Karci

Ik weet niet of dit alleen geldt bij een volle eigen container, maar bij een gedeelde container vinden ze een fax ook vaak goed. De originele B/L blijft dan bij de forwarder vanaf waar het is verstuurd. Ik dacht ik post het maar, zodat starters niet in de stress schieten als ze niet het originele B/L ontvangen. Volgens mij kan dat alleen (officieel!) met een express bill of lading. LCL (deel-)zendingen ligt natuurlijk wat anders dan een FCL (volle container)zending. De reden waarom een BL vaak verplicht is heeft o.a. te maken met het feit dat een BL een eigendomsbewijs is. Jij koopt bij partij A, die verscheept (maakt het BL op), jij betaalt, dan pas krijg je het BL. Daarin schuilt dus ook het gevaar met werken met express BL's, in theorie kan de afnemer de zending dan ontvangen zonder te betalen. Wat het (topic)verhaal betreft over de afhandelingswijze voor verzenden via post/koerier; hetgeen de diverse douanebeambten melden is gewoon algemene praktijk. De koerier heeft de verplichting de aangifte te verzorgen (er is namelijk geen aparte douaneagent, zij nemen die rol dan op zich). Inderdaad is het logistiek gewoon godsonmogelijk om alle voorschriften voor de volle 100% goed na te leven, daarom kan je er inderdaad wel eens goedkoper mee wegkomen (geen BTW, geen invoerrecht). Als de douane echter het vermoeden heeft dat er bewust wordt misleid, dan zijn ze zeker in staat de boel een keer goed door te lichten, in de praktijk zal het echter niet vaak gebeuren. Wat invoerrecht betreft; ik denk dat een Form A (certificate of origin) eigenlijk alleen maar zin heeft bij grotere zendingen, het kost namelijk ook tijd (geld) aan de zijde van de verzender om zo'n certificaat op te stellen (moet namelijk door lokale KvK gestempeld worden). Bij grotere zendingen is dit opgenomen in de kosten van verzender als je FOB koopt.

Beste is inderdaad even bellen (ingewikkelde materie), maar 't heeft wel invloed op invoerrechten. Hoe 't bij kleinere zendingen zit weet ik niet, maar bij containerladingen kon het wel uitmaken (weet niet of 't nog zo is). Om export van een land te stimuleren (ontwikkelingshulp bv) werd er wel eens gebruik gemaakt van vrijstelling van invoerrecht. Door wel invoerrecht te heffen vanuit land A en niet vanuit B heb je ook een mechanisme om daarin te sturen. Ik moest altijd werken met Certificates of Origin, uitgegeven door de lokale KvK en onderdeel van de exportdocs, hiermee toonde je aan waar de goederen vandaan kwamen en daarmee kon je aanspraak maken op verminderde invoerrechten (indien van toepassing op dat land). Daarbij gaat 't dus over de oorsprong van de goederen, niet die van de factuur. Je hebt gelijk John, je betaalt inderdaad altijd BTW (in feite omzetbelasting, het verschil tussen betaalde en ontvangen BTW). Uitzondering is inderdaad eigen gebruik in het bedrijf, maar ook (her)export naar landen buiten de EU. En eventueel, maar doen we natuurlijk liever niet, wanneer de verkoopprijs lager is dan de inkoopprijs.

Google uit China weg? Ze zouden wel gek zijn. Not all is always what it seems....., kortom, gewoon een manier van onderhandelen, daarbij laveren tussen de algemene opinie (censuur) met af en toe wat speldeprikken voor ieders gemoedsrust. Als ze ballen hadden zouden ze inderdaad terugtrekken, maar dat staat in schril contrast met wat ze willen bereiken; de grootste zijn. Vertrek = verlies marktaandeel + (kracht)voer voor een concurrent (eventueel niet alleen in China).

Graag gedaan :). Ik ben geen financiële goeroe, maar als ondernemer (importeur) wel bekend met de materie. Ik weet ook hoe lastig 't is om de antwoorden te vinden, zeker als je met tijdsverschil zit. En probeer maar eens een 0900 nummer te bellen vanuit 't buitenland.... Er is een onderscheid tussen goederenstroom en financiële stromen, maar het mag niet zo zijn dat die twee niet (goed) te combineren zijn. Wel kan het van invloed zijn op eventuele invoerrechten. Ik denk dat het vanuit jouw positie het best zou zijn kontakt op te nemen met de belastingdienst, dan krijg je namelijk volledig gratis advies. De uitkomst zou je dan wel weer hier kunnen verifiëren, omdat de belastingdienst toch enigszins "gekleurd" zal redeneren. 15m3 per zending of per jaar? Het scheelt je geen geld, alleen voorfinanciering. Als je het vaker doet per jaar, dan denk ik dat je in aanmerking komt, maar ook dat moet je dan even bij de BD navragen. Je kan overwegen direct uit Bali via een koerier te versturen, maar dat hangt natuurlijk wel van kostprijs en je marge af. Ben je wel in één keer van het hele gezeur af, nl geen distributie in NL, dus ook geen voorraad daar. Ja, in ieder geval. Ik weet alleen niet op welk tijdstip (of je het direct kunt terugvorderen bij de ev BTW aangifte of pas na verkoop/export). Volgens mij wel, want je hebt een NL BTW nummer. Maar nogmaals, de BD kan dit m.i. prima beantwoorden. Een andere source kan een douaneagent zijn, degene die je transport in Indonesië regelt gebruikt ook een agent in NL, die zou je eens kunnen bellen.

Ik heb 't een keer aangevraagd als "vergunning OB verlegging" en de vergunning ook verkregen. In mijn geval ging het om containers (grotere items), je kunt het voor de eerste container al aanvragen, maar het is wel de bedoeling dat je regelmatig importeert. Ik meen dat 3-4 containers per jaar al voldoet, maar de ins en outs kan je het beste bij de BD navragen. Klopt. De transporteur regelt dit vaak. Voor grotere zendingen de douaneagent, voor kleinere de post of koerier (let trouwens dan ook op invoerrecht, Zwitserland bijvoorbeeld). In de US pakken ze dat goed aan, met UPS bijvoorbeeld wordt je het hele traject uit handen genomen, invoer, opslag, distributie etc. Of dat hier nu ook zo is weet ik niet, maar dat is een kwestie van navragen bij de grote jongens (DHL, TNT, UPS etc.). Alles hangt er een beetje vanaf wat voor artikelen je verkoopt (volume). Lifestyle artikelen zoals tassen etc. zou je prima via een koerier kunnen doen, voor grotere items (bv een coca-cola ijskast, ik noem maar wat) heb je vaak een ander soort distributie nodig.

Dat het daar goedkoper is geloof ik wel en als je 't ergens anders niet kunt krijgen moet je wel. Op zich is 't makkelijk om dit te regelen. Eerst bepalen wat 't totale volume is, gaat 't om een tostiijzer, dan kan je luchtvracht overwegen, gaat 't om enkeke m3's, dan is zeevracht meestal de beste oplossing. Afhankelijk van het totale volume kies je voor LCL of FCL (LCL is gegroepeerde verzending, FCL is een hele container - 20ft minimum - voor doorgaans één leveradres). Voor de keuze tussen LCL en FCL is er vaak een break-even punt, LCL heeft een hogere m3 prijs dan FCL, soms loont het FCL te versturen, ondanks een container die niet vol is. In beide gevallen vaart je zending tussen de 3 weken en iets meer dan een maand (vanuit bv China, Indonesië, Viëtnam). Je moet rekening houden met een paar dagen voordat de zending op de boot gaat en ook weer een paar dagen voordat je het in NL bezorgd krijgt (afhalen aan de loods is meestal wat sneller). Vertraging kan nog optreden als de douane de zending wil zien (paar dagen max.). Al met al duurt het dus van iets meer dan drie weken tot ongeveer anderhalve maand. Wat regelen betreft; vaak kan de leverancier ter plekke alles voor je regelen, eventueel kies je je eigen douaneagent in NL, maar doorgaans heeft de maatschappij waarmee wordt verscheept haar eigen netwerk en voor een eenmalige zending is het vaak het beste om het ook via die agent af te handelen.

Dat een accountant bij veel bedrijven alles doet heeft denk ik te maken met deels de "push" die de accountantskantoren zelf doen (aanbieden van andere diensten dan alleen accountancy) en wellicht ook met een stukje gemakzucht of het idee kosten te besparen bij de afnemer. Persoonlijk heb ik er goede en slechte ervaringen mee. Een van de grote spelers heeft bij een bedrijfsovername waar ik bij betrokken was de hoofdrol gespeeld op adviserend vlak. Dat is deels goed gegaan, maar er zijn ook missers geweest. Diezelfde speler heeft mij later geadviseerd over de fiscale aanpak inzake een verhuizing naar het buitenland (waarbij de buitenlandse afdeling meewerkte). Dat heeft me alleen maar (veel!) geld gekost, zonder dat ik er maar wat dan ook aan had. Gevolg was wel dat ik twee jaar belasting(vogel)vrij geleefd heb, wat ook z'n voordelen had. Weer later, na een faillissement van een werkmaatschappij heeft een andere - kleinere - speler weer waanzinnig goed werk voor me verricht voor een alleszins acceptabele fee. Ik denk dat hiervoor geldt dat het samengaan van accountancy, fiscaliteit en adviezen alleen maar werkt als je in staat bent een goede accountmanager te vinden, die binnen de organisatie de boel voor elkaar weet te krijgen en voor jouw belang vecht. Ik heb de indruk dat voor kleinere bedrijven geldt dat het beter is om te zoeken naar een kleinere speler, één waar die goede accountmanager zit waar je korte communicatielijnen mee hebt. Ik heb het dan over accountantskantoren met wat grotere aantallen medewerkers (+25). De kleinere is voor de accountancy prima, maar voor advies wellicht niet altijd. Ze zeggen dan vaak van wel, omdat ze kennis kunnen putten uit een van de samenwerkingsverbanden waar ze lid van zijn, maar mijn ervaring is dat dit vaker lucht is dan dat je er werkelijk wat aan hebt. De echt kleine kantoren heb ik persoonlijk alleen maar slechte ervaringen mee (op adviesgebied), ik ken in ieder geval één persoon die daar onnodig enige tonnen door kwijtraakte, de accountant kon de belastingdienst onvoldoende pareren.

Volgens mij werkt 't als volgt; Singapore exporteert naar EU (NL) en betaalt BTW bij invoer. 1) Singapore factureert aan consument EU en belast (19%) BTW. 2) Singapore factureert aan bedrijf EU (met BTW nummer) en belast 19% BTW 3) Singapore factureert aan consument buiten EU en belast geen BTW 4) Singapore factureert aan bedrijf buiten EU en belast geen BTW Bij 1 en 2 moet je de ontvangen BTW opgeven aan BD en afdragen, je verrekent de bij import betaalde BTW, bij 3 en 4 is er geen BTW en hoef je derhalve ook niet af te dragen. Wel verreken je de bij import betaalde BTW. Mijns inziens zou het mogelijk moeten zijn ontheffing te krijgen voor betaling van BTW bij import. Je betaalt dan pas BTW bij verkoop (als je geen ontheffing zou kunnen krijgen financier je de BTW voor, niet handig als je voorraad niet direct kwijt kunt). In dat geval (ontheffing) geef je BTW van gefactureerde omzet dus pas aan op de e.v. aangifte en betaal je die dan ook pas op dat moment. Bij facturatie naar buitenland zonder BTW betaal je dan ook niets. W.b. ontheffing zou je moeten navragen bij de BD. Mocht dat niet mogelijk zijn, dan zou je nog kunnen denken aan opslag in NL in een douaneloods. Zolang je niet levert hoef je ook geen BTW te betalen, lever je binnen EU, dan betaal je de BTW, lever je buiten de EU, dan niet. Of het op die manier handig is hangt denk ik af van het product wat je verkoopt, voor kleine(re) items is het waarschijnlijk niet handig.

Dag Nils, Hier heb ik wat aan, bedankt. Even terzijde, ik ben de aandeelhouder niet, maar probeer te helpen het probleem voor iemand op te lossen. Het klinkt logisch wat je zegt, in ieder geval actie ondernemen ipv lijdzaam afwachten. Het is verbazingwekkend dat de ingeschakelde (en dure) advocaat hier niet mee komt. Ik ben me ervan bewust dat je uitschrijven als bestuurder niet helpt voor issues uit het verleden. Maar voorkomt het wel problemen die pas ontstonden na uitschrijving? Zo is het gebeurd dat Karel nadat Henk was uitgeschreven (alles overigens in context "Karel heeft toegezegd het bedrijf van Henk over te nemen" en gaf aan ook alle administratieve verplichtingen na te komen) nog een huurcontract voor een bedrijfsruimte is aangegaan, een leaseauto regelde, diverse betalingen verrichtte etc. etc. Stel dat je de stappen wilt volgen zoals jij omschrijft, bij wie/wat kan je dan het beste aankloppen voor assistentie?

Dag Herman, bedankt voor je reactie. De statuten er op naslaan is inderdaad een goede, de advocaat kwam hier (ook) niet mee, maar ik zal nu kijken wat daarin vermeld staat. Mocht het zo zijn dat 't is zoals je zegt, dan vraag ik me af hoe daar in is opgelost hoe je omgaat met een situatie van 2 aandeelhouders, 50/50 aandelen, waarvan er 1 bestuurder is en juist deze het laat hangen. Het is niet zo dat hij niet kan, maar dat hij niet wil. Een kwestie van onbehoorlijk bestuur lijkt me, waarin hij zich eenvoudig verschuilt achter het feit dat hij ver weg in Azië zit.

@Johan Ik bedenk me nu dat contact met de belastingdienst betreffende onmacht m.i. niet gedaan kan worden door Henk. Henk is geen bestuurder meer. Kan betalingsonmacht worden gemeld door een aandeelhouder? In feite is dit het hele dilemma; het bedrijf wordt niet meer bestuurd door feitelijk bestuurder, kan/moet een aandeelhouder dan actie ondernemen richting derden/instanties?

Hoi Johan, Bedankt voor je reactie. Het bedrijf is opgericht in october 2008. In eerste instantie alleen door Henk. December 2008 heeft overdracht plaatsgevonden van de helft van de aandelen aan Karel. Henk is afgetreden als bestuurder in juni 2009. Henk is vrijwillig als bestuurder uitgetreden. De AvA heeft geen decharge verleend. Karel meldde dat Henk niet kón uittreden als bestuurder als dat niet binnen de AvA was goedgekeurd. De advocaat meldt dat Henk wel kon uittreden zonder goedkeuring van de AvA, wat uiteraard niet wil zeggen dat er daarmee decharge werd verleend. Bijkomstig; door toedoen van Karel is er een afnemer blijven zitten met een schadepost (rond de 10k Euro). Deze schade is ontstaan vóór aftreden van Henk als bestuurder (was namelijk een aanbetaling op goederen die uiteindelijk niet zijn geleverd door Karel). Onmacht is niet gemeld aan de belastingdienst (niet door advocaat aangegeven!). BTW aangifte 2008 en 1e kw 2009 zijn wel gedaan (er kwam namelijk geld terug wat Karel opstreek). Aangifte rest van het jaar (zeer waarschijnlijk) niet meer gedaan. Advies dus; contact met de belastingdienst opnemen en e.e.a. uitleggen? Met vriendelijke groet, "Henk"

Dag iedereen, Graag wat advies. In 2008 is er een BV opgericht met twee aandeelhouders/bestuurders op 50/50 basis, laten we ze Henk en Karel noemen. Karel (Nederlandse nationaliteit) verblijft in Azië en verricht daar werkzaamheden voor de BV, in gezamenlijk overleg wordt bepaald dat de BV op adres van Henk wordt opgericht. Begin 2009 blijkt dat de samenwerking niet brengt wat er van wordt verwacht, Henk besluit Karel mee te delen dat hij er mee wil stoppen. Karel geeft aan dat hij het bedrijf dan wil overnemen en zelfstanding voort wil zetten. Op dat moment lopen nog enige contracten waar nog opbrengsten uit zullen komen. Henk neemt contact op met de notaris om overdracht van de BV in gang te zetten. Omdat Henk Karel niet 100% vertrouwt laat hij zich tegelijkertijd uitschrijven als bestuurder. Henk's gevoel bleek niet helemaal onjuist te zijn. Op de dag dat de laatste inkomsten binnen zijn maakt Karel deze van de bankrekening van de BV over naar diverse derden (deels om inkoopfacturen te betalen, maar bv ook oprichtingskosten van een nieuwe Ltd. in Azië). Zodra het geld van de rekening is afgeschreven meldt Karel dat hij geen interesse meer heeft in overname van de BV en laat feitelijk Henk met de brokken zitten. Weliswaar is Henk geen bestuurder meer, maar hij ontvangt op zijn privéadres de ene na de andere aanmaning, van derde partijen, maar ook van de belastingdienst die uiteraard vraagt om jaarcijfers 2008 en BTW kwartaalaangiftes. Karel laat niets meer van zich horen. De vraag is hoe dit nu het beste kan worden opgelost. Hoe kan Henk hier zonder (al te veel) kleerscheuren vanaf komen. In feite kan Henk zelf weinig meer uitrichten, hij is tenslotte geen bestuurder meer (en wil dit ook zeker niet meer worden). Een ingeschakelde advocaat raadt af om het (snel) tot een faillissement te laten komen, dit ivm bestuurdersaansprakelijkheid die blijkbaar een rol speelt als het bedrijf kort na oprichting alweer failliet wordt verklaard. Voor 2008 zijn er geen jaarcijfers opgemaakt, daar ligt dus ook een probleem. Voor enig goed advies zou ik zeer erkentelijk zijn. Met vriendelijke groet, "Henk"