Cookies op HigherLevel.nl
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
herman van der helm
herman van der helm
Een elektromotortje in een racefiets verborgen om sneller te kunnen. Een robot die hole-in-one slaat. Een mens wil zich het leven makkelijker maken. Daarom automatiseert, robotiseert en digitaliseert de mensheid erop los. Staat iedereen hier echter wel hetzelfde in?
Mensen creëren hun levenssfeer op verschillende wijze. Voor de een is bijvoorbeeld het lezen van een goed boek, het nadenken over de toekomst of het schrijven van een column of gedicht het ultieme geluk. Voor anderen is bijvoorbeeld het hebben van een mooi en getraind lichaam en daar hard voor werken een bron van eigenwaarde en geluk.
De eerste groep noem ik even generaliserend de denkers en de tweede groep de doeners. Natuurlijk zijn er vele tinten grijs, maar voor de duidelijkheid nu even niet.
De denkers hebben een natuurlijke weerstand tegen het doen van lichamelijke bezigheden. Het vermoeit en anderen zijn daar veel beter in en doen het schijnbaar graag. Je kunt veel aan hen overlaten zodat jezelf genoeg tijd overhoudt voor het echte en zinvolle denkwerk. Automatisering en uitbesteden is denkers’ natuurlijke bondgenoot.
De doeners zijn graag bezig met allerlei klussen, handvaardigheden, schuwen zwaar werk niet en sporten dat het een lieve lust is. Het is stoer en geeft voldoening. Automatisering en mechanische ondersteuning wordt niet zelden gezien als een concurrent.
Bij ondernemers is het verschil tussen beide categorieën het duidelijks te zien. Een groot aantal van hen is kleine zelfstandige en verricht lichamelijke arbeid gedurende de dag en heeft een zekere weerzin in het doen van de administratie en noodzakelijke acquisitie. Bergen werk verzetten zonder te zeuren, echte doeners. Andere ondernemers laten het lichamelijke werk liever doen door de vele doeners en werken met hun hoofd. Geven adviezen, werken met software of organiseren activiteiten waar het denkwerk voor het inkomen zorgt. Ondernemers, die anderen dingen voor zich laten doen, ontwikkelen uiteindelijk meestal de grotere bedrijven.
Van de ruim 17 miljoen actievelingen in ons land is naar mijn subjectieve schatting ongeveer de helft voornamelijk doener en de andere helft voornamelijk denker. Automatisering en robotisering speelt meestal de denkers in de kaart. Die kunnen er aan werken en hun inkomen en eigenwaarde aan ontlenen. De doeners zien het vaak als bedreiging want het neemt hun taken over en daarmee verlies van inkomen. Een goed getraind lichaam dat niet meer nodig is verliest ook snel zijn mogelijkheden en moet bijvoorbeeld door sporten worden gecompenseerd. Maar het grootste probleem voor de doener is wel het verlies aan eigenwaarde. Zijn zelfbeeld komt in het gedrang als zijn enige gereedschap zijn lichaam, zijn heiligdom, niet meer nodig is.
Een ondernemer met een bedrijf waarin veel handwerk voorkomt kijkt naar de mogelijkheid om zo rendabel mogelijk te werken en zal vaak automatisering toepassen omdat dit meestal snel veel opbrengt. Op plekken waar dit meer tijd en dus geld zou kosten zoals bij uitpak, inpak, bezorg en installatiewerk maakt de denkende ondernemer gebruik van doeners’ fysiekafhankelijke zelfbeeld. Een goed voorbeeld hiervan is deze promotiefilm van
Bij zowel de doener als de denker zal bij het ouder worden alles lichamelijk en geestelijk minder gaan functioneren en daardoor mogelijk het zelfbeeld een knauw krijgen. De denker krijgt te maken met vergeetachtigheid, afnemende flexibiliteit en zaken als dementie en de doener krijgt een lichaam wat minder sterk, flexibel en krachtig is.
Bij geestelijke aftakeling lijkt er geen verband te zijn tussen veel denken en het verlies van denkvermogen, maar bij lichamelijke aftakeling blijkt er wel een sterke relatie te zijn met de zwaarte en de duur van de belasting. Aftakeling vindt daar dan ook op veel jongere leeftijd plaats. Een professioneel sporter is voor z’n 35e al uit bedrijf en veel lichamelijk beroepsbeoefenaars ook wel zware beroepers genoemd meestal tussen 35e en 50e levensjaar.
Bij de aftakeling van de denker kan automatisering zoals een agenda op de smartphone een helpende hand bieden of een robot bij het golfen. Bij de doener zou ‘mechanische doping’ zoals een verborgen elektromotortje hulp kunnen bieden. Verborgen natuurlijk omdat een zichtbaar hulpje teveel knaagt aan de eigenwaarde. Je gaat ten slotte voor de bühne niet met een rollator aan het werk.
Denkers hebben over het algemeen geen moeite met het lot van het lichamelijk aftakelende deel van de bevolking: de doeners. Er zijn er uiteindelijk genoeg van en je kunt ook nog putten uit het overschot in het Oostblok. Doeners hebben ook over het algemeen niet de geestelijke vaardigheden om de eigen kwetsbare situatie volledig te beseffen of om er iets aan te kunnen veranderen.
Daarbij zijn de zichtbare en onzichtbare kosten van aftakeling van doeners per jaar uiteindelijk ook maar het equivalent van één Fyra debacle. Er tegenover staat een goed draaiende economie die vele Fyra debacles aan inkomsten oplevert. Denkers verdienen dus veel aan de doeners zoals bijvoorbeeld de oprichter van Randstad heeft laten zien. Zou dat de reden kunnen zijn, dat betrouwbare bronnen binnen de Inspectie SZW (de vroegere arbeidsinspectie) aangeven, dat er vanuit regeringskant (denkers) een verbod is gegeven op preventief controleren van werkomstandigheden van doeners ten faveure van de economie? Is het levensgeluk van doeners ondergeschikt aan dat van denkers?
Nu is er weer ruimte voor de tinten grijs.
www.tiller.eu - Hefmobiel van Tiller®
www.gezondbelast.nl - Gezond Belast
www.veiligtillennietmeertillen.nl - Veilig tillen = NIET meer tillen
Link naar reactie
Aanbevolen berichten
5 antwoorden op deze vraag