Twijfels en onzekerheid. Wat nu?

[Suzie4comm]

Na een lange voorbereidende fase (6 maanden) is binnenkort het moment aangebroken dat ik echt ga beginnen. Dat is natuurlijk geweldig maar de afgelopen dagen merk ik dat ik mij ineens zorgen begin te maken om de toekomst (gaat het me wel lukken) en een bepaalde onzekerheid heb over m'n kwaliteiten etc.

 

Ik denk dat het inherent is aan het ondernemerschap maar herkennen jullie dit? En zo ja, hoe ga je hier mee om?

 

Groetjes,

 

Susanne

 

[djluc]

Heb je dat niet dan als je in loondienst bent? Volgens mij is twijfel echt niet uitsluitend verbonden aan ondernemen!

[Gast Verwijderd account]

(gaat het me wel lukken) en een bepaalde onzekerheid heb over m'n kwaliteiten etc.

 

Iedereen heeft wel eens een dip en twijfelt aan zichzelf.

Ga ervoor en net als djluc aangeeft (in andere woorden); als je voor een nieuwe baas begint ben je ook onzeker en zenuwachtig.

 

Ga ervoor, denk aan je plannen en breng deze tot praktijk.

 

Succes.

[Suzie4comm]

Het is inderdaad zo dat wanneer je bij een werkgever in dienst treedt, je vaak ook onzeker bent over je competenties. En dat het eigenlijk vergelijkaar is met het gevoel dat je kan hebben als je een eigen zaak begint.

 

Het is absoluut niet zo dat ik me laat overrompelen door een beetje onzekerheid en wat twijfels (daar is wel meer voor nodig), maar ik was enigzins verrast door m'n gevoel. Daar had ik nog niet eerder last van gehad :) Thanks, ik kan m'n gevoel nu iets beter plaatsen.

[Nico Schouten]

Het heeft iets weg van koudwatervrees.

En net als met de eerste duik, als je eenmaal in het water zit wil je er niet meer uit.

 

Het verschil tussen een baan een een bedrijf is dat je echt alles alleen moet doen in de aanloop, en je draagt natuurlijk niet de kosten van een finaciele misser. Bij een werkgever kun je vaak wel op een collega terugvallen en wordt je meestal ook wel ingewerkt.

Want, wie werkt de ondernemer in, de ondernemer zelf.

[Micha van Veen]

Ik ken het gevoel, en nu ben ik zelf drie jaar bezig en soms heb ik het nog steeds. Het overvalt je gewoon.

 

Wat mij erg geholpen heeft is alle factoren welke de onzekerheid creëren te benoemen. En dan uitzoeken in hoeverre je onzekerheid weg kan nemen.

 

Bijvoorbeeld van de financiën had ik helemaal geen kaas van gegeten, en ik werd erg zenuwachtig hoe dit zich in de toekomst zou gaan manifesteren. Krijg ik het in de vingers, is de boekhouder die ik heb wel goed. Hoe ga ik zorgen dat er genoeg geld is voor het huis, pak ik alle voordelen wel binnen de regels en zo ja doe ik het wel goed dat ik achteraf niet terug moet betalen etc. etc.

 

En om dit op te lossen ben ik gaan zitten met iedereen die mij daarin konden helpen. En gevraagd hoe zij met de zaken omgaan en hoe ik het moet doen.

 

Maar dit blijft maar doorgaan. Heb je goedgekeurde offertes die garant staan voor 3 maanden werk, kan je weer zorgen maken dat er wel weer nieuwe offertes moeten openstaan. Ik denk dat het er gewoon bij hoort en uiteindelijk ook gewoon leuk is om onzeker te zijn en elke keer op zoek zijn naar oplossingen en verbeteringen.

 

Het is toch nooit een 9 tot 5 iets, waarbij je deur dicht trekt en lekker op de bank gaat hangen.

 

[Suzie4comm]

Het gevoel heeft mij inderdaad heel erg overvallen. Afgelopen maanden ben ik vol enthousiasme bezig geweest met de voorbereidingen en begin deze week zag ik het echt allemaal ff niet meer zitten. Het klinkt stom, maar fijn dat het enigzins herkenbaar is. :)

 

Ik zal de komende tijd een modus moet gaan vinden om hiermee om te leren gaan, de onzekerheid zal blijven. Is het niet over je compententies dan is het inderdaad wel over of je genoeg werk binnenhaalt.

 

Thanks voor je feedback.

 

Groetjes,

 

Susanne

[quality_of_life]

In het leven hebben we een aantal basis behoeftes nodig. Een ervan is zekerheid, en een ander is....onzekerheid. Waarom onzekerheid nou eigenlijk heel simpel omdat alles zeker zou zijn we ons kapot zouden vervelen en de uitdaging weg zou nemen.

 

We hebben allemaal wel eens het gevoel van onzekerheid, toen ik vol overgave begon als personal coach in Amerika en alle schepen verbrande achte mij sloeg na verloop van tijd ook de onzekerheid toe. Wat mij enorm heeft geholpen is om even rust te nemen en mijn doelstellingen door te nemen en bij te sturen. Mijn bedrijf bij anderen voor te houden want jij bent constant bezig en ziet niet hoe mensen die totaal geen idee hebben van jouw product of dienst tegen je aankijken. Mij heeft dit meer inzicht gegeven en het een stuk eenvoudiger gemaakt. Wij ondernemers denken soms te lang en soms te ingewikkeld.

 

 

[PimEffting]

Herkenbaar! Had laatst zelf ook een moment van "help, waar ben ik aan begonnen?", "het wordt nu wel heel erg echt allemaal", "nu heb ik wel genoeg opdrachten, maar hoe zit dat over een jaar?", et cetera.

 

Wat mij heeft geholpen is voor jezelf duidelijk maken welke risico's er bestaan, hoe reëel deze risico's zijn én hoe ver je bereid bent om te gaan. Vooral dat laatste is belangrijk om scherp te hebben. Heb het meerdere malen gezien dat ondernemers zo in zichzelf geloven dat ze meer op het spel zetten dan ze zich kunnen veroorloven te verliezen en daardoor in enorme problemen komen.

Zorg ook dat je alternatieven hebt. Keuzes geven innerlijke rust. Kiezen uit één geeft een geforceerd gevoel. In mijn situatie (nu wel werk, maar toekomst onzeker) was het antwoord relatief eenvoudig: zonder al teveel problemen kan ik met m'n bedrijf stoppen en zou ik binnen een maand (maximaal twee maanden) een dienstbetrekking ergens kunnen hebben. Ik weet wat mijn draagkracht is, ik weet waar de grenzen liggen en ik weet dat ik in de luxe positie ben dat ik alternatieven heb. Over mijn ondernemerschap lig ik dus helemaal niet (meer) wakker en werk daardoor iedere dag met een grote glimlach aan mijn dromen!

 

Enorm veel succes met je onderneming toegewenst!