Te tegendraads

[Gast mieke]

Na enige maanden op dit forum rondgezworven te hebben, begon mij steeds wat op te vallen. Héél vaak wordt in een post zijdelings melding gemaakt van een conflict dat de HL-er heeft gehad met deze en gene, vaak met de voormalige werkgever(s), soms met anderen.

 

Dat is denk ik ook wel begrijpelijk, want om een onderneming te beginnen zal het zeker helpen als je eigenwijs bent, innovatief, anders, doorzettingsvermogen hebt, kortom allemaal eigenschappen die erg vruchtbaar kunnen zijn om iets te bereiken maar bij een beetje overkill moeizaam kunnen werken bij een samenwerking.

 

Maar ben je eenmaal ondernemer, dan is het van levensbelang dat je goed contact krijgt met je klanten. Als ze een richting uit willen die je echt verkeerd vindt, helpt het natuurlijk niet echt om ze als stom te behandelen, ook al zijn ze dat soms wel. Een dienstbare mentaliteit ligt mij niet zo. Dat is meestal niet erg, klanten hebben juist om die reden vaak respect voor je, maar ik beland soms ook in een weinig gelukkig gesprek met een klant waarvan ik achteraf denk, had ik beter kunnen aanpakken, meer begrip moeten tonen. Hebben jullie dat nou ook?

 

Mieke

 

[nonex.nl]

Ik heb geen moeite met een dienstbare mentaliteit, daarom ben ik ook dienstverlener.... ;D ik vind het zelfs leuk om mensen te helpen! Waar ik wel moeite mee heb als ik beperkt wordt in mijn mogelijkheden en ontwikkeling. In loondienst heb ik dat ervaren, en als ondernemer geniet ik van veelzijdigheid.

 

Overigens betekend een dienstbare mentaliteit naar mijn opdrachtgevers niet dat ik geen tegengas geef. Je huurt me in omdat ik specifieke kennis heb, en die gebruik ik om jouw inzichten aan te scherpen. Voorbeeld: juist als het om budgetten en uitvoering van interieur gaat denk ik met je mee, maar geef ook vaak aan dat je ergens niet op moet bezuinigen. Je hebt immers een doel, en als ik jou veel keuzen zou laten maken die je niet tot dat doel leiden geef ik je een slecht advies. Kritisch naar mijn opdrachtgevers zijn is ook dienstbaar.

[Daphne B.]

Hoi Mieke,

 

als adviseur mag je ook gerust constructief kritisch zijn en spiegelen met je klant (dat wordt vaak ook van je verwacht, omdat 'klankborden' van eigen medewerkers niet geaccepteerd wordt).

 

Mijn ervaring is, dat je mensen het beste met argumenten kunt overtuigen, als ze een richting op willen die volgens jou niet zo handig is. Dat heeft niets met dienstbaarheid te maken, maar met goed advies.

 

Maar kritisch zijn en feedback geven, betekent altijd dat op de zaak moet spelen en niet op de persoon. Soms moet je daar misschien je eigenwijsheid even voor opzij zetten en moet je vooral goed luisteren en letten op signalen die je aangeven hoe ver je met je feedback kunt gaan. Niet iedereen is er klaar voor om te horen dat de richting die hij net zo goed bedacht had en zo fantastisch vond, misschien toch niet zo'n goed idee is. Elke persoon heeft zijn eigen feedback-buffer en sommigen zijn er snel doorheen. De gouden regel is nog altijd 'C'est le ton qui fait la musique!', eigenwijs of niet!

 

Groeten,

Daphne

[TwaBla]

 

Er zijn altijd klanten/opdrachtgevers die verwachten dat je als brave opdrachtnemer reageert. Wanneer je een zekere expertise vertegenwoordigt en wat vakmanvrouwschap wil inbrengen, is het echter veel interessanter om samen te werken met klanten die jou juist daarvoor inschakelen. Zulke klanten willen ook alternatieven horen, ze willen kritisch behandeld worden.

 

Soms hebben die zelf ook expertise, en dan zul je een zeker professioneel respect voor elkaar moeten tonen. Niet teveel op je eigen gelijk hameren, maar dat geldt dan voor de opdrachtgever en opdrachtnemer tegelijk. De klanten waarmee je zo'n verstandhouding kan opbouwen, en dus ook samen risico's kan nemen (want lang niet alles is zeker) zijn wat mij betreft de meest interessante. En als je je de luxe kan permiteren om alleen met interessante opdrachten te werken, dan doe je dat toch gewoon.

 

Ook als het af-en-toe eens tot een conflictje leidt. ;)

[Gast mieke]

Soms moet je daar misschien je eigenwijsheid even voor opzij zetten en moet je vooral goed luisteren en letten op signalen die je aangeven hoe ver je met je feedback kunt gaan. Niet iedereen is er klaar voor om te horen dat de richting die hij net zo goed bedacht had en zo fantastisch vond, misschien toch niet zo'n goed idee is.

 

I know, I know !!!

Maar het lukt soms/vaak niet. Daarbij moet ik wel de kanttekening maken dat veel van mijn klanten zelf ook heel tegendraads zijn, boos op de hele wereld en vooral op hun a.s. ex (ik ben advocaat), dus ook snel boos op mij. Maar goed, als professionele dienstverlener moet ik dan daar natuurlijk niet vol gas ertegenin, hoe onredelijk iemand ook is. En dat valt me niet altijd mee.

 

Mieke

[Erik@chainsupport]

Daarbij moet ik wel de kanttekening maken dat veel van mijn klanten zelf ook heel tegendraads zijn, boos op de hele wereld en vooral op hun a.s. ex (ik ben advocaat), dus ook snel boos op mij. Maar goed, als professionele dienstverlener moet ik dan daar natuurlijk niet vol gas ertegenin, hoe onredelijk iemand ook is. En dat valt me niet altijd mee.

 

Dat is toch ook om gek van te worden? Wil je ze helpen zo goed als je kunt, krijg je nog die shit over je heen. ???

 

Hoe verleidelijk ook (zeker als je zelf ook bekend bent met het korte lontje ;) ), het minst-effectieve dat je kunt doen is meegaan in de boosheid van je client. Ik heb ooit eens een communicatietraining gehad die gebaseerd was op de beginselen van de Transactionele Analyse. Daarin zit een communicatiemodel waarin mensen vanuit drie 'interne rollen' communiceren: kind-ouder-volwassene. In de gesprekken die jij kort beschrijft, lijkt het er op alsof jouw client vanuit zijn ouder-rol reageert. Je herkent die rol aan woorden als 'moeten-waarom-dwingen-nooit-niet-altijd' en je kunt deze rol ook herkennen aan zaken als onredelijke eisen en star vasthouden aan eigen gelijk.

 

Wanneer twee mensen met elkaar vanuit dezelfde rol communiceren, kan die communicatie 'eindeloos' voortduren. Dus: jouw client praat vanuit zijn 'ouder-rol' en is boos en jij praat ook vanuit je ouder-rol, want je wordt boos door dingen die je client zegt.

 

Om je gesprekspartner in een andere rol te krijgen, moet jij dus vanuit die andere rol gaan communiceren. Effectieve communicatie doe je het gemakkelijkst vanuit de rol van volwassene. Daar horen woorden bij als 'ik merk-ik kan-wie?-wat?-waar?-wanneer?-ik kies' en het gedrag dat hoort bij de rol van volwassene is empathie, belangstelling, zelbewust.

 

Je moet maar eens google-en op transactionele analyse en dan kom je heel wat tegen.

 

En er zijn vast wel mensen in je omgeving die eens een paar van die moeilijke gesprekken met jou willen 'naspelen'. Kun je een beetje experimenteren met de gevolgen van je eigen communicatiestijl. Dat vond ik eigenlijk nog het meest waardevolle van die training: de kernvraag was steeds: wat deed ik (goed/fout) in mijn communicatie dat die ander zo deed reageren?

 

Succes!

[Gast mieke]

 

Om je gesprekspartner in een andere rol te krijgen, moet jij dus vanuit die andere rol gaan communiceren. Effectieve communicatie doe je het gemakkelijkst vanuit de rol van volwassene. Daar horen woorden bij als 'ik merk-ik kan-wie?-wat?-waar?-wanneer?-ik kies' en het gedrag dat hoort bij de rol van volwassene is empathie, belangstelling, zelbewust.

 

Dit vond ik een mooi stukje, daar heb ik wat aan.

 

Overigens zit het probleem vooral in mijn eigen ergernis. Heb wel trainingen gedaan (werk ook als mediator), ook rollenspelen, maar soms wil ik gewoon niet doen wat het meest verstandig is. Ik vind het lastig om daarmee om te gaan.

 

Maar mijn draadje ging eigenlijk over wat anders, een breder item.

Wij HL-ers zijn volgens mij allemaal van die types die het allemaal zo goed weten, zit dat niet in de weg aan het contact met je klant?

 

Om een voorbeeld te geven: je ziet nogal eens dat de communicatie op HL met iemand in een draadje helemaal uit de hand loopt. De poster reageert vervelend, krijgt anderen over zich heen, gaat nog meer provoceren, enz. En dan zie ik soms in het profiel of het onderschrift dat de poster iets is als coach, begeleider, enz, en het woord communicatie valt ook nog verschillende keren in het bericht. Bovendien heeft de coach het dan soms ook nog over ruzies met vorige werkgevers. Ik heb het niet over een bepaald figuur, maar ik zie dit geregeld voorbijtrekken.

 

Die combinatie zette me aan het denken over mijn eigen functioneren en de tegenstrijdigheid van ondernemerskwaliteiten in het algemeen.

 

Mieke

[Erik@chainsupport]

 

Wij HL-ers zijn volgens mij allemaal van die types die het allemaal zo goed weten, zit dat niet in de weg aan het contact met je klant?

 

Ik herken het dilemma. Ik probeer me wel eens in te denken hoe ik als klant het zou vinden om met zo'n betweterige leverancier/dienstverlener opgescheept te zitten. Dat maakt dat je dan toch weer met je beentjes op de grond beland.

 

Maar je hoeft er ook niet omheen te draaien dat de klant een beroep op je doet omdat hij jouw deskundigheid op prijs stelt. Dan gaat het er dus om hoe jij je boodschap verpakt.

 

Daarnaast probeer ik ook de raad van mijn wijze oude oma in gedachten te houden: 'geduld is een schone zaak'.

Moderne deskundigen hebben daar een formule voor bedacht: E=KxA.

[Gast mieke]

E=KxA ?? :o ::) :o

[Edo van Santen]

de E is vast Eigenwijs, de K en de A weet ik niet ;D

[nonex.nl]

Effect=kennisXaandacht ???

[Erik@chainsupport]

Sorry :-[

Effect (van een beslissing of van een advies) = kwaliteit x acceptatie

 

Dus als je een advies geeft dat op kwaliteit 100% scoort, maar het advies wordt niet geaccepteerd, dan het is het effect van dat advies gewoon 0 (nul).