someDataGuy

Ik werk als data scientist/analist. Het bedrijf heeft flink wat minder omzet/opdrachten, maar een deel van het werk waar ik t/m eind maart mee bezig was is nog steeds niet af. Ze willen gewoon geen geld uitgeven, wat ik heel goed snap, en ze gebruiken nu het feit dat ze door Corona iemands contract niet konden verlengen als excuus voor het feit dat ze mij de 71 uur niet hoeven te geven. Leuk en aardig, maar er is volgens mij een verschil tussen 'we hebben nu niet de ruimte om deze investering te doen' en 'we zijn letterlijk niet in staat om deze investering te doen'. Dit topic had ik aangemaakt toen mijn contract tijdelijk stil was gelegd, en toen wilde ik niet dat het mogelijk was voor de manager om dit topic naar mij als persoon te leiden (stel de manager komt het topic ineens tegen). Echter loopt mijn contract nu echt definitief af. De situatie is nu dus ietsje anders, én ik kan nu alles veel uitgebreider omschrijven, waaronder dus delen uit mijn contract opschrijven. Ik wilde het eerste topic overigens verwijderen, maar ik wist niet of dat mogelijk was en hoe dat eventueel zou moeten.

Beste allemaal, Sinds augustus 2019 werk ik als ZZP'er bij bedrijf X, waar manager Jan* mijn contactpersoon is. Toen de corona-crisis begon heeft Jan mijn contract een soort van stopgezet (in zijn woorden: hij heeft mijn contract naar een 0-uren contract omgezet), en ik vroeg mij af of dat zomaar kon. Mijn contract loopt van 1 januari 2020 t/m 31 juli 2020 (zie onderaan, artikel 3.1) en er is een opzegtermijn van 1 maand (zie bijlage, sectie 5.1). De details zijn als volgt: - In augustus 2019 ben ik begonnen bij bedrijf X, en ik had een contract t/m eind februari in 2020. - Begin 2020 heb ik echter een nieuw contract gekregen, en er zijn twee verschillen met het oude contract: de periode werd 1 januari 2020 t/m 31 juli 2020, en het uurtarief ging omhoog. - Vanaf het begin (augustus 2019) hebben Jan en ik afgesproken dat ik 'standaard' 96 uur per maand werk en ook zoveel uur per maand mag factureren. Dat deze afspraak is gemaakt kan op 2 manier worden bewezen: (1) van september 2019 t/m februari 2020 heb ik elke maand rond de 96 uur gefactureerd (behalve februari 2020, toen was het 120 uur) en (2) in verschillende mails (die uiterlijk in februari 2020 gestuurd zijn) met Jan noem ik de 96 uur wel eens, en er is nooit ook maar iets negatiefs gezegd over de 96 uur; zo heb ik bijvoorbeeld in december gezegd dat ik over die maand een 'standaard' factuur zou sturen, en toen kreeg ik een mail terug met 'akkoord'. - Op 17 maart heb ik telefonisch contact gehad met Jan. Toen vertelde hij mij dat ik de huidige maand maart nog mocht afmaken (concreet hield dit in dat ik naast de uren die ik t/m 17 maart al had gewerkt nog 25 uur mocht maken), maar dat het daarna zou stoppen. Het is niet zo dat het werk 'op' is. Er is nog voldoende werk, maar Jan vertelde dat ik niet meer *mocht* werken. - Ik ben nu van mening dat, aangezien er een opzegtermijn van 30 dagen is, ik nog 'recht' heb op 71 uur werken. 1 maand = 96 uur, maar er gaat nog 25 uur vanaf, gezien het feit dat ik na 17 maart (de dag waarop Jan mij gebeld heeft) nog 25 uur heb gewerkt. Mijn vraag is nu: Is deze redenering correct? Heb ik inderdaad nog 'recht' op 71 uur? Als ik het voor het zeggen zou hebben zou ik ook daadwerkelijk nog 71 uur willen werken - het is niet zo dat ik nu direct eis dat ik 71 * €26 = €1846 op mijn rekening krijg. Er is ook nog gewoon werk wat ik kan uitvoeren, maar Jan *wil* niet dat ik nog uren ga maken. Volgens Jan is het coronavirus een gegronde reden om mij deze 71 uur niet meer uit te laten voeren. Ze hebben iemand vanwege corona moeten ontslaan, en nu is Jan van mening dat zij mij nu automatisch geen 71 uur meer hoeven te 'geven'. Bedrijf X is ook niet failliet: door Corona gaat het financieel gezien gewoon iets minder goed met bedrijf X en moeten ze 'op de centen letten', maar ze zijn niet failliet. Op de website van advocatenkantoor Stibbe vond ik echter het volgende: "De COVID-19 pandemie en de daarmee verband houdende overheidsmaatregelen kunnen echter overmacht in de zin van artikel 6:75 BW opleveren. De wettelijke drempel ligt echter hoog. Uitgangspunt is dat slechts sprake is van overmacht indien nakoming (praktisch) onmogelijk is; wanneer nakoming slechts lastiger of bezwaarlijker is, is hiervan in beginsel geen sprake. Waarschijnlijk zal de uitbraak van het coronavirus dus alleen een overmachtssituatie met zich brengen indien overheidsmaatregelen of ziekte (tijdige) nakoming verhinderen en er geen alternatieve oplossing voorhanden is." "Wij durven met enige zekerheid te zeggen dat de huidige corona-situatie in de meeste opdrachtovereenkomsten niet zal zijn verdisconteerd en dat de omstandigheid waarbij een opdrachtgever of zzp’er als gevolg van het virus in grote financiële en/of bedrijfseconomische problemen komt, niet onder het normale ondernemersrisico valt. De coronacrisis dient onzes inziens dan ook als onvoorziene omstandigheid te worden beschouwd." Het lijkt er dus op dat bedrijf X niet zomaar het coronavirus kan gebruiken om onder de 71 uur uit te komen, maar misschien kunnen ze dat wel op een andere manier. Alvast bedankt! Artikel 3.1: De opdracht wordt aangegaan voor bepaalde tijd, te weten voor een periode van 7 maanden en vangt aan op 1 januari 2020 en eindigt van rechtswege, zonder dat opzegging is vereist, op 31 juli 2020 Artikel 5.1: Opdrachtgever is te allen tijde bevoegd de overeenkomst schriftelijk tussentijds op te zeggen met inachtneming van een opzegtermijn van 1 maand. Tussen partijen vindt alsdan overleg plaats over de lopende zaken en overdracht. Voorts blijven de bepalingen uit deze overeenkomst, voor zover dat uit de strekking van de bepaling voortvloeit, ook na het einde van deze overeenkomst onverkort van toepassing. Opdrachtnemer is niet gerechtigd de overeenkomst tussentijds op te zeggen. Artikel 5.2: Partijen zijn bevoegd de overeenkomst met onmiddellijke ingang op te zeggen, zonder nadere ingebrekestelling en zonder voorafgaande rechterlijke tussenkomst of tot enige schadeloosstelling te zijn gehouden, indien: a. één van de Partijen in staat van faillissement is verklaard of waarbij aan één van Partijen surseance van betaling is verleend dan wel doordat ten aanzien van één van de Partijen faillissement of surseance wordt aangevraagd; b. één van de Partijen tekort schiet in de nakoming van enige verplichting voortvloeiende uit de overeenkomst en dit tekortschieten niet binnen 1 maand na schriftelijke kennisgeving hiervan aan de betreffende Partij ismedegedeeld.

Sinds 1 oktober 2019 voer ik als ZZP'er opdrachten uit voor bedrijf X. Dit contract loopt af op 30 september 2020, met een wederzijdse opzegtermijn van 60 dagen. Op 20 april 2020 ben ik gebeld door iemand bij bedrijf X en er werd mij verteld dat ze mijn opdrachten tijdelijk stop zouden zetten; dit komt doordat bedrijf X vanwege het coronavirus in lichte financiële problemen is gekomen (ze zijn niet failliet verklaard en volgens mijn contactpersoon gaat dat de komende maanden ook niet gebeuren). Ik mocht de maand april nog afmaken (ca. 20 uur), daarna moest ik wachten totdat ze me zouden vertellen dat ik weer verder mocht gaan met de opdrachten. Ik ben van mening dat dit niet zomaar kan, aangezien er dus een opzegtermijn van 60 dagen is. Mondeling was afgesproken dat ik per maand 100 uur per maand aan de opdrachten zou besteden (een paar uur meer of minder zou niet erg zijn, mits ik dat zou laten weten), en dat dit inderdaad is afgesproken is op twee manier terug te zien: (1) het feit dat ik sinds oktober elke maand tussen de 98 en 103 uren heb gefactureerd, en (2) verschillende emails: in een van de mails zei ik bijvoorbeeld "... over december probeer ik een inschatting van het aantal uren te maken; als dat niet lukt stuur ik een 'standaard' factuur van 100 uur ..." en in een andere mail stond "... aangezien we hebben afgesproken dat ik in een maand 100 uur werk ...". Gezien het feit dat 60 dagen gelijkstaan aan 1.97 maanden, betekent dit dat ik vanaf 20 april 2020 het 'recht' had om nog 197 uur aan de opdracht te besteden? Het is niet zo dat bedrijf X geen opdrachten heeft, maar door de coronacrisis willen ze gewoon zo weinig mogelijk geld uitgeven. Minus de 20 uur die ik sinds 20 april 2020 nog heb gemaakt zijn er dus nog 177 uur over. Kan ik nu 'eisen' dat ik deze 177 uur nog wil werken? Als bedrijf X me helemaal niet meer wil, dan vind ik het prima om nog een factuur van 177 uur te sturen, maar ik neem aan dat als ik nog 177 uur mag factureren, ze daar niet zomaar niets voor terug hoeven. En wat gebeurt er als ik 1 maand na 20 april 2020 weer gebeld word en ik mijn opdrachten weer mag hervatten? Kan ik dan alsnog 'eisen' dat ik over de maand waarin de opdrachten zijn stilgezet betaald wil worden?