Het verschil tussen starters angst in Nederland en Amerika

[zrski]

Ik had gisteren een leuke discussie en ben benieuwd naar jullie mening.

 

In Nederland is de angst om te falen een veel grotere reden om niet met een eigen bedrijf te starten dan in Amerika.

 

Mijn gesprekspartner van gisteren claimde dat je als medewerker in Amerika nagenoeg even onzeker bent over je toekomst als wanneer je zelfstandig ondernemer zou zijn. De ontslag regeling in amerika is namelijk te vergelijken met: Vandaag oprotten en je mag blij zijn als je een week loon mee krijgt. (geen gouden handdruk, geen opzegperiode, etc.)

 

Dit staat natuurlijk in schril contrast met hoe moeilijk het is om in Nederland iemand te ontslaan.

 

Nou de gevaarlijke (maar leuke) stelling: "Als we in Nederland de ontslagregels voor de werkgever zouden vergemakkelijken, zou dat ten goede komen van het aantal nieuwe startende ondernemers?"

[Jeroen Bakker]

En hoe zit het met faillisementen en gestaakte ondernemingen? In Amerika is men vaak meer in je geïnteresseerd als je eens failliet bent gegaan, vanuit de gedachte "die heeft een hoop geleerd, en zal het geen tweede keer overkomen." In Nederland is het toch een soort taboe, en hangt er toch een hele sfeer van 'mislukt zijn' omheen als je failliet bent gegaan.

 

Misschien dat dat ook meetelt, want falen wordt dus blijkbaar hier zwaarder aangerekend dan in de VS.

[zrski]

Dat was inderdaad de reden van de discussie gisteren. Waarvoor wordt je als ondernemer die failliet is gegaan in Nederland (en dan "netjes" dus zonder de boel op te lichten o.i.d.) slechter behandeld dan iemand die volledig nieuw start als ondernemer?

 

In America is de opvatting ten opzichte van proberen -> falen -> opnieuw proberen zo totaal anders... Wat is daar de oorzaak van?

[berndmintjes]

Ooit heeft oa Geert Hofstede onderzoek gedaan naar cultuurverschillen tussen landen. Nederland kent een cultuur welke zich oa kenmerkt door risicomijding. Een dergelijke cultuur uit zich dan door oa ontslagregels, geen startersklimaat, het beste pensioenstelsel, een verzekeringsklimaat (haast iedereen is oververzekerd), veel regeltjes etc.

Vraag is dan ook of en zo ja, hoe je een dergelijke cultuur verandert. Of: hoe je vanuit deze bestaande cultuur een optimaal startersklimaat probeert te realiseren. Bij dat laatste ga je dus uit van een kleine(re) groep potentiele starters in vooral risicomijdende branches (veelal dienstverlening (start niet 40% in deze sector) en handel). Als land accepteer je dan dat je je niet focust op innovativiteit in startende bedrijven, maar veeleer in het efficienter maken van innovaties van derden.

Het slimmer produceren en handelen van bestaande produkten/dienten. Overigens zijn wij daar als land ook groot mee geworden.

 

 

[R.I.P. - Benm]

Het taboe op falen zit er flink in bij ons. In Nederland is het bijvoorbeeld heel moeilijk om je familie te vertellen dat je zaak (of jijzelf) falliet is gegaan. Zoiets moet je vervolgens nog jaren horen, terwijl wellicht je tweede bedrijf uitstekend loopt.

 

Ik denk dat dit voor veel mensen best een reden is om het 'zekere pad' van studie, baan in loondienst, paar promoties, pensioen en bejaardenhuis te kiezen. Ondertussen verzekerd tegen alles van onder een bus lopen tot een vogelpoepje op je automobiel.

 

Volgens mij hebben velen van ons best reacties gehad van 'ben je gek geworden dat je je baan gaat opgeven' of iets in die geest. Toch valt me op dat voor iedere negatieve reactie er zeker 2 positieve vallen :)

 

En, natuurlijk: 'Trial and Error' bekt beter dan 'Proberen en Miskleunen' - toch?

[zrski]

Ik krijg nog steeds de reactie: "wat gaaf dat je het toch weer gaat proberen" als ik vertel dat ik weer wil gaan ondernemen... Wat nou "toch weer ga proberen"? Ik zou toch wel gek zijn als ik het niet zou doen...

 

Dat moest er ff uit... ::)

[Mikky Vrolijk]

"Als we in Nederland de ontslagregels voor de werkgever zouden vergemakkelijken, zou dat ten goede komen van het aantal nieuwe startende ondernemers?"

 

Als we in Nederland niet 5 jaar lang (juridisch, fiscaal) achtervolgd worden met ons faillisement zal de angst om te falen ook minder zijn !

[Mikky Vrolijk]

Zit gelijk aan een andere vraag te denken, weet alleen niet of dat in deze discussie terecht is ... maareh faillisement is en blijft een zware last (speaking with experience).

 

Een persoonlijke vraag hierover van mij is: Faillisementsuitkering .... nooit van gehoord ....

 

Ik ben nl. nieuwsgierig onder welke voorwaarden je hiervoor in aanmerking komt, bij welke instantie kun je voor zo'n uitkering terecht (google maakt mij niet wijzer).

[Ronald Kleverlaan]

Ooit heeft oa Geert Hofstede onderzoek gedaan naar cultuurverschillen tussen landen. Nederland kent een cultuur welke zich oa kenmerkt door risicomijding. Een dergelijke cultuur uit zich dan door oa ontslagregels, geen startersklimaat, het beste pensioenstelsel, een verzekeringsklimaat (haast iedereen is oververzekerd), veel regeltjes etc.

Vraag is dan ook of en zo ja, hoe je een dergelijke cultuur verandert. Of: hoe je vanuit deze bestaande cultuur een optimaal startersklimaat probeert te realiseren.

 

Bernd,

 

Inderdaad heb je hier een goed punt aangehaald van Hofstede wat grotendeels deze angst verklaard. Wat echter ook meespeelt, is dat het ook zeer moeilijk is om zo een cultuur te veranderen. Dit zal dus hooguit stap voor stap kunnen gebeuren. Hierin zie ik o.a. voor de overheid wel een faciliterende rol weggelegd. Maar dan duidelijk met een lange-termijn visie. Laat ze bijvoorbeeld de 'succesvolle ondernemer' eens wat meer belichten, verminder de regeltjes e.d. voor ondernemers, vereenvoudig de faillisementswetgeving, om masar wat voorbeelden te nomeen.

 

En Zrski, je (gewaagde) stelling zou best wel eens kunnen werken. Echter in de praktijk zie ik dit er nog niet zo snel van komen, doordat de Nederlandse vakbonden, etc veel te veel macht hebben hiervoor. Je moet ook niet vergeten dat dit ook weer zijn voordelen heeft (bijvoorbeeld voor de Nederlandse bedrijven). Ze kunnen de werknemers wel niet zo eenvoudig ontslaan, maar ze zullen ook minder snel geneigd zijn om met jou kennis voor zichzelf gaan te beginnen. Niet dat dit echte ondernemers tegenhoudt natuurlijk!

 

Om wat verder op je stelling in te gaan: ok, er zullen meer startende ondernemers komen op deze manier (ben ik van overtuigd), maar zegt dat wat over het niveau van de starters? Zal door de toevloed van starters er geen onoverzichtelijke jungle ontstaan? Kunnen de echte 'pareltjes' nog wel boven de massa uitsteken?

 

Ronald

[zrski]

Of het niveau nu goed is of niet, de pareltjes komen toch vanzelf naar boven.

 

"Wat denk je dat het met het niveau van de starters doet" is volgens mij precies zo'n punt waarvoor mensen in Nederland minder snel durven te starten. Als je failliet gaat ben je immers niet op het gewenste niveau terecht gekomen. Je bent beneden niveau, dus je hebt iets fout gedaan, dus je bent een loser.

 

Het gaat er volgens mij niet om of je faalt maar het gaat er om of je het lef hebt om het te proberen?

 

Veel mensen zullen zeggen dat dit mijn standpunt is omdat ik een keer failliet ben gegaan en dat klopt eigenlijk ook. Het is gewoon zonde dat ik failliet heb moeten gaan om in te zien hoe bekrompen er over failliet gaan gedacht wordt (in Nederland).

 

De rotte appels zijn natuurlijk altijd een probleem, mensen die failliet gaan omdat ze de boel lopen op te lichten etc. Dat zijn in mijn opzicht ondernemers beneden niveau, als je de ballen hebt om te starten, heb dan ook de ballen om de tegenslag recht in de ogen aan te kijken.

[Ronald Kleverlaan]

Ik bedoel ook zeker niet dat er hierdoor alleen maar slechte starters bijkomen! Er zullen ook meer goede bijkomen. Maar ook meer zullen er failliet gaan helaas.

 

Maar inderdaad is failliet gaan (hoewel je er keihard voor geknokt hebt) nog steeds een doodzonde hier. Zullen we waarschijnlijk niet eenvoudig iets aan kunnen doen helaas....

 

Ronald

[berndmintjes]

Even terug naar de vraag van een faillissementsuitkering.

 

Je hebt de BBZ regeling, een variant op de bijstandsregeling welke het mogelijk maakt een ondernemer een jaar lang een uitkering te geven (bijstand) om zijn/haar bedrijf af te bouwen.

Het is dus eigenlijk geen regeling voor na het beeindigen van je bedrijf, maar tijdens de afbouw fase.

 

Ook is het een regeling die in bepaalde gevallen tijdelijk inkomen geeft aan een ondernemer om een doorstart mogelijk te maken.

 

[R.I.P. - Benm]

Wat uitkeringen naar ondernemers betreft is het volgens mij eigenlijk vrij treurig gesteld.

 

Als het misgaat, kom je meestal niet veel verder dan bijstandsniveau, of het nou BBZ/bijstand betreft, of bijvoorbeeld WAZ in geval van arbeidsongeschiktheid.

 

Helaas is het wel zo dat je als ondernemer flink belasting betaald (mits je redelijk wat winst weet te behalen). Ik vind het een beetje krom dat je grotendeels in de lasten deelt, terwijl je weinig van de eventuele 'vruchten' plukt.

 

Als je failliet gaat ben je immers niet op het gewenste niveau terecht gekomen. Je bent beneden niveau, dus je hebt iets fout gedaan, dus je bent een loser.

 

Veel mensen zien het vershil niet tussen 'verloren hebben' en een 'loser zijn'.

[Mikky Vrolijk]

Bern ... ONWIJS bedankt voor de informatie. Vreeemd dat het nergens te vinden is. Hoe zou dat komen? Worden hiervoor de verkeerde instanties benaderd of weten personen bij die instanties niet precies welk soort uitkeringen er zijn?

 

Ten tijde van het failliet gaan van mijn vriend heeft hij tijdens de afbouw van zijn bedrijf geen recht gehad op een uitkering, om de simpele reden omdat hij in principe nog in loondienst is van zijn eigen bedrijf dat wel aan het afbouwen is, maar nog niet failliet is.

 

 

Wat uitkeringen naar ondernemers betreft is het volgens mij eigenlijk vrij treurig gesteld.

 

Helemaal mee eens ... maar liever iets dan helemaal niets. Want uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat het beslist niet meevalt als er ineens voor lange tijd 1 inkomen wegvalt.

 

Maar ... uiteindelijk ... life is pink ... zijn we er dapper en veel sterker uitgekomen en hebben we nog steeds, of sterker ... nog veel meer zin om weer iets voor onszelf te beginnen.

De statement "Angst om te falen" klopt helemaal, maar als je dat eenmaal durft te weerstaan ben je een van de dapperste die er is in mijn ogen.

[Nils de Witte]

Nog even terug naar de topic, het verschil tussen de Nederlandse cultuur en de Amerikaanse cultuur is een gegeven. Amerikanen accepteren veel makelijker risico. Zij vinden het normaal dat 8 van de 10 bedrijven niks opleveren. Bij ons is dat anders. Investeerders streven ernaar, dat 8 van de 10 nieuwe bedrijven wél wat opleveren.

 

Gek genoeg accepteren de amerikanen wel risico, maar geen schade. Als een Amerikaan wat overkomt gaat ie meteen claimen. Eigen schuld dikke bult kennen ze daar niet. Dus er zit een tegenstijdigheid in de risicoacceptatie van de Angelsaksische cultuur (de Britten zijn zo mogelijk nog erger dan de Amerikanen). Wij accepteren "verlies" of schade veel makkelijker.

 

Ik denk dat Angelsaksische cultuur minder op risicoacceptatie is gestoeld, dan op goklust. Britten en Yanken zijn geweldige gokkers. Ze willen heel graag winnen. Verliezen hoort daar ook bij, maar liever niet. Het schijnt dat het gelijk spel door de Nederlanders is uitgevonden. Alle Amerikaanse spelletjes gaan door tot er iemand gewonnen heeft. Gelijk spel kennen ze daar niet.

 

Anyway, ik denk dat we het cultuurverschil moeten accepteren en niet proberen de continentaal europese cultuur de veramerikaniseren, maar uitgaande van de bijzondere ascpecten die onze cultuur ons bied, net zoveel te bereiken als de amerikanen, maar dan zonder de extreme (en voor continentaal europeanen onaanvaardbare) risico's. Want dat werkt niet hier (zie de DotCom hype).

 

Puzzel ze.

 

Groeten,

Nils

 

 

[mrwong]

 

Ik denk dat Angelsaksische cultuur minder op risicoacceptatie is gestoeld, dan op goklust. Britten en Yanken zijn geweldige gokkers. Ze willen heel graag winnen. Verliezen hoort daar ook bij, maar liever niet. Het schijnt dat het gelijk spel door de Nederlanders is uitgevonden. Alle Amerikaanse spelletjes gaan door tot er iemand gewonnen heeft. Gelijk spel kennen ze daar niet.

 

 

sorry to be pedantic, but...

 

the big 4 sports in the US are baseball, american football, hockey, and basketball. only baseball and basketball do not end up in tie games, they play until there is a winner. hockey and football can be tied with no winner. the fifth major sport is this game called "soccer", where you can have a tie game as well.

 

 

[zrski]

mr wong, ik ben al de hele tijd benieuwd naar je nationaliteit... Ben je misschien amerikaan? :D

 

[BestlinQ]

If so mr. Wong,

 

I would like to contact about info USA because we move next year to Florida.

 

[mrwong]

mr wong, ik ben al de hele tijd benieuwd naar je nationaliteit... Ben je misschien amerikaan? :D

 

 

i've been outed. i was indeed born in the states but my life path has brought me to the netherlands. curiously, i find myself taking on the worse traits of both cultures...

 

[zrski]

Laatste off-topic post I promise!

 

LOL, that's a good thing right? ;) :D

[Nils de Witte]

sorry to be pedantic, but...

 

the big 4 sports in the US are baseball, american football, hockey, and basketball. only baseball and basketball do not end up in tie games, they play until there is a winner. hockey and football can be tied with no winner. the fifth major sport is this game called "soccer", where you can have a tie game as well.

 

OK mr wrong, you might be right and I might be wrong. I don't know that many Americans personally. So maybe I have no right to have an oppinion, but if you would ask me anyway, I would say that the big difference in risk perception between Americans and Europeans is, that Americans like winning and Europeans hate loosing.

 

BTW Baseball and Basketball are sports with an American origin, Hockey, Football and Soccer are of European origin. Maybe that explains the difference.

 

Kind regards,

Nils de Witte

 

 

[Roberto]

Pas als de socialistische aspect veranderd en mensen wel zouden moeten dan pas zal een nederlander in aktie komen.

Nederlanders zijn ten slotte ondernemend. Maar wij zijn een beetje in slaap gesukkeld.

Op zich heeft Amerika Eropeese lessen geleerd en nog beter toegepast.

In plaats wij weer leren hoe de Amerikanen dat beter hebben gedaan. leggen wij ons erbij neer.

Nu in deze tijd is het er op of er onder, en moeten Nederlanders weer oude optimisme oppakken.

We wantrouwen te snel, sta open en begin.

[Nils de Witte]

Nederlanders zijn ten slotte ondernemend.

Sorry Roberto, dat ben ik niet met je eens Nederlanders zijn handige verkopers, maar het zijn niet van huis uit goede ondernemers.

 

We zijn een land van schoolmeesters, dominees en belastingontvangers. We zijn goed in het vasthouden van andermans geld (belastingontvanger) en we weten precies hoe iemand anders zich moet gedragen (dominee) en we zijn goed in het geven van adviezen (schoolmeester), kortom zeel zakelijke dienstverlening. In de innovatieve en de industriele sector zijn we nauwelijks geinteresseerd, terwijl daat de hoogste toegevoegde waarde te halen valt.

 

Helaas,

Nils

[Roberto]

Dat is toch opgezet door het socialisme?

De soicalistische partijen die voorheen veel gesteund zijn door "de grijze massa" wilden toch meer belasting e.d. De hele wereldeconomiie van heden ten dagen is ontstaan door V.O.C.

Amerikanen ( de zakelui dan ) komen toch uit het westen.

Zij zijn het alleen beter gaan doen.

[Jeroen Bakker]

Socialisme? Roberto, je verhaal wordt erg vermoeiend omdat je heel veel termen door elkaar heenhaalt en het dus van geen kant klopt. Het socialisme (voorloper van het bereiken van een communistische heilstaat) is amper van enig belang geweest in Nederland, al helemaal niet als het gaat om de richting en opzet van Nederland.

 

V.O.C. is handel, iets waar Nederlanders van oudsher op gericht zijn. Zoals Nils al zegt (over de V.O.C.): goed inkopen en weer doorverkopen, dat is wat Nederlanders kunnen.

 

Nederlanders zijn helemaal niet ondernemend heb ik het idee. Ok, we zijn niet het achtergebleven sukkeltje van de klas, maar we zullen ook niet voorop lopen. Dat komt niet alleen door de politiek, dat heeft veel meer verklaringen.