Academische Misvorming

[konijn2000]

In het magazine "Management Team" (nr. 4, 2004) staat een interessant artikel over academische studenten & het opzetten van je eigen zaak.

 

In Nederland blijkt volgens onderzoek van het ministerie van EZ het aantal startups door academische studenten zeer laag te zijn: rond 90 per jaar, wat 1 nieuw bedrijf per 2000 studenten zou inhouden.

In vergelijk met de VS en Groot-Brittanie is dat volgens het artikel in het MT zeer laag.

 

"Op de universiteit is ondernemen een negatieve optie, dat doe als je verder niets weet".

 

Nu ben ik hard op zoek naar dit specifieke onderzoek van het ministerie van Economische Zaken.

En ook vind ik het ook heel interessant om met ondernemende academici of toekomstige ondernemers van gedachte te wisselen.

 

Groet, Reinier

[Merkava]

Het gaat er niet om of je een domme, goede of slechte ondernemer bent, het gaat er om dat je "ondernemer" bent. Iets wat je niet uit de boeken leert en dus al helemaal niet op een universiteit of hbo.

 

Het ondernemerschap is daarnaast verbonden aan een "variabel" inkomen, wat in sommige gevallen onder het minimum ligt hetgeen vaak voorkomt in de beginfase bij startups. Geen enkele, uitzonderingen daargelaten, afgestudeerde zal twee keer nadenken over het direct verdienen van 1 à 2 keer modaal met leaseauto en winstuitkering bij een werkgever of "voor jezelf beginnen" zonder te weten wat het op gaat leveren.

 

Daarnaast zorgt het economisch mechanisme ook voor "ondernemers spirit". Als het goed gaat wil iedereen ondernemen, maar als het slecht gaat zijn er slechts enkelen die de kansen zien.

 

In Nederland wordt te veel naar "hoger opgeleide" ondernemers gekeken, zij worden gestimuleerd om in de IT / Tech / Bio etc. iets op te zetten, terwijl in kijn ogen de "lager opgeleide" meerderheid vrijwel niet gestimuleerd wordt met welke regelingen dan ook.

 

Momenteel zie je alsnog veel "hoger en lager opgeleiden" de sprong naar het ondernemerschap wagen. Niet omdat zij dit zo graag willen maar vaak uit bittere noodzaak en frustratie omdat zij nergens aan de bak komen.

 

Het gaat er in mijn ogen dus om dat er een goed ondernemers klimaat, met de juiste regelingen, etc. wordt opgezet voor "ondernemers" in het algemeen.

 

Je spreekt jezelf een beetje tegen lijkt het.

Je hebt het erover dat tijdens goede tijden iedereen wil ondernemen,

En tijdens slechte tijden mensen gedwongen worden te ondernemen.

Ondernemerschap moet wel in je genen zitten, maar uit de boeken kun je veel leren. Hoger opgeleiden zijn zich hier meer van bewust en zien waarschijnlijk meer hindernissen die ze eerst willen nemen voordat ze beginnen.

Jonge ondernemingen die kapot gaan zijn vaak ongeveer drie jaar bezig. Het zou mij niet verbazen als dit vooral bij ondernemingen van laag opgeleiden voorkomt.

 

Ik ben het met je eens dat er blindgestaard wordt op de hoger. opgeleiden, dit heeft waarschijnlijk te maken met de kenniseconomie die er opgestart moet worden.

En het is een ziekte van onze maatschappij dat je zonder papieren nergens komt en dus niets kan betekenen.

 

De vaste lasten in Nederland zijn voor de meeste mensen vaak al te hoog om de stap te kunnen maken naar ondernemerschap, met dank aan de VVD,CDA,D'66,PVDA.

 

Merkava

[Ewout Wolff]

WOOW !!! Wat een heeeerlijk onderwerp en zo dicht bij mijn hart, dank u.

 

Mag ik eerst aan De Witte vragen wat je ervaringen zijn met bedrijfskunde-studenten en vooral : waarom denk je dat ze het dommer doen dan anderen ?

 

Ik heb universiteit gedaan. Mocht een keer uit Leiden proeven in Rotterdam en alleen dat sprongetje leek wel een Timeleap van 200 jaar : in Leiden was iedereen druk bezig met hun studie met het hoofd, in Rotterdam liepen eerstejaars al rond met ondernemingsplannetjes en volledig bijgewerkte CV's. (wat nog geen reden voor succes is).

 

Ik geloof dat TwaLevel goede dingen zei over de universiteit : men is er bezig van iedereen een werknemer te maken. Of consultant.

Tijdens je studie kwamen wel eens ondernemingen langs en dat waren alleen maar hele grote. En dus droomde iedereen er van bij de grote jongens te gaan zitten : Shell, Unilever, je kent het rijtje.

Iemand die bij een klein bedrijf ging werken of iets zelf deed, werd meewarig aangekeken.

 

Profs hadden geen ervaring als ondernemer en spraken daar niet over. Als er voorbeelden waren, dan kwamen ze uit grote bedrijven.

 

Mijn vader was ondernemer en hoe ouder ik word, des te meer bewonder ik hem erom. In mijn studie was dit anders : ik zou al die prachtige kennis toch niet bederven door in zo'n klein bedrijfje te gaan werken ? If only I had known better.

 

Mijn vrouw is ondernemer en ik zelf word nu warmer en warmer voor het idee : Wat een vrijheid ! Wat heerlijk om zelf verantwoordelijk te zijn voor je eigen succes en falen !

 

Ben ik academisch misvormd ? Ja, ik zou graag alles buiten mijzelf de schuld willen geven. Maar als het dan toch moet, dan geef ik vooral de overheid de schuld : als iedereen met eigen initiatief snel resultaat zou hebben zonder van tevoren bedolven te zijn door vergunningen, arbo-regelementen, belastingzaken, administratieve verplichtingen, e.d. dan zou het een stuk gemakkelijker zijn om ondernemer te worden.

[XYZdotCLUB]

Jonge ondernemingen die kapot gaan zijn vaak ongeveer drie jaar bezig. Het zou mij niet verbazen als dit vooral bij ondernemingen van laag opgeleiden voorkomt.

 

Als we de cijfers van afgelopen jaren erbij nemen, valt toch op dat het veel "high tech en IT" bedrijven zijn die over de kop zijn gegaan. Wellicht dat door "tijdelijke blindheid" voor de valkuilen, van de toch veelal hoger opgeleide oprichters, deze ondernemingen het niet lang hebben mogen uithouden.

 

Je spreekt jezelf een beetje tegen lijkt het.

Je hebt het erover dat tijdens goede tijden iedereen wil ondernemen,

En tijdens slechte tijden mensen gedwongen worden te ondernemen.

Ondernemerschap moet wel in je genen zitten, maar uit de boeken kun je veel leren. Hoger opgeleiden zijn zich hier meer van bewust en zien waarschijnlijk meer hindernissen die ze eerst willen nemen voordat ze beginnen.

 

Hoger opgeleiden zien wellicht meer hindernissen die ze eerst willen nemen, maar zien per definitie niet als enigen dat gat in markt waar ze in zouden kunnen springen. Wellicht zijn hoger opgeleiden in sommige gevallen "te" waakzaam voor de dingen die fout zouden kunnen gaan dat ze de sprong uiteindelijk niet wagen.

 

Laten we het er op houden dat er voor ondernemen, naast een dosis verstand, ook sprake moet zijn van enige nuchterheid, bijbehorende creativiteit en wil om risico te lopen.