amDEwolff

Zou je vooraf geleverde verbouwingsarbeid - aanloopkosten in natura, zeg maar - tegen een gangbaar uurtarief mogen opvoeren als (gedeeltelijk) vervangend gestort kapitaal in een toekomstige BV? --maurits

De term MVO (maatschappelijk verantwoord ondernemen) kom ik wel tegen. Maar niet dat dit als rechtsvorm inmiddels gestalte heeft gekregen. Is iemand op het forum bekend met de voortgang van desbetreffende wet? Zekers. En er is vaker wel dan niet een oorzakelijk verband tussen een bestuur op afstand en zijnde niet-belanghebbend, en het nogal eens niet zo efficient opereren van een stichting. --maurits

Zo gek is het nou ook weer niet. Andere partij verlangt niet eerst betaling van mij, maar verlangt een creditfactuur van mij. Die creditfactuur wordt dan bij betaling van de eigenlijke factuur afgehouden van het totaalbedrag. Blijft inderdaad het ongemakkelijke feit, dat er achteraf een bedrag bedongen wordt. Dit bedrag is ondanks mijn subsequente verzoek niet gespecificeerd geworden door de opdrachtgever. -- maurits

Eenmansbedrijf (ik) heb 2 messing vitrines gemaakt volgens tekening van een klant. Telefonisch de prijs afgesproken van 7000 euro en levertijd van 14 dagen. Klant had haast, en de afspraak is daarom schriftelijk bevestigd op de aangeleverde tekening zelf. Tekeningen staan op hun briefpapier, met verwijzing naar hun voorwaarden. De voorwaarden zelf ontbreken echter. Totstandkoming van het werk bleek tegen te vallen en de deadline van 14 dagen is ruim overschreden. Dit is gedurende de uitvoering wel door mij gecommuniceerd. Omdat klant zelf ook onder tijdsdruk stond heeft zij onderdelen afgehaald in twee ritten; bij gereedkomen zeg maar. Op het ontvangen van de factuur per imeel meldt de klant, dat er bij assemblage een maatvoering niet klopte. Er is een foto aan het bericht gehecht, waarop te zien is dat er aanpassingen worden gepleegd. Het door klant verrichtte meerwerk wordt nu bedongen in de vorm van een creditfactuur van duizend euro. Daarna zal overgaan worden tot betaling met verrekening van creditfactuur. Ik heb teruggemeld, dat het eigenhandig aanpassen en achteraf informeren not done is - door tijdsdruk wel begrijpelijk - en ik het verlangen van een creditfactuur derhalve afwijs. Dit temeer daar enerzijds de opbouw van het creditbedrag onvermeld blijft, en anderzijds bij beschouwing op locatie blijkt dat bij assemblage de eigen tekeningen, losstaande van de vermeende foute maatvoering, niet precies zijn gevolgd. Ik kan wel een paar dingen bedenken die ik belangrijker vindt in het leven dan geld innen. Mocht ik dus niet in staat blijken de andere partij te bewegen de eis van creditfactuur te vergeten, dan word ik slechts tijdelijk ongelukkig hiervan. Wat zijn realistisch gezien handvatten om een goede afloop te bevorderen? Incasso (betalen aub), goederen retour (niet betalen > geen goederen)? Of simpelweg het verlies nemen en doorgaan? Duizend euro zijn snel verdampt in juridisch gehakketak, vermoed ik. Dank aan degenen die advies zouden willen geven. -- maurits