AmazingMinds

Gevonden

Nav het topic over mobiele applicaties, een verhaal met 4 redenen over waarom innovaties kapotgaan aan onze eigen te snelle kritische geest. Link naar het hele artikel in de Volkskrant (registratie vereist)

Haha :) Wat ik uit dat voorbeeld haal is dat het niet altijd om die ene veldslag gaat, maar om de totale oplossing. Soms is het voldoende om te constateren dat je probleem niet on-oplosbaar is. Daar kun je dan weer voldoende inspiratie uithalen (om bijvoorbeeld een kernbom te bouwen die de oorlog beindigt) Ik snap waar je vandaan komt, maar mijn insteek is dat je bij de oplossing van problemen (zeker in het beginstadium) niet te snel naar haalbaarheid moet kijken. Dat staat creatieve gedachtevorming in de weg. Ik werk dan ook het liefst met wat abstractere concepten. Bij ons in het toilet hangt op het prikbord een artikel uit de volkskrant (ik geloof van ergens in mei) over hoe deze Nederlandse calvinistische kritische geest een boel innovatie in de weg staat. Ik zal eens kijken of ik die ook online kan vinden, want het is sowieso wel interessant leesvoer.

Christine, ik las hier dat daar heel interessante opties voor bestaan. zrski, misschien kun je wat met tss.nl? Maar ik moet zeggen dat ik ook wel benieuwd ben naar de concrete uitwerking van zo'n concept, dus houd ons op de hoogte. Mocht je nog problemen tegenkomen, dan hoor ik het ook graag.. Anders moet ik weer op zoek naar een nieuw probleem voor tijdens het fietsen... ;D

Nou, ik hield mezelf op de fiets voornamelijk bezig met de (inmiddels fascinerende) shotcode casus. Daarbij ging ik even uit van mijzelf als mobiele gebruiker en een artikel dat ik laatst heb gelezen over usability. Daarbij was de stelling: je stuurt je gebruikers downstream (je maakt het makkelijk om de goede dingen te doen), foute handelingen voeren ze upstream uit (je maakt het moeilijk om het foute te doen). De vraag was: hoe wil ik als consument zo´n applicatie installeren? Het antwoord is dat ik dat eigenlijk helemaal niet wil! Ik wil gewoon een foto maken van een shotcode en dat er dan automatisch iets gebeurt. Of het programma zich dan zelf installeert, maakt me niet uit: zolang ik er maar niks van merk. Ik wil geen opties hoeven instellen, niet naar een website of wat dan ook. Eigenlijk zou het ultieme zijn, dat ín de shotcode de programma-installatie zit ingebakken (hier kom ik zo op terug). De 1e keer dat ik een shotcode gebruik, wordt de shotcode-lezer automatisch geinstalleerd. Maar goed, dat zorgt voor een probleem, want tja, hoe interpreteer je iets, waar je nog geen regels voor kent? Dan heb je eigenlijk een soort zelfreproducerend programma nodig. En zo kwam ik op de virusgedachte. Want virussen zijn voor zover ik weet de enige programma's die zichzelf kunnen voortplanten, zonder dat je daar als gebruiker bewust van bent. En nu is deze eigenschap van virussen in 90% van de gevallen negatief, maar voor een shotcode-applicatie zou het misschien wel de oplossing kunnen zijn. Stel je voor dat je je applicatie, inclusief installatie, zou kunnen narrowcasten. Stel je voor dat ik voor een concertposter met shotcode sta en op het moment dat ik de poster lees het volgende bericht op mijn telefoon krijg: "Met de shotcode kun je direct een kaartje voor dit concert kopen. Klik op ja om de wizzard te volgen en het kaartje te bestellen" Als ik vervolgens op ja klik, krijg ik de voor mijn telefoon geschikte shotcode reader geinstalleerd op mijn telefoon en gelijk een stap voor stap uitleg over wat ik moet doen: "hou nu de telefoon voor de shotcode en klik op OK" Op die manier verpak je de distributie van je applicatie (via narrowcasting?) binnen het algehele proces van het lezen en interpreteren van een shotcode. De gebruiker hoeft in dat geval dus geen extra handeling uit te voeren om de applicatie te installeren. Bovendien kun je dat proces stroomlijnen: je stuurt het juiste bericht (inclusief reader voor de bewuste telefoon) alleen naar telefoons die geschikt zijn. Samengevat: Maak de distributie automatisch via narrowcasting (oid), stuur berichten als virussen (bericht + zichzelf installerende applicatie), verpak dit binnen een wizzard voor de gebruiker. Mensen met ervaringen in de virusbusiness zullen je ongetwijfeld veel technische informatie kunnen geven over een dergelijk distributiemodel..

Daarover kwam ik laatst een leuke quote tegen:

Enter the world of ShotCode ;) En toch is dat een gek meta-probleem (als we nu teveel offtopic gaan, dan hoor ik het wel, dan start ik een nieuw topic) eigenlijk. Want je lost dat probleem na de 1e keer wel op, maar je stuit voordat je dat probleem kan oplossen op hetzelfde probleem als dat je oplost. (come again? ;)) Wat ik me afvroeg tijdens m'n creatieve fiets-sessie: heb je wel eens contact gehad met programmeurs in de (anti-)virus-wereld?

Ligt daar niet de grootste business-kans eigenlijk?

Vroeg opstaan en lekker op het balkon zitten werken.. Op het moment dat de zon daarop komt te staan (tussen 4 en 5), is het tijd om op te houden en een biertje te pakken :)

Mijn ervaring met feestjes heeft te maken met de 'gouden-bandjes' regel.. Elk feest krijgt instant uitstraling als bepaalde opinieleiders gouden vipbandjes voor het feest hebben. Waar ze vandaan komen is altijd een groot mysterie en leidt altijd tot een grote zoektocht. Als die faalt, gaan mensen uiteindelijk altijd wel naar het feest ;) Zoiets zou je ook met een shotcode kunnen doen. Kom je op het feest met een shotcode-kaartje, dan ben je vip. Zo niet, nouja.. dan niet :) Op die manier vang je gelijk het probleem af dat mensen misschien niet een geschikt mobieltje hebben. Verder ben ik het wel een beetje eens met bovenstaande reacties. Zorg vooral dat het simpel blijft, zorg dat het logisch is dat je een shotcode moet gebruiken en niet alleen gezien wordt als een handeling die eigenlijk overbodig is. Dat komt je boodschap niet ten goede.

Tja, hoe doe je dat? Geen idee eigenlijk :) Ik probeer denk ik zoveel mogelijk de mensen om mij heen te inspireren, vooral diegenen die hun eigen potentie en focus nog niet zo zien. Maar dat is meer omdat ik het ook 'gewoon leuk vind' om goeie gesprekken met mensen te voeren, zonder dat ze bang hoeven te zijn dat er op enige wijze opportunistisch gedrag optreedt. Een lekker avondje discussieren, samen kansen bedenken, keuzes maken, visie vormen, ik krijg er een ernorme energieboost van als ik zie dat iemand daardoor als mens groeit.

Ik probeer (als quasi-ondernemer) gewoon zo iemand te zijn, scheelt ook weer zoeken ;)

Via workhappy.net (sowieso een killer blog) werd ik op http://www.hamachi.cc/ gewezen, waarmee je snel, eenvoudig, gratis en veilig een VPN netwerk kan opzetten.

Werkt dat echt zo?

Omdat ik vanuit mijn onderneming onder andere een hoofdredacteurschap vervul, zit ik vaak in het buitenland. Meestal gaat het dan om perioden van een week, soms langer. Mijn vraag is nu wat ik voor zo'n reis nu aan uren kan registreren? De reis naar Schiphol alleen al kost 3 uur, maar ter plaatse? Ik kan daar moeilijk niet aan het werk zijn, maar om nu 16 uur per dag te rekenen lijkt me ook weer zoiets...

Dan kost het dus vooral wat ;)

Definieer: goedkoop. Met alle wil van de wereld kan ik een weblog als www.frankwatching.com en mensen als Frank Janssen als goedkoop zien. Hetzelfde geldt overigens voor de CEO's van Sun..

Ik snap niet zo goed waarom mensen dat beeld hebben van studies 'uit een boekie'. Hedendaagse studies zijn (naar mijn ervaring) juist redelijk/te praktijkgericht, waarbij je een combinatie van kennis en vaardigheden geleerd wordt. Ik vind het dan ook een beetje een discussie op het niveau van 'op strafschoppen kan je niet trainen'. De achterliggende gedachte - ervaring is niet te leren, maar enkel te ervaren - is namelijk maar een deel van het probleem. De vaardigheden die verbonden zijn aan het ondernemersschap zijn, net als bij het voetballen, namelijk prima aan te leren. Sterker nog, ik denk dat een gezonde dosis multidisciplinariteit zoals je die tegenwoordig bij veel economische/bedrijfskundige/psychologische studies ziet juist erg bijdragen aan ondernemersvaardigheden, door een bredere blik te geven op de wereld dan slechts 1 discipline. Zonder ondernemende persoonlijkheid geen drive, zonder kennis geen idee, zonder vaardigheden geen onderneming.

Juíst om die reden. Pay it forward! Een weblog is vele male oprechter dan een persbericht of een verkoopgesprek. Het stelt je in staat om echt een customer-centered-organization te worden en de waardering die je daarvoor zal krijgen, heeft een stevigere basis dan het marketen via de meeste andere kanalen. Het is imho dan ook vooral iets waarop je voor de lange termijn moet inzetten. De opbrengsten ervan zijn na die investering wel vele malen echter en dus veel moeilijker af te breken... Edit: daar komt nog een reden bij, ik vind het toevallig gewoon leuk om te schrijven, dat is ook een gedeelte van mijn werk. Een blog stelt me in staat om dat eenvoudig te delen, en dat lijkt me altijd beter dan dat ik mijn gedachten voor mezelf houd: dan weet ik zeker dat er niets mee gebeurt :)

Die uitspraak is nou net weer een die ik wel begrijp: je wilt als investeerder toch een stukje commitment (lees: 110%) van een ondernemer. Maar goed, ik ontkom er in ieder geval op dit moment niet aan parttime te ondernemen. Het is niet ideaal, maar het is niet anders.. Ik besta in ieder geval wel ;)

Dat is dus de filosofische discussie.. over het ondernemer zijn. Het urencriterium voor 'ondernemersaftrek' is de praktische kant van het parttime ondernemen. Een concreet voorbeeld: ik ben een onderneming aan het opzetten, mijn middelen zijn zeer beperkt en tot nu toe is er geen investeerder. Was die er, dan zou ik graag fulltime ondernemen. Tot die tijd moet ik echter wel elke maand de huur betalen en 's ochtends een boterham is ook wel aardig. Dat leidt tot de situatie dat ik praktisch parttime ondernemer ben, met hoeveel ondernemers-ideeen ik fulltime ook rondloop.

Ik heb het idee dat je maar een heel klein deel van je idee hier deelt. Daarom is het moeilijk om een specifieke oplossing voor een supply chain management probleem te geven. Houdt het volgende in gedachten: Totale voorraadkosten bestaan uit kosten per bestelling (administratie e.d.) en kosten per op voorraad gehouden item (de prijs van het item, de kosten voor het fysiek op voorraad houden, rente, etc). Dat vertaalt zich wiskundig in: (Gemiddelde voorraad * Voorraadkosten per item) + (aantal bestellingen * bestelkosten per bestelling) In deze formule kun je een balans vinden, waarbij de optimale voorraad en bestelgroote bepaald worden. Je kan redelijk intuitief zien dat hoe groter je voorraad (voorraadkosten), hoe minder bestellingen (bestelkosten) je hoeft te doen. Het is dus een beetje afhankelijk van de kosten per bestelling tegenover de voorraadkosten en de vraag naar het product (die bepaalt je omloopsnelheid) hoe groot je voorraad moet zijn. Om terug te komen op je post: door te onderhandelen met een leverancier over bijvoorbeeld het aantal producten, kan je de kosten per bestelling terugbrengen. Dan wordt het gunstiger om minder voorraad te hebben.. Op een eenvoudige manier bepaal je een optimale voorraadgrootte en bestelgrootte middels de EOQ formule. Als je op google zoekt, dan kun je daar genoeg over vinden, voordat ik verzand in een wiskundige ;)

Los van de filosofische discussie, maar gewoon puur praktisch: leg dat maar uit aan de belastingdienst..

En part-time ondernemers, kunnen die ook terecht op Sproutstart?

Dat klopt, daarvoor heb ik wel een soort kritische massa nodig, al was het maar om de dienst uberhaupt nuttig te laten zijn. De kwaliteit van de dienst wordt mede bepaald door het aantal gebruikers. Ik heb die massa al wel met 1 afdeling, maar daar heb ik weinig aan als het gaat om mond-op-mond reclame voor een specifieke sport. Uiteraard, 1x klikken, een emailadres invoeren en klaar. Kost 10 seconden. Hmm, dat is een interessante, ga ik over nadenken! thx.