De waarde van oplichters

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Regelmatig komen ook op deze site voorbeelden langs van mensen die zich belazerd voelen. Terecht? Oplichters zijn vaak succesvol omdat ze een beroep doen op de menselijke zwaktes. En ik beweer dat oplichters een nuttige functie hebben in onze maatschappij. Waarom?

 

Eerst wat achtergrond. In de Katholieke kerk worden menselijke zwaktes prachtig beschreven als hoofdzondes:

 

Trots / ijdelheid

 

Een oplichter verkoopt je iets door te appelleren aan je ijdelheid. Je wordt er mooier van, of het geeft je een goed gevoel. Tot het moment dat je je realiseert hoeveel je er voor betaalde... Nepjuwelen met prachtige certificaten van echtheid, land kopen wat 10 meter onder water ligt, het gebeurt echt nog steeds. Vooral de mensen die nu denken, 'dat zal mij niet gebeuren' hebben vermoedelijk aardig wat van deze zwakte.

 

Hebzucht

 

Easy money. Goudkoorts. Heel veel mensen zijn gevoelig voor deze variant. Balletje balletje op straat is daar wel een voorbeeld van. Maar ook meedoen aan allerlei pyramidespelletjes (bedrag inleggen, en andere sukkels werven dat ook te doen in de hoop op grote winst). Bij ondernemers zijn dat vaak de 'onmogelijke' deals, te mooi om waar te zijn.

 

Lust

 

Zeg maar de immateriele variant van hebzucht. Mooie spionnes die geheimen ontfutselen bijvoorbeeld. Misschien ook die fraaie dame / heer die jou iets duurs aansmeert met andere dan puur zakelijke argumenten? Sex sells, after all...

 

Jaloezie

 

De buren hebben het (of de concurrent), dus ik moet het ook hebben. 'Uw concurrent doet het veel beter door met China te handelen. Wij hebben goede contacten daar, dus doe zaken met ons!' Mooi als dat waar is, maar wel even checken voor je geld overmaakt!

 

Onmatigheid

 

Voor oplichters denk ik het minst interessant om te gebruiken.

 

Woede

 

Ook dat vinden oplichters zelden nuttig om op in te spelen. Iemand boos maken is een risico op zich.

 

Luiheid / gemakzucht

 

Niet controleren van wat een oplichter zegt. 'Het zal wel goed zijn.' Maar ook: niet nadenken. Klopt dat verhaal wel? Als het te mooi is om waar te zijn, is het te mooi om waar te zijn!

 

Dus waarom zijn oplichters nuttig? In alle gevallen van oplichting kun je vrij snel zien welke zwaktes van de slachtoffers gebruikt zijn. Je kunt de zeven hoofdzondes ook wel ego noemen. In het boeddhisme wordt gesteld dat het menselijk ego oorzaak is van alle lijden. En dat het loslaten van je ego je uiteindelijk verder brengt.

 

Oplichters confronteren ons op pijnlijke wijze met onze zwaktes. Als we bereid zijn om daar naar te kijken kunnen we weer een hoop over onszelf leren. Als we dat niet doen, en alle schuld bij die slechte oplichter leggen, ontkennen we onze eigen rol in die oplichting en trappen we een volgende keer gezellig weer in diezelfde valkuil. En laten we onszelf niets wijsmaken: we zijn allemaal gevoelig voor bepaalde vormen van oplichting. De kunst is te leren herkennen wanneer en hoe je ego je laat meeslepen. En kijk dan ook eens op Wikipedia over dit onderwerp.

 

Kortom, laat je regelmatig oplichten! Een goede oefening in nederigheid en zelfkennis.

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Leuk verhaal Ed.

Vraagje alleen: wanneer ben jij voor het laatst opgelicht? :)

 

Groet

Kees

[R.I.P. - Fred Wiersma]

Ik heet Fred ;) en ja, ook ik ben opgelicht, maar gelukkig niet ernstig of veel geld mee kwijtgeraakt. Meer als privepersoon, tourist traps bijvoorbeeld, veel te dure rotzooi kopen. Combinatie van hebzucht en trots ('mij neppen ze niet'). :P

 

Misschien moeten we in een ander draadje onze ergste oplichterijen beschrijven, ter lering en vermaak ;D

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Multitasken is niet m'n sterkste kant. En ik heb er zelf zo'n hekel aan als mensen m'n (achter-)naam verkeerd spellen,

Sorry Fred!

 

Groet

Kees

 

PS: Had wel op een spannend verhaal gehoopt 8)

[Edo van Santen]

ik ben blij dat mijn ego zoveel geld waard was. heb het intussen weer geheel hervonden...

 

mooi stukje Fred, thanks!

[R.I.P. - Fred Wiersma]

...

PS: Had wel op een spannend verhaal gehoopt 8)

 

Speciaal voor meneer de Kuif! ;)

 

Locatie: met vrienden op een strandgebied in Thailand. Veel langslopende verkopers, die van alles aanbieden: kleren, ijsjes, garnalen die bij je strandstoel bereid worden, sjaals, zonnebrillen, etc etc etc.

 

Komt er een vriendelijke meneer langs die vindt dat ik eau de toilette moet kopen bij hem. Echte ;) 'le Male' van Gaultier! Voor omgerekend minder dan 5 EUR een fles van 125 ml. Geen geld, op het vliegveld heb ik die zien staan voor ik meen rond de 80 EUR. Ik ruik eens, prima, en ook de dames in ons gezelschap geven hun accoord. Ik onderhandel strak naar 3 EUR, en de deal is rond. Hij geeft me een prachtige verpakking en wil al weg. Ik vraag hem nog even te wachten, maak de verpakking open en het lijkt te kloppen. Tot ik denk, dit flesje is kleiner ??? en inderdaad, 75 ml ipv de demonstratiefles van 125 ml.

 

Na wat theatraal misbaar over en weer zeg ik, geef mijn geld maar terug, en hier heb je jouw fles. 'Ok ok, I give you big bottle' en nu krijg ik inderdaad een fles van 125 ml. De boef gokt er op dat de klant niet goed oplet.

 

Eind goed al goed?

 

Nee. Op het vliegveld blijkt net voor het instappen dat alle flessen etc met meer dan 100 ml inhoud niet meer mee mogen in de handbagage. Koffer is al in het vliegtuig. Geen tijd meer om het in te laten sealen in een winkel. Dus mijn fles verdwijnt in een klaar staande mand waar nog veel meer buit van eerdere passagiers in beland is. Het zal mij niet verbazen als hier een groeiende recycling business op drijft 8)

 

Moraal: als ik minder scherp was geweest, had ik nu kunnen genieten van die 75ml fles ;D

[Maarten]

Moraal: als ik minder scherp was geweest, had ik nu kunnen genieten van die 75ml fles ;D

 

Je weet dat ze bij de douane in Nederland boete's opleggen voor het invoeren voor namaak troep?

[Kees de Kruiff - In Memoriam]

Leuk verhaal Fred, ik herken de setting helemaal. Ben vaak in Thailand geweest. :)