TwaBla

Rond de middellandse zee zitten tal van goedkope fabrikanten die voor Europese merken near-shore produceren. In Griekenland, Turkije, Tunesië, Marokko en Portugal. Dat zijn contract manufacturers die gewend zijn om voor Noord-Europese opdrachtgevers te werken, dus daar zitten account-managers die Engels spreken. Aan te raden is om het toeleverspoor te volgen van een concullega die een kwaliteit levert die jij ook nastreeft. Het is een wereldje van connecties.

Misschien wil je even nadenken over die naam. Waarom heb je ooit voor BeautySoft gekozen? En wil je nu als kus verder?

Scheelt al als iemand meldt dat er naar gekeken wordt. ;)

Met een registratie voorkom je niks. Je hebt alleen een sterkere positie om handhaving af te dwingen. Maar je moet nog steeds naar de rechter stappen. Weet je nog van van die importeur die maatregelen wilde nemen tegen HEMA omdat die Zopo-smartphones van dezelfde leverancier ging verkopen?

Stel nou dat je het merk geregistreerd krijgt, hoe ga je dan bescherming afdwingen? Dan moet je toch advocaten kunnen betalen? Namaak van producten voorkom je bovendien niet met een merkregistratie. Je zal je beter moeten voorbereiden!

Als je zo'n vergelijking maakt, moet-ie wel kloppen. ::)

Heb je de inschrijfpagina's van de KvK al bekeken?

Het mag niet. De Reclame Code stelt dat commerciële inbreng transparant moet zijn. Maar niemand die zich daar druk over maakt. In het voorbeeld van de advocaat die een bijdrage levert aan een juristenblad is het belang behoorlijk transparant, zou ik zeggen. Overigens is het idee Content wants to be Free nu wel over. Zeker Free as Free Beer. Maar we hebben nog een lange reis voor de boeg om te beseffen dat sommige goeie content gemaakt wordt door mensen die ervan leven. En dat er dus een bekostigingsmodel nodig is die de onafhankelijkheid beschermt.

Ga der maar van uit dat dit gezwel nu snel groeit. Ik heb een jaar geleden geteld bij een prijswinnend vakblad: van de vijftien artikels waren er veertien aan een adverteerder te koppelen. Het droop er niet van af, maar voor mij was de conclusie evident. De uitverkoop was volop bezig. Het corrumpeert namelijk enorm. De uitgever rent van deal naar deal. De hoofdredacteur is steeds aan het balanceren. De individuele auteurs verkrampen. De onafhankelijke journalisten maakten plaats voor enthousiaste bloggers die copywriting in een journalistiek jasje passen. Er bestaat niet zoiets als één waarheid. Onafhankelijkheid is best lastig te definiëren. Maar iedereen weet wanneer het niet meer onafhankelijk is. Dat begint met een paar 'gesponsorde bijdragen' en een paar jaar later moeten alle keuzes afgewogen worden tegen commerciële belangen. De grote dagbladen hebben nog katernen die onafhankelijk gemaakt worden, de regiopers idem, maar de rest is snel aan het eroderen. Het is eigenlijk net als met voorverpakt en voorbereid voedsel in de supermarkt. Ga der maar van uit dat ermee geknoeid wordt. Bah!

Het gebeurt uiteraard dat mensen iets creëren en pas later beseffen dat ze onbewust geïnspireerd zijn door iets wat ze elders gezien of gehoord hebben. Dat kan vervelende gevolgen hebben. Je moet dan ook wel onderzoek doen en vermijden dat je in andermans vaarwater komt. Denk bv aan Alfred Jodokus Kwak en Donald Duck.

Nader toegelicht: er zit een privaatrechtelijke en strafrechtelijke dimensie in het auteursrecht, maar de politie en het OM komen vrijwel nooit in actie. Die hebben belangrijker zaken op de agenda. Je moet dus een advocaat inhuren. Inbreuk op het auteursrecht is relatief makkelijk aan te tonen, maar als je schadevergoeding wil moet je wel kunnen beargumenteren dat je schade hebt. Je kan ook winstafdracht eisen, maar dan moet je aannemelijk maken dat de inbreker winst gemaakt heeft met jouw creatie. Veel gedoe! Laat je niet leiden door vrees voor namakers; begin gewoon met een positieve instelling!

Het auteursrecht biedt in eerste instantie voldoende bescherming. Wanneer je een hele merchandising-machine gaat opzetten, wordt het merkrecht relevant. Het auteursrecht krijg je gratis! Als het nodig is om te handhaven, wordt het duurder. Maar dan wordt je creatie blijkbaar bewonderd. ;)

In sectoren als fashion, beauty, cooking, living en jonge gezinnen is de blogosfeer al een behoorlijke mallemolen geworden van vage dealtjes. Bloggers hebben daar juist het idee dat ze serieus genomen worden als iemand ze betaalt om eens een stukkie te schrijven. Wat de lezer daar nou van vindt? Daar is onderzoek naar gedaan door aanstormend communicatiewetenschappers die contentmarketing op NU.nl en NRC Next getest hebben. De lezer vindt alles best, zo lang het maar 'leuk' is. ::)

Zoek op auteursrecht. Als jouw ontwerp niet eerst iemands anders ontwerp was, ben jij de auteur! ;D (oeps, Norbert was me voor)

Als je graag een tijdje in de stad van jouw dromen wil wonen, is het waarschijnlijk beter als je op zoek gaat naar een lokaal vakantiebaantje, daar de taal leert en wat verdient om in je vrije tijd leuke stadswandelingen te maken met liefhebbers en nieuw gemaakte vrienden. Kun je vanzelf ontdekken hoe het werkt. Ga ook eens in een hotel kijken. Als die folders toestaat, is het doorgaans meteen een enorm rek. Ter plekke ervaring opdoen en niet thuis luchtkastelen bouwen!

Leuk plan en ondernemend, maar het is niet echt een bedrijfje dat je wil opzetten. Paar aandachtspunten: - Het is blijkbaar een toer in een buitenlandse stad, dus dan wordt de taal extra belangrijk. Ga je meertalig rondleiden, in het Engels of in het Nederland? En welk effect heeft dat op je doelgroep? - In hostels vind je low-budget reizigers. Kun je ook voorstellen dat je via hotels werft? Tours aan kleinere groepen of zelfs indivuele familes aanbiedt? Of als partner-programma bij events? - Durf je de concurrentie met lokale gidsen aan? - Kun je je thematours voorstellen? Culinair, literair, crimineel, modieus, architectonisch, etc.

- afhaal, bezorg of (ook) eet ter plekke? - oppervlak en zitplekken? - ontbijt, lunch, avondeten en nachtsnack? - drankverkoop? - stadscentrum, buitenwijk, waddeneiland? - maaltijden tussen 8 en 11 euro, broodjes 3 tot 4 euro? - zeven dagen per week?

Paar voorbeelden: Webprint Zazzle Werk aan de Muur

Er bestaan diverse online services waarbij je drukwerk digitaal aanlevert bij een (noem het maar) drukwerk service provider die dan de hele afwikkeling verzorgt: bestelling verwerken, drukken en bezorgen. Op jouw website hoef je dan slechts je product te presenteren met een link naar die service provider. Jij krijgt jouw percentage van de opbrengst, daar moet je uiteraard kritisch naar kijken. Mag dit? ja, natuurlijk! Zoland jij maar het auteursrecht hebt op de afbeelding en tekst. Dus niet even een Minnie Mouse lenen van Disney.

Zoals al eerder opgemerkt: de handhaving is zodanig dat alleen de grotere spammers aangepakt worden. Ik heb nog nooit gehoord dat een MKBer die andere MKBer benaderde in het cachot is beland. Om irritatie te voorkomen, lijkt het me wel aan te raden om iemand in te huren die de taal voldoende machtig is. Dacht ik zo in m'n achterhoofd. ;)

De actie krijgt zelfs een internationale dimensie. Er wordt nog gezocht naar de juiste hashtag: #againstthebaker (letterlijk vertaald: tegen de bakker), #tothebaker (tot den bakker) en #forthebaker (oftewel voor de bakker). Mogelijk probleem: in Engelstalige landen wordt brood in de supermarkt gekocht. Benieuwd hoe dat afloopt. ;)

En dan krijg je dus vreemde verschijnselen. Ik verbaas me al jaren over Linkedin dat uit alle hoekjes data weggraait om links te leggen tussen mensen. Uitloggen helpt niet. Je ziet het aan de gesuggereerde links. Hoe weet Linkedin (Facebook even goed) nou dat ik tien jaar geleden één keer met iemand gebeld of gemaild heb? Als HL een drempeltje kan inbouwen, zou dat trouwens wel een goede zaak zijn. ;)

Ook niet. Ik kan ik aantonen dat ik Apple Nederland ter versterking van zijn positie in het hoger onderwijs in de zomer van 1995 heb voorgesteld een online studentensociëteit te beginnen met foto-pagina's naar voorbeeld van de Amerikaanse jaarboeken: de sociësite. Negen jaar later werd Facebook gelanceerd op basis van eenzelfde idee. Ideeën zijn vluchtig. Als je ze vaak hebt, kan je ze beter delen en hopen dat iemand er iets aan heeft.

De iPod is helemaal niet bedacht door Steve Jobs. Spil in de ontwikkeling van dat apparaat was Tony Fadell. Het onderliggende principe was zo nieuw niet (mp3-players bestonden al) maar bij Apple werd een nieuwe interface gebouwd en ecosysteem opgezet (iTunes). Fadell had eerder aan vergelijkbare handhelds gewerkt bij Philips, maar de ontwikkelkracht van Apple bleek veel sterker. Het verhaal van de iPod illustreert juist dat een idee pas vleugels krijgt in de uitwerking. Fadell stond later aan de basis van Nest, dat door Google is gekocht voor 3,3 miljard dollar. Dat was ook iets meer dan een idee. ;)

Nou sta je voor de keuze: lekker mee-surfen op dat baalgevoel, nooit meer iemand betrekken bij volgende ideeën en eindigen in een bejaardenflat met herinneringen aan ideeën die nooit ergens toe geleid hebben. Of beseffen dat die bron van ideeën een energiecentrale is die alleen maar beter werkt naarmate je meer deelt en ziet hoe anderen enthousiast worden en zelfs gaan helpen bij de uitvoering. Als je echt talent hebt, deel het met de wereld! Geef het weg. Je wordt er misschien niet rijk van, maar het geeft zo'n goed gevoel. Veel plezier!