Soms voelt ondernemen als een héle lange heuvelopwaarts; ik zie de top van de berg waar ik heenwil (niet 'de top' qua prestatie of prestige, maar een doel wat ik bereiken wil), maar de lucht wordt soms ijl, mijn klimmaatjes verstuiken hun enkel of ik heb zelf een zere knie- wat vertraagt.

Ik vind in moeilijke situaties wel altijd troost in 'het gewoon weer gaan doen', aan de slag gaan, in beweging blijven (anders krijg je frostbite), en het plezier dat ik aan mijn bedrijf geeft lijkt soms wel ergens te zijn 'opgeslagen', zodat het bij me terugkomt als ik het nodig heb.

 

Wat is jouw Mount Everest? Of is het meer een Atlantische Oceaan? Of een Vaalseberg?

 

Annedien

 

 

Mijn huidige berg is het volledig werkend krijgen van LDAP, en dit zegt de meesten denk ik nix ;D. Ik zit gewoon met een groot technisch probleem wat ik maar niet getackeld krijg, krijg er een punthoofd van!

Stug doorgaan is inderdaad het devies...

Tis voor mij meer een autorace/rally: Je best doen om mee te komen, wellicht zelfs voorop te komen, maar wel oppassen dat je onderweg geen brokken maakt. Daarnaast de zaken niet te hardhandig aanpakken, daarvan gaan je bijrijders groen zien ;)

zaphod: succes, het is de moeite waard!

Tja, wat zal ik zeggen. Ik heb een paar jaar geleden het gevoel geuit, dat het wel leek of we bij de NeBIB continu een karretje op rails de berg op aan het duwen zijn. Iedere keer dat je denkt dat je er bijna bent, strek je je uit om over de rand van het karretje te kijken, komt dat karretje over je heen zetten en kan je het weer helemaal op gaan halen uit het dal. Van dat douwen wordt je soms erg moe. Maar je kan niet ophouden. Ik vraag me af wanneer we nou eindelijk over de top zijn en in het karretje kunnen springen zodat het een beetje vanzelf gaat. Gelukkig hoef ik het karretje niet alleen te duwen en heb ik maten die mee duwen. Zo kunnen we om de beurt een beetje uitpuffen.

Ik ken dat gevoel, ik probeer mijn mount everest in kleine stukjes te delen. Ook probeer ik de redenen voor verstuikingen en andere tegenslagen te begrijpen.

 

Het valt me op dat het onwijs gemakkelijk is om een aantal keren in dezelfde fout te vervallen.

 

Dit is volgens mij een groot gedeelte van het saaie gedeelte van ondernemen. Focus on the highs, live with the lows lijkt me een redelijk goede fillosofie.