Thelawyer

Hallo, Als de bv de overeenkomst is aangegaan met het energiebedrijf kan in beginsel alleen de bv worden aangesproken. Als er prive is meegetekend ligt het anders. U bent dan beiden naast de bv aansprakelijk voor schulden. Als er inderdaad sprake is van hoofdelijkheid dan betekent dat dat het energiebedrijf het gehele bedrag kan verhalen op 1 van de partijen. De andere partij kan dan het deel wat voor de ander is betaald terugvorderen, maar daar staat het energiebedrijf buiten.

Voor een goede beantwoording van de vraag is het m.i. van belang om allereerst vast te stellen of het beding daadwerkelijk een relatiebeding of misschien wel een concurrentiebeding is. Daar zit namelijk een behoorlijk verschil tussen. Vandaar dat de tekst van het beding van belang is.

Als het inderdaad een relatiebeding betreft is de tekst van belang. Kun je die weergeven?

Voor zover mij bekend is een periode van twee jaren niet (meer) toegestaan. In het geval de ander tot actie overgaat, kunt u zich wellicht op het standpunt stellen dat sprake is van een niet rechtsgeldig beding.

Ja wel erg zuur allemaal. De ene advocaat is de andere niet. In dit geval had hij geen advocaat, maar een rechtsbijstandverzekeraar, met de nadruk op verzekeraar. Premiebetaling vs hoeveelheid werk gaat dan een rol spelen. In ieder geval succes ermee.

Wat betreft de onderzoekplicht geldt dat die in de praktijk weinig voorkomt omdat er meestal geen problemen ontstaan. Voor de gevallen dat er wel problemen zijn ontstaan is vaak uitgemaakt dat de werkgever zorgvuldig moet omgaan bij eenzijdige ontslagname. Van belang is bijvoorbeeld of de werknemer ontslag nam onder een hevige gemoedstoestand zoals boosheid e.d. of dat een werknemer op een of andere wijze onder druk is gezet om voor ontslag te tekenen. In dit geval zou betoogd kunnen worden dat er is gedwaald of dat sprake is van bedrog; de ontslagname is dan vernietigbaar, de werknemer heeft immers ontslag genomen onder voorwaarde dat hij 20.000 zou krijgen wat niet is gebeurd. De werknemer blijft dan in dienst en kan bij niet doorbetaling salaris een procedure starten. Ik denk dat de werkgever daar geen zin in heeft en die 5000 wellicht toch betaalt.

Als je iemand 20.000 belooft onder voorwaarde dat degene voor ontslag neemt en er vervolgens maar 15.000 wordt betaald, dan lijkt mij dat toch niet helemaal conform afspraak..

"Gewoon" de opzegtermijn is echt niet altijd voldoende. Indien aangetoond kan worden dat de ontslagname is gedaan onder valse voorwendselen of dat de werknemer onder druk is gezet, heeft een rechter daar wel oren naar. Verder mag van een werkgever worden verwacht niet zo maar te vertrouwen op een ontslagname van een werknemer. Hij heeft een onderzoeksplicht. Dit is vaste jurisprudentie.

Aan een opslagname van de werknemer worden strenge eisen gesteld. Er zijn misschien mogelijkheden om het ontslag aan te vechten althans dat standpunt in te nemen. Als u haar een goed onderbouwde brief stuurt waarin u uw ontslag aanvecht en dreigt met een vordering tot loondoorbetaling, trekt u de werkgever wellicht over de streep om die 5.000 te betalen.

Hmm, dat is minder

Als de afspraken over het ontslag niet schriftelijk zijn vastgelegd, heeft u een onderhandelingspositie...

Maar even iets anders, Als de afspraken niet of niet volledig op schrift zijn gesteld, hoe zit dat dan met het ontslag?

Ja ik had de nadere uitleg van de vraagsteller niet gelezen. Er is maar 15.000,00 betaald lees ik. Sluwe streek van de werkgever

????

Hangt af van de tekst van het concurrentiebeding.