Regresrecht

[chris4284]

Geachte lezers,

 

Wij leveren kleine goedkope goederen aan een grote retailer. In ons contract hebben wij opgenomen dat wij de garantie bieden de goederen gratis te repareren/ vervangen als aan de voorwaarden wordt voldaan.

Als een consument met een defect artikel bij de retailer (onze klant)terug komt dan wordt deze meestal gratis vervangen. De retailer op zijn beurt brengt ons kosten in rekening voor gedane afhandeling door zijn service balie o.b.v. regresrecht. Deze zijn een veelvoud van de kosten van het defecte product.

Wij vinden dit niet redelijk, maar klant beroept zich op Wetboek 7 artikel 25.

Ik kan nergens duidelijkheid krijgen wat ons gevoel ondersteunt. Noch het ministerie van economische zaken of jurisprudentie bieden uitkomst.

 

Wellicht heeft u met een dergelijke situatie te maken gehad.

 

Dank voor u reacties.

[Norbert Bakker]

Beste Chris,

 

Allereerst welkom op Higherlevel!

 

Deze zijn een veelvoud van de kosten van het defecte product.

Wij vinden dit niet redelijk, maar klant beroept zich op Wetboek 7 artikel 25.

Waarom zou het naar jou mening dan niet redelijk zijn? Maakt de servicebalie- c.q. medewerker ook echt minder kosten (handelingen, tijd, administratie) bij het vervangen van jouw product ten opzichte van duurdere producten?

 

Het argument dat de (service)kosten hoger zijn dan de waarde van het product vind ik eerlijk gezegd niet zo sterk.

 

Kun je met de retailer wellicht afspraken maken over de handelwijze (werkzaamheden) van de servicebalie en daar ook een bepaalde vaste vergoeding voor afspreken (in een inkoopovereenkomst)?

 

 

[chris4284]

Norbert,

 

Dank voor jouw feed-back. Ik begrijp wat je zegt en ben het zeker met je eens. Onze klant kan d.m.v. afspraken maken afzien van zijn regresrecht. Dat zal zeker ter tafel komen bij onze volgende afspraak. Wat mij dwars zit is dat er zonder overleg tot deze manier van werken is overgegaan en dat er zonder overleg is ingehouden op rekeningen. En dat terwijl er op detail is ingegaan, bij het tekenen van het jaarcontract ,op de garantievoorwaarden. Hadden we dit van te voren geweten dan hadden we onze producten niet meer geleverd. Dat is totaal niet rendabel. Het een staat niet in relatie tot het ander. Met andere woorden, ik kan mij niet indenken dat de wetgever dit voor ogen had toen hij deze wet ontwierp. Zoende ben ik nieuwsgierig of hier wellicht reeds in de jurisprudentie iets over bekend is dat relevant is op onze kwestie.

[Jan-Hein Strop]

Wij vinden dit niet redelijk, maar klant beroept zich op Wetboek 7 artikel 25.

 

Volgens mij slaat dit artikel op consumentenkoop en is artikel daarom helemaal niet van toepassing. de koper is immers geen consument. dat betekent niet dat de koper geen recht heeft op schadevergoeding, in de vorm van een vervangend product.

[Norbert Bakker]

Beste Jan-Hein,

 

Artikel 7:25 BW heeft uitdrukkelijk betrekking op de (regres)rechten van de verkoper ten opzichte van degene van wie hij de zaak heeft gekocht, mits ook deze bij die overeenkomst in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf heeft gehandeld.

 

Let vooral op het gebruik van het woordje "ook": zowel verkoper als de partij waar de verkoper de zaak heeft gekocht moeten dus zakelijk hebben gehandeld. De verkoper kan dan de voor koper gemaakte kosten voor garantie/vervanging etc verhalen op zijn leverancier/importeur/fabrikant

 

de koper is immers geen consument.

De koper is juist wel een consument, zie het starttopic. Wellicht verwar je hier de begrippen koper en verkoper omdat de verkoper voor de leverancier ook "koper" is?:

[*]koper = de consument die het product in de winkel van verkoper kocht en terugbracht bij de verkoper

[*]verkoper = de partij die het product verkocht en verving, en deze kosten vervolgens verhaalde op zijn leverancier

[*]leverancier = de vraagsteller in kwestie.

 

 

 

 

 

[Jan-Hein Strop]

je hebt gelijk. dan gaat het over de vraag wat redelijk is. kunnen we zo niet beoordelen.