Nou alles opgelost en kan ik nu wat meer uitweiden:
Ik had dus een afspraak met iemand van de nieuwe teams die aanspreekpunt voor de adviseurs zijn.
Ging over horizontaal toezicht, mijn gedrag uitstelregeling (ik ben door omstandigheden vaak achter geweest) enz.
Prima er kwam een collega die aan team wordt toegevoegd mee.
Naast allerlei omzwervingen een positief open gesprek met oa de vraag: geen privé gebruik auto vd zaak, of ik de km adm. toets of aanneem dat die er is en zo ook zelfstandigenaftrek toets ik de urenbesteding van mijn klant of leg ik alleen de voorwaarden voor aftrek uit.
Ik opper dan waar eindigt mijn werk, of sterker moet ik (controle)werk van fiscus doen, of is mijn uitleg aan de klant voldoende?
Nieuwe regelgeving kan adviseur immers als mededader aangemerkt worden....
Het gesprek gaat weer verder met andere zaken.
Opeens ging de collega over op de aangifte van mijzelf, hierover was in de brief niets gemeld.
Mijn zelfstandigenaftrek? Ik reageer als door horzel gestoken: Hoezo is het aantal klanten reden om aan uren te twijfelen?
Antwoord nee dat zeg ik niet maar omdat uw resultaat minder is dan meewerkbeloning voldoet u niet aan 50% eis.
Omdat zijn collega dit beaamt maak ik excuus en zeg geen haar op mijn hoofd die daar aan gedacht heeft.
Ik word dan ontzettend boos maar laat dat uiteraard niet merken.
Omdat er slechts een VA 2010 is wordt geadviseerd een verbeterde aangifte in te dienen dan zou het niet tot boete leiden.....
Aan het einde van gesprek heb ik nog gezegd dat het geen pas heeft dat over de aangifte van mijzelf gesproken werd, de heren geven aan dat het beter is als dat in de brief vooraf gesteld zou worden. Ik maak nog excuus voor mijn "kapitale fout" (ik bedoel kostbaar natuurlijk) waarop het antwoord van de man is "u kan niet alles weten", hierop twijfel ik nog meer aan mezelf omdat hij de mening van zijn collega dus bevestigde!
Na een gesprek dat veel langer duurde dan gepland heb ik dus een slechte avond.
Maar..... Higher Level is er nog, ik keek er wel vaker maar effe geregistreerd en geweldig dat je binnen paar uur reactie hebt!
Ik heb ook nog persoonlijk contact gehad met een van jullie en kennelijk hebben we allemaal dezelfde mening:
Het urencriterium is bepalend en niet de inkomsten. Natuurlijk zou de inkomstenverhouding een indicatie KUNNEN zijn dat de 50% TIJDSBESTEDING aan onderneming in het gedrang komt maar niet meer dan dat.
Daarnaast kan procedureel echt niet dat in dit gesprek ook over mijn priveaangifte gesproken wordt, het is geen boekenonderzoek oid!
De vraag hoe nu verder werd vanzelf opgelost: De telefoon ging en de collega maakte excuses, hij was abuis en niet de verdienste maar de tijdsbesteding was bepalend en bij bevestiging van ons gesprek zou niet over de correctie geschreven worden. Aangifte is dus niet te verbeteren. Ik heb mijn mening uit vorige alinea weergegeven en ook dat het goed is dat men excuus maakt.
Al met al dus een apart verhaal waarbij ik me verbaasd heb over mezelf dat het me zo raakt nu het om mezelf ging en niet om een klant!
Dank voor julliie reacties en hulp!