Taxie

Er schiet me trouwens nu net ook te binnnen dat je wellicht wel aangifte moet doen in België, maar dan op je aangifte moet zetten dat het inkomen in Nederland is belast op grond van het belastingverdrag tussen België en Nederland.

Beste ruudvdB, Uit je verhaal begrijp ik dat je niet in dienst bent bij het Nederlandse detacheringsbureau, noch bij de Belgische firma, klopt dat? In dat geval is de 183-dagen-regeling überhaupt niet van toepassing, omdat een ZZP'er niet wordt geconfronteerd met loonbelasting, maar slechts met inkomstenbelasting. Gezien ik geen IB/LB specialist ben, kan ik er goed naast zitten, dus indien de 183-dagen-regeling wel van toepassing zou zijn, dan is deze nog steeds niet op jou van toepassing, omdat je in Nederland woont en slaapt (en dus iedere ochtend heen en iedere avond weer terug rijdt). Volgens mij ziet de regeling alleen op situaties waarin je als werknemer van een Nederlands bedrijf daadwerkelijk gedetacheerd wordt naar een buitenlandse vestiging van dat bedrijf, en daar dan ook (tijdelijk) verblijft (en niet: werkt). Wel graag even een bevestiging van een specialist afwachten!

De Belastingdienst toetst alleen of een aanschaf op zich zakelijk is. Indien je besluit een Porsche aan te schaffen, terwijl je het werk ook met een Daewoo had kunnen verrichten, dan is het niet aan de Belastingdienst om daar een oordeel over te geven. Indien de aanschaf van 'een' auto, ongeacht de prijs, voorvloeit uit zakelijke overwegingen, zijn de kosten aftrekbaar. De aanschaf van vijf auto's zou mogelijk wel bij de Belastingdienst ter discussie kunnen komen te staan, althans, de aanschaf van drie of vier daarvan. Ik ben het eens met het standpunt dat een structureel verliesgevende onderneming geen bron van inkomsten vormt. Dit is een van de punten aan de hand waarvan de Belastingdienst bepaalt of sprake is van een onderneming (voor de inkomstenbelasting). Andere factoren zijn: a. de duurzaamheid en de omvang van de werkzaamheden; b. de grootte van de bruto-baten; c. de winstverwachting; d. het lopen van (ondernemings)risico; e. de beschikbare tijd; f. de bekendheid die naar buiten aan de werkzaamheid wordt gegeven; g. het aantal opdrachtgevers; h. het spraakgebruik. Niet alle factoren wegen even zwaar, maar indien meerdere factoren op 'geen ondernemerschap' duiden, zal geen ondernemerschap worden aangenomen. Structureel verlies heeft tot gevolg dat je in ieder geval al niet aan punt b. voldoet. In het geval van aanloopverliezen kun je nog wel aan punt c. voldoen. Het gaat dus meer om een afweging van verschillende factoren, maar omdat niet alle factoren even zwaar wegen en niet duidelijk is aan hoeveel factoren moet zijn voldaan om van ondernemerschap te spreken, zal het 'gevoel' dat de Belastingdienst bij je onderneming heeft wel een (kleine) rol spelen. De vraag is in principe of de Belastingdienst het idee krijgt dat je echt aan het ondernemen bent. Dat idee is natuurlijk met objectieve feiten te beïnvloeden (jaarrekening, facturen, afnemers, etc.). Of je nu winst of verlies draait heeft overigens weer geen enkele invloed op de vraag of je ondernemer voor de btw bent! Voor de btw is vereist dat je regelmatig deelneemt aan het economisch verkeer ('verkoopt') en daarvan is uiteraard al heel snel sprake. Btw zul je dus gewoon over je prestaties moeten blijven berekenen.

Bij invoer van goederen vanuit een niet-EU land in Nederland betaal je mogelijk invoerrechten, maar ook btw. De invoerrechten krijg je niet terug, maar de btw kun je aftrekken als voorbelasting (in dezelfde aangifte). In dat kader moet je dus aan kunnen tonen dat je de goederen daadwerkelijk hebt ingekocht in Hong Kong en tegen welke prijs. Een factuur is daarom wel handig, maar als je invoert is het transportdocument mogelijk ook al voldoende. Zoals hier al is aangegeven, bewaar alle mogelijke gegevens waaruit blijkt dat de goederen uit Hong Kong komen en welke prijs je hebt betaald. Dan voorzie ik verder ook weinig problemen.

Beste graviton, Afhankelijk van het moment waarop je je onderneming hebt gestart, kan het heel goed zijn dat er nog geen aangifte btw voor je klaarstaat. Indien je tussen 1 april en nu officieel bent gestart, zul je pas vanaf 1 juli aangifte kunnen doen (namelijk over het kwartaal april-mei-juni). Je hebt dan tot 31 juli de tijd om deze aangifte te doen en eventuele verschuldigde btw af te dragen. De aangifte accijns en verbruiksbelasting is bedoeld voor ondernemers die zich bezighouden met de in- en verkoop van alcoholhoudende producten, tabak en olie (accijns) en limonades en vruchtensappen (verbruiksbelasting). Indien je daar niets mee van doen hebt, is deze aangifte voor jou niet van belang. Een wijziging van je telefoonnummer zou ik schriftelijk doorgeven aan het belastingkantoor van de regio waar je bent gevestigd. Dit kun je terugvinden op de correspondentie die je van de belastingdienst hebt ontvangen. Heb je nog niets ontvangen, dan kun je via de zoekfunctie op de site van de Belastingdienst vinden onder welk kantoor je valt. De vragen die je stelt zijn overigens vrij simpel op internet, zelfs op de website van de Belastingdienst te vinden. Higherlevel heeft als uitgangspunt dat vragen kunnen worden gesteld nadat de vraagsteller eerst zelf enig onderzoek heeft verricht. Voor deze keer is dat niet erg, maar voor volgende keren stellen wij op prijs dat je eerst zelf op zoek gaat naar het antwoord. Heel veel succes met de start van je onderneming!

In beginsel werkt de margeregling zo, tenzij het gaat om een bedrijf dat wisselend marge en niet-marge auto's inkoopt, zodat onmogelijk kan worden nagegaan welke kosten kunnen worden toegerekend. In dat geval mag het zo. Kwestie van zo nu en dan eens google verlaten en een keer een kijkje nemen op de site van de Belastingdienst zelf. Als het naar aanleiding daarvan nog niet duidelijk is, dan horen we graag je specifieke vervolgvraag.

Thanks! Nu maar proberen om die lijn vast te houden, kwaliteit boven kwantiteit!

Hi iedereen, Mijn naam is dus Ilona van den Eijnde en ik ben momenteel aan het afstuderen voor mijn studie Fiscaal Recht. Door een aantal bijvakken weet ik van arbeids- en aansprakelijkheidsrecht ook nog wel het een en ander. Ik hoop een goede aanvulling te geven op de kennisbolwerken die hier al zitten, voornamelijk op fiscaal vlak. Heb de theorie al inmiddels zo'n 3 jaar met de praktijk gecombineerd, waarvan het laatste jaar bij een Big4-kantoor, waar ik de komende jaren in ieder geval wel werkzaam zal blijven. Adviezen die worden gegeven hier, zijn wel op eigen titel. Groetjes, Ilona

Heerlijk toch ;) Je eerste conclusie is juist, indien een non-EU ondernemer een elektronische dienst verricht aan een EU-ondernemer, dan hoeft de non-EU ondernemer geen btw in rekening te brengen of af te dragen. WEL moet er op de factuur melding worden gemaakt, door middel van "btw verlegd naar afnemer" of internationaler is misschien "VAT shifted to recipient". Deze vermelding MOET op de factuur komen te staan, anders is het een ongeldige factuur. Je tweede vraag brengt me lichtelijk in verwarring, je zult iets meer inzicht moeten geven in de uiteindelijke "dienstenstroom". Indien er direct wordt geleverd aan de particulier, moet je je mijns inziens registreren in Nederland en Nederlandse btw in rekening brengen en afdragen. Levert de ondernemer waaraan jij levert aan de particulier, dan heb jij volgens mij niets met een particulier te maken. Jij levert (eerst) aan de ondernemer en dus volg je de regel zoals deze in je eerste conclusie naar voren kwam, btw verlegd. Tot slot wil ik je nog even meegeven, en hierover kun je misschien beter niveau 2 of 3 van de Belastingtelefoon even proberen, dat niet alle diensten die via internet of via software e.d. worden geleverd ook daadwerkelijk elektronische diensten zijn. De diensten die daaronder vallen zijn maar zeer beperkt, dus check van tevoren even of je zeker weet dat het in jouw geval om elektronische diensten gaat. Dit verschil heeft alleen gevolgen indien je aan particulieren levert van buiten de EU. Ik hoop dat dit je vraag voldoende heeft beantwoord.

Dat hangt er vanaf, de transactie kan twee kanten op: 1. Een vergoeding voor geleverde diensten 1a. In contanten 1b. In de vorm van een laptop 2. Een (relatie)geschenk/gift 2a. In contanten 2b. In de vorm van een laptop Kenmerkend voor een gift zoals bedoeld in 2a is het ontbreken van een tegenprestatie. Zie de slotopmerking in mijn vorige post, indien er aantoonbaar een tegenprestatie is verricht, is een 2a-gift m.i. niet mogelijk. Datzelfde geldt eigenlijk voor een relatiegeschenk, al kan daar nog wel enige speling in zitten. Zo worden ook relatiegeschenken uitgedeeld aan relaties die mogelijk in de toekomst werk op kunnen leveren, dus ik zie niet in waarom dit achteraf dan niet zou mogen. Is er wel een tegenprestatie, dan val je in categorie 1a of 1b. Hieronder zal ik de gevolgen voor btw en ib proberen weer te geven. BTW 1a. Deze vergoeding behandel je hetzelfde als de betaling van iedere andere factuur die je binnen krijgt, de eventuele btw die erop zit kun je in beginsel als inkoop btw in aftrek nemen. Mogelijk zit er echter geen btw op deze betaling, omdat de afzender niet op regelmatige basis deelneemt aan het economisch verkeer en niet over een btw-nummer beschikt. 1b. De inkoop btw op de laptop mag je niet in aftrek nemen, omdat je het product niet als zodanig voor je eigen bedrijf gaat gebruiken. 2a. N.v.t., tegenover een gift staat geen tegenprestatie, dus er drukt geen btw op deze vergoeding. 2b. De inkoop btw (indien aanwezig) is niet aftrekbaar vanwege de BUA-grens (€ 227 per relatie per jaar). IB 1a. Vergoeding voor een prestatie, na eventuele aftrek btw is het volledige bedrag aftrekbaar als zakelijke (inkoop)kosten. 1b. Vergoeding voor een prestatie, het volledige bedrag is aftrekbaar al zakelijke (inkoop)kosten. 2a. Tegenover de vergoeding staat geen prestatie, het gaat om een gift. Giften vanuit een eenmanszaken volgen het regime van de particuliere gift (drempel 1% van het inkomen). 2b. Kosten laptop exclusief of inclusief btw voor 73,5% aftrekbaar als relatiegeschenk. Indien door de aandrager geen btw in rekening wordt gebracht, beperkt je beslissing je tot de gevolgen voor de inkomstenbelasting, waar optie 1a of 1b voor jou het beste uitkomt. In beide gevallen moet de aandrager de contanten of de waarde van de laptop aangeven als resultaat uit overige werkzaamheden (IB). Dat hoeft in de gevallen 2a en 2b weliswaar niet, maar dat kost je wel meer dan 1a en 1b. Laat ik niet vergeten te vermelden dat het misschien lijkt alsof er een keuze tussen 1 en 2 mogelijk is, maar dat is niet het geval. Indien er een aantoonbare tegenprestatie is, val je automatisch in categorie 1.

Beste Simron, Denk ook aan de btw-aspecten. Stel dat je aantoonbaar kunt maken dat het gaat om een relatiegeschenk, houd er dan rekening mee dat hier voor de btw een maximum aan is gesteld. De btw op de aankoop van het geschenk (de laptop) is voor jou in de normale aangifte aftrekbaar, maar je zult deze btw aan het eind van het jaar, in je laatste aangifte, moeten bijtellen op grond van het Besluit Uitsluiting Aftrek (BUA). De aftrek wordt slechts beperkt indien het totaal aan relatiegeschenken per persoon (ontvanger) per jaar een bedrag van €227,- overschrijdt (en dat is hier het geval). Geen btw-aftrek over deze laptop dus. Het totale bedrag inclusief btw (in jouw voorbeeld 750) is, zoals Odeon al schrijft, in de inkomstenbelasting voor 73,5% aftrekbaar. Een relatiegeschenk heeft dus voornamelijk voor jou nadelen, omdat 750 aan contanten voor jou volledig aftrekbaar is en slechts voor de ontvanger voordelen. Houd vooralsnog wel rekening met de mogelijkheid dat de Belastingdienst dit niet ziet als een relatiegeschenk, maar als een vergoeding voor geleverde diensten. In dat geval is de 750 bij de ontvanger altijd belast als resultaat in de IB, en mogelijk ook nog met btw (hierin zit het verschil tussen een particulier en een bedrijf).

Beste Pietpatat, Geen idee onder welke belastingunit je valt, maar mijn ervaring is dat de Belastingdienst, indien je eenmaal een keer een VAR-ROW hebt verkregen, erg moeilijk doet om daar een VAR-WUO van te maken. Afgezien van het feit dat dit volstrekt onlogisch is, omdat de meeste ondernemers toch ergens moeten beginnen, is het vooral vervelend. Het doel van de Belastingdienst is om de zogenaamde "uit de hand gelopen hobby's" niet als ondernemerschap te betitelen. In dat kader bestaat inderdaad een aantal vereisten, waaronder die van drie opdrachtgevers, zoals je hierboven al hebt gelezen. Voor de inkomstenbelasting is het begrip 'ondernemer' niet wettelijk vastgelegd. Voor zowel de particulier als de Belastingdienst is het nog wel eens lastig om de lijn tussen een uit de hand gelopen hobby en een echte onderneming te trekken. Daarom heeft de Hoge Raad een aantal jaar terug een soort 'afwegingschaal' aangelegd, aan de hand waarvan kan worden beoordeeld of sprake is van ondernemerschap. De Belastingdienst neemt de volgende factoren daarom mee in de afweging of er al dan niet sprake is van ondernemerschap (let op, niet alle factoren wegen even zwaar!): a. de duurzaamheid en de omvang van de werkzaamheden; b. de grootte van de bruto-baten; c. de winstverwachting; d. het lopen van (ondernemings)risico; e. de beschikbare tijd; f. de bekendheid die naar buiten aan de werkzaamheid wordt gegeven; g. het aantal opdrachtgevers; h. het spraakgebruik. Uit dit lijstje blijkt dat het aantal opdrachtgevers wel wordt meegenomen in de afweging, maar dat een ondernemer (in mijn ogen) ook 2 opdrachtgevers of zelfs maar ééntje kan hebben, om toch ondernemer te zijn. Loop voor jezelf bovenstaande criteria eens af en overweeg of je op deze punten aannemelijk zou kunnen maken dat je ondernemer bent. Zoals ik hierboven al aangaf, probeert de Belastingdienst middels de aanvraag voor een VAR het eerste kaf van het koren te scheiden. Dat wil zeggen dat jouw aanvraagformulier door de automaat heengaat en deze beoordeelt op basis van de combinatie van de gegeven antwoorden of de wijzer doorslaat naar WUO of ROW. Geen maatwerk, dus, terwijl juist de grensgevallen daar zo'n behoefte aan hebben. Ik raad je daarom aan om naast de aanvraag voor een VAR-WUO ofwel overleg te plegen met een IB-specialist (om je situatie te laten beoordelen en de vereisten verder uit te werken), ofwel om in overleg te treden met de Belastingdienst (door bijvoorbeeld een gesprek aan te vragen). Dit laatste uiteraard alleen als je op basis van bovenstaande a t/m h aannemelijk kunt maken dat je ondernemer bent. Tot slot is het van belang dat je het begrip "ondernemer" voor de inkomstenbelasting en het begrip "ondernemer" voor de btw niet door elkaar haalt. Ondernemer voor de btw kun je in sommige gevallen al zijn vóórdat je je eerste factuur uit hebt gestuurd. Bij min of meer elke eerste economische activiteit ben je al btw-ondernemer. Voor de inkomstenbelasting is, zoals je inmiddels begrijpt, veel meer nodig. Veel succes!