Intel heeft het afgelopen jaar minder geïnvesteerd in start-

ups. Niet omdat deze er niet zijn, maar door gebrek aan mede-

investeerders.

Lees verder >>>

 

Beuk van der vecht heeft hier een stuk over geschreven !

Op www.beursplein.nl

En dit stuk relateerd veelal aan hetgene wat ik persoonlijk ervaar.

 

Hij schrijft dat ondernemers de fout ingaan door:

 

Niet te weten wat ze willen

 

Een ondernemer die niet in 10 minuten kan uitleggen, wat hij gaat doen, waarom hij dat zo gaat doen en waarom het zo leuk is voor de investeerder om daar aan mee te doen, heeft niet goed nagedacht over zijn zaak.

 

Veel te eisen en weinig te delen

 

Je ziet het al aan het businessplan. Leuk plannetje gemaakt, 5 mln nodig voor de uitvoer ervan en de investeerder mag blij zijn dat de investeerder 15 % van de aandelen krijgt. Als de investeerder al aandelen krijgt. Een ondernemer die uitsluitend in het geld geïnteresseerd is, is de aandacht niet waard. Zij hebben geen respect voor de investeerder zijn positie en de investeerder zal dan nooit een "vruchtbare relatie" met de ondernemer opbouwen.

 

De investeerder te verwarren met een opdrachtgever.

 

Een ondernemer die zichzelf voor een directeurssalaris in het businessplan zet, inclusief prachtig kantoor, dito secretaresse en auto van de zaak, snapt niet dat hij ondernemer is/wordt.

Hij wil liever werknemer zijn en neemt zelf geen enkel risico.

Hij ziet de investeerder als een soort opdrachtgever.

 

(loze) rendementsbeloften te doen

 

Voor de ontwikkeling van een prille zakenlijke relatie is het niet goed om beloften te doen die niet kunnen worden waargemaakt. Rendementsbeloften bij een startende onderneming zijn typisch beloften waar geen garanties voor (kunnen) worden gegeven en die dan ook niet gemaakt moeten worden. Er moet niet naar gevraagt worden en de ondernemer moet er niet mee hoeven komen.

Er moeten natuurlijk wel allerlei rendementsscenario's doorlopen worden, maar die moeten nimmer de status van "belofte" krijgen.

Dat verstoort sowieso de relatie.

 

Aan te nemen dat het plan niet kan falen

 

Alle plannen kunnen mislukken(ook mijn plan). NIEMAND kan beoordelen of een plan succesvol zal zijn of niet. Succes moet gemaakt worden en is mede van een groot aantal externe factoren afhankelijk. Wie investeert in een startend of groeiend bedrijf loopt ALTIJD risico.

 

 

Investeerders gaan de fout in door:

 

Uitsluitend in rendement en fiscaliteit geïnteresseerd te zijn

 

Echte investeerders zijn geïnteresseerd in de ondernemer, zijn plan en zijn aanpak. Is het een goede ondernemer en doet hij verstandige investeringen, dan is rendement daarvan het gevolg. Rendement is NOOIT een doel op zich en fiscaliteit is een luxe probleem.

 

51% aandeel of zeggenschap eisen.

 

De ondernemer is de baas.

Het is een slechte zaak als de investeerder op de stoel van de ondernemer gaat zitten. Dat is niet zijn taak.

Een goede investeerder helpt de ondernemer de baas te blijven over zijn eigen zaak.

Als investeerders meer investeren dan ondernemers, worden er afspraken gemaakt, dat de investeerders kunnen ingrijpen als het mis gaat. Ingrijpen en misgaan zijn dan wel netje gedefinieerd.

 

Fee, salaris of vaste vergoeding vragen

 

Investeerders investeren en zijn geen interim-manager of adviseur. Ze investeren niet alleen geld, maar ook tijd. Daarvoor zijn ze aandeelhouder. Geld onttrekken aan de onderneming is niet slim als je het er eerst zelf in moet stoppen. Soort sigaar uit eigen doos, die de overheads opjaagt en de levenskansen van de onderneming ernstig in gevaar brengt.

 

Een andere agenda hebben

 

zoals exclusief goederen en diensten willen leveren, snel winst willen maken terwijl de ondernemers wil/moet investeren, andere toekomstplannen hebben voor de onderneming dan de ondernemer zelf, kortom: de investeerder en de ondernemer moeten BEIDEN dezelfde motivatie hebben om hun tijd en geld in de onderneming te steken, anders gaat het mis.

 

Garanties vragen van de ondernemer zelf

 

Investeerders verstrekken risicodragend vermogen. Dat betekent dat het geld van de investeerder risico draagt. Daarvoor krijgt de investeerder ook een (winst)aandeel in de ondeneming.

Als de investeerder dat risico niet wil lopen, moet hij niet investeren.

Het is uit den boze, dat een investeerder (privé)garanties vraagt of krijgt van de ondernemer voor als het mis gaat.

 

Subsidies voor mijn plan zijn er niet, dus zoek ik er ook niet naar.

Wat investeerder betreft heb ik niet veel geluk gehad.

Beleggers zijn er na mijn inziens genoeg maar investeerder die zonder één van de bovengenoemde problemen in mijn organisatie wilde investeren heb ik nog niet gevonden.

 

Wie weet misschien in de nabije toekomst.

 

Chris

 

 

 

 

Ik herken veel in je bericht Chris. Het vinden van een investeerder die aan al deze punten voldoet is nagenoeg onmogelijk volgens mij. Maar als je al deze punten helder voor ogen hebt en je gaat een gesprek in, kan je wel duidelijk laten zien wat je wel en niet wilt.

 

Als je dan een harde deal drijft zou je best wel eens een waardevolle relatie kunnen bouwen. De investeerders zijn veelal door de wol geverfd, als jij laat zien dat je niet gisteren geboren bent kan dat geappricieerd worden.

 

Toch ga ik persoonlijk mijn volgende plan proberen zonder VC ;)

Allereerst wil ik uitleggen dat wij als Work Brokers geen techno-starters zijn maar wel zeer inovatief.

Wel willen we met en voor verschillende technostarters onze organisatie verwezelijken en uitbreiden.

Zoals ik op het forum al uitgelegd heb draaid het ondernemersschap veelal om het nakomen van je beloftes.

Vanwege deze beloftes naar mijn leden en organisatie ben ik genoodzaakt een grote reclame campagne te starten om meer bekendheid te verwerven. Maar vanwege het feit dat dit mijn tweede onderneming is ben ik wat terughoudend wat investeerders/beleggers betreft. Want ook ik heb een gemeenschappelijke gedachte goed met de volgende quote,

 

Start-ups moeten zichzelf kunnen bedruipen. Stel dat we een prachtig idee hebben, als alternatief voor een afstandsbediening. Dan kloppen we niet gelijk bij de eerste de beste financierder aan, maar geven we alle tijd en energie aan dat plan, lenen wat geld hier en daar, werken het plan uit, totdat bewezen is dat het werkt. Dan komt het grote geld trouwens vanzelf."

 

Maar het neemt niet weg dat ik de mogelijkheid wil onderzoeken.

Ik heb al zonder tussenkomst van een bureau verschillende geintresseerde investeerders/beleggers gevonden in belgie die de meerwaarde van mijn organisatie inzien.

In de verschillende gesprekken die ik met hun gehad heb zijn ze uitsluitend in rendement en fiscaliteit geïnteresseerd en willen ze voor hun betrokkenheid een fee, salaris of vaste vergoeding vragen.

Daar ben ik als ras echte ondernemer niet van onder de indruk ik ben echter wel blij dat ze nog geen 51% aandeel of zeggenschap geeist; hebben. Want dat zou ik de onderhandelingen volledig stop zetten.

 

Hetgene wat ik nu wil doen is aanwezig zijn bij de 7de hemel bijeenkomst .

 

Chris

51% aandeel of zeggenschap geeist; hebben. Want dat zou ik de onderhandelingen volledig stop zetten.

Ik heb hier een voorbeeld van die deze verdeelsleutel wel heeft toegepast. Die persoon had de hoge financiering écht nodig om het bedrijfsidee/product van de grond te krijgen. Of het uiteindelijk in een later stadium een goede keus is geweest JA. Maar lucky birds bestaan nu eenmaal ook. Zijn stelling was: liever 49% van een bedrijf dat ik goed en snel van de grond krijg, dan geen bedrijf, omdat het plan anders had hangen in nix omdat er verder geen geld voorhanden was.

Ikzelf heb me wel afgevraagd ... waarom als een investeerder er geloof in heeft niet genoegen neemt met 49% en de ondernemer een merendeel houdt (51%). Maar dit zal meer een onderhandelingsstragegie zijn geweest dan bewust kunnen kiezen wat de verdeelsleutel uiteindelijk in mijn voorbeeld teweeg heeft gebracht. Spookverhalen zat lijkt mij. Maar mijn voorbeeld heeft het uiteindelijk goed gedaan. Inmiddels zijn de investeerders uitgekocht en is hij 100% eigenaar. Of beter gezegd was, want hij heeft de boel verkocht en zit nu heel prettig happy te zijn.

Tja, ik zou toch vragen: "waarvoor willen jullie 51% hebben? Wie betaald bepaalt, dus zolang er investeringen nodig zijn hebben jullie met 49% nog steeds alle zeggenschap. Zodra we rendabel worden behoud ik mijn bedrijf en zitten jullie met een enorm aandeel in de onderneming."

 

De ondernemer is de ondernemer, de investeerder, investeerder. Ik zal er alles aan doen om de ondernemers beslissingen niet door de investeerders te laten nemen.

 

 

8 van de 10 mensen die zich investeerder noemen zijn dat niet, ze zijn eigenlijk belegger.

Beleggers zijn makkelijk te herkennen.

Of ze zijn geen ondernemer geweest (zelf ooit echte onderneming gestart) of ze beginnen meteen te vragen hoe rijk je ze gaat maken (kijken eerst naar inkomsten, dan pas naar uitgaven).

 

En als hun belegging die ze willen doen substantieel hoger ligt dan je eigen inbreng willen ze meer zeggenschap eisen d.m.v een hoger aandelen pakket te eisen.

Dus bij de beleggers moet je met een inovatief plan niet zijn.

MIJDEN DUS

 

Dit is mijn bevinding.

Ik ben nieuwsgierig hoe jullie hier tegen overstaan.

 

Chris

 

 

 

 

 

 

Even een correctie over iets wat ik eerder in deze thread las.

 

--Quote--

51% nooit accepteren....

--Einde Quote--

 

Even ter verduidelijking. Het percentage aandelen voor de investeerder is niet zomaar uit de lucht gegrepen en wordt bepaald door twee factoren: 1. Waardering van het bedrijf voor investering (pre-money). 2. Waardering van het bedrijf na investering (post-money)(=waardering voor investering + te investeren bedrag. )

 

Dus, ben je groen achter je oren en heb je nog geen klanten, geen product / dienst en is je business ook niet gebouwd op zware verdedigbare IP (Patenten etc), dan zal je pre-money laag zijn.

 

Indien je dan wel veel centjes nodig hebt om te beginnen, dan kun je zelf uitrekenen wat er gebeurt.

 

Het ligt een beetje aan je aanpak en je business om te kunnen inschatten hoeveel aandelen je ongeveer kwijt gaat raken.

 

Voor research bedrijven, of bedrijven met een hele lange R&D en productie cyclus komt het dus vaak voor dat de investeerders het snel voor het zeggen hebben.

 

Het principe is echter wel: "Dilution can be your best friend!" Vrij vertaald: "verwatering kan je beste vriend zijn"

 

Wat daar mee bedoeld wordt is dat 100% van 100K minder waard is dan 10% van 2M.

 

Het gaat immers om toegevoegde waarde voor de aandeelhouders. Zeggenschap over dagelijkse leiding en meerderheid van de aandelen zijn overigens ook niet direct aan elkaar verbonden. Indien je daar meer over wilt weten raad ik je aan om je te verdieping in scheiding management en aandeelhouders, prefered vs ordinary shares, voting rights, tag along rights etc.

 

Hoop dat dit het een en ander verduidelijkt.

 

Groetjes

K.