Jonny Doe

Ben gebeld (al even geleden) door een medewerker van Directsave. Het verkooppraatje lijkt heel erg op de in andere topics genoemde bedrijven. Ze beloven lagere tarieven door collectieve inkoop voor mensen met een KvK inschrijving en negeren het Bel Me Niet register. Pas bij doorvragen bleek het om ex BTW tarieven te gaan en die waren beduidend hoger (inclusief BTW) dan mijn huidige tarieven. Dat was geen probleem en zou juist motivatie moeten zijn om de tarieven vast te zetten omdat die nu al zo veel gestegen waren. Het was de bedoeling om de gegevens door te nemen en dan een aanbieding per email te sturen waar ik met een blauwe knop het aanbod zou accepteren. Het ging om een contract bij "echte producenten" van 5(!) jaar. Heb uiteindelijk het gesprek beëindigd toen ik amper informatie over dit bedrijf kon vinden. Maar dat kan ik nu nog steeds niet. Op de site www.directsave.nl staan geen bedrijfsgegevens en ook via whois is niets te vinden. In het KvK register is "directsave" onbekend of inmiddels uitgeschreven. Site is gemaakt door "Taylan | okt 27, 2017" met nogal krom Nederlands. Ben benieuwd of we meer van dit "bedrijf" gaan horen of lezen. [Modedit: titel verrijkt met voortschrijdend inzicht.]

Beste lijkt me gewoon negeren en de hoorn op de haak bij een telefoontje. Ze gaan echt niet procederen want dat is compleet kansloos. Wat ook kan helpen is vragen naar het betreffende BTW nummer op de factuur en of die BTW ook is afgedragen? Afdracht is ook verplicht bij een betwiste rekening. En als een incassobureau een vordering overneemt waarvan geen BTW is afgedragen zijn ze dus medeplichtig aan BTW fraude. Neem aan dat je als je met aangifte dreigt nooit meer wat zal horen. ;D

Zaak is en blijft nogal troebel. Mijn vragen zouden zijn: Op basis van welke informatie dacht TS dat het hier om een business model zou gaan? Is de claim van €815,- inderdaad gedaan namens de fotograaf zelf of een stockfotosite die verklaarde de betreffende fotograaf te vertegenwoordigen? Wat zijn de algemene voorwaarden van deze site voor fotografen die foto's uploaden naar deze specifieke site? Is daar enige vorm van controle op de identiteit van de uploader en/of wordt het IP adres gelogd? Van welke site is de foto destijds afgehaald onder welke voorwaarden en is dit ook de eventuele site die de claim overdroeg aan de advocaten? Het ging om een claim van 3 kantjes, wat stond daar dan precies in? Gaat het bij de tegenclaim louter om het verhalen van de onderzoeks- en juridische kosten? Wat is de juridische basis (onrechtmatigheid) van deze claim? Wie is juridisch gezien de tegenpartij? Het kantoor of de individuele advocaten? Of beide? Waarom is er samen met de claim niet een klacht naar de deken gegaan als onrechtmatig handelen door de advocaten bewezen kan worden? En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Dit zou uit onderzoek zijn gebleken. Omdat dit uiterst ongebruikelijk en onwaarschijnlijk is lijkt de enige verklaring een vooropgezet plan, een lucratief business model. Het bewijs dat de advocaten niet namens een opdrachtgever hebben gewerkt maar zelf via een sluwe constructie een verdienmodel hebben bedacht blijkt toch niet zo heel "hard" te zijn. Een verdienmodel waar het vooralsnog om 2 advocaten ging die een claim van 3 kantjes opstellen (verzinnen) om €815,- te "verdienen". Veel plausibeler is de aanname dat er ergens wat mis is gegaan met de communicatie en dat door vertrek uit het claimende kantoor de zaak troebeler en troebeler is geworden. Als er hard bewijs zou zijn dat er op eigen houtje een claim is ingediend dan was de zaak al lang afgerond. Geen enkele advocaat zou het risico willen nemen om voor een paar duizend euro berispt of geschrapt te worden. Wat mij vooral steekt zijn de kosten die gemaakt worden door TS die in een bodemloze put lijken te belanden.

Doel je dan op de onderzoeksplicht die een advocaat heeft naar de legitimiteit van een claim? Gegeven de omstandigheden lijkt het mij aannemelijk dat de claim via een stockfotosite is gegaan naar de betreffende advocaten. Als die site in de algemene voorwaarden opnemen dat het auteursrecht en het handhaven daarvan naar de stockfotosite gaat is de uploader van een foto waarvan hij geen auteursrecht bezit onrechtmatig bezig. Een onderzoeksplicht zou je dan bij de stockfotosite verwachten. Het zal ook niet de eerste keer zijn dat meerdere mensen het auteursrecht op een foto claimen. Vroeger was dat eenvoudig met een negatief te bewijzen. Nu is dat een stuk ingewikkelder maar wel te doen. En Norbert, ik lees nergens dat de claim is ingediend door de betreffende fotograaf. Dat is ook gebruikelijk. De claim door bijvoorbeeld Getty images gaat via een advocaat. Er zijn al eerder vragen gesteld of zo'n databankhouder ook daadwerkelijk het auteursrecht heeft meen ik. Als om bewijs van overdracht wordt gevraagd is dat vaak niet eenvoudig te krijgen.

Het begon met een claim van een op zich auteursrechtelijk beschermde foto waar TS niet voor had betaald. Die claim is na gemotiveerde betwisting ingetrokken. Fijn, denk je dan. Tot TS samen met zijn jurist tot de conclusie kwam dat het hier niet om een op zich zelf staande zaak ging maar om een lucratief business model wat gestopt moest worden. Om de details van het business model te achterhalen werden vervolgens heel veel kosten gemaakt, inclusief een reis naar de fotograaf. Kosten die vervolgens verhaald moesten worden op de advocaat van de tegenpartij. Op zich zeer opmerkelijk want de advocaat is normaal gesproken zelf geen partij maar treedt op voor een claimende partij, in dit geval een stockfotosite. Waarom dan de advocaat betrekken in het geschil? Het telefoontje van de advocaat is dus niet zo vreemd. Heb het topic nog eens bekeken en blijkbaar is het idee dat de advocaten (anoniem) zelf een foto op een stockfoto site hebben gezet, deze op een zeker moment weer verwijderd, om later via zoeksoftware de betreffende claim te kunnen indienen, dit is uiteraard onrechtmatig. Echter de vraag is vervolgens of dit te bewijzen is of zelfs aannemelijk te maken. Tenzij men via IP adressen de uploader van de foto kan achterhalen en bewijzen dat dit door het advocatenduo is gedaan dus niet. Ook de verklaring van de fotograaf doet er vervolgens weinig toe als het om bewijs om onrechtmatigheid gaat. Het is volstrekt logisch dat men de claim intrekt nadat de fotograaf getuigt dat er geen auteursrecht op zijn foto is, is geweest, of wordt geclaimd. Dus het intrekken zelf is geen bewijs van onrechtmatigheid. Ben benieuwd waarop de onrechtmatigheid, als bron van de schadevergoeding, dan gestoeld is?

Altijd fijn, een update. Jammer dat TS niet ingaat op recente bijdragen over de vraag of de gemaakte kosten op gaan wegen tegen de eventueel toegewezen claim. Het gaat hier om het verhalen van zogenaamde onderzoekskosten. Daar zijn diverse procedures over gevoerd en daarbij komt naar voren dat er allereerst bewezen moet worden dat er sprake is van onrechtmatig handelen. In dit geval zou de betreffende fotograaf geen opdracht gegeven hebben maar het is onduidelijk gebleven of een andere partij, zoals een stockfotosite, dat wel heeft gedaan. Als er al sprake zou zijn van onrechtmatigheid dan zal toch ook vastgesteld moeten worden wie precies onrechtmatig heeft gehandeld. Vervolgens moet worden vastgesteld of de onderzoekskosten in alle redelijkheid zijn gemaakt (dubbele redelijkheidstoets). Voor het betwisten van een factuur van €815,- die na betwist te zijn is ingetrokken zijn veel hogere onderzoekskosten al snel onredelijk. Heel interessant hoe dit gaat aflopen, zeker nu het vooral richting een advocatenkantoor gaat en hoe de kantonrechter een en ander weegt op de rolzitting. Ook heel lezenswaardig is een nadere kennismaking met bovengenoemde jurist. Heel interessant hoe die over zijn beroepsgroep denkt. ;)

Waarom deze vragen op een openbaar forum als jullie al weten hoe de vork in de steel zit? Is dit een impliciete poging om Bernis en vooral eventuele toekomstige klagers te intimideren? Dit heeft een heel groot "wat heb jij over mij gezegd?" gehalte. Je zou toch verwachten dat bij een verhaal dat begint met: Waar een jonge en startende ondernemer een samenwerking is aangegaan waar ze zakelijk niet van kon profiteren, sterker ze zag dat jullie haar bedrijf niet vooruit hielpen maar in de problemen bracht, om daarna daarna met een kostenpost van duizenden euro's opgezadeld te worden. Dat zo iemand heel boos en heel verdrietig wordt zal elk weldenkend mens begrijpen. Ook dat zo iemand dan andere kwetsbare ondernemers wil waarschuwen. De enige juiste reactie van MKB clickservice, zeker ook voor jullie zelf overigens, had een gesprek met excuses moeten zijn met het verzoek de pagina off line te halen. Maar dat past kennelijk niet in het bedrijfsmodel.

Laten we het even bij de feiten houden. TS heeft op een facebookpagina gezien dat een zieke werknemer aanwezig was in een setting die mogelijk een werksituatie zou kunnen zijn. TS is al bij een advocaat geweest en die stelt terecht dat op basis van enkel deze feiten er niets gedaan kan worden. Dat er sprake zou kunnen zijn van privacy schending is wat mij betreft een bijzaak al is dat wellicht wel aan de orde. Dus het advies om naar een arbeidsjurist te gaan kan ik niet plaatsen. Ook een bezoek aan de bedrijfsarts is m.i. weggegooide tijd in dit stadium want wat moet die doen anders dan wellicht een gesprek arrangeren met de werknemer? Ik kan me nog het volgende herinneren. Een zwaar overspannen bouwvakker kreeg van de bedrijfsarts de tip om te gaan vissen. De man sprak af met een vriend die met vroegpensioen (vroeger 57 jaar) om te vissen en die kwam hem een aantal keer per week heel vroeg ophalen. De viskoffer bleef in de auto en de betreffende bouwvakker nam een thermoskan koffie en brood mee. Tot de buren de werkgever gingen tippen. Het was toch duidelijk dat het een zwartwerker was. De rest laat zich raden. Met andere woorden: op basis van wat TS gezien heeft is geen enkele conclusie te trekken anders dan dat er wellicht wat aan de hand zou kunnen zijn. Dus GRONDIG onderzoeken wat er aan de hand is, als er al wat aan de hand is, en daarop bepalen wat een logische vervolg stap zou zijn. De kans dat iemand die ziek is open en bloot aan het werk is lijkt me erg klein, al zijn er altijd mensen die domme dingen doen en denken dat ze niet gepakt zullen worden. En dan is er nog de vraag of er inderdaad ontslag op staande voet kan worden gegeven als er inderdaad sprake zou zijn van onrechtmatig handelen door de zieke werknemer. Mijn antwoord zou NEE zijn omdat voor ontslag op staande voet een dringende reden nodig is. Wat kan hier een dringende reden zijn? Het ligt meer in de rede dat TS hervatting van de werkzaamheden eist als de zieke werknemer niet arbeidsongeschikt is en dat bewezen kan worden. Hij kan dan ook loonbetaling opschorten. Zo ver is het (nog lang) niet.

Je mag iemand op staande voet ontslaan maar de vraag is natuurlijk of dat stand houdt bij een eventuele procedure. Want, nogmaals, iemand die ziek is hoeft niet de hele dag op de bank of op bed te liggen. Dus als je iemand "betrapt" met een lepel in zijn of haar hand of een pan dan kan je niet spreken van ernstige misleiding en al helemaal niet over fraude, wat een onzin. Zelfde als een afgekeurde bloemist "betrappen" als hij zijn vrouw een bloemetje geeft voor haar verjaardag. Je zal om enige kans te maken bij een rechter een dossier op moeten bouwen en bewijzen dat de zieke werknemer niet volgens de afspraken met de bedrijfsarts, noch volgens de eisen die de wetgever stelt aan doorbetaling bij ziekte, acteert en dat ook nog stelselmatig doet. En zelfs dan zal ook een verweer aan de orde zijn bij een procedure. Ontslag op staande voet wordt niet zomaar toegestaan daar moeten heel ernstige en bewijsbare feiten aan ten grondslag liggen, gelukkig wel.

Waarom twijfel je daaraan? Als een octrooi afgegeven is voor Canada dan geldt het alleen daar. Je moet wel oppassen want een Canadees octrooi kan ook onder een ander nummer elders geldig zijn. Als het goed is kan je dat zien in bijv espacenet. Je zou ook een deskundige (bijv Kuifje hier op HL) om advies kunnen vragen. Vaak is een korte zoekactie al voldoende als je aan kan geven wat je zelf al gevonden hebt.

Een foto van iemand die in de keuken staat bewijst niet dat diegene daar uren aan het werk is, zelfs niet eens OF iemand aan het werk is, en dus ook zou kunnen werken als kok. Iemand die afgekeurd is met rugklachten mag/kan best zijn terras betegelen als dat in een heel laag tempo gaat of zelfs over meerdere dagen. Het gaat om de vraag of iemand zijn of haar beroep kan uitoefenen. Een foto in een keuken heeft weinig tot geen bewijskracht. Veel hangt ook af wat er met de bedrijfsarts is afgesproken. Dat iemand te ziek is om te werken betekent niet dat hij of zij hele dagen op de bank of in bed moet liggen. Maar stel dat het wel om een catering zou gaan van een aantal uur, mag je dan als werkgever Facebook gebruiken om een en ander te bewijzen? Er is natuurlijk privacy wetgeving maar als hoe kan je iemand zijn privacy schenden als diegene zelf op een foto terecht komt op een openbaar medium? Anders wordt het als je heimelijk "vrienden" wordt om iemand te kunnen bespieden maar dat is vooralsnog niets van gebleken. De foto's op zich bewijzen m.i. niet veel maar zouden wel aanleiding kunnen zijn om de zaak verder te onderzoeken. Je zou een detective in kunnen zetten om meer bewijs te vergaren en daarna de werknemer confronteren met het bewijs. Heel vaak kan er dan geschikt worden. Maar alleen met foto's in een keuken van een kok of afwashulp kom je er zeker niet.

Ja dus. Mits je een verdeling maakt die privé en zakelijk scheidt, op basis van woonoppervlakte of alles zakelijk maakt en corrigeert voor privé in de BTW en de IB. Waarom zou dat gevoelig liggen? John betaalt gewoon netjes BTW in IB en dan mag hij gewoon alle zakelijke kosten in mindering brengen op de winst. Lees wel dat het gecombineerde gebruik van een woning belastingtechnisch niet eenvoudig is. Er kunnen ook meerdere heffingen worden opgelegd. Maar dat is voer voor specialisten / fiscalisten.

Hier is het hele rapport/onderzoek. TS meldt dat er een discussie is over het betreffende product. Dit kan zijn naar aanleiding van bovenstaand onderzoek maar ook een heel andere reden hebben die we niet kennen. Of hij van een buitenlandse instantie een Free Sale Certificate kan krijgen is een legitieme vraag, zeker als je weet dat veel van de wetgeving Europees is. Antwoord is dus in pricipe "ja" maar het zou zomaar kunnen dat men daar ook vragen stelt en de afgifte uitstelt of weigert. De discussie over gif in aardbeien of eieren is van een heel andere orde. Dat cafeïne ook in koffie zit zegt helemaal niets over de toxiciteit van een hoge dosering in combinatie met andere geneesmiddelen. Laat de beoordeling maar over aan deskundigen, die hebben het al moeilijk genoeg om het eens te worden. Niemand is dood gegaan aan Fipronil of bestrijdingsmiddel op aardbeien maar er zijn wel diverse doden gevallen door ge- of misbruik van bepaalde supplementen.

Een korte zoekactie laat zien dat er bij voedingssupplementen producten/ingrediënten zijn aangetroffen die nader onderzocht moeten of gaan worden. Met name, maar niet alleen, producten die bij sport, bijvoorbeeld volleybal (voor of na) genomen kunnen worden. Als ze momenteel aan de geldende EU wetgeving voldoen kan het voorkomen dat lopende het onderzoek een verbod nog niet aan de orde is maar mogelijk wel gaat gelden in de (nabije) toekomst. Dat de nVWA dan niet wenst mee te werken aan een Free Sale Certificate is dan natuurlijk te billijken. Om dan een klacht in te dienen en daar openbaar melding van te maken, kennelijk om druk uit te oefenen lijkt mij het paard achter de wagen spannen. Normaal gesproken is het geen partij waar je mee moet "dollen". Uit het recente rapport:

Je kan dus wel in het systeem om een FSC aan te vragen maar men wil dat niet geven omdat het product niet voorkomt in de lijst met producten die daarvoor in aanmerking komen volgens de wet? De meest logische verklaring zou dan zijn dat je ook geen FSC nodig hebt voor het betreffende product. Om welk product gaat het? Wellicht kan je hier meer informatie krijgen over het betreffende product:

Tjonge. Je moet zelf wat uitzoeken en dan wil je een klacht indienen tegen een instantie die er bij betrokken is. 5 minuten zoeken ik heb het gevonden. Vooruit ik zal het delen. :) Volgens mij moet je hier een Eherkenning aanvragen (minimaal 2 plus). Vervolgens hier inloggen en het certificaat aanvragen. De scheidrechter (nVWA) ziet toe op het spel maar gaat niet de regels uitleggen. Een klacht indienen heeft weinig nut.

Mooi Twabla. Maar waarom zijn die geluidsfragmenten dan nooit gebruikt in een van de vele rechtszaken? En welke pertinente leugens worden er dan verteld? Je mag binnen bepaalde grenzen overdrijven om je waar aan te prijzen. Je mag niet zeggen dat je namens Google belt maar je mag wel zeggen dat je namens een Google partner belt. Hier zo in een zin is het duidelijk maar aan de telefoon of in een gesprek is dat al een stuk minder. Je mag zeggen dat er heel goede resultaten zijn behaald met jouw aanpak. Zelfs als dat maar in 5% van de gevallen echt het geval is. Het is dan geen leugen, wel listig. Als men echt over de schreef zou gaan en daar zijn bewijzen van dan is het m.i. heel vreemd dat dat nog niet tegen ze gebruikt is.

Er wordt via een script gewerkt wat ook juridisch dichtgetimmerd zal zijn. Er is nogal een verschil in wat mensen verteld wordt en wat mensen onthouden, zogenaamde selectieve retentie, waardoor een term als MKB clickservice onopgemerkt blijft maar Google moeiteloos opgepikt wordt. Er is dus een groot verschil in het letterlijk vertellen van leugens of zaken op zo'n manier vertellen, het script, dat je alleen waarheden vertelt maar de ander verkeerde verwachtingen krijgt die dus in het hoofd van de koper ontstaan. Juridisch is er dan geen sprake van oplichting, dwaling of bedrog. Moreel is dat natuurlijk verwerpelijk maar bedrijven als MKB clickservice of Proximedia zitten daar net zo min mee als de ellende die ze mensen bezorgen door slechte dienstverlening, incasso en rechtszaken. Vrijwel allemaal tegen kleine en vaak startende ondernemers. Je moet het maar willen als verkoper die volgens hier een heel klein salaris verdienen en dus moeten scoren met ingevulde contracten. De meeste houden het niet lang vol gezien de korte dienstverbanden.

Uiteraard hebben we hier veel begrip voor je situatie Bernis en de publiciteit zoeken is soms niet verkeerd. Waar je wel voor moet oppassen, ik ben het hier met Mmint eens, dat je jezelf nog veel verder de nesten in helpt. Kennelijk heb je advies gehad om naast MKB clickservice ook andere bedrijven waar klachten over kunnen zijn aan te pakken. Waarschijnlijk omdat je dan in plaats van klager richting een specifiek bedrijf een podium biedt aan meer mensen en zo minder kans maakt op een aanklacht wegens smaad. Persoonlijk zou ik mijn klachten via de normale sites publiek (er zijn er genoeg) maken en wel aangeven dat het vertrouwen in Google een rol heeft gespeeld bij het aangaan van een duurovereenkomst maar de pijlen toch vooral richten op MKB clickservice als de tegenpartij. Al het andere leidt alleen af en kan zelfs in je nadeel gaan werken. Verder zou ik rechtsbijstand zoeken bijvoorbeeld hier. Om vervolgens samen tot een stappenplan te komen en de schadepost die je onherroepelijk zal krijgen te minimaliseren. Na de boosheid is het nu tijd om je hoofd er weer bij te houden. Je kan met specifieke vragen ook per PM contact opnemen met mensen die deze draad en de juridische zaken volgen voor (gratis) advies. Of doe dat via Wouter.

Of daar nadere nuance in aangebracht moet worden, gaan we hopelijk nog horen. Een brief van 3 kantjes terwijl 1 alinea zou moeten volstaan als het echt zo simpel was. Tot mij wendde zich de heer F. Otto, cliënt. U heeft een foto waarvan het auteursrecht bij cliënt ligt gebruikt op uw website (zie bijlage met screenshot) zonder daar de gebruikelijke licentievergoeding voor te betalen. Hierbij verzoek – en voor zover nodig sommeer – ik u om €815 over te maken op ons rekeningnummer. Onder behoud van alle rechten en weren. mr. Dick ;D

Het in het openbaar brengen van een naam van een advocaat of kantoor zonder degelijk bewijs lijkt me niet zo slim. Je kan best een schaker uitdagen als amateurschaker maar een kickbokser uitdagen voor een gevecht is minder stoer. :P :'( :'( Meerdere mensen gaan hier uit van verwijtbaar handelen door de advocaten of zelfs een heel kantoor maar zoals ik al betoogde is de kans m.i. vele malen groter dat er een derde partij in het spel is. Het is in Nederland namelijk niet gebruikelijk of eigenlijk not done om als advocaat zomaar een zaak te beginnen. En dan ook nog voor zo'n luttel bedrag. Dat dan de fantasie op hol slaat met het idee er een kantoor of twee advocaten op eigen initiatief half Nederland met claims bestoken in een lucratief business model (het staat er echt) slaat echt alles. Dat TS de claim heeft betwist en dat daarna gestopt is met enige procedure is niet zo vreemd als je bedenkt dat dit eerder regel dan uitzondering is bij welke betwiste vordering dan ook. Dat Getty nooit heeft geprocedeerd laat ook zien dat het met het auteursrecht en de overdracht daarvan op de diverse stockfotosites vaak nog behoorlijk ingewikkeld is.

Het lijkt er inderdaad op dat MKB clickservice binnen de wet opereert als je naar de wetten en regels kijkt. Als je echter naar het rechtsbeginsel van billijkheid en redelijkheid kijkt dan wordt daar in veel gevallen grote afstand van genomen. Gelukkig zijn er steeds meer uitspraken die met name de hoogte en duur van de verbreekvergoeding, waar niet over is onderhandeld, matigt of nietig verklaart. Wat opvalt is een groot aantal zaken waar de verdediging matig of ronduit slecht is gevoerd tegen een partij met een schat aan proceservaring. Waar hier en daar een lagere rechter nog wat compassie toonde zijn die arresten vaak in hoger beroep van tafel geveegd. De voorlichting door de KvK is op dit gebied ronduit mager te noemen. Kijk eens op deze pagina, nergens ook maar een spoor van voorlichting over de verschillen in rechtspositie tussen ondernemers en consumenten. Het antwoord zit hem dus in betere voorlichting en een betere juridische aanpak waardoor ook hier het bedrijfsmodel gaat haperen en uiteindelijk falen.

Ze kopen vrijwel zeker adressen en telefoonnummers van startende ondernemers bij de Kamer van Koophandel. Daarmee wordt de KvK onbedoeld medeplichtig aan deze praktijken waarbij met cold calling en een uitontwikkeld en venijnig script een onervaren ondernemer een dure duurovereenkomst (Whats in a name ;-)) wordt verkocht, die als de dienstverlening tegenvalt nog veel duurder wordt door een torenhoge verbreekvergoeding. En vervolgens worden de kosten nog veel hoger doordat je ook nog met incasso wordt geconfronteerd en voor het gerecht wordt gedaagd tot en met hoger beroep. Ondernemen wordt dan een nachtmerrie zoals veel verhalen hier en elders bevestigen. Je zou verwachten dat de Kamer van Koophandel de verkoop van adressen en telefoonnummers aan dergelijke partijen zou staken en iedere nieuwe inschrijver een folder meegeeft met de gevaren van het zetten van een handtekening als ondernemer. Maar dat is nog geen realiteit. Iemand hier van de leiding van HL die daar eens achteraan zou kunnen gaan? Wat trouwens opvalt is dat deze draad helemaal wegzakt in Google. Of is dat alleen bij mij zo?

Heb met verbijstering de bijdragen van een kleine ondernemer Bernis die naast boos op MKB clickservice en zichzelf ook boos op Google is. Gelukkig komen er steeds meer zaken waar de ondernemer op zijn minst de kosten van afscheid kunnen beperken. bron Uit de recente zaken blijkt dat men er goed aan doet, indien de beloftes niet worden waargemaakt, MKB clickservice in gebreke te stellen en de overeenkomst op te zeggen en (eventueel) te betalen tot de datum van opzegging met daarbij verwijzing naar de recente jurisprudentie (hierboven genoemd) dat een verbreekvergoeding, gezien de omstandigheden, onbillijk is en dus niet wordt betaald. Vraag aan de juristen en advocaten hier is of met het doorzetten van claims en aanmaningen er gezien de jurisprudentie sprake kan zijn van verwijtbaar handelen in juridische zin door MKB clickservice. Ze weet namelijk dat de verbreekvergoeding in veel van de gevallen (zie de motivatie in de arresten) onbillijk is. Wellicht kan er zelfs actie worden ondernomen tegen de claimende advocaten?? Ook Google zou zich weleens af mogen vragen of men met een dergelijke partij wil samenwerken.