Wout Tankink

Dit is mogelijk met elk script dat mail kan versturen (via in het systeem ingebouwde SMTP-server of via een externe SMTP-server), waarbij het mailadres, de aanhef (en andere informatie om het bericht te personificeren) per te versturen mailtje uit een database gehaald worden en samengevoegd wordt met de bulk (de nieuwsbrief zelf). Het versturen is allemaal niet erg moeilijk (maar meer specifiek kan ik niet zijn, omdat de invulling grotendeels afhankelijk is van de manier waarop de data is opgeslagen). Ik stuur zelf met enige regelmaat een nieuwsbrief vanuit een eigen systeem gebaseerd op Zope. Hierbij wordt gebruik gemaakt van Python-scripts. De grote uitdaging zit hem in het gemakkelijk verwerken van bounchemeldingen, retourberichten en afmeldingen. Je moet hieromtrent een policy ontwikkelen en uitvoeren. Afhankelijk van de grootte en kwaliteit van je verzendlijst (en de kwaliteit van je nieuwsbrief) kunnen dit behoorlijke aantallen zijn. Om deze reden zou je ervoor kunnen kiezen gebruik te maken van gespecialiseerde software of dienstverleners.

Het persoonlijkheidsrecht is met name bedoeld om kunstenaars te beschermen en anderen die hun reputatie ontlenen aan de uiterlijke kenmerken van hun creaties. in het geval van software zou dit persoonlijkheidsrecht met betrekking tot functionaliteiten of vormgeving betekenis kunnen hebben. Het moet dan wel een heel karakteristiek werk zijn (dus vorrmgeving zeker niet op basis van met het ontwerpsysteem meegeleverde templates e.d.). In het geval software geschreven wordt op basis van een functionele specificatie van een derde, lijkt het me (ik geen jurist, maar eigenwijs) erg onwaarschijnlijk dat je enige feitelijke bescherming aan het persoonlijkheidsrecht kan ontlenen.

Ik heb eertijds KPN ook op de hoogte gesteld van een gewijzigde handelsnaam. Ik werd gecconfronteerd met dezelfde ellende: kosten plus een contractsovernameformulier. Omdat ik geen zin had in kosten en de implicaties van het invullen van het contractsovernameformulier niet kon overzien. Je tekent dan voor allerlei kleine letters (die ik niet ga lezen), waarin zou kunnen staan dat ik opnieuw aan de minimumcontarctsduur gebonden ben. Ik heb het gelaten voor wat het is. De grap is nu dat in het ene geval dat ik een aanmaning van kpn mocht ontvangen in verband met deze aaansluiting wel de juiste gegevens vermeld waren. Dus: ze kunnen het wel, maar het zijn zuigers

Als oud-werknemer heb je geen enkele verantwoordelijkheid voor de werking van hun systeem na je vertrek. Wel moet je alles keurig achterhalen (incl. documentatie voor zover beschikbaar) en zonder ingebouwde 'time bombs' (hoewel je voor een toekomstig year 2000-probleem niet verantwoordelijk gehouden kan worden). Ook documentatie die je als werknemer eventueel met toestemming thuis had, moet je bij je werkgever achterlaten. Blijkbaar ben jij de persoon met de meeste kennis van hun systeem. Dat is een comfortabel uitgangspunt, indien hun systeem later aangepast, uitgebreid of gerepareerd moet worden: jij kunt het sneller en kan daardoor een hoger tarief vragen. Laat je daarbij niet beperken door je eigen gevoelens omtrent redelijkheid. Omdat jij het systeem kent, ben je ook beter dan een ander in staat bepaalde klussen fixed-price aan te nemen. Dat maakt een hoog tijdstarief dikwijls beter aanvaardbaar.

My 2 cents: 1. boekhouden is een algemene vaardigheid die je moet leren: het is meer dan tellen of invullen, zoals autorijden meer is dan sturen en remmen 2. een boekhouding moet toegesneden zijn op een bedrijf Ad 1. Er zijn in de boekhandel en bibliotheek pockets beschikbaar die je de grondbeginselen van boekhouden bijbrengen. Ad 2. Horeca of retail (met veel kashandelingen) vraagt een andere boekhouding dan een consultancy firm met maandelijks enkele uitgaande facturen. De rechtsvorm (eenmanszaak) is niet invloed. Een degelijke boekhouding is in de eerste plaats een hulpmiddel voor jezelf, maar maakt je ook geloofwaardiger tegenover externe partijen Algemeen: Keep It Simple Stupid mijn ervaring is dat in eerste aanleg een Excel-sheet nuttig is, dan een uitgebreid en daardoor ingewikkeld boekhoudprogramma of -systeem.

Je kunt natuurlijk wel met je oud-werkgever om tafel gaan zitten: 1. om een licentie te verwerven op de software die je eerder in loondienst ontwikkeld hebt; 2. om de eigendomsrechten op de software van hem over te nemen, waarbij je hem een licentie verschaft voor gebruik binnen zijn onderneming. Beide modellen zijn alleen interessant als jij de software wilt gaan gebruiken voor een andere markt dan waar je oud-werkgever op opereert. Een laatste mogelijkheid is dat je soortgelijke software zelf ontwikkelt. Maar 1. je zou in een juridisch gevecht kunnen komen met je oude werkgever vanwege het vermeend kopieeren van code; 2. hoewel ideeen geimplementeerd in software in het algemeen niet beschermd zijn, kan er kan kennis in het software-systeem geimplementeerd zijn die je als oud-werknemer voor je moet houden en ook zelf niet mag exploiteren (ook als je ze niet letterlijk kopieert, bijvoorbeeld recepten of specifieke werkwijzen)

Dank 'seniors' voor jullie relativerende opmerkingen over karma. Het is mij duidelijk geworden welke betekenis karma heeft en ik zie nu ook in dat een eBay-like reputatiesysteem niet nodig is. Het resultaat voor mij: 1. nieuwe motivatie een bijdrage te leveren aan HL 2. zoekfunctionaliteit van HL leren hanteren

IIs het een idee zulke lolbroeken hun 'werk' wat moeilijker te maken, door het uitdelen van kneusjes of reusjes voor te behouden aan leden die al langer geregistreerd staan, zelf een karma boven een bepaalde grens hebben (bijvoorbeeld 5, waarbij de reusjes door minstens 3 verschillende leden gegeven moeten zijn) en in het geval van een 'ban' het IP-nummer te blokkeren voor nieuwe aanmeldingen. Of maak ik het leven moeilijker dan het is?

Ik ben tamelijk nieuw hier op HL. Tot voor enkele dagen heb ik alleen gelezen (gelurkt, zo u wilt), nu ook enkele reacties gegeven. Ik was apetrots op mijn eerste reusje gisteren. Ik had nog niet de indruk al in die mate een nuttige bijdrage te hebben geleverd. Maar het stond er toch echt: karma +1. Des te groter was vandaag de teleurstelling. Mijn karma was gedaald tot 0. Het voelde alssof de Heilige Geest uit mij was heengegaan. Ik kon mij niet voorstellen welke bijdrage voor wie de aanleiding voor de beoordeling 'kneusje' moet zijn geweest, want naar ik begrepen heb, doet dat je karma weer dalen. Daaarom zijn mijn vragen: 1. is het mogelijk op HL inzicht in het ontstaan van je karma te krijgen, zoals wie jou eeen beoordeling heeft gegeven? 2. is het een idee een reputatiesysteem soortgelijk aan dat van eBay te gaan hanteren, waarbij inzicht in het ontstaan van de reputatie verkegen kan worden en de beoordeling gemotiveerd kan worden? 3. is er (vaak, vaker) sprake van lolbroeken op HL die kneusjes en reusjes als ware het pepernoten rondstrooien; indien dat het geval is: worden zij - indien bekend -geweerd van HL en wat gebeurd er dan met de door hen rondgestrooide 'pepernoten'?

Ik heb haar vriendin gisterenavond prive van advies voorzien, waaronder een reactie op de brief die zij van de advocaat van de tegenpartij heeft ontvangen. Priveberichten ondergraven de waarde van het forum, maar kunnen - zoals in dit geval, dat van een juridisch geschil - noodzakelijk zijn. Bij een juridisch geschil kun je de tegenstander beter niet in je kaarten laten kaarten. Dit is een verkorte, veralgemeniseerde weergave van mijn advies. Het geschil betreft de overeenkomst in handelsnaam en domeinnaam. Ik heb haar erop gewezen dat de tegenpartij langer op de markt actief, daarom waarschijnlijk meer belang bij de zaak heeft en dus langer en harder zal strijden. Bij een juridiscch conflict zijn er vaak toch 2 verliezers: de partij in wiens voordeel beslist of geschikt is, moet toch vaak een groot deel van de eigen juridische kosten zelf betalen en haar eigen inspanning/moeite blijft ook onbetaald. Over externe juridische advisering: Vervolgens heb ik gesteld dat veel advocaten feitelijk incompetent zijn in een dergelijk vakgebied (handelsnamenwet, merkrecht, domeinnamenrecht), maar dat niet melden wanneer je hen om advies vraagt. Een gespecialiseerde jurist (mogelijk, maar niet noodzakelijkerwijs advocaat) zal de situatie snel en goed in kunnen schatten en is daarom een betere keuze. De brief van de advocaat van de tegenpartij staat vol onzin. Zij beroept zich op het a. merkrecht b. auteursrecht Ad a. Merkrecht is alleen van toepassing indien de naam als woordmerk geregistreerd bij het Benelux Merkenbureau. Niets wijst erop dat dat het geval is. Mogelijk kan dit ook niet, daar de naam nogal beschrijvend is. Ad b. Het auteursrecht van de website van de tegenpartij wordt alleen geschonden indien beide websites (tekst en/of layout) vanwege kopieeren of overschrijven grote overeenkomsten vertonen. Dit zal de tegenpartij aan moeten tonen. Deze overeenkomst is er niet. Wel van toepassing is de Handelsnamenwet op grond waarvan handelsnamen van soortgelijke bedrijven in hetzelfde afzetgebied geen grote overeenkomsten mogen vertonen, opdat zij geen aanleiding geven tot verwarring. De Kamer van Koophandel moet dit summier controleren bij inschrijving. Hierbij heeft de eerst ingeschrevene voorrang. Aangeraden actie's: 0. kalmte bewaren: de emotie (ten gevolge van de dreigende toonzetting van de brief door de advocaat van de tegenpartij) laten zakken, advies inwinnen, strategie bepalen en rationeel reageren (het niet sturen van een reactie is ook een reactie en kan de beste zijn) 1. overweeg je eigen handelsnaam en domeinnaam te veranderen (wees niet te trots) 2. doe navraag bij Kamer van Koophaandel (of zij niet van mening zijn dat er sprake zou kunnen zijn van verwarring en of zij dat dan niet eerder hadden zullen signaleren) 3. en Benelux Merkenregister (hebben zij hun handelsnaam/domeinnam geregistreerd als woordmerk, hetgeen onwaarschijnlijk is) 4. bespreek met gespecialiseerde jurist het probleem van overeenkomst in handelsnamen en overweeg registratie van eigen handelsnaam als woordmerk.

Dit parkeerterrein in Leiden wordt beheerd door een stichting in samenwerking met de gemeente. Doel van de samenwerking is de ontsluiting van de binnenstad met zo min mogelijk overlast door autoverkeer. Dit is een wezenlijk ander uitgangspunt dan dat van een commercieel parkeerterrein, waarbij het uitbaten van de grond het eerste doel is. De exploiterende stichting is trouwens - net als vele (commerciele) kringloopwinkels - erg goed in het gebruik maken van gesubsidieerde arbeidskrachten (werkervaringsplaatsen, wsw-ers). Ik denk dat de exploitatie van een parkeerterrein heel interessant kan zijn. Behalve verhuur aan individuele bezoekers zou je ook kunnen denken aan gecombineerde verhuur aan bewoners ('s avonds en 's nachts) en bedrijven (overdag). Zorg is dan vooral om een passend 'oprotmodel' te vinden aan het eind van de venstertijden.

De eis tot stopzetten van de onderneming en opeisen van de winst zijn volkomen absurd. Alsof het mogelijk is alleenrecht te claimen op een ondernemingsidee. Zelfs vergoeding van daadwerkelijk geleden schade in dit stadium (zoals de kosten van hun juridische bijstand) zal door een rechter slechts toegewezen worden indien er kennelijk sprake is van boze opzet (d.i. de bedoeling te benadelen). De 'tegenpartij' blaast hoog van de toren, misschien met een blufgedachte, misschien uit onwetendheid. De verleiding is nu groot precies uit te zoeken op welke punten deze tegenpartij gelijk zou kunnen hebben en je te storten in een pittige juridische discussie. Naar mijn oordeel is zoiets alleen aan te raden voor een sado-masochistische advocaat (die zijn eigen rekeningen niet hoeft te betalen). Voor een startende ondernemer lijkt het me verstandig de energie te richten op de op- en uitbouw van de onderneming. Dat betekent je verlies nemen: in dit geval snel een andere naam verzinnen. je hebt in ieder geval nu een van je concurrenten leren kennen. mijn advies: behoudt in ieder geval de oude domeinnaam, maar doe er voorlopig niets mee. In de loop van de tijd leer je je concurrent beter kennen. Je weet dan beter te beoordelen of het nuttig is je website ook via de oude domeinnaam toegankelijk te maken en of je concurrent daartegen zal optreden.

Bedrijven worden uitgeschreven uit het HR door opgave; er vindt geen controle plaats of de ondernemingen nog ondernemingsactiviteiten verrichten of bijvoorbeeld bij de belastingdienst nog als ondernemer bekend zijn. Een andere mogelijkheid is dat er sprake is van ondernemingen die niet ingeschreven hoeven te zijn (zoals professionals als freelancers en maatschappen van bijvoorbeeld advocaten). Het zou kunnen zijn dat zij vanwege eerdere hun motiverende redenen wel ingeschreven waren (Macropas-effect). Ook omzetting naar een vennootschap of faillissement zou een reden kunnen zijn. Dat je de onderneming nu niet terugvindt kan te maken hebben met een nieuwe/afwijkende formele bedrijfsnaam (waarbij de oude naam nog als handelsnaam gebruikt wordt en daarom eigenlijk bij de Kamer geregistreerd had behoren te zijn). Gelukkig hebben we Google nog, waarbij ook adres en persoonsnamen interessante ingangen kunnen zijn. Tot slot is er de schone activiteit die 'social engineering' heet.

Of er specifieke voorwaarden verbonden zijn aan het exploiteren van een parkeerterrein weet ik niet. Toch kan ik een paar relevante opmerkingen maken: 1. een issue is wat de bestemming van het terrein is/moet zijn volgens het bestemmingsplan 2. de rijksoverheid stelt beperkingen aan de hoeveelheid parkeerplaatsen (in het kader van het milieubeleid). Hier is sprake van dwingend recht. Om het een gemeente mogelijk te maken hier uitvoering aan te geven, zullen ze het exploiteren van een parkeerterrein wel aan een vergunning moeten koppelen. 3. afhankelijk van de manier waarop je het betalen zult willen afdwingen (controle bij inrijden door middel van slagboom of niet) is een extra juridisch aspect van belang: het is niet zonder vergunning mogelijk parkeerboetes (ook geen civiele 'naheffingen') uit te schrijven of wielklemmen aan te brengen.