Wacht niet te lang met ontslag op staande voet

[WelleKe]

http://www.zibb.nl/humanresources/nieuwsbericht/asp/artnr/1069192/versie/1/index.html

 

Dit artikel omschrijft een voorval waarbij een stelende medewerker na 11 dagen werd ontslagen omdat de werkgever eerst goed het voorval wilde onderzoeken (althans zo interpreteer ik het)

 

De medewerker heeft bekend, de organisatie heeft na 4 dagen de man op non actief ingesteld (in de tussentijd zich daarop beraad neem ik aan), vervolgens is er een recherchebureau ingeschakeld dat verder onderzoek heeft gedaan. Na dat onderzoek is de organisatie overgegaan tot ontslag op staande voet, in totaal 11 dagen.

 

Ik zou zeggen dat op basis van wat ik hier lees, de organisatie heel netjes heeft gehandeld en geen overhaaste beslissingen heeft genomen.

 

De rechter oordeelt echter anders;

"Eén van de eisen van ontslag op staande voet is dat dit 'onverwijld', dus kort nadat de onoorbare feiten zich voordoen, wordt aangezegd. Door 11 dagen te wacht voldeed de werkgever niet aan deze eis en was het dienstverband niet door het ontslag geëindigd. "

 

Daar zakt je broek toch vanaf? Er zijn vast wel veel gevallen bekend waarbij het ontslag op staande voet onterecht wordt geacht doordat er niet voldoende grond voor was. De werkgever zoekt dit uit en wordt juist daarvoor gestraft? Deze moet nu de medewerker in dienst houden, of geld mee gaan geven bij ontslag? TE ZOT voor woorden!

[ExTax!]

Het artikel biedt erg weinig concrete informatie... De werknemer erkende zijn fout. Wat hij erkende staat er niet.... en de volgende alinea spreekt al van een stelende werknemer... Is in dit geding diefstal onomstotelijk komen vast te staan? Was de 'termijnoverschrijding' de enige reden dat het Hof aldus heeft geoordeeld? Sorry hoor even advocaat van de Duivel! ;D

[Edward]

De ontslagbescherming is nu eenmaal erg sterk in Nederland. Helaas ondervinden werkgevers hiervan de nadelen. Het feit dat een ontslag op staande voet onverwijld dient plaats te vinden is één van de uitwassen van deze ontslagbescherming.

 

Anderzijds moet ik zeggen dat het artikel wel erg summier is. Ter lering en vermaak: de uitspraak

 

Oordeel zelf.

[nonex.nl]

Maar wat nu als je iemand op staande voet ontslaat op basis van verdenking, en je na onderzoek er achter komt dat die werknemer niet verantwoordelijk is voor hetgeen waar jij hem van verdacht, maar een ander hem de schuld in de schoenen wilde schuiven, ben je dan niet ook ver van huis? Kun je dan zoiets gewoon tergudraaien, of kan je ontslagen werknemer een vergoeding eisen en stellen dat hij niet meer terug komt?

 

(niet dat ik iemand te ontslaan heb.... kan moeilijk mijzelf ontslaan)

[Gast mieke]

Maar wat nu als je iemand op staande voet ontslaat op basis van verdenking, en je na onderzoek er achter komt dat die werknemer niet verantwoordelijk is voor hetgeen waar jij hem van verdacht, maar een ander hem de schuld in de schoenen wilde schuiven, ben je dan niet ook ver van huis? Kun je dan zoiets gewoon tergudraaien, of kan je ontslagen werknemer een vergoeding eisen en stellen dat hij niet meer terug komt?

 

(niet dat ik iemand te ontslaan heb.... kan moeilijk mijzelf ontslaan)

 

Advies: geeft nóóit een ontslag op staande voet op basis van verdenking. Alleen op basis van absolute zekerheid. Zoals uit het bovenstaande blijkt, is vereist dat dit onverwijld gebeurt. Enkele dagen uitstel is toegestaan, maar dan moet je ook wel echt onderzoek verrichten in deze dagen, er moet wel een reden zijn voor dit uitstel.

 

Bij een onterecht ontslag op staande voet kom je flink in de problemen. Mocht de werknemer zich inmiddels op de vernietiging daarvan hebben beroepen, dan is het dienstverband blijven bestaan. Maar dan kan de werknemer ontslag op staande voet nemen (dat kan ook!) en een flinke schadervergoeding eisen. Overigens, ook een onterechte schorsing kan je geld kosten, meestal in de vorm van een verhoging van de door de kantonrechter opgelegde vergoeding bij de beëindiging van het dienstverband, die er dan vaak wel komt.

 

Vaak lopen bij al dan niet vermeende misstappen van de werknemer de gemoederen hoog op, waardoor de zaak niet meer goed in perspectief wordt gezien. Meestal is een ontslag op staande voet een te zwaar middel (overigens: zeker wel terecht bij diefstal, maar dan moet je wel de juiste vormen in acht nemen), en kun je beter een ontbindingsverzoek doen bij de kantonrechter, primair op grond van dringende reden (de misstap), waardoor je geen vergoeding verschuldigd bent als dit wordt gevolg door de kantonrechter, subsidiair op grond van verstoorde verstandhouding (meestal wel met vergoeding).

 

Bijna altijd wordt dit advocatenwerk (de werknemer zal er een nemen), dus dan kun je beter voorafgaand aan het nemen van maatregelen een advocaat nemen dan daarna, want dan zijn eventuele domme dingen al gedaan.

 

Als je een ontslag op staande voet geeft, dien dan altijd een voorwaardelijk ontbindingsverzoek in. Blijkt dan later (en soms pas meer dan een jaar later, namelijk in hoger beroep) dat het ontslag ongeldig was, dan is het dienstverband in ieder geval niet onbeperkt door blijven lopen.Nog altijd wordt dat soms nagelaten, en dat kost je dus kapitalen aan achterstallig salaris.

 

Mieke

[WelleKe]

Bedankt voor de links en de extra informatie. Zeker waar dat het artikel summier is, maar ik moet zeggen dat uit de uitspraak niet echt nieuwe dingen naar voren komen.

 

Zoals Mieke zegt;

Advies: geeft nóóit een ontslag op staande voet op basis van verdenking. Alleen op basis van absolute zekerheid. Zoals uit het bovenstaande blijkt, is vereist dat dit onverwijld gebeurt. Enkele dagen uitstel is toegestaan, maar dan moet je ook wel echt onderzoek verrichten in deze dagen, er moet wel een reden zijn voor dit uitstel.

Maar dit lijkt dus een zeer dunne lijn te zijn waarop je als werkgever balanceert. Aan de ene kant niet te snel en onvoorbereid en aan de andere kant juist direct en goed onderzocht. Die twee kunnen elkaar wel bijten, zeker als je als ondernemer geen huisadvocaat hebt.

 

Want als ik naar mezelf kijk, zou ik in zo'n situatie eerst denken "wat mot ik hier nou mee" en daar zou dan wel eens een dag of wat overheen gaan voordat je tot beslissingen komt. Zeker als je ook nog een advocaat moet raadplegen.

 

Wat me nog het meest stoort is dat de mogelijkheid bestaat dat deze werknemer ook nog eens de 7.000 gulden (dat is geen 3.500 euro Zibb) terugeist van de werkgever (en mogelijk kan krijgen). Nou leek me die kans klein, maar het zou me niets eens meer verbazen.

 

[rechtzetten]

Wat me nog het meest stoort is dat de mogelijkheid bestaat dat deze werknemer ook nog eens de 7.000 gulden (dat is geen 3.500 euro Zibb) terugeist van de werkgever (en mogelijk kan krijgen). Nou leek me die kans klein, maar het zou me niets eens meer verbazen.

 

Het is nog veel erger. Omdat het dienstverband nog steeds voortduurt dient ook het volledige salaris doorbetaald te worden. Waarschijnlijk is de betaling stopgezet dus kan de werkgever nog ruim 4 jaar achterstallig salaris uitbetalen!