Ondersteboven

Misschien is dit wel een praktische manier om het aan te pakken: - blijf nog even het werk doen wat je doet - bedenk wat voor ICT-producten je zou kunnen verkopen aan de relaties die je al hebt ('nieuw product+bestaande markt' strategie dus) - overleg met deze relaties: heb je het bij het goede eind? c.q. Heb je inderdaad een behoefte gevonden? (marktonderzoek dus.. dit kost tijd) - zoek dan leveranciers die dit kunnen leveren, en waar je een goed, vertrouwd gevoel bij krijgt... dit worden je toekomstige klanten, maar ze moeten ook jouw beloftes gaan waarmaken. Dit kost ook tijd, maar als je nog wat vrije dagen hebt dan kan je die hierin investeren want ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat een nieuwe sales-medewerker die meteen 3 opdrachten voor je meeneemt het mooiste is dat een ondernemer kan overkomen. een sales-medewerker die het eigenlijk allemaal niet zo goed weet en eerst even uitgebreid onderzoek naar jouw branche moet gaan doen... tja.. in de praktijk betekent dit denk ik al snel dat je heel goed moet weten wat er speelt in een klein aantal markten (en niet een klein beetje van heel veel markten), zodat je op die behoeftes kan inspelen. Hope this helps & good luck!

Gefeliciteerd! En veel succes gewenst!

Beste allemaal, hartelijk dank voor jullie reacties. Het is denk ik inderdaad het beste om er met iemand over te gaan praten, gelukkig heb ik een zeer ervaren ondernemer in mijn kennissenkring. Wellicht hebben we op zeker moment ook een mediator nodig... Annedien, ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat ik een vastomlijnd plan heb.. met andere woorden, ik zie momenteel te weinig alternatieven. Hoe ik eruit gestapt ben? In goed overleg op zich.. iedereen was het er wel over eens dat het voor mij en het bedrijf beter was om even wat anders te gaan doen. Voor het bedrijf omdat het mijn salaris in de kosten scheelde, en voor mij om eruit te zijn. Feitelijk voelde het dus als een verlossing. Of mijn compagnon ook loyaal is naar mij? Kan ik niet (meer) beoordelen. Het ene moment denk ik van wel, het andere moment denk ik dat er een spel gespeeld wordt. Wat het personeel betreft denk ik zeker dat er ook wel wat gemakzucht in zit. Blijven zitten is simpeler dan iets anders gaan zoeken.. voor dat deel hoef ik me inderdaad niet verantwoordelijk te voelen. En er zijn nog veel meer manieren waarop je tegen het bedrijf aan kan kijken.. ben ik niet te perfectionistisch geweest. En ben ik soms niet bereid om door te zetten nu het even wat moeilijker is? Maar wat heb ik dan de afgelopen 5 jaar gedaan? Wat had ik anders moeten doen? Wat moet ik nu doen? En is dat de vorige keer niet mislukt? Etcetera etcetera. Op een gegeven moment draai je alleen nog maar in cirkeltjes rond. En het antwoord op de hele kwestie is feitelijk heel simpel: we krijgen te weinig goede opdrachten binnen cq we vragen er te weinig voor. Daardoor geen geld, daardoor ellende. Dus als je naar de basis kijkt heeft PHPerik het goed gezien: als we iemand zouden hebben die stevige opdrachten binnenbrengt dan is het allergrootste probleem opgelost. Maar waar haal je zo iemand vandaan? (we zijn trouwens een .NET bedrijf, geen PHP, maar dat terzijde :-) Niet dat dit nieuwe informatie is, ik heb het de afgelopen 5 jaar met 5 verschillende mensen geprobeerd.. Allemaal nada.. Gebrek aan zelfvertrouwen speelt ook een rol.. als je naar de cijfers kijkt ben ik de beste verkoper van allemaal, terwijl ik denk dat ik het niet kan.. Het is alleen niet waar mijn interesse of kerncompetentie ligt. En hoe je het ook draait of keert: echte sales is een vak apart. (hmm, perfectionisme weer..) Vraag van Annedien: heeft mijn compagnon ook een schuld? Nee, die heeft geld zat. En hoe sta ik er momenteel in? Van de ene kant wil ik het dolgraag afronden, en parallel hieraan ben ik al een nieuwe start aan het maken. Daar put ik veel energie uit. Feitelijk heb ik inderdaad mijn verlies al genomen. Maar tegelijkertijd: zodra ik me weer met de hele situatie ga bezighouden dan voel ik de energie wegzakken, het gevoel geen controle over dingen te hebben, en begin ik weer te piekeren. Beetje dubbel dus. En een erg rotgevoel, want bij mij lukt altijd alles! Nouja, vroeger was dat zo. Nu waren die dingen van vroeger wel een stuk simpeler.. helemaal onder mijn eigen controle.. het gevecht alleen met jezelf. Voor mij is het een stuk makkelijker om de confrontatie met mezelf aan te gaan dan met anderen. Wat dit betreft sloeg de Venture Capital Coach de spijker op z'n kop: als ik met hulp van een coach kan leren om de confrontatie met anderen aan te gaan (ook als die anderen keihard terugvechten.. en dat is een heel ander soort confrontatie als het gezellige nederlandse samenwerkingspoldergevoel) dan ben ik ook alweer een stap verder. Met andere woorden, genoeg te doen.. Nogmaals dank voor jullie reacties.. ik ga nu eerst dat gesprek met die kennis doen, en wie weet spreken we elkaar daarna weer! Ondersteboven PS: ohja, nog antwoord op de vraag: hoe het kan dat de VC een niet functionerende sales naar binnen heeft gebracht: er is een nauwe familierelatie.........

Hallo allemaal, ik heb een hele lastige vraag, zou het fijn vinden als iemand even meedenkt. En met een beetje geluk werkt het stellen van de vraag ook therapeutisch.. 6 jaar geleden ben ik voor mezelf begonnen met een internetbedrijf. Eerst als freelancer, even later met personeel. Na de eerste tijd goed geld te hebben verdiend werd het steeds minder.. mijn compagnon functioneerde niet, ikzelf bracht teveel ideeen in en te weinig klanten, maakte enkele fouten met een te lang huurcontract voor een (zoals later bleek) te groot pand, herkende de tekenen van een klant die op het punt stond failliet te gaan niet, etc etc. Het is een lang verhaal, maar voor nu even niet heel relevant. 3 jaar geleden heb ik in een poging het tij te keren venture capital aangetrokken, en daarbij kwam ook iemand mee (een relatie van de investeerder) die zou helpen met de marketing en sales. Hier zit ook weer een heel verhaal aan vast, maar voor nu spring ik even naar de conclusie: hij is nu drie jaar bezig en er is nog niets veranderd: het bedrijf is nog steeds in survival-mode. Het is een goede kerel met veel energie, maar.. de salarissen worden nog steeds te laat betaald, de kantoorcomputers staan op omvallen, de projecten die binnenkomen zijn te goedkoop, voor serieuze productontwikkeling is geen geld. Parallel hieraan zit er wel voor een stevig bedrag aan contracten in het bedrijf, die maand na maand echt geld op de bankrekening brengen. Ikzelf zat enige tijd geleden zo dicht tegen een burnout aan dat ik bij een ander bedrijf ben gaan werken, met behoud van aandelen. Ik heb nog steeds een serieus belang. Daarnaast heb ik in prive nog een schuld staan van deze onderneming (ook weer een lang verhaal), van zo'n 30 K euro. Waar ik vooral mee zit is het personeel... Er zit niet veel personeel meer in, maar het zijn goede vrienden van me, en ik maak me zorgen omdat ze qua carriere feitelijk stil staan, en waarschijnlijk aanblijven omdat ze mij niet willen laten zakken. Het liefst zou ik zien dat de onderneming verkocht wordt aan een partij die iets kan met de hostingcontracten, het personeel en een paar van de uitontwikkelde producten die erin zitten. Dat is beter voor het personeel, voor de klanten, en voor mij (hoofdstuk afgesloten, wat geld ontvangen voor m'n aandelen). En eigenlijk ook voor de investeerder, dan ziet 'ie nog iets van z'n geld terug. M'n compagnon kan iets gaan doen waar 'ie wel goed in is, of bij de nieuwe eigenaar gaan leren wat hij wil kunnen. Probleem is dat mijn compagnon dit niet wil. Hij ziet altijd mogelijkheden.... en heeft er daarnaast zelf ook geld in gestoken. Het argument tegen verkopen zal zijn dat je er te weinig voor krijgt. Wanneer de overnemer inzage krijgt in de boeken dan is je onderhandelingspositie inderdaad niet briljant. Maar de contracten, klanten, producten en het personeel zijn toch zeker wat waard.. De confrontatie aangaan met deze kerel is ontzettend moeilijk voor me. Er is bovendien nog maar 1 machtsmiddel dat ik kan gebruiken: als het personeel dreigt met weggaan dan moet hij wel. Ik denk dat het ook voor hem het beste is.. maar zo zal hij het niet zien.. Wat te doen... wachten tot hem de ogen opengaan? Het laatste pressiemiddel gebruiken? Andere opties? Heeft er iemand eerder met iets dergelijks te maken gehad? Alvast bedankt voor het meedenken! Ondersteboven