LPR

Na de opmerking dat ze toch echt een steunvordering nodig hebben voelde ze de bui al hangen en nu wil de onderaannemer opeens wel praten. Op dit moment hebben ze eindelijk een claim geformuleerd (32 pagina's). Daar ga ik eens even naar kijken, ondertussen blijft de ingebrekestelling lopen.

Het is niet mijn bedoeling om goedbedoelde adviezen in de wind te slaan. Echter krijg ik een beetje het idee dat iedereen mij aan een advocaat wil praten terwijl er helemaal nog geen noodzaak voor is. Op dit moment ga ik dus alleen maar kosten maken aan een project waar we al niets aan hebben verdiend. Ik zou er beter aan doen om een civiele procedure te starten wegens de schade die wij hebben opgelopen. Ik vind het al moeite genoeg dat ik straks misschien (denk het niet) naar een zitting moet omdat men een spelletje loopt te spelen. Daarom ben ik dus op zoek naar een stok om mee te slaan. De ingebrekestelling was er een, misschien zijn er meerdere. Het is een goedlopend bedrijf, we hebben geen lopende schulden of wat dan ook en genoeg cash op de bankrekening. Dus wat zou de basis moeten zijn voor een failissement? Er zijn geen steunvorderingen mogelijk. Al zou men ons failiet verklaren dan zou ik alle activiteiten overhevelen in een ander bedrijf en gaan (we werken alleen op projectbasis). Toen ik begon met ondernemen is mij verteld door een oudere ondernemer dat je schijt moet hebben aan de maatschappij. Dus niet de dingen doen waarvan anderen zeggen dat ze zouden moeten en juist net iets anders in je schoenen staan. Ik weet niet hoe ik jullie verder kan overtuigen hoe de zaak er voor ligt maar er is geen sprake van de situatie als hier boven. Als ik een dispuut zou hebben met een leverancier of klant dan heb ik normalier altijd een opdrachtbevestiging waar op terug kan worden gevallen. Ik ga juist altijd met mensen in gesprek om tot een oplossing te komen (poldermodel). Echter als iemand koud op mijn dak een advocaat zet met een dreiging tot faillisement dan kunnen ze toch mooi door de grond zakken hor.

Ten eerste gaat het om een bedrag van ongeveer 2000 euro. De crediteur heeft geen gelieerde BV's (de crediteur is een eenmanszaak). Totaal andere situatie. Ten tweede, wij betalen al onder rekeningen op tijd, we hebben geen betalingstermijnen van 60+ dagen zoals veel bedrijven tegenwoordig aanhouden. Als het werk is geleverd wordt er meteen betaald. We hebben ook geen personeel in dienst. Ten derde hebben wij nooit een aanmaning ontvangen over deze factuur. Deze vordering moet zoals gezegd eerst worden opgeëist via de normale rechtsgang. Ten vierde is er een dispuut aangaande de werken, hiervoor hebben wij ze al ingebreke gesteld. Dus ik waardeer de suggestie voor een advocaat, echter zie ik niet in waarom ik kosten moet gaan maken voor een zaak die gebaseerd is op blufpoker. Ze hebben de aanvraag naar ons gestuurd. Wat ik nog overweeg om hier een officiële reactie op te maken. En dat was mijn vraag hoe kan ik mijn kant van het verhaal aantoonbaar maken voordat ik op de zitting verschijn. Er is geen enkele reden voor een faillissement, het geld waar het om gaat staat gewoon bij ons op de rekening, we hebben enkel een dispuut over het uitgevoerde werk. Eventueel het geld in een escrowregeling storten kan ik nog wat voor voelen. Maar ook hier vind ik dat wij weer veel risico moeten nemen terwijl ik van mening ben dat wij niet fout zitten.

Om faillissement aan te vragen is een steunvordering van een derde vereist. Faillissementsaanvragen zonder steunvordering worden in de rechtzaak bijna altijd direct afgewezen. Tevens staat er nog een dispuut open aangaande de werken. Op dit moment zie ik het puur als een dreigmiddel.

Wij hebben verder een goedlopend bedrijf. En het is onmogelijk dat er nog een tweede crediteur is welke ook de aanvraag heeft ingediend. De overige rekeningen betalen wij allemaal op tijd. Het lijkt mij dat ze zonder een tweede schuldeiser niets kunnen beginnen. Tevens hebben wij nu een ingebrekestelling open staan aangaande de werken. Hoe kan ik nagaan dat deze is ingediend? De rechtbank laat er niets over uit begreep ik. En die advocaat van hen kan ik verder niet vertrouwen. Het lijkt mij zeer duidelijk dat het nu als drukmiddel is gebruikt.

Ik heb een 'faillissementsrekest' gekregen welke dus vol met leugens staat. Ik heb inmiddels de onderaannemer in gebreke gesteld en wacht het af. Maar als er maar twee schuldeisers nodig zijn dan zijn er flauwe spelletjes te spelen lijkt mij. Als iemand meerdere BV's heeft en vanuit deze BV's twee facturen heeft openstaan dan kan je dus al het faillissement aanvragen van een afnemer.

Het is zeker een advocaat, althans ik heb d'r naam door Google gegooid en deze heeft wel meer uitspraken en zaken gedaan (niet heel bijzonder verder). Deze advocaat werkt wel alleen (ook ZZP'er) en ik vermoed dat het familie is van deze onderaannemer. Er staat helemaal niets op papier, geen handtekening niets. In het begin hebben we mondeling de afspraak gemaakt dat hij eerst zou laten zien wat hij kon en daarna zouden er we dan officieel een project van maken (met opdrachtbevestiging etc). Op een gegeven moment zijn we in gesprek gekomen over de facturen voor zijn werkzaamheden en hebben we een bedrag afgesproken. Daarna heeft hij deze factuur gestuurd echter het project was nog lang niet af. De discussie is dus zeker over wat er precies onder die factuur valt en of hij nou betaald zou moeten worden voor de uren die hij heeft gemaakt of het totale project. Gebruikelijk is dat hij betaald krijgt per project (zo hebben we in verleden ook projecten gedaan). We hebben een burndown sheet waar dit precies in is bijgehouden en verder de Skype-logs (waar hij op een gegeven moment ook zegt dat hij stopt met het project, eerder dan afgesproken). Tja een advocaat vind ik nog niet echt nodig, want dan gaan wij dus weer kosten maken terwijl hij een beetje loopt te zwetsen en te dreigen. En dat is nou juist wat ze willen en ik heb geen zin om hun spelletje mee te spelen. Hun 'bewijs' is gebaseerd op een e-mail waarin ik de facturen erken. Dat is allemaal wel zo alleen het werk moet eerst opgeleverd zijn en dan pas ga ik de factuur ook betalen (en dat staat ook in die mail). De enige discussie die je kan voeren is dat wij niet juist op de facturen hebben gereageerd. Maar het kan toch niet zo zijn dat hij allemaal willekeurige facturen kan sturen en dat ik dan elke factuur die hij stuurt moet gaan afwijzen? De tip dat er minimaal twee schuldeisers nodig zijn is een goede, daar kan ik wat mee als een stok om te slaan. Ik zal schriftelijk de advocate in gebreke stellen met CC naar de onderaannemer zelf. Dank voor de reacties.

De situatie is als volgt. Met mijn zakenrelatie heb ik een VOF. Binnen deze VOF hebben we een project aangenomen voor een klant waar we hebben gewerkt met een onderaannemer (ZZP'er). Er is een bedrag afgesproken voor het totale project. Dit is mondeling gegaan of via Skype. Nu is het echter zo dat de onderaannemer op een gegeven moment is gestopt met zijn werk (dit hebben we ook zwart op wit) en dat volgens de burndown-sheet ongeveer 30% van het werk af is. De onderaannemer heeft vrij snel in het project al een factuur gestuurd. Wij hebben deze natuurlijk nog niet betaald omdat we van mening zijn dat hij eerst moet opleveren. Nadat hij was gestopt met het project hebben we nog steeds de facturen natuurlijk niet betaald omdat we buitengewoon ontevreden zijn. Vorige week kreeg ik opeens telefoon van zijn advocaat, of dat ik even snel wilde betalen en anders gingen ze faillissement aanvragen. Ze stellen dat wij de facturen hebben erkend en dat hij wel degelijk heeft gewerkt voor zijn geld. Dat hij heeft gewerkt ontkennen wij ook niet, alleen het project is nooit opgeleverd, wat hebben wij aan een half project? De advocaat zegt dat dat dan ons risico is. Het punt is dat de advocaat nooit concreet een vordering heeft ingediend wat ze precies willen. We hebben alleen maar mondeling een gesprek gehad waarin ik ook heb gevraagd om hun standpunten op papier te zetten. Heb ik nooit ontvangen. Afgelopen vrijdag kreeg ik weer een telefoontje met hetzelfde verhaal en aan het einde van de middag een mail met een faillissementsaanvraag (welke ook ingediend is bij de rechtbank). Deze aanvraag staat vol met leugens. Ten eerste stellen dat wij zelfs na aangetekend schrijven niet hebben gereageerd, we hebben helemaal nooit een aanmaning voor de facturen gehad - laat staan een aangetekend schrijven. Tevens stelt men dat we ook andere schulden onbetaald laten wat niet waar is. Nou moet ik stellen dat wij ons hebben vergist in deze onderaannemer, ik zou hem willen classificeren als beunhaas. Tevens is hij zelf gestopt met het project en is het niet af. Nou heb ik eigenlijk de volgende simpele vragen: 1) Is het waar dat een onderaannemer recht heeft op een vergoeding als het werk niet af is (er staat niets op papier). 2) Hoe wordt er omgegaan met de definitie 'af'. We hebben het in dit geval over software-ontwikkeling en werken waarbij met een lijst met functionaliteiten. Er is slechts een beperkt aantal functies opgeleverd. De onderaannemer heeft er wel veel tijd in zitten maar dat is vooral zijn onkunde. 3) Wat ik begreep dat ik opgeroepen ga worden om te worden gehoord. Kan ik deze actie voor zijn door een verweer te sturen naar de rechtbank? Want de hele zaak klopt niet. Hoe is het beste om te gaan met dit soort onzinaanvragen?

De eerste keer kreeg ik ook iets van 1200 euro aan BTW terug, daarna alleen maar moeten betalen ;) . Het is geen probleem zolang je maar een goede boekhouding hebt.

Op dit moment heb ik inmiddels een jaar een succesvolle eenmanszaak met over 2007 gezien DGA-conform salaris (39.000). Samen met een vennoot heb ik een VOF. De verdeling in deze VOF is 50-50%. Binnen deze VOF doen we een aantal activiteiten samen, ik factureer het eea tussen de eenmanszaak en de VOF. Mijn vennoot heeft geen eenmanszaak. De VOF bestaat slechts een paar maanden en heeft nog geen noemswaardige winsten. Nu hebben de vennoot en ik plannen om te gaan participeren in een Joint Venture (BV). Deze partij eist dat we dit doen vanuit een BV, een logische stap zou zijn om onze VOF 'up te graden' naar een BV (te noemen 'VOF-BV'). We staan nu voor een aantal opties. Voor mij is het aantrekkelijk (op dit moment) om mijn eenmanszaak om te zetten naar een BV. Dit omdat ik over 2008 sowieso meer inkomsten verwacht (los van de JV). De opties: 1) Ik maak van mijn eenmanszaak een BV, mijn vennoot op zijn naam ook een BV (holding). We gaan vanuit deze BV beide participeren in de JV. 2) We upgraden onze VOF naar een BV waar we allebei 50/50 aandelen van hebben, en gaan met deze BV in de JV. 3) Zelfde als punt 2, alleen ik upgrade mijn eenmanszaak dan ook naar een BV, en ga met deze BV in de nieuwe 'VOF-BV' zitten voor 50%. 4) Bij 2 en 3 kan mijn vennoot ervoor kiezen om zijn aandeel ook in een eigen holding onder te brengen alsnog. Op zich neig ik naar optie 3. Enige nadeel is wel dat er dan 2 BV's nodig zijn met de kosten van dien. We hebben voorlopig geen werknemers. Die zullen in de JV komen eventueel. Daarnaast heeft mijn vennoot onvoldoende inkomsten om aan een DGA salaris te komen. Stel we gaan voor optie 3, is het dan zo dat ik een DGA salaris uit mijn eigen BV moet halen, en ook uit de VOF-BV? Of geldt DGA alleen voor de 'laatste' BV in de keten? Moet tevens mijn vennoot een DGA-salaris uit de VOF-BV halen? Bovendien, mocht de JV compleet mislukken, wat zijn dan (over 12 maanden) de mogelijkheden om de VOF-BV weer down te graden naar een VOF?

Toch blijft het een raar fenomeen. Ik moet om voldoende inkomen binnen te halen constant er achteraan, offertes maken, opleveren, factureren. En als ik ergens niet goed presteer, dus niet voldoende geld binnen haal dan ga ik failliet. Zo simpel is het, dus hoe meer ik kan pakken, pak ik! Als ik failliet ga, dan moet ik bij de staat aankloppen voor een uitkering. Dus ondernemen is eigenlijk een constant gevecht om te overleven.

Je hebt natuurlijk verschillende vormen van ondernemen. En er zijn mensen die ervoor kiezen om schilder te worden en gewoon per uur betaald te krijgen. Bij dat soort klussen zal een consument in principe altijd bij meerdere bedrijven informeren en dan speelt de prijs zeker mee. Een advocatenkantoor die moet uiteindelijk winst maken. Als zij dat slim doen door alle klantcontacten te factureren dan is dat hun goed recht, je kan ook op zoek naar een advocaat die dat niet doet - of een regeling treffen. Sowieso zie ik de markt in het algemeen veel meer naar servicegerichtheid gaan ipv sales op basis van materiële zaken. In de telco sector verkopen ze bijvoorbeeld een platforms (telefoon) en willen ze dan uit hun bestaande klantenbase zoveel mogelijk omzet persen. Bijvoorbeeld door nieuwe features aan te bieden als UMTS, e-mail, ringtones etc. "Graaicultuur" in het algemeen is meer iets wat ik zich af zie spelen bij grote bedrijven. Waar bijvoorbeeld CEO's worden aangesteld die zonder dat die uiteindelijk waarmaken wat ze beloven toch nog een fors inkomen krijgen. Zie ook bijvoorbeeld een tijd terug de heibel rond de directeur van het rode kruis. Het vervelende is dat het voor dit soort bedrijven heel lastig is om aan geschikte mensen te komen, en de kandidaten die zich vaak aanbieden die spelen onder 1 hoedje want ze vragen min of meer allemaal hetzelfde tarief. Volgens mij is het gewoon een eigenschap van de huidgie maatschappij, je zou je eigenlijk al af moeten vragen of er zulke grote bedrijven überhaupt zouden moeten (ont-)bestaan. Daarnaast is het verhaal van die zeepbel naar mijn idee niet helemaal correct. Het was juist dat veel mensen opeens ook mee wilde doen met de hype. Veel bedrijven met grote tegoeden op de bank gingen ook investeren in de ICT en de bedrijven daaromheen. Daar komt natuurlijk een einde aan op een gegeven moment. Volgens mij is dat meer inherent aan het beursprincipe dan dat dat te doen heeft met internet of de ICT zelf. Er bestaan namelijk zat bedrijven die vrijwel geen last hebben gehad van die zeepbel omdat ze gewoon een heel andere bedrijfsfilosofie hebben.

Voordeel in mijn business is dat het vaak vrij specialistische werkzaamheden zijn en het dus lastig te vergelijken is. Maar de klant ziet die 20k niet als kosten, maar als investering. Natuurlijk is het leuk om die investering zo laag mogelijk te houden ben het met je eens. Toch wil ik wel zo snel mogelijk "binnen" zijn, dus als ik ergens een paar honderd bovenop kan zetten of wat dan ook dan pak ik die. Soms kan het ook niet, en dan moet je iets inleveren. Voor een klant heb ik onlangs een systeem geïmplementeerd dat zodra een cliënt belt naar die klant, dat wordt bijgehouden en na het ophangen van het gesprek wordt er automatisch een factuur opgestuurd op basis van het aantal minuten (bijvoorbeeld 50 euro per 5 minuten). Ook voor bijvoorbeeld van het versturen van een brief zijn tarieven bepaald. Ironisch genoeg begint dit bij 100 euro per brief en eindigd bij 850 euro ergens uit mijn hoofd. Als de klant dan een kopie wilt hebben 50% extra ofzo en per extra bijlage 75 euro. Vooral in de advocatuur zie je dit soort systemen steeds meer animo krijgen.

Als ik een offerte maak dan kijk ik hoeveel uren ik hiermee bezig ben, zet daar een uurtarief tegenover en vervolgens kijk ik wat ik er nog mee uit kan slepen. Is dat graaien? Als ik een offerte heb van 16000 euro (uren/kosten) en ik weet dat te verkopen voor 20 is dat dan oplichting? Naar mijn idee is dat gewoon gezonde winst. De klant die is tevreden en ik ben tevreden en het biedt mij tevens extra ruimte om de klant nog wat extra's te geven. Voor de rest is het een kwestie van goede afspraken maken, als je contractueel overeengekomen bent dat je moet betalen voor die brief so be it. Ik wil mensen best betalen voor hun verdiensten, het gaat erom dat je bij elke deal er zelf ook wat uit ziet te halen. Dus zie die 100 euro niet als kosten, maar als een investering.

Bij de oprichting van de BV is zeer duidelijk ter sprake gekomen dat ik zelf geen actieve taak zal hebben naast het aanwezig zijn op de AVA's. Dit is niet speciaal vastgelegd voor zover ik weet, hier zou ik de statuten op na moeten kijken, het is wel vastgelegd in een intentieverklaring destijds. Dit is overigens ook nooit een punt van discussie geweest op de AVA's. Het lijkt nu zo te zijn dat bij de oprichting van de BV de manager al geen goede indruk van mij had. Hierdoor heeft hij eigenlijk al die tijd dus al met enige argwaan met mij samengewerkt zo blijkt nu. Bij dit laatste project had ik al een klein vermoeden dat er iets mis *moest* zijn, want hij klonk zó enhousiast toen hij het uitlegde (dat is er de afgelopen jaren nooit zo geweest). Heb hem toen echter het voordeel van de twijfel gegeven. Vertrouwen is inderdaad niet te koop zo blijkt. Op zich was ik hier wel al langer achter maar dat iemand zo lang doelbewust de zaak loopt te belazeren vind ik toch wel buiten alle proporties. Overigens heb ik er tot nu toe wel aardig aan verdiend, de investering heb ik er zeker uit (door werkzaamheden), dus er is voor mij op zich financiëel gezien niets aan de hand. En eigenlijk gaat het me ook niet zo om het geld maar meer om de gang van zaken. Maarja, het zou een leuk appeltje voor de dorst voor later kunnen worden. Ik zal een jurist in de arm nemen om de zaak eens voor te leggen wat de exacte consequenties kunnen zijn maar het blijft een gevoelszaak. Overigens verwacht ik dat ze wel weer naar mij zullen vragen aangezien ik zeer veel kennis bezit van het huidige systeem wat noodzakelijk is voor dit nieuwe project.

Mijn startpost was niet helemaal volledig zie ik in; het werd verteld tijdens een regulier werkoverleg en niet tijdens een AVA. Mijn functie is niet vastgelegd. De reden van mijn aandeelhoudersschap is omdat ik bij de oprichting van de BV eenmalig geld heb ingebracht waardoor ik nu dit percentage bezit. Hier is geen taak aan verbonden geweest, behalve het aanwezig zijn op de AVA's en het meedenken over de toekomst. (Ik werk dus niet fulltime in het bedrijf, ben eigenlijk een soort investeerder.) Aangestuurd vanuit de BV heb ik echter wel werkzaamheden uitgevoerd en deze heb ik gefactureerd naar het bedrijf (en deels op free-lance basis). Op de gang van zaken van deze werkzaamheden wordt nu bezwaar aangetekend. De BV bestaat nu bijna 4 jaar en heb er nog geen revenuen uit gehad (los van de werkzaamheden). Ik wilde nog even wachten tot volgend weekend voordat ik een reactie vorm naar mijn overige mede-aandeelhouders. Uiteraard gebruik ik in een dergelijke reactie geen termen als 'knakker', dit heb ik slechts ter illustratie erbij gezet zodat ook een beetje mijn achterliggende gevoel zichtbaar wordt naast de koude letters op het scherm. Bedankt voor de tip in ieder geval, de manager bezigt zich overigens wel dit soort termen richting mijn kant - waar ik normaliter niet op in ga, ten hoge uitzondering met een gevatte opmerking. Wat ik wil voorkomen is dat de zaak escaleert. Echter vind ik het unfair dat er niet eerder is aangegeven wat eventuele verbeterpunten hadden moeten zijn. Op het moment dat dit ter sprake zal komen in de AVA zal ik zeker goed voorbereid mijn woord doen. Ik heb zeker een tiental momenten gevonden waarbij de manager in kwestie zijn afspraken niet na kwam en welke ook toen vrij direct meetbare impact hadden. (Dit is eigenlijk een weg die ik niet in wil slaan.) Ik krijg bijna het idee dat de manager zijn eigen onkunde wil afreageren met mij eruit te werken. Dit zou natuurlijk nog destrastreuze effecten hebben op het functioneren van het bedrijf. Zelf ben ik me bijna aan het beraden om een vervanger voor de huidige manager voor de dragen, aangezien hij naar mijn idee ernstig tekort schiet in zijn functioneren. Gevaar hierbij is dat dit in het verkeerde keelgat schiet van de andere aandeelhouders omdat dat van mij uit een vorm van wantrouwen is richting hen. Natuurlijk _zou_ het zo kunnen zijn dat ik echt onder de maat heb gefunctioneerd. Echter had de manager dit dan wel eerder aan mogen geven mijns inziens. Op deze manier heb ik geen enkele mogelijkheid gehad tot verbetering. Er is het een en ander gebeurd al in het verleden, maar dit is altijd afgerond met een goed gesprek. Als het dan blijkt dat de manager naast die gesprekken als nog een andere mening voert dan is er in mijn visie toch zeker sprake van een dubbele agenda.

Wil nog even expliciet op dit stukje reageren. De manager voert vanaf dag 1 al een dubbele agenda. Dat vind ik in eerste instantie niet erg, ieder zijn belangen. Echter is hij telkens bezig om mij op te dragen zijn dubbele agenda te voeren en dit is iets wat ik consequent geweigerd heb. En daar wringt hem dan ook de schoen, hij probeer mij eruit te werken omdat ik zijn plannetjes stagneer. Hij is namelijk bezig om zoveel mogelijk bedrijfsacitiviteiten naar zijn eigen bedrijf toe te trekken en telkens onder toeziend oog van de medeaandeelhouders. Dit vind ik allemaal prima, echter ik ga niet werken voor zijn bedrijf of er moet voor betaald worden (en dat gebeurt niet). Aangezien hij mijn aandeelhoudersschap niet kan afnemen is er niets aan de hand, behalve als hij de bom zou laten barsten en de hele tent faillet zou gaan. Nu zie ik dat niet zo snel gebeuren (hij heeft indirect ook belang), maar wil weten hoe mijn kaarten precies op tafel liggen. Het is inmiddels weer een groot politiek spel geworden, waar ik eigenlijk niet zo heel erg van hou. Ik zie liever die tijd en energie in het bedrijf worden gestoken.

Allereerst wil ik melden dat dit bedrijf niets van doen heeft met mijn eerdere topics. Bij dat bedrijf ben ik inmiddels weg en alles is afgesloten. (Dreigement is niet juist, snap ik ook wel, was meer een noodmiddel als ze mij nog wilden gaan strippen) Ik ben op dit moment 24 jaar overigens. Bij dit bedrijf ben ik al langer aandeelhouder. De manager heeft voor zover ik weet geen aandelen (zie TS), hij wordt wel beloond naar prestatie. Ik zou moeten uitzoeken hoe deze constructie precies zit. Op zich kan ik best wel de overige aandeelhouders overtuigen dat ze voor mijn 'voorstel' moeten gaan maar dat kan alleen als ik dus actief aandeelhoudersschap voer. Ze hebben nu gekozen voor deze oplossing omdat ik zegmaar geen toereikende oplossing bood. Dit is een bewuste keuze die al genomen was tijdens de oprichting van de B.V., dus heeft niets te maken met onwil van mijn kant.

Bij bedrijf X heb ik 25% aandelen, dit is een B.V.. Ik heb in principe een passieve functie maar ik denk wel mee over nieuwe ontwikkelingen en ben recentelijk ook gevraagd om mee te helpen aan het ontwikkelen van een nieuw stuk software. Met dit project ben ik de afgelopen weken bezig geweest (oriëntatiefase) en we zouden 1 januari gaan starten met de ontwikkeling. Beloning zou deels op facturatiebasis zijn en deels als investering van mijzelf in de B.V.. Het project wordt door 6 mensen uitgevoerd, waarvan 1 manager, 2 zelfstandig ondernemers en 2 werknemers en ik. Gisteren kreeg ik te horen dat mijn aanwezigheid niet meer gewenst is. De manager is van mening dat ik mijn afspraken onvoldoende na kom en heeft daarom er geen vertrouwen meer in mij. Nu klopt het dat er een aantal afspraken die er gemaakt zijn niet zijn nagekomen maar dit is in de meeste gevallen in overleg geweest en het is daarnaast ook wederzijds, ook de manager zelf komt afspraken niet na (dit is geen excuus natuurlijk). Vanwege de grootte van het project is het soms zo dat kleine dingen er even tussendoor schieten en later weer worden opgepakt. Omdat een ander onderdeel bijvoorbeeld meer tijd kost of er iets met meer prioriteit tussendoor komt. En dit is iets wat tot nu toe wederzijds geaccepteerd werd maar vandaag pas een punt van werd gemaakt. (Ik heb het niet eerder gehoord.) Toen dit tegen mij werd gezegd aan het begin van de vergadering vertrok geen spier. In eerste instantie voel ik me niet verplicht om bij te dragen aan de B.V. (ik ben passief aandeelhouder). Daarnaast is hij geen aandeelhouder dus ben ik hem geen verantwoordig schuldig terwijl hij dat wel aan mij is. Daarna heb ik gezegd dat ik me van geen kwaad bewust was en heb ik geprobeert om met een argumenten de bovenstaande zaken aan te geven. Dit is niet gelukt want hij had er absoluut geen behoefte meer aan om met mij samen te werken. Ik heb het gesprek maar afgekapt en we zijn allen weer aan ons eigen werk gegaan. (Hij was niet meer voor reden vatbaar.) Ik heb dus wel een belang in het bedrijf. En door deze knakker lijkt het helemaal om zeep te worden geholpen. Zonder mijn bijdrage zie ik ze dit pakket niet goed ontwikkelen wat negatieve impact heeft voor het bedrijf. Dus dit heeft er toe geleid dat ik mijn standpunt aangaande mijn passieve aandeelhoudersschap heb moeten herzien en ben in overweging aan het nemen om dit om te zetten naar actief aandeelhoudersschap. Dus dat ik op dagelijke basis werkzaam zal zijn in het bedrijf. Op dit moment wil ik alle risico's in kaart brengen. Ik voel er weinig voor om weer een aantal weken te investeren in iets wat vervolgens van tafel wordt geveegd, ik wil een constructieve oplossing. Een van de risico's is wat er zou gebeuren (worst-case) als het bedrijf faillet zou gaan. Er is bij het bedrijf nog 1 investeerder. Deze heeft inmiddels 130.000 euro geïnvesteerd. Ik zou graag precies willen weten wat de impact voor mij is als het bedrijf faillet gaat. Ben ik dan 25% van 130.000 euro schuldig? Of is het zo dat ik 25% schuldig ben van een eventuele openstaande belastingsschuld? Voor zover ik ben geïnformeerd ben ik bij faillesement in ieder geval mijn aandeel kwijt en heb ik een negatieve notitie bij mijn naam. Wat ik wil voorstellen aan de overige aandeelhouders is dat ik de komende tijd fulltime mijn tijd er in ga investeren (tot 1 janurari in ieder geval). Zodat de schade beperkt blijft.

Zojuist een kort gesprek gehad met mijn compagnon. Hij gaf aan dat hij wat eerder weg moest en dat we het maandag er nog eens over zullen hebben. Ik heb natuurlijk meteen mijn kritiek geuit op de gang van zaken. Echter is hij akkoord met een mogelijk concept intentieverklaring (jaja...) waarin zal staan dat we beiden evenveel 'privéonttrekkingen' uit de eenmanszaak krijgen (concreet: ik krijg nog 10.000 euro van hem). Dit handel ik met hem dus persoon af, de investeerder heeft hier niets mee van doen. Dit is dus verder verplaatst naar maandag. Opmerkelijke was ook dat hij in ging op 1 van de 5 punten die ik eerder had gemaild (op dit moment is het handiger om te mailen om de vaart erin te houden). En dat ging dan wel over de verdeling van bezittingen van het bedrijf. Ik had gesteld dat als ik werknemer zou worden mijn huidige 'fictieve' aandeel zou moeten worden uitgekeerd. Hij stelde daarop dat als er al een verdeling zou worden gemaakt de investeerder alle gemaakte winst op zou eisen aangezien dat ongeveer gelijk staat aan het bedrag dat hij destijds geïnvesteerd heeft. Buiten deze middelen valt de codebase, hierop heb ik aangegeven dat ik in principe akkoord ben met deze uiterste situatie (hij zou dan ook niets meer aan het bedrijf hebben). Over de overige 4 punten is nog met geen woord over gerept, daar ik de deadline daarvoor op donderdagochtend had gezet. Het wordt nu wel heel gortig. Overigens had ik die e-mail voorgelegd aan iemand anders (die is onbevooroordeeld in deze) en hij was van mening dat mijn punten inhoudelijk goed waren. Maar wat ik nu _niet_ wil is teveel doemdenken. Het is zaak dat er nu direct dingen worden geconcretiseerd. Het hele principe van geven en nemen is uit verband en dat moet gewoon worden opgelost. Nog een opmerkelijk punt is dat de investeerder en mijn compagnon zich niet meer kunnen herinneren dat 1 aug a.s. de deadline zou zijn voor een akkoord. Hier valt mijn broek toch vanaf :o , er zijn onvolledige notities gemaakt waar dit ook niet is opgenomen. De volgende keer moet ik dus een bandrecorder laten meelopen, hoe erg kan het nog worden ??? . Ik snap echt wel dat ik aan mijn belang moet denken, maar op deze manier gaat het volgens mij wel heel lastig worden wil dit ooit nog tot een vruchtbare samenwerking komen.

Natuurlijk is er wel personeel te vinden maar dan ga je voor zo'n korte termijn voor de hoofdprijs en dat kan ook worden beschouwd als 'schade'. Dat is min of meer 'zwart', ik moet het dan ook aangeven bij de belastingdienst zodat er nog 50% af gaat (als freelancer). De mediator klinkt als een uitstekend idee, dat ga ik verder uitzoeken.

Ik realiseer mij de ernst van mijn situatie. Dat is ook de reden dat ik altijd zo happig ben geweest op die formaliteiten. Want nu heb ik geen poot om op te staan. Echter kunnen ze niet bepaald makkelijk zonder mij. Als ik per vandaag mijn werk stop zou zetten dan zouden diverse afspraken volgende week al direct in het gedrang komen (wat kan betekenen dat er opdrachten mis worden gelopen). Ik ben cruciaal in het reilen en zeilen van het bedrijf. We hebben al eerder gezocht naar personeel en dat is moeilijk (betaalbaar) voor onze marktsector te vinden. Daarnaast zijn er diverse zaken die op dagelijks niveau moeten gebeuren (als in SLA's met klanten) als dat niet gebeurt zou het bedrijf per definitie al in gebreken komen (en dus boetes e.d. moeten betalen). Bovendien hebben we afgesproken dat er per 1 aug a.s. een akkoord zou komen. En ik heb het me eigenlijk al vrij duidelijk voorgenomen dat als er per 1 aug geen akkoord is dat ik dan gewoon weg ben. Ze hebben mij meer nodig dan ik hen. En desnoods gooi ik de codebase vrij onder GPL dan heeft *iemand* er teminste nog wat aan (en ik de credits). Rechtzaak zullen ze er niet van kunnen maken, want dan weet ik nog wel wat in-depth details die de concurrentie/belastingdienst misschien wel leuk vind (sorry voor mijn toon, maar zo staan de zaken nu helaas). Maar voorlopig ben ik nog van goede wil (zoals ik dat de afgelopen 1,5 jaar ben geweest) en ik heb met mijn compagnon vanmiddag een bespreking. Ik zal proberen om met hem een intentieverklaring te sluiten waarin zal staan dat ik 'recht' heb op 50% van de 'aandelen' van de eenmanszaak. Verder is het voor mij een mooie ervaring geweest overigens, veel geleerd. Vooral hoe ik nu zakelijk goed moet indekken en daarnaast toch leuk aan verdiend. Dus wat dat betreft niet helemaal weggegooide 1,5 jaar. Maar af en toe vraag ik me echt af waar we allemaal mee bezig zijn.

De codebase is natuurlijk wel uitgebreid tijdens de 1,5 jaar. En daar heb ik ook loon voor ontvangen, maar dat heeft mijn compagnon ook (en op dit moment heeft bij meer opgenomen dan ik, zo'n 10.000 euro verschil). Ik heb formeel gezien idd niets te eisen. Echter zijn er dus wel mondelinge afspraken gemaakt welke door alle partijen zijn bevestigd (maar nog steeds niet op papier maar ik ben ik nog mee bezig). Overigens is er nooit sprake van geweest dat ik zou werken voor een 'baas'. We hebben altijd een relatie als companen gehad. Dit was ook een van mijn voorwaarden om er überhaupt mee akkoord te gaan. Overigens is er in het begin ook en ondernemingsplan opgesteld waar min of meer staat beschreven dat er een B.V. gevormd zou worden met mijn compagnon en ik als aandeelhouder. De codebase moet je zien als een aantal libraries die ik heb ontwikkeld met daarnaast een aantal modules welke bijvoorbeeld een webshop of cms kunnen zijn. Het is een geheel systeem en we bieden het aan als ASP idd. Dus onze klanten hebben nooit de code gezien. Daarnaast heb ik ook een aantal klanten ingebracht in het begin die eerst bij mijzelf klant waren zegmaar (en mijn software gebruikte). Die klanten hoef ik op zich niet terug, maar ik denk dat ik wel mag stellen dat ik altijd zeer loyaal ben geweest. Echter doordat men niet op wil schieten met de formaliteiten komen er voor mij soms dingen in het gedrang. En dat is mijns inziens ook een vrij logisch gevolg. Je maakt afspraken met elkaar en die worden gewoon niet nagekomen. Hoe kan je dan nog verwachten dat er een vruchtbare samenwerking blijft? Naar mijn idee wil die investeerder op dit moment gewoon het onderste uit de kan halen. Dat is terecht, ieder zijn eigen belang natuurlijk. Maar als dat over de rug moet van andere mensen dan heb ik daar persoonlijk toch een zekere afkeur daartegen.

Helemaal niets dus helaas :( . Ik overweeg nu om met mijn compagnon een intentieverklaring op te stellen waarin staat dat ik iig recht heb op 50% van de huidige eenmanszaak. Lijkt me het meest veilige om nu te doen. Overigens ben ik niet financieel afhankelijk van het bedrijf, maar het gaat me er meer om dat ik de geïnvesteerde tijd niet 'weg' gooi.

Een tijd geleden heb ben ik met iemand een bedrijf gestart. Omdat ik toen nog minderjarig was (17) heeft mijn compagnon eenmanszaak op zijn naam gestart. Als ik meerderjarig zou worden zouden we de eenmanszaak omzetten naar een BV (wij tweeën ieder 33% en een investerdeer ook 33%). Echter is er in de tussentijd e.e.a. gebeurd. De eerste afspraak om BV te vormen is niet nagekomen, naar ik begrijp heeft mijn compagnon te vroeg deze belofte gedaan daar hij gebonden is aan een investeerder. Deze investeerder vond nog niet dat de tijd rijp was voor een B.V.. Daarna heb ik natuurlijk diverse keren aangedrongen om dit alsnog te vormen echter zonder succes. Recentelijk hebben we een meeting gehad (ruim 1,5 jaar later) waarin de zaken zijn verhelderd. Een aantal argumenten om geen BV te vormen zijn op tafel gekomen en ze hebben met name te maken met te weinig vertrouwen. De investeerder heeft onvoldoende vertrouwen in mijn compagnon en ik. Vanaf het begin heeft mijn compagnon meer uit het bedrijf gehaald (als in loon/privé) dan ik. Dit heb ik altijd als een probleem gezien (ook meerdere keren aangegeven) maar ben er vanuit gegaan dat dit opgelost zou worden zodra de BV er zou komen (dan kan ik gewoon dingen eisen). Echter zijn de spanningen nu zo hoog opgelopen dat de investeerder vrijwel letterlijk heeft toegegeven "My way or the high way". Waar ik de afgelopen actief achteraan heb gezeten is dat de BV er komt om voor mij zekerheid te hebben. Ik werk nu al vrijwel 2 jaar straight voor het bedrijf en zie geen enkele zekerheid terug (terwijl de successen wel aan mij te danken zijn). Wat de investeerder het meest dwars zit is dat mijn compagnon en ik geen 'zakelijke' relatie kunnen onderhouden. Wat naar mijn inziens overigens wel gebeurd, maar juist té zakelijk en dat is denk ik het probleem. Het is niet zo dat ik niet verder wil met het bedrijf, alleen ik zit een beetje in een underdog positie nu. Ik heb in feite totaal geen grond om iets te eisen. Daarnaast heeft mijn compagnon buiten mijn weten om een nieuw voorstel gedaan waarin ik werknemer zou worden van het nieuwe bedrijf (wat nu eenmanszaak is) dat gaat worden opgericht. Ik heb ze al aangegeven dat ik hier niet onvoorwaardelijk mee akkoord kan gaan. Maar vind het uiterst pikant dat dit wordt gedaan zonder mij in te lichten. Op dit moment overweeg ik om me volledig terug te trekken uit het bedrijf. Men heeft erkend dat ik 50% 'aandeel' heb in de huidige eenmanszaak (dit is helaas mondeling zo besproken, ik probeer dit nog op papier te krijgen). Echter heb ik in het bedrijf behoorlijk wat geïnvesteerd aangaande een codebase die ik daarvoor in jaren heb opgebouwd. Als ik mij terug trek dan wil ik op zijn minst deze meenemen. En het liefst ze dan een regeling aanbieden dat ze mijn diensten kunnen huren oid (maar dat is voor latere zorg). Er zijn nooit afspraken gemaakt aangaande deze codebase. En men is op dit moment ook niet voor rede vatbaar om hier afspraken over te maken. Gisteren heb ik een e-mail ontvangen van de investeren waarin hij stelt dat het nog één keer tonen van 'tegendraadsheid' zal betekenen dat ik mijn pasje (om het pand in te komen) mag inleveren. Vind het zeer vervelend dat mijn compagnon en de investeerder mij telkens aanvallen op stijl en niet op inhoud, dit heb ik ook aangegeven diverse keren. De situatie op kantoor is verder goed, het zit hem meer in de afhandeling van de formaliteiten. Maar mijn vraag is eigenlijk wat mijn rechten zijn in deze situatie. Kan ik bijv. mijn achterstallig loon+codebase opeisen als ik mij uit het bedrijf terug trek?