Anoniem_2019

Jippie, dat is echt goed nieuws. Stel je het volgende eens voor: je factuur komt per email binnen en je plaatst het in een mapje in je computer. Je geeft het een bestandsnaam fact38 of ziets en je boekt hem in. Klaar! Moet je eens voorstellen dat straks al die leveranciers niet meer die boel hoeven uit te draaien en op de post te doen. Dat verminderd de afvalberg tot wel aanzienlijk lijkt me, dan komt eindelijk dat 'papierloze' kantoor weer in zicht.

Ik heb een eenmanszaak met drie part-timers in dienst. Een leverancier van mij zegt altijd 'je hebt winkeliers en je hebt ondernemers'. Nou ja, ik hoop maar dat ik bij de tweede categorie zit. Want laten we wel wezen: hoeveel winkeliers zitter er hier op dit forum? Mijn beroep heeft gewoonweg niet zoveel 'glamour'. Tja, wat voor ondernemer ben ik? Een nogal luie, denk ik. Ook neem ik het hele zakendoen niet zo serieus, ik zie het vaak als 'spel'. En wat nog gekker is, hoe losser je met de boel omgaat, hoe meer kassagerinkel! Je klanten vinden het blijkbaar leuk als de sfeer wat losser is (sommige ook niet, maar dat zijn toch meestal oude zuurpruimen). Ik stond vroeger met mijn apepakkie aan in de winkel, tegenwoordig gewoon casual. Weg met die kantoorgalg! Ook sta ik steeds minder achter de toonbank en richt me meer op het management van de zaak. Noodgedwongen, want alles wat samenhangt met de papierberg, inkopen, beurzen, verbouwen, personeelszaken, financiering etc. nemen enorm toe als je het drukker krijgt. Ook richt ik me komend jaar op een nieuw bedrijfje wat ik samen met mijn vrouw (journaliste) ga aanpakken (www.tafelm.nl als je een lekker voorgerechtje wilt zien...), ik ben aan het ondernemersplan bezig. De bedoeling is dat ik komende jaren me ga terugtrekken uit de winkel en me hierop ga richten. Maar niks staat vast, volgend jaar heb ik misschien zin om een palingrokerij te beginnen (kan je tenminste nog op je werk roken...) of iets anders ambachtelijks te gaan doen. Kweenie, als ik maar lol heb!

Sorry ik was nog wat vergeten: Je praat wel over geld en de financiële kant van de zaak. Maar wat zegt je 'gut feeling': ik ga ervoor of nwah, kweetutnietzo... Luister ook eens naar dat stemmetje in je hoofd en ga eens op je gevoel af. Klinkt misschien gek maar ik heb veel stomme beslissingen gemaakt uit rationele overwegingen, en geweldige beslissingen als ik op mijn gevoel afging.

Hallo! Fout 1: 'De persoon in kwestie ken ik nog niet zo goed' Dus je wil met iemand die je nog niet kent een bedrijfje opzetten, of ga je in loondienst bij deze persoon? Ik zou er eerst maar eens voor zorgen dat je deze persoon wel leert kennen, met iemand samenwerken is bijna een soort huwelijk. Staat er iets op papier wie wat moet gaan doen? Let op het fundament waar je de boel op neer gaat zetten. Fout 2: 'Binnen welke belastingschaal val ik momenteel'. Je wilt iets gaan ondernemen (anders zat je niet op dit forum) en je zal dus moeten leren zaken zelf uit te zoeken. Hiervoor heb je een accountant en/of hypotheekadviseur nodig. Ook kan je op internet een hoop vinden. Fout3:'Zijn er nog risico's aan of gevolgen' Yep, je breedbeeld tv en je Ipod worden van de bank als je niet oppast. Je loopt nu eenmaal 'ondernemersrisico', dat is de prijs die je moet betalen als je zelfstandig wilt worden.

Ik heb een gouden tip voor je: zorg dat je niet te groot groeit en dat je je geld op tijd krijgt. Ik ken iemand die nu aan zijn tweede schildersbedrijf bezig is en weer dezelfde fouten maakt: hij wil steeds groter worden, kan het werk niet aan en gaat kapot. Het ironische is dat het een steengoede schilder is en een echte 'ambachtsman'. Bij zijn eerste bedrijf had hij op een moment dertig man personeel en een drankprobleem (het scheen dat hij regelmatig van de stijgers afdonderde). Ook had hij een flinke klus binnengehaald maar deze opdrachtgever ging (net nadat de klus af was natuurlijk) failliet. Hoppakee: zijn eigen bedrijf ook failliet. De beste man start weer een bedrijfje, maar krijgt moeilijkheden met zijn schoonzoon omdat hij dezelfde naam gebruikt (zijn schoonzoon had het bedrijf doorgestart). Hoppakkee: een rechtszaak en ruzie met zijn dochter. Toch start hij weer een kleinschalig schildersbedrijfje en haalt weer leuke opdrachten binnen. Hij richt zich wat meer op restauratie van oude panden en haalt weer een enorme klus in Amsterdam binnen. Hij moet weer personeel aannemen en je raad het al: de opdrachtgever gaat failliet... en weer een rechtszaak en hij raakt weer in geldproblemen. Hij had twee prima schilders aangenomen overigens, maar die zijn al weer weg doordat hij het loon niet kon uitbetalen.... wat een ellende. Ik vraag me altijd af: waarom ga je zo door, zo wordt je vak toch een kwelling? Maar goed, de moraal van dit verhaal: blijf nederig en houdt het kleinschalig, ook al is er meer werk dan je aankan. Ik geloof namelijk wel dat er gebrek is aan goede vaklui, maar deze vaklui moeten ook goed kunnen rekenen! Zorg ook dat je een goede band opbouwt met je klanten, dan komen ze altijd terug. Probeer ze niet af te zetten maar leg een offerte neer die je ook kan onderbouwen (dus niet uit de losse pols). Vraag bij grote klussen om tussentijdse voorschotten. Maar eigenlijk het belangrijkste: waarom wil je zelfstandig worden? Als je bij een baas werkt is je werkdag voorbij als je naar huis gaat, als je voor jezelf begint is dat voorbij. Dan mag je 's avonds nog eens je administratie gaan doen etc. Heb je daar wel zin in? Zet alles op een rijtje en ga zitten rekenen. En vergeet je belangrijkste investering niet: jezelf. Zet ook eens op een rijtje wat je zelf wil en wat je niet absoluut niet wil. Het gaat er uiteindelijk om een beetje een lollig leven te hebben, toch? Wandel ook nog eens bij de KvK binnen en stel je vragen. En Google je suf!

Gouden tip: ik weet nog wel een partijtje Viltstiften voor je.... ;) Wat maakt volgens jou iemand tot een succesvol ondernemer? Wat is belangrijker, veel geld of lol in je werk? Je bent ervan overtuigd dat je een goede ondernemer bent: waarop baseer je dat? Diploma's? Je wilt geen kant en klare oplossingen, maar je wilt wel weten naar welk product of dienst je moet gaan zoeken. Dus je wilt eigenlijk wel dat iemand je iets aanreikt. Waarom Amerika en niet dichter bij huis? Waarom vind je dat Amerika voorloopt op ons? Omdat er mensen onder bruggen moeten slapen die geen werk hebben?. Je wilt investeringen doen als je zekerheid hebt: zekerheid heb je nooit, je loopt altijd risico als je iets onderneemt. Je budget is onbeperkt. Dat is leuk voor een starter. Dat betekent dat je een fantastisch ondernemingsplan hebt en een investeerder daarvoor hebt gevonden. Klopt dat? Je bent te extern gericht: je kijkt eerst om je heen en verwacht dat de buitenwereld oplossingen gaat aandragen. Je moet juist naar jezelf kijken en ´think outside the box´. Waarom ga je niet eens een jaar met je rugzak door Amerika reizen om zo eens een idee op te doen? Hoe meer je meemaakt, hoe meer inpiratie. Je doet ook aan ´formuledenken´, een kwaal waar veel mensen aan leiden. Je denkt dat je met een bepaalde formule de poort kan ontsluiten naar het grote ondernemerswalhalla. Nou, zo werkt het niet. Het gaat als volgt: je doet iets, gaat onderuit, krabbelt weer op en gaat iets anders doen, dat blijkt in de praktijk helemaal niet zo leuk te zijn en vervolgens ga je weer iets anders doen. Op een bepaald moment merk je dat je ´s ochtends om zes uur fris en vol energie aan het werk wil gaan! Dan heb je je plek pas gevonden, met veel vallen en opstaan. En misschien ben je wel vertegenwoordiger in douchegordijnringetjes op dat moment, dat maakt niet uit, als jij er maar tevreden mee bent. Ken je dat verhaal van die kat die denkt dat het geluk in zijn staart zit en vervolgens steeds rondjes draait om zijn staart te pakken te kunnen krijgen?

Het grappige is dat mijn account manager bij de bank ook bij mij in de winkel komt, dus hij weet gelukkig precies hoe de winkel eruit ziet. Bovendien rookt hij ook nog eens sigaren! (Weliswaar met een smaakie, maar goed, het is een begin...). Als ik dit zo lees zit het allemaal wel goed bij mij, Ik kan mijn aflosverplichtingen netjes voldoen, de laatste twee jaar zijn super geweest en zelfs dit jaar verwacht ik een kleine stijging (iets waar ik als winkelier blij mee moet zijn geloof ik). Ik baseer dit op het feit dat er weer meer toeristen richting Zeeland komen. Door de krisis zullen mensen meer in eigen land blijven, ik heb al gehoord dat de boel al aardig volgeboekt zit. Daarnaast heb ik geen concurrent meer in het centrum, ik ben op tabaksgebied eenoog! Daarnaast meren er steeds meer toeristenboten aan voor een paar dagen Middelburg. Weliswaar zijn die vaak gevuld met oude Amerikaanse lijken, maar die willen ook wel eens een koelkastmagneetje. Er is zelfs sprake van dat er weer cruise-schepen aan gaan meren in Vlissingen: als dat gebeurt sta ik met de Zeeuwse vlag op de kade te wapperen. Welkom welkom! Ik ben momenteel druk bezig om vier meter van mijn winkel erbij te trekken voor de souvenirbusiness, want ik verwacht hier nog veel van de komende jaren. Ik sta dus de komende weken weer zo nu en dan in mijn overalletje in de winkel te klussen. Ik weet nu weer iets meer over 'hoe de bank denkt', dus bedankt voor de info.

Nu heb ik ook niet zo'n groot bedrijf, dus het is allemaal wel wat makkelijk te overzien. Ik motiveer mijn werknemers door ze te betrekken bij een hele hoop zaken binnen mijn bedrijfje, ook vraag ik vaak genoeg hun mening. Op deze manier voelen ze zich volgens mij betrokken en hebben ze ook het idee dat ze 'er toe doen'. Ik heb ook vrijwel geen verloop dus we zijn wel een 'team'. Ook als er problemen zijn in de persoonlijke sfeer probeer ik daar zoveel mogelijk rekening mee te houden. Aan de andere kant: ik ben de baas. Dus ze moeten wel hun werk doen. En voor de rest hoef ik niet te weten welke HD-TV ze nu weer gekocht hebben of zo. Ik houd gewoon niet van koetjes en kalfjes-praat en dat weet mijn personeel ook. Zoals ik al zei: ik ben geen sociaal mens maar ik ben wel weer goed in andere zaken. Iedereen zijn beperkingen!

Sorry Nils, dat houd ik nog even voor mezelf. Ik heb me voorgenomen hier geen financiële gegevens openbaar te maken, omdat er een hoop mensen meekijken die er niks mee te maken hebben. Maar wel bedankt voor je info.

Ik ben allergisch voor dit soort evenementen. Ik vind het ronduit een vernedering voor je werknemers om ze met een trommeltje een kinderliedje mee te laten zingen. Toch zullen veel mensen die daar vrolijk mee staan te doen het 'een geweldige dag' gevonden hebben 'en goed voor de spirit' en meer van dat soort flauwekul. Mensen zijn kuddedieren en houden nu eenmaal van groepjes en kliekjes (ik vind bijvoorbeeld hier weer mijn kliekje, dus ik doe er eigenlijk vrolijk aan mee). En Jeroen, al dat paintballen, diner en koken: het lijkt me echt helemaal niks. Ik snap wel dat je op zo'n manier je sociale netwerk goed kan onderhouden binnen een bedrijf, maar veel mensen zijn gewoonweg oersaai en vervelend en daar wil ik mijn kostbare vrije tijd niet mee doorbrengen. Ik ben ook geen sociaal dier, dus daar ligt het ook aan hoor. Als het voor jou werkt, geniet ervan. Ik moet binnenkort mijn personeel een verkooptraining gaan geven (doe ik zelf overigens). Ik weet nu wat me te doen staat: feesthoedjes bij de Hema kopen en zingen maar!

Dat is nu net de kwestie: ik heb heeeel lang bij Deloitte gezeten, dus dat zal wel ergens de revue hebben gepasseerd. Bovendien denk ik dat Deloitte zich wel goed ingegraven heeft. Hoe is dit eigenlijk wettelijk geregeld? Is er niet een algemene norm waar ze zich aan dienen te houden?

Deloitte (mijn voormalige accountant) deed eerst de salarisverwerking van mijn personeel zelf en heeft dit vervolgens uitbesteed aan de Quinto groep. Nu ben ik twee weken geleden weggegaan bij Deloitte en ik wil mijn salarissen laten verwerken door mijn nieuwe accountant. En nu komt het: omdat ik niet tijdig heb opgezegd zal ik 20% boete moeten betalen over de omzet (die ik bij hun doe). Je kan alleen voor januari opzeggen, dus ik zal dit jaar nog moeten blijven. Volgens de Quinto-groep staat dit 'ergens' in de kleine lettertjes die ik ooit via Deloitte heb gekregen. Klinkt erg vaag moet ik zeggen. Een bijzondere manier van klantenbinding! Maar goed,ik heb geen zin in gezeik (druk zat) en ze doen het verder prima, dus ik blijf dit jaar dan nog maar even. Maar ik heb toch ook wel zin om hier eens in te gaan graven: welk contract? etc. Kan dit zomaar?

Dit is de theorie, maar nu de praktijk: ik loop naar de bank, vertel wat ik van plan ben en loop vervolgens weer naar buiten met meer krediet. Er hangt bij de ingang van de bank altijd een 'starter van de maand' . Als ik soms zie wat voor winkels blijkbaar met hulp van de bank krediet gekregen hebben (van die prulwinkeltjes voor tululuuu-vrouwen in één of andere achterafstraat) dan vraag ik me toch wel eens af of de bank hier ook die strenge regels heeft toegepast. Ik wil wedden dat de meeste van de starters het ongeveer één jaar volhouden. Het zal met de kredietcrisis allemaal wel anders gaan, maar voor een bank is het natuurlijk fijn als je schuld hebt, want dan kunnen ze rente vangen. Ik denk dat ze heus wel rekening houden dat er zoveel % leningen aan retailers compleet nutteloos zijn, omdat deze omvallen na een jaartje of zowat. Ik sta regelmatig met mijn overalletje aan te klussen in de winkel, tot hilariteit van sommige klanten. Waarom? Zelf doen bespaart bakken met geld, zeker als het om je interieur gaat. Het valt mij wel eens op dat andere winkeliers dit nooit doen en de prachtigste paleizen bouwen en zich dus volgens mij suf lenen bij de bank. Het gaat goed tot het fout gaat, en ik denk dat het dit jaar bij velen (ook in mijn branche) goed fout zal gaan. Ik houdt met mijn boerenverstand altijd in de gaten: gaat het mis, kan ik dan redelijkerwijs mijn lening aflossen? In mijn geval: staan er genoeg spullen in mijn winkel zodat ik mijn schuld redelijk af kan lossen?. Dat er een paar jaar meer wordt geleend om te groeien, vind ik geen groot risico. Vervolgens moet je natuurlijk wel wat spek op je botten proberen te krijgen. Volgens mij waarschuwt een bank je niet dat je teveel leent, maar je gezonde verstand wel, daarom de vraag waar je de grens moet trekken.

Inderdaad! Met mensen omgaan (en dus ook je klanten) is een vak. Eerlijk gezegd een gebied waar ik zo mijn beperkingen heb, doordat ik niet veel geduld heb met de mensheid. Ik denk ook dat het heel goed is om eens je licht op te steken via een baan bij een werkgever. Zo kom je er snel achter of je baan bij je past en zoniet, dan kan je iets anders zoeken. Soms komt je roeping uit onverwachte hoek, zoals bij Menno, die na zijn studie een kantoorbaan niet zag zitten en vervolgens een superieure bakker werd. Het is soms beter te weten wat je NIET wil, dan wat je WEL wil.

Je wordt altijd meer gekweld door de dingen die je NIET gedaan hebt dan door de dingen die je WEL gedaan hebt. Je hebt het geprobeerd maar je faalt niet als mens, want je bent vast een goede vader en liefhebbende echtgenoot! Ik ga vaak naar Ierland, en als ik terugkom denk ik altijd 'wat hebben we het hier goed voor elkaar in NL'. Als ik dit soort verhalen lees, dan denk ik weer 'Ondernemen in NL, ik kan het iedereen afraden!'. Je zit nu in een soort bureaucratische hel, maar geloof me, op een bepaald moment is dit allemaal weer afgelopen. Volhouden! Je klinkt als iemand die altijd weer op zijn pootjes terechtkomt, omdat je ondernemend bent en niet snel opgeeft. Ik ken iemand die zijn bedrijf ook moest opgeven en daar nog jaren depressief van geweest is. Vooral haar vrienden hadden haar keihard laten vallen. Mijn antwoord daarop was 'hoe belangrijk waren deze 'vrienden' van je, zullen ze aan je sterfbed staan'? Hoeveel mensen doen hun hele leven hetzelfde en zullen nooit eens die stap durven wagen om zelf eens iets aan te pakken? Heel veel! Dus je verdient juist een schouderklopje, je hebt wel die durf gehad. De enige 'fout' die ik je kan toedichten is dat je dus niet je cijfers in de gaten hebt gehouden. Ik heb het geluk dat ik vier jaar in de automatisering heb gezeten en dus een enorme cijferpieler ben. Ik heb dus een prima automatisering in mijn winkel waar ik dagelijks flink mee zit te stoeien (laatst zat ik er zodanig in te graven dat heel de boel, dus ook de kassa, op tilt sloeg). Ook ben ik onlangs naar een andere accountant gestapt omdat zijn dienstverlening mij niet beviel. Ik wilde overleg en informatie, en dat kreeg ik niet. Ik kreeg wel een 'suit' in een kantoortoren die altijd op vakantie was. Ik heb overigens iets soortgelijks meegemaakt, afgezien van het verliezen van een kind, wat eigenlijk het ergste is van je hele verhaal. Dat dan de boel vastloopt, is normaal. Je bent mens, geen robot. Mijn zoontje moest toen hij één jaar was, een zware operatie ondergaan aan zijn schedeldak. Vanaf dat moment heb ik mij op mijn kinderen gericht en ben ik mij volledig gaan focussen op de genezing van mijn zoon. Ik verloor compleet de controle over mijn winkel en dat interesseerde me ook geen moer! Het resultaat was dat ik zware hyperventilatie-aanvallen kreeg en vervolgens mijn toenmalige vrouw er vandoor ging met een leverancier. Daarnaast liep de winkel niet goed genoeg. Hoppakkee: winkel op zijn gat, gezondheid weg, vrouw weg en kinderen weg. Ik heb een jaar dus flink in de poeier gezeten, kan ik je zeggen. Gelukkig had ik nog een aanzienlijke wijnvoorraad waar ik op kon terugvallen. Toch wist ik me weer te hervinden. Zakelijk heb ik alles op alles gezet en iedereen op zijn donder gegeven (zo bleek mijn accountant ineens ook veel goedkoper te kunnen werken) en met verstand op nul maar weer schouders eronder gezet. Ik ging overal shoppen voor marges etc. Bedelen om geld bij de bank en bij familie etc. Ik ben inmiddels hertrouwd, de zaken lopen goed en ik ben een goede vader voor mijn kinderen. En ik heb dus best ook wel een beetje geluk gehad, want ik had ook om kunnen kukelen en dan had ik hier ook zoiets op kunnen pennen. Ik wens je verder veel sterkte, je doet het goed!

Je wilt geen kritiek, maar iets waar je wat aan hebt. Als je iets onderneemt, krijg je kritiek. En kritiek moet ook welkom zijn, waar daar kan je van leren. Ondernemers zijn namelijk ook mensen en geen voorgeprogrammeerde robots. Je wilt een soort kant en klare formule zodat je 'iets' kan ondernemen. Maar stel jezelf eens de volgende vraag: -wat vind je leuk om te doen? Bijvoorbeeld: de wieltjes van je radiografische auto zijn altijd snel versleten, ga dan eens onderzoeken of dit niet beter of goedkoper kan? Dat soort dingen. Ga niet scharrelen met partijtjes en weetikveelwat, maar probeer iets neer te zetten.

Ik heb zelf mijn eigen website geschreven. Zal allemaal heus niet perfect zijn, maar ik heb hem wel geschreven met een bepaalde visie: dat je klant snel de informatie moet krijgen waar hij naar op zoek is. Dus geen intro en traagladende pagina's. En houdt het fris en vooral: eenvoud, eenvoud en nog eens eenvoud! Vergeet niet: mensen krijgen een hele hoop websites voor hun snufferd elke dag en waarom zouden ze bij jou blijven hangen? Ikzelf vind 'het gevoel' wat een website me geeft altijd zeer belangrijk, sterker nog, ik selecteer diensten/leveranciers op hun websites. Je website geeft nu het idee van een nerd die op zolder wat probeert op te starten, en dat klik ik gelijk weg. Dus zet eens op een rijtje: ik als klant wil een website laten maken, wat voor info wil ik? En wat voor 'gevoel' moet een klant bij jouw website krijgen? Volgens mij zeer belangrijk.

Hoi Philippe, Ik heb mezelf in het begin een slag in de rondte gewerkt. 's Avonds en de zondag hoppakee: gewoon doorwerken. Het was opwindend om een zaak te starten/overnemen en ik had bergen met energie. Toen kwamen er kinderen en op een bepaald moment klapte ik finaal tegen de grond! Oordeel: hyperventilatie (een soort prullenbak-term voor stressklachten). Weet je, ik ben dol op werken, maar inmiddels begrijp ik ook dat je soms lekker lui moet kunnen zijn. Daarnaast in drukke tijden: niet zuipen, goed eten, vroeg opstaan en veel naar buiten. En dagelijks lekker een computerspelletje spelen doet ook wonderen!

Ja hoor, vraag maar raak. Die winst, die feest ik natuurlijk allemaal erdoorheen! (geintje). Ik werk niet met grote winsten (de gemiddelde brutowinst voor een tabakszaak is 16%) maar ik werk wel met zeer grote bedragen die heen en weer vliegen op de bank. Een beetje sigaren en staatsloterij en hoppakee weer €20.000 weg. Nu fietst dat allemaal wel weer terug maar als ik daarnaast nog eens moet gaan investeren heb je toch echt een bank nodig. Bovendien heb ik altijd geleerd van mijn economieleraar dat je met geleend geld meer geld moet zien te maken. Als je dus geld moet lenen om de boel overeind te houden (zoals de Ierse regering thans aan het doen is) ben je dus volgens mij fout bezig. Maar investeren met geleend geld en vervolgens de omzet vet zien groeien, da's toch wel okay? Marco, bedankt voor je reactie, ik zal zeker oppassen. Ik heb echter besloten om een duidelijk profiel aan te maken zodat mensen die antwoorden zich ook een goed beeld kunnen vormen van mijn bedrijf.

Beste mensen, De afgelopen twee jaar ben ik fors gestegen met de omzet. Ik heb het onlangs berekend en ik zat op een stijging van maar liefst 32%!. Goed, ik wou meer omzet, en ik heb het dus gekregen. Zelfs in een zodanige mate dat ik wel eens denk: 'loopt de financiering niet uit de klauwen?'. Want meer omzet betekent dus ook meer kosten: meer voorraad en meer personeelskosten. Ook investeren in nieuwe spullen (tabak, sigaren zowel als souvenirs) kost veel geld. Maar ik weet dat de kost voor de baat uitgaat, en ik zit op de goede weg! Ik moet dus binnenkort weer een gang naar de bank maken. Met wel mooie rapportcijfers, dat wel, maar als die lui nee zeggen, zit ik toch met een probleem. Ik moet immers investeren om komend jaar nog verder te groeien. Vooral in de groep souvenirs zit nog zeker muziek! Ik wil niet in mijn eerste post gelijk mijn omzetcijfers over het net uitsmeren, maar ik heb wel de volgende vraag: is het aan te geven (voor een winkel) hoeveel procent schuld ten opzichte van je omzet verstandig is? Klinkt misschien een beetje gek, maar als ik met die lui van de bank praat, hebben ze alleen gekeken naar het geld wat je afstort, en daar baseren ze volgens mij het te lenen geldbedrag op. Wat je verder van plan interesseert ze geloof ik niet zoveel. Als ik nu eens weet wat een 'normale' lening is bij een bepaalde omzet, dan kan ik ze daar eens mee om hun oren slaan!