Importeur of serviceprovider - HELP!!!

[anmsblanco]

Beste iedereen, ik heb misschien een wat vreemde vraag. Mijn situatie is als volgt:

 

Sinds enige tijd koop ik in China een huidverzorgingsproduct voor extern gebruik en verkoop deze door aan mijn vrienden en kennissen in Nederland. Zij zijn dusdanig enthousiast geraakt over het product dat door mond-tot-mond reclame een continue stroom aan geintresseerde mensen (voor mij vreemden) het product willen afnemen. Omdat de verpakking en gebruiksaanwijzing bij het product in het Mandarijn zijn geschreven heb ik een Nederlandstalige website gemaakt om ook deze mensen goed te kunnen informeren over het product (achtergrond- en gebruiksinformatie). Daarnaast staat op de website een e-mailadres waar mensen met vragen of zij die willen bestellen contact mee kunnen opnemen (dit e-mailadres is onder mijn beheer). Mensen die tot bestelling overgaan lever ik uit beperkte voorraad aangezien de verzendduur en individuele verzendkosten respectievelijk te lang en te hoog zouden zijn.

 

Het product is in China door de overheid goedgekeurd en wordt daar al sinds 2004, zonder bijwerkingen, door enkele honderdduizenden mensen gebruikt. Feitelijk ben ik momenteel ‘de importeur’ en daarmee rechterlijk aansprakelijk. Mocht er bijvoorbeeld een zwangere vrouw zijn die het product gebruikt en onverhoopt een miskraam krijgt en vervolgens besluit de schuld bij het product te leggen dan ben ik aansprakelijk (mogelijk voor dood met schuld). Mocht ik besluiten om dit product op de markt te brengen dan zal ik veel onderzoeken e.d. moeten laten verrichten en de nodige vergunningen aanvragen welk veel tijd in beslag zullen nemen (naar horen zeggen gemiddeld zo’n drie jaar).

 

Aangezien het product een zeer vervelend huidprobleem helpt te verminderen en er geen goede alternatieven zijn in Nederland zijn er veel mensen die het product al afnemen en nog véél meer mensen die interesse hebben in het product. Als ik nu voor drie jaar moet stoppen om al het papierwerk te regelen dan moet ik veel mensen teleurstellen en zal bij deze mensen het huidprobleem terugkeren.

 

Mijn eerste vraag is daarom als volgt:

Wat nu volgt klinkt misschien erg omslachtig en raar maar probeer er door een juridische bril naar te kijken...

 

Stel ik maak een puur informatieve website over dit product met daarbij op een sub-pagina een instructie hoe men het product zelf in China kan bestellen. Aangezien veel mensen dit niet willen of te moeilijk vinden biedt de website daarnaast een doorverwijzing naar een ‘agency’ in Nederland via wie men het product kan bestellen.

 

Het idee hier achter is dat mensen IN NAAM VAN ZICHZELF de bestelling IN CHINAverrichten. Het voordeel hiervan is dat zij nu officieel zelf de importeur zijn. De agency neemt verzorgt enkel een service en neemt daarbij het communicatieprobleem uit handen door te bestellen NAMENS de klant, verzorgt de betaling NAMENS de klant en verzorgt de verzending NAMENS de klant. Aangezien de klant nu zelf de importeur is vervalt daarmee mijn rechtsaansprakelijkheid. De aansprakelijkheid ligt nu bij de fabrikant in China en mocht de klant het product doorverkopen dan ligt de aansprakelijkheid in eerste instantie bij hem/haar als importeur.

 

Mijn tweede vraag is:

Aangezien de agency mogelijk enkele tientallen bestellingen per maand zal afhandelen kan deze dan ook de producten als bulk naar het adres van de agency laten verzenden om vanuit daar de producten naar de klanten in Nederland te versturen? Krijgt de agent hierdoor de importeur-status terug aangezien zij het ‘adres eerste invoer van cosmetica binnen de Europese Unie’ zijn?

 

Klopt dit agency-verhaal juridisch een beetje?

Nogmaals, ik ben absoluut niet bang dat het gebruik van dit product negatieve bijwerkingen zal hebben maar ik wil natuurlijk niet persoonlijk aansprakelijk zijn voor een drama zoals zojuist hierboven beschreven. Tot de tijd dat ik het papierwerk op orde heb wil ik best de klant helpen met bestellen alleen dan wel op 'eigen (gezondheids-)risico van de klant'.

 

Bij voorbaat enorm bedankt voor de hulp!

[ronaldinho]

Tot het papierwerk in orde is, wil je niet aansprakelijk zijn, maar daarna wel? Naast de juridische aansprakelijkheid zou ik overigens iets dergelijks ook niet feitelijk op mijn geweten willen hebben.

 

Je hebt verder een praktisch probleem: je kunt het op papier wel zo laten lijken alsof de mensen zelf in China bestellen, maar feitelijk ben jij dat gewoon aan het doen. Het is wel niet mijn expertise, maar ik vrees dat dat toch de doorslag zal geven.

[anmsblanco]

Tot het papierwerk in orde is, wil je niet aansprakelijk zijn, maar daarna wel? Naast de juridische aansprakelijkheid zou ik overigens iets dergelijks ook niet feitelijk op mijn geweten willen hebben.

 

Je hebt verder een praktisch probleem: je kunt het op papier wel zo laten lijken alsof de mensen zelf in China bestellen, maar feitelijk ben jij dat gewoon aan het doen. Het is wel niet mijn expertise, maar ik vrees dat dat toch de doorslag zal geven.

 

Dat begrijp ik. Het punt is dat wanneer al het papierwerk op orde is er volgens de Europese wetgeving voldoende onderzoek is gedaan (door onafhankelijke organisaties die erkent zijn door de EU) dat het product 'veilig' bevonden wordt.

 

Tot die tijd is het product veilig bevonden door de Chinese overheid. Het probleem is alleen dat de Chinese overheden andere standaarden hanteren. Als mensen zelf besluiten dit product in China te kopen dan is dat dus hun eigen beslissing en doen ze dat dus op eigen risico.

 

Klanten bestellen het product zelf, echter besteden ze de communicatie, betaling en verzending uit omdat de klanten dat zelf niet kunnen doen. Dit doet de agent in naam van de opdrachtgever, te weten de klant.

 

Dat het product veilig is daar ben ik 300% van overtuigt maar dat zegt natuurlijk helemaal niets. Stel al is het product helemaal 100% veilig maar iemand legt een claim neer dat bijvoorbeeld een miskraam het gevolg is van het gebruik van dit product dan is het aan mij om te bewijzen dat dit niet zo is. Om dat aan te tonen heb ik het papierwerk nodig, maar dat heb ik pas over 3 jaar gereed.

 

Ik wil gewoon mijn huidige klanten de optie geven om op eigen risico het product in China te kopen. Voor 99% van deze mensen is het alleen een vrij onmogelijke opgave aangezien ze mogelijk nooit eerder iets in China hebben gekocht en niet weten hoe/wat/waar. Ik kan natuurlijk ook een bedrijf in China opzetten waar ze het in het Nederlands kunnen bestellen maar dat is nóg omslachtiger!

[Liesbeth]

 

Dat begrijp ik. Het punt is dat wanneer al het papierwerk op orde is er volgens de Europese wetgeving voldoende onderzoek is gedaan (door onafhankelijke organisaties die erkent zijn door de EU) dat het product 'veilig' bevonden wordt.

 

Tot die tijd is het product veilig bevonden door de Chinese overheid. Het probleem is alleen dat de Chinese overheden andere standaarden hanteren. Als mensen zelf besluiten dit product in China te kopen dan is dat dus hun eigen beslissing en doen ze dat dus op eigen risico.

Maar uiteindelijk ben jij degene die de bestelling plaats, wiens naam op de douanedocumenten staat en die invoerrechten betaalt toch? Dan blijf jij volgens mij de importeur van het produkt, met de verantwoordelijkheid dit produkt te laten testen en goedkeuren voor verkoop in Europa (http://www.vwa.nl/onderwerpen/producten-non-food/dossier/cosmetica/wat-moeten-ondernemers-doen)

[anmsblanco]

Maar uiteindelijk ben jij degene die de bestelling plaats, wiens naam op de douanedocumenten staat en die invoerrechten betaalt toch? Dan blijf jij volgens mij de importeur van het produkt, met de verantwoordelijkheid dit produkt te laten testen en goedkeuren voor verkoop in Europa (http://www.vwa.nl/onderwerpen/producten-non-food/dossier/cosmetica/wat-moeten-ondernemers-doen)

 

Beste Liesbeth,

 

Bedankt voor je reactie. Het is een lastige kwestie in een grijs gebied.

 

Ik verkoop het product feitelijk zelf niet (ik breng zelf geen product op de markt). De mensen kopen het zelf in China maar gebruiken daarbij mijn vertaal/betaal/verzendservice als hulp. Ik ben dan wel het ‘adres eerste invoer van cosmetica binnen de Europese Unie’ maar dit doet er niet toe aangezien het product niet voor de verkoop is, het is namelijk voor persoonlijk gebruik van de mensen die het zelf in China bestellen.

 

Eigenlijk fungeer ik binnen Nederland enkel als postbedrijf, zodra een bulk producten bij mij aankomt verstuur ik het vanaf dit centrale punt naar de mensen die in het product in het buitenland gekocht hebben. Wederom, ik verkoop hier dus helemaal geen product. Zolang het product maar legaal is in Nederland (dit is iets anders dan legaal voor de verkoop) dus geen drugs, verboden middelen of wapens bevat mag ik dit gewoon doen lijkt mij. Ik ontvang een product en stuur dit door naar wie het product in China gekocht heeft, puur als service.

 

Lijkt mij omslachtig maar wel correct.

[P.J.]

Je bent dus geen ondernemer maar een "uitdeler" omdat alleen jouw adres voor import wordt gebruikt. Voor de douane ben jij dus gewoon de koper, omdat de zending op jouw naam wordt geïmporteerd. Al die anderen, die in China dan een "bestelling" hebben geplaatst, doen er helemaal niet toe.

 

Dat lijkt me voor de douane niet toelaatbaar. Volgens de douane is er enkel sprake van 2 partijen. De koper en de verkoper. En natuurlijk daarbij het product. Het is een cosmetisch product en als daar regels voor bestaan, zullen die ook moeten worden nageleefd.

[mmint]

Het is een lastige kwestie in een grijs gebied.

Denk jij dat de douane en andere instanties dat ook vinden?

 

Praktisch gezien zorg jij ervoor dat mensen het produkt via je website leren kennen en kunnen aanschaffen. Lijkt mij niet een heel grijs gebied en vooral voor jezelf een lastige kwestie. Ik zou met ongekeurde verzorgingsproducten niet zo snel het risico willen lopen. Jij wel?

[anmsblanco]

Je bent dus geen ondernemer maar een "uitdeler" omdat alleen jouw adres voor import wordt gebruikt. Voor de douane ben jij dus gewoon de koper, omdat de zending op jouw naam wordt geïmporteerd. Al die anderen, die in China dan een "bestelling" hebben geplaatst, doen er helemaal niet toe.

 

Dat lijkt me voor de douane niet toelaatbaar. Volgens de douane is er enkel sprake van 2 partijen. De koper en de verkoper. En natuurlijk daarbij het product. Het is een cosmetisch product en als daar regels voor bestaan, zullen die ook moeten worden nageleefd.

 

Beste P.J. Odems bedankt voor het meedenken.

 

Voor de douane ben ik inderdaad de koper van de producten. Dit is geen probleem. Het is gewoon toegestaan om een cosmetisch product uit China te kopen en naar Nederland te vervoeren.

 

Pas bij de verkoop van cosmetica bestaan er regels met betrekking tot bijvoorbeeld productveiligheid e.d..

Ik verkoop de producten niet, ik ontvang enkel geld voor mijn vertaal-/betaal-/verzendservice. Wanneer we dus binnen de landsgrenzen kijken ben ik geen verkoper. De feitelijke verkoper is de Chinese fabrikant, de koper mijn klant in Nederland.

 

Mijn tweede vraag in het oorspronkelijke topic was dan ook:

Als ik het product eerst zelf ontvang en dan doorstuur binnen Nederland, ben ik dan officieel importeur (aangezien dit het eerste adres is waar het product binnen de EU grenzen aankomt)? Dit zou betekenen dat TNT Post ook importeur is voor alle pakketten die zij ontvangen en doorsturen, zijn zij dan ook verantwoordelijk voor alle regels omtrend alle product dit zij vervoeren?

 

De invoerrechten en BTW betaal ik uiteraard gewoon aan de douane. Hier is niets omslachtigs aan zolang ik het product maar vervolgens niet in Nederland verkoop.

 

 

Denk jij dat de douane en andere instanties dat ook vinden?

 

Praktisch gezien zorg jij ervoor dat mensen het produkt via je website leren kennen en kunnen aanschaffen. Lijkt mij niet een heel grijs gebied en vooral voor jezelf een lastige kwestie. Ik zou met ongekeurde verzorgingsproducten niet zo snel het risico willen lopen. Jij wel?

 

De douane vind hier niets van, ik koop gewoon 'legale' spullen uit China. Zolang ik belasting en invoerrechten betaal is er voor hun niets aan de hand. Het is pas een probleem als ik de producten in Nederland vervolgens verkoop. Andere instanties, nouja, dat is dus mijn vraag. Ik zie niet zo snel in waarom instanties er iets anders van kunnen vinden?

 

Ik zorg voor informatievoorziening via één website en geef daarbij tips over hoe men het product kan bestellen. Hierbij geef ik opties:

 

[Optie 1] Zelf in China via de leverancier bestellen. Hierbij is uiteraard de bedrijfsinfo vermeld.

[Optie 2] ...

[Optie 3] ...

[Optie 4] Voor de mensen die geen Mandarijn spreken biedt bedrijf-x een Nederlandstalige service aan waarbij zij de communicatie, betaling en verzending uit handen nemen. Zij vragen daarvoor een (kleine) service fee.

 

Via een tweede website, namelijk die van bedrijf-x, kan men vervolgens de service 'inkopen'. Nu begrijp ik dat het moeilijk te verkopen is (aan de overheid/rechter) dat één website puur informatie biedt terwijl de ander jouw inkomstenbron is. In principe vind ik dit zelf niet zo'n probleem - wij van wc eend adviseren immers wc eend - maar ik vind het ook geen probleem om de informatieve website uit handen te geven en op naam van iemand anders te zetten. Dan betaal ik die link onder het motto 'reclame/marketing'.

 

Wat betreft het risico:

Ja, ik begrijp wat je zegt. Voor eigen gebruik is het toegestaan om ongekeurde cosmetische producten te gebruiken. Dit product wordt sinds 2004 in China door gigantisch veel mensen zonder enige bijwerking gebruikt. Er is weleens een enkeling geweest met een plantallergie die zo dom is om de verpakking niet te lezen en dit natuurlijke product heeft gebruikt maar dat heeft verder niets met bijwerkingen van het product te maken. Daarnaast onderdrukt het een vervelende huidziekte, het alternatief is een zeer sterk medicijn welke een hoog risico op ernstige bijwerkingen met zich meebrengt. Indien mensen dus zelf de keuze maken om 'het risico van het onwetende' te aanvaarden dan is dat toch iemands eigen keus?

 

Zelf heb ik ook dit product gebruikt, daarbij aanvaarde ik het 'in mijn ogen nihile' risico. Dit is mijn eigen keus net zoals het voor andere mensen hun keus is. Zolang men maar heel goed het besef heeft dat zij het product op eigen risico bestellen, en ik alleen de communicatie etc. uit handen neem. Het informeren van de klant hierover staat nadrukkelijk op de website van bedrijf-x en wordt daarnaast ook in de 'algemene voorwaarden' vermeld.

 

Mocht ik tussendoor de resultaten van een toxicologisch rapport krijgen dan zal ik deze resultaten ook gewoon publiceren. Mijn doel is immers de productveiligheid aan te tonen zodat ik uiteindelijk (na een aantal jaar) het product in Nederland kan en mag verkopen.

 

 

 

 

:)

@beiden: zie mijn reactie a.u.b. niet zozeer als een verdediging van mijn hachje, ik stel het enorm op prijs dat jullie je mening delen en zie dit dan ook als een leerzame discussie.

[anmsblanco]

Dit zou betekenen dat TNT Post ook importeur is voor alle pakketten die zij ontvangen en doorsturen, zijn zij dan ook verantwoordelijk voor alle regels omtrend alle product dit zij vervoeren?

 

Dit is natuurlijk volkomen onjuist. Ik ben het eindadres voor het pakket uit China, bij TNT Post is dat uiteraard niet het geval.

[anmsblanco]

;D

 

*vraagt zich af of er nog meer mensen zijn met een mening over deze ingewikkelde kwestie*

 

(up up up)

[wimj]

Bij deze. Je maakt je, al dan niet terecht, zorgen over een forse financiele danwel strafrechtelijke claim.

In zo'n geval zou ik me, met alle respect voor de kennis die in dit forum aanwezig is, wenden tot een jurist die op dit gebied gespecialiseerd is.

[anmsblanco]

Bij deze. Je maakt je, al dan niet terecht, zorgen over een forse financiele danwel strafrechtelijke claim.

In zo'n geval zou ik me, met alle respect voor de kennis die in dit forum aanwezig is, wenden tot een jurist die op dit gebied gespecialiseerd is.

 

Bedankt voor uw reactie.

 

Ik zal uw advies ook zeer zeker opvolgen. Dit was ik ook van plan echter ben ik momenteel zo'n 15.000 - 17.000 km verwijderd van Nederland, bij terugkomst zal ik het zeker voorleggen.

 

In principe gaat het me in deze post niet zozeer om de claim maar meer om of mijn alternatieve idee een beetje doordacht is (voordat ik het ga voorleggen aan een jurist die mij wellicht voor gek verklaart). Vandaar dat ik zoveel mogelijk gedachtes, reacties en discussies hoop te mogen ontvangen.

[Lampje!]

Ben net terug van een (in mijn opinie) welverdiende vakantie, dus excuses voor het omhoogkicken van dit oudere draadje. Mijn oog viel op het volgende stukje:

 

Aangezien het product een zeer vervelend huidprobleem helpt te verminderen en er geen goede alternatieven zijn in Nederland zijn er veel mensen die het product al afnemen en nog véél meer mensen die interesse hebben in het product.

 

Ik vraag mij nu af waarom dit product in Nederland niet beschikbaar is, als het inderdaad zo'n effectief middel is? Dat vind ik raar. Farmaceutische bedrijven zouden toch in de rij moeten staan om dit effectieve middeltje tegen een -kennelijk- veelvoorkomende huidziekte op de markt te mogen brengen? Tenzij...

 

Tenzij... er iets mee aan de hand is: het is toch niet effectief, de verwachtte omzet is te gering, wellicht is het middel erger dan de kwaal, of noem maar op.

 

Het zou bijvoorbeeld zomaar kunnen dat er een (in NL/EU) verboden substantie in het middel zit. Vergelijk maar zo'n beetje met de kwikhoudende zeep die je nogal eens aantreft bij Afro-winkels. Schijnt ook effectief te zijn tegen bepaalde aandoeningen, maar in de EU is kwik een verboden middel. Terwijl het product in bijv. Nigeria volledig legitiem in de handel is.

 

Vanuit juridisch oogpunt is het zinvol om ook eens heel goed te kijken naar het begrip "verhandelen" zoals dat wordt gebruikt in de Warenwet (en in de toelichting op de Warenwet). Wat u doet zou "verhandelen" kunnen zijn en dan bent u verantwoordelijk voor het product.