Omzet genereren: pakken wat je pakken kan?

[Ilja van Roon]

Stel, je werkt zelfstandig als dienstverlener en de zaken gaan goed. Echter, je hebt nog capaciteit over om zelf meer opdrachten aan te nemen en dus meer omzet te maken.

 

Wat vinden jullie de verstandigste tactiek en waarom?

 

a) opdrachten pakken die je pakken kan (ook kleine klusjes en klanten die je alleen kunt krijgen tegen een lager tarief)

 

b) je puur richten op je 'ideale' klant (precies gewenste bedrijf(stak), tarief en grootte van opdracht) ook al betekent dat dat je minder ideale klanten laat schieten

 

c) andere optie.

 

 

[TwaBla]

 

Wat de verstandigste aanpak is, hangt af van je prioriteiten. Je rest-capaciteit voor een lagere prijs afzetten, heeft op den duur een eroderend effect maar levert wel geld op natuurlijk. Mijn advies is: gebruik die tijd om te investeren in je eigen ontwikkeling of marktpositie. Steek tijd in de verdieping van je expertise, doe iets voor niks waarmee je jezelf profileert, doe iets nuttigs voor een organisatie zonder geld, zet een project op dat pas op den duur moet gaan renderen, of ga lekker kajakken!

 

Is dat b of c?

[ikwileenltd]

Bedenk ook dat financieel minder interessante klanten, wanneer zij tevreden zijn over jouw werk, later zullen terugkomen. En dat komt soms slecht uit, als je bijvoorbeeld net met een grote opdracht aan de slag wilt.

 

Mijn advies: neem die opdrachten alleen aan wanneer je ze echt nodig hebt om financieel rond te komen. Anders zijn ze op den duur alleen maar lastig.

[R.I.P. - Benm]

Je kunt natuurlijk zo nu en dan best eens iets aannemen dat niet helemaal jouw ding is, of tegen een net wat lagere prijs dan je normaalgesproken rekent. Probeer jezelf wel goede grenzen te stellen in beide opzichten, anders wordt je van hoogwaardige professional langzaamaan een onderbetaald manusje-van-alles...

[Ilja van Roon]

Zelf geloof ik sterk wat hier eerder is gezegd: 'mindere' klanten die leiden tot omzetverhoging op de korte termijn, hebben een negatief effect op je bedrijf op de lange termijn.

 

Om dit praktisch in te kaderen heb ik vanaf het begin redelijk gedetaileerd bepaald wie ik als klant wil hebben, waarom en tegen welke prijs. Natuurlijk heb ik gekeken waar behoefte aan is in de markt, maar even zwaar heeft meegewogen wat ik zelf wil. Het is immers mijn feestje.

 

Naar mijn idee werkt dit als een soort self-fulfilling prophecy, of tenminste als een filter voor ongewenste klanten. Een variant op 'soort zoekt soort'. Zolang je consistent en consequent bent, komt het wel goed. Het kom wel aan op discipline: nee durven zeggen tegen klanten waarvan je stiekem weet dat ze niet bij je passen.

 

Gelukkig heeft het mij geen windeieren gelegd. Zes maanden nadat ik begonnen ben, heb ik de klantenlijst die ik voor ogen had. Mijn positionering is strak, helder en consistent. Ik heb nee gezegd en zal nee blijven zeggen.

 

Toch, in alle eerlijkheid, het is makkelijk praten als het goed gaat. Ik vraag me af of ik sterk genoeg ben om nee te zeggen als het wat minder zou gaan. Je moet eten natuurlijk, maar het is risico is dat je dan in een neerwaartse spiraal terecht komt.

 

[Boudewijn Danser]

Ik ga meestal voor a.

Maar als het echt al hardstikke druk is dan gebeurd het wel is dat ik nee moet verkopen...

De keren dat dat dan gebeurd is het meestal iemand die iets eergisteren wilde hebben en ook nog voor bijna niets. :D

[Annedien Hoen]

Toch, in alle eerlijkheid, het is makkelijk praten als het goed gaat. Ik vraag me af of ik sterk genoeg ben om nee te zeggen als het wat minder zou gaan. Je moet eten natuurlijk, maar het is risico is dat je dan in een neerwaartse spiraal terecht komt.

 

 

Als het goed gaat is het een valide strategie, als het niet goed gaat ook. Het is alleen wel zo dat ik denk dat een groter opportunisme een eigenschap is van overlevers, en in deze context van ondernemers die zich in tijden van relatieve schaarste ook weten te handhaven en niet failliet gaan, simpel gezegd.

Het is denk ik geen teken van kracht om "nee" te zeggen als het wat minder gaat, maar juist om wat van je "vette jaren eisen" te laten varen en in magere jaren met iets minder strak in het profiel passende opdrachtgevers te werken.

Hoewel ik er ook bij denk, dat dit de tijden ZIJN dat het wat minder gaat met de economie en dat het je blijkbaar in deze setting ook lukt.

De vraag is dus, of jij niet degene bent die juist datgene waarvan je denkt dat je het niet zou kunnen eigenlijk al aan het doen bent.

Je poot stijf houden terwijl het rode lijntje "recessie" aangeeft.