Hoppakee

Overigens is de drop shipment markt momenteel ook nog altijd flink aan het groeien. Er is een flinke professionaliseringsslag gaande op dit gebied en het kan dus behoorlijk interessant worden om een aardige (niche of niet niche) shop te starten waarbij het grootste deel van je longtail producten direct, met je eigen logo op de doos, vanuit de leverancier naar de klant kan worden verstuurd. Als je dus een shop begint met, ik noem maar even een 13-in-een-dozijn-ding, zonnebrillen, dan zou je je top 10 best verkopende producten zelf kunnen inkopen om zo mee te kunnen gaan met dagprijzen / benchmarking en de overige producten direct via de leverancier(s) laten verschepen. Het starten van een website is dan meteen een stuk interessanter omdat je je meer kunt focussen op marketing en techniek. Daar ligt namelijk de toekomst; marketing en techniek. Hoe krijg je de bezoeker op je website tegen zo laag mogelijke kosten, hoe hou ze je op je shop, hoe converteer je zo snel mogelijk, hoe ga je om met upsells, hoe profiteer je maximaal van je bestaande base. Liever 2 marketeers en 4 programmeurs in dienst dan een vol magazijn met 20 magazijnmedewerkers ;)

Bedankt! Wij hebben ieder een eigen financiele holding (BV) en die holdings hebben weer een aandeel in de BV. Dat is inderdaad 50/50 Je reactie verbaast me helaas niet. Op papier heeft hij nou eenmaal recht op die 50% en het lijkt mij inderdaad juridisch onmogelijk om daaronder uit te komen. Bedankt voor jouw bevestiging hiervan, het is natuurlijk prettig om dit van een ander nog even te horen. Ik denk ook dat het wellicht op een andere manier zal moeten worden opgelost. Bijvoorbeeld een flinke bonusuitkering aan mijn persoon oid. Overigens hoor ik mijn compagnon, in vergelijking met mij, ongeveer 50 keer zovaak roepen dat hij het geweldig zou vinden als zich een overnamekandidaat zou melden. Dat geeft mij ook wel een bepaald voordeel in een eventuele onderhandeling over (bijvoorbeeld) een bonus of eoa extra voordeel voor mij, denk ik. Als ik besluit NIET te verkopen gaat hij immers niet heel blij zijn (zacht gezegd). Dat is een aanname maar wel gebaseerd op de kennis die ik over hem heb.

Ik ben recentelijk benaderd door een partij die mogelijk de helft van ons bedrijf wil kopen. Ik en mijn compagnon zijn eigenaar van een bedrijf waarbinnen twee aparte activiteiten (onder een eigen 'merk'/label, maar in dezelfde B.V.) plaatsvinden. Een consumentenactiviteit en een zakelijk dienstverlenende activiteit. De consumentenactiviteit wordt momenteel 70% 'gemanaged' door mijn compagnon en 30% door mij, maar ik heb zo'n beetje 100% van de groei van die tak gerealiseerd. De werkzaamheden die hij uitvoert zijn vooral operationeel te noemen en niet zozeer met bestuur, strategie, etc. Hij neemt 2 tot 3 x per jaar lange vakanties, komt iedere dag te laat binnen, gaat meestal te vroeg of exact om 17:00 weg en het niveau van de werkzaamheden is niet bijzonder goed te noemen en zeer zeker al niet ondernemend. Hij doet simpelweg wat hij moet doen, net als een werknemer zou doen. Totaal het tegenovergestelde van wat ik doe: ik heb inmiddels al 2 jaar lang geen dag vakantie gehad, ik werk 60 urige weken en ben dagelijks met zware materie bezig, heb alle klanten en al het personeel binnengehaald en binnengehouden en heb het bedrijf inmiddels naar een behoorlijk professioneel niveau getild. De zakelijke tak is 100% door mij bedacht, opgezet en geleid. Hij heeft daar letterlijk niets voor gedaan behalve wat facturen versturen. Ik ben persoonlijk van mening dat hij zeker recht heeft op 50% van de consumentenkant en ook een deel recht op de zakelijke kant, maar dat is dan meer omdat hij nou eenmaal ook eigenaar is en de groei van de zakelijke tak ook deels is gefund met de winst van de consumentenkant. In een ideale wereld zou de verdeling zo zijn: Consument: Hij 50 ik 50 Zakelijk: Hij 0 ik 100 Maar ik denk dat iets als onder realistischer is: Consument: Hij 50 ik 50 Zakelijk: Hij 40 ik 60 Ik zit hier al een tijdje mee in mijn maag. Ik beschouw mijn compagnon als een goede vriend en ik denk dat hij heus wel weet dat hij, ik vergelijking met mij, niet zoveel uitvoert, maar toch zal het hem zwaar vallen als hij mijn gedachten hierover hoort. Hij is ook niet per se een bijzonder zakelijk ingesteld persoon, dus dat zou best een ding kunnen worden. 2 weken geleden heb ik een afspraak gemaakt met een business coach om te gaan kijken hoe wat dat kunnen aanpakken, echter staat die afspraak pas 1 juni omdat hij niet eerder kon. Nu heeft zich deze week geheel onverwacht een partij gemeld die 50 tot 100% van de zakelijk dienstverlenende tak wil overnemen. Daar sta ik, onder de juiste voorwaarden, absoluut voor open. Maar ik denk dat ik niet zomaar kan accepteren dat mijn compagnon hier dus ook net zoveel van gaat profiteren. Hoe rationeel en zakelijk ik normaal gesproken ook ben; ik verwacht dat, omdat dit me al een tijd lang behoorlijk hoog zit, ik hierdoor geen rationele beslissing kan maken en wellicht zelfs een overname zal afketsen als we geen goede verdeling kunnen afspreken. Het is niet de eerste keer dat zich een overname kandidaat bij me heeft gemeld. De vorige kandidaat bood te weinig, de huidige waarschijnlijk niet. Maar ook als dit niet door gaat zal er zich in de toekomst ongetwijfeld wel weer een kandidaat voordoen en dit probleem zal ook dan weer op tafel komen. Hoe denken jullie hierover? Ik gun hem natuurlijk ook zijn deel maar ik ben er bijzonder van overtuigd dat het niet fair zou zijn als dat 50-50 zou zijn. Hoe ga ik hiermee om? Wat zouden jullie doen? P.s. ik besef me dat dit wellicht niet echt 'herrie' is en door sommigen als een luxeprobleem kan worden gezien, maar ik wist niet waar ik het probleem anders kwijt moest.