijn maar een klein blobje op de Europese kaart- en misschien kwantitatief niet zo'n grote speler, maar kwalitatief zeker.

Ik vind dat je dit terugziet in het beleid omtrent ICT (hoewel sommige dingen in de soep lopen vind ik het toch gaaf dat de ambities zo hoog liggen en er zo'n push vanuit de overheid wordt gepleegd), stimulatie en steun.....

Het feit dat de overheid bijvoorbeeld reclame maakt voor zichzelf, ook gewoon aan marketing en branding doet..."Nederland is klein, denk groot" en dat bewustzijn tracht aan te wakkeren, ook onder zijn burgers! Ik vind het leuk! ;D Ik vind dit forum ook leuk, en dit forum is Economische Zaken.

 

Wat zegt het over het schoolsysteem dat zo veel mensen met een zelfbeschikkend karakter zich er niet in kunnen handhaven?

 

Zou je oorspronkelijke stelling nog prikkelender kunnen?

 

Groet,

Annedien