Je idee beschermen met behulp van de notaris

[P.J.]

Het is productiever om een waterdichte methode te posten, waarin je uitlegt hoe je een idee zodanig (zonder octrooi) kunt beschermen dat je er veilig over kunt onderhandelen met een beoogde koper. In mijn optiek kan dat best wel met een notaris-registratie.

 

Laat je omschrijving, tekeningen e.d. blad voor blad van stempel en datum voorzien en laat de notaris de envelop sluiten, zegelen en laat de notaris de dichte envelop in zijn kluis opslaan voor beperkte duur. Neem een notarisverklaring mee naar je beoogde koper en je kunt je idee/vinding aanbieden. Je doel is hierbij wel dat je na verkoop van het idee, voor 100% afstand doet van dat idee en evt. daadwerkelijke octrooibescherming aan de koper overlaat.

 

Deze methode zou ik aanraden als je een idee/uitvinding hebt, waarvan je zelf al wel inziet dat vermarkten nauwelijks mogelijk is, maar dat er wel degelijk kansen zijn voor bedrijven die in de branche sterk in de markt liggen.

 

Als je een idee/uitvinding hebt die helemaal in je eigen marktveld valt, kun je beter meteen een zo uitgebreid mogelijk octrooi aanvragen.

[Nico Schouten]

De meeste bezoekers hier die met vragen komen over het beschermen van ideeen hebben het meestal over concepten of technische toepassingen.

 

Zoals bekent mag zijn valt een concept voor bijvoorbeeld een nieuw type snackbar in Europa niet te beschermen, wel kun je als concept eigenaar proberen zoveel mogelijk zaken als merkrecht uit te nutten door vastlegging van woordmerk, huisstijl etc.

 

Bij technische toepassingen is de enige manier om je vinding goed te beschermen een patent(aanvraag).

Er wordt weliswaar veel geschermd met zaken als een i-depot of zoals in het verhaal van PJ het deponeren van uitgewerkte stukken bij de notaris. Strikt juridisch biedt dit geen enkele bescherming als iemand anders in de daarop volgende periode zelf een patent aanvraagt dat vergelijkbaar is met het door jou gedeponeerde stuk.

 

Ook wordt er geschreven dat je dan bij gesprekken met mogelijke partners of kopers enige rechtsbescherming hebt.

Veel gebruikelijker in die gevallen is het voorleggen van een geheimhoudingsverklaring.

Dat alles bedoelt om te voorkomen dat de lezers van het voorstel er zelf mee aan de haal gaan.

 

Helaas leert de praktijk vaak dat een ghv of deponering bij een notaris weinig houvast biedt bij inbreuk.

Ten eerste komt dit omdat een geheimhoudingsverklaring een raar ding is omdat het de ondertekenaars er niet van weerhoud de info door te spelen aan niet ondertekenaars.

Daarnaast is de kans groot dat het betreffende bedrijf zelf al met iets soortgelijks bezig is. Als dit tijdens het gesprek naar voren komt ontstaat een nare situatie die eigenlijk niet meer op te lossen is. Ook bestaat er een reële kans dat het bedrijf zegt, wij tekenen geen ghv omdat we misschien zelf de oplossing al op de plank hebben liggen maar deze nu nog niet in de markt willen zetten.

Al wordt er dan meestal al op voorhand gezegd dat ze niets willen ondertekenen. Uitvinders zijn daar nog wel eens verbolgen over maar bekeken vanuit het standpunt van de onderneming is het natuurlijk geen vreemd standpunt.

 

Met name de grote concerns praten niet met uitvinders als zij niet zelf een patent aangevraagd hebben op hun vinding. Dit om te voorkomen dat later blijkt dat een van de R & D afdeling dezelfde oplossing al ontwikkelt blijkt te hebben maar dit nog niet intern gecommuniceerd heeft.

 

 

Waar deponering vooral voor gebruikt wordt is bij aanvang van een samenwerking tussen verschillende bedrijven. Bijvoorbeeld bij een joint venture. Voordat de betreffende afdeling daadwerkelijk samengevoegd worden vind er door een externe onafhankelijke partij een audit plaats. Bij deze audit wordt bij beide partijen 'de stand der techniek' vastgelegd.

Mochten er later verschillen van mening ontstaan over wie nu precies wat heeft uitgevonden dan kunnen deze papieren uitsluitsel geven.

 

In mijn ogen biedt een deponering, als het om een technische noviteit gaat, op geen enkele manier de bescherming zoals een patent(aanvraag) dat doet. Wie het toch doet neemt een gok, je kunt tijdens onderhandelingen mensen treffen die de deponering respecteren maar zoals ik al schreef, er zitten veel haken en ogen aan een deponering die de rechtspositie van de uitvinder nogal wankel maken.

Deponering zou in mijn ogen alleen een ingecaluculeerd risico moeten zijn. Loopt het goed af dan heb je je kosten van een patent(aanvraag) bespaart, gaat het onderhandelen niet zoals gewenst dan heb je pech en moet je je verlies nemen.

 

Kortom, deponering bij een notaris als manier te promoten om je intellectueel eigendom te beschermen gaat mij te ver.

[P.J.]

Nou ik heb zelf deze methode een keer gebruikt toen ik met Leifheit in onderhandeling ging over een nieuw idee/product en de methode werd 100% door die Duitsers gerespecteerd en geaccepteerd.

[Nico Schouten]

Dat is mooi dat het zo uitgepakt is Peter.

 

Ben je ook bereid in te staan voor de eventuele gevolgschade als mensen jouw advies volgen maar van een koude kermis thuiskomen als blijkt dat ze toch beter een octrooi aan hadden kunnen vragen?

[geobeo]

Het is productiever om een waterdichte methode te posten, waarin je uitlegt hoe je een idee zodanig (zonder octrooi) kunt beschermen dat je er veilig over kunt onderhandelen met een beoogde koper. In mijn optiek kan dat best wel met een notaris-registratie.

 

Laat je omschrijving, tekeningen e.d. blad voor blad van stempel en datum voorzien en laat de notaris de envelop sluiten, zegelen en laat de notaris de dichte envelop in zijn kluis opslaan voor beperkte duur. Neem een notarisverklaring mee naar je beoogde koper en je kunt je idee/vinding aanbieden. Je doel is hierbij wel dat je na verkoop van het idee, voor 100% afstand doet van dat idee en evt. daadwerkelijke octrooibescherming aan de koper overlaat.

 

Deze methode zou ik aanraden als je een idee/uitvinding hebt, waarvan je zelf al wel inziet dat vermarkten nauwelijks mogelijk is, maar dat er wel degelijk kansen zijn voor bedrijven die in de branche sterk in de markt liggen.

 

Als je een idee/uitvinding hebt die helemaal in je eigen marktveld valt, kun je beter meteen een zo uitgebreid mogelijk octrooi aanvragen.

 

Net als bij patenten kan dit alleen als je idee nog niet op een publiekelijk toegankelijk plek staat.

 

Als ik de koper zou zijn, zou ik NOOIT op die manier met iemand in zee gaan. Ik zou zelfs argwaan hebben voor NDA's (afhankelijk van hoe die opgesteld is). Er bestaat namelijk als potentiële koper het risico dat het idee dat door jou is gedropt bij de notaris ook al door de potentiële koper zelf is uitgevonden (maar nog niet gepubliceerd). Na het gesprek met jou, zou de potentiële koper dan zijn eigen idee (hetzelfde idee dat jij toevallig ook had) niet meer mogen uitvoeren zonder jou geld te betalen.

[P.J.]

Dat is mooi dat het zo uitgepakt is Peter.

 

Ben je ook bereid in te staan voor de eventuele gevolgschade als mensen jouw advies volgen maar van een koude kermis thuiskomen als blijkt dat ze toch beter een octrooi aan hadden kunnen vragen?

 

Nee. Ik ben het met je eens dat je altijd risico loopt. Er bestaat geen sluitende constructie zonder je vinding via een patent/octrooi e.d. officieel te registreren. Er zijn echter omstandigheden waarin de motivatie om dat te doen onvoldoende is. Leifheit is toevallig een bedrijf dat juist particulieren en kleine zelfstandigen motiveert om ideeën aan te dragen. Sat wil natuurlijk niet zeggen dat elk bedrijf zo correct werkt. Ter info. Leifheit heeft het hoofdkantoor in het plaatsje Nassau dat aan de Lahn ligt ten Oosten van Limburg a/d Lahn. Nog een mooie rit ook. ;)

[P.J.]

Het is productiever om een waterdichte methode te posten, waarin je uitlegt hoe je een idee zodanig (zonder octrooi) kunt beschermen dat je er veilig over kunt onderhandelen met een beoogde koper. In mijn optiek kan dat best wel met een notaris-registratie.

 

Laat je omschrijving, tekeningen e.d. blad voor blad van stempel en datum voorzien en laat de notaris de envelop sluiten, zegelen en laat de notaris de dichte envelop in zijn kluis opslaan voor beperkte duur. Neem een notarisverklaring mee naar je beoogde koper en je kunt je idee/vinding aanbieden. Je doel is hierbij wel dat je na verkoop van het idee, voor 100% afstand doet van dat idee en evt. daadwerkelijke octrooibescherming aan de koper overlaat.

 

Deze methode zou ik aanraden als je een idee/uitvinding hebt, waarvan je zelf al wel inziet dat vermarkten nauwelijks mogelijk is, maar dat er wel degelijk kansen zijn voor bedrijven die in de branche sterk in de markt liggen.

 

Als je een idee/uitvinding hebt die helemaal in je eigen marktveld valt, kun je beter meteen een zo uitgebreid mogelijk octrooi aanvragen.

 

Net als bij patenten kan dit alleen als je idee nog niet op een publiekelijk toegankelijk plek staat.

 

Als ik de koper zou zijn, zou ik NOOIT op die manier met iemand in zee gaan. Ik zou zelfs argwaan hebben voor NDA's (afhankelijk van hoe die opgesteld is). Er bestaat namelijk als potentiële koper het risico dat het idee dat door jou is gedropt bij de notaris ook al door de potentiële koper zelf is uitgevonden (maar nog niet gepubliceerd). Na het gesprek met jou, zou de potentiële koper dan zijn eigen idee (hetzelfde idee dat jij toevallig ook had) niet meer mogen uitvoeren zonder jou geld te betalen.

 

Helemaal mee eens dat er haken en ogen aan zitten.